Op donderdag 10 oktober a.s. om 20.00 uur is er weer een reguliere vergadering van de Dorpsraad Stompwijk. De vergadering vindt plaats in het Dorpshuis Stompwijk, Dr. van Noortstraat 89.
Harma den Boef, Secretaris Dorpsraad Stompwijk

Tegen het einde van ons fietsseizoen staat bij ons nog een lange tocht op de kalender. De Wiekentocht, die ons leidt naar de molens bij Kinderdijk. Een wereldberoemde toeristische attractie. Als captain van de A1 pak ik dan op zaterdagavond nog even de kaart erbij om te kijken of er nog meer molens zijn om onderweg langs te rijden. Er staan er natuurlijk 3 net buiten Stompwijk, daar rijden we bijna nooit langs maar nu was het een goed excuus om weer eens door het Wilsveen te rijden. De volgende stonden nabij de Rottemeren. Op dat punt zouden we ook net een regenbui inrijden. We voelden de eerste spetters al, maar we sloegen echter net linksaf en reden meteen de bui weer uit. De A2 trof bij Kruisweg een buitje. Een deel van de groep had daar geen zin in en besloot terug naar huis te gaan. In de tunnel aldaar stopte de rest van de groep even om een regenjack aan te trekken, maar toen ze weer verder reden was de bui alweer over. Kennelijk hadden de 7 afhakers ook de buien met zich meegenomen, want het is verder de hele route droog gebleven. De wiekentocht is ook vaak een tocht met veel pontjes. Op de eerste bij Moordrecht reden 2 groepen elkaar net mis. De A1 was net begonnen aan de overtocht toen de A2 aan kwam rijden. Kennelijk vonden ze dat maar niks, want bij de volgende pont bij Krimpen hadden ze het zo uitgekiend dat ze zo de boot op konden rijden. De A1 had eerst 10 minuten staan wachten en de B ook 5 minuten. Maar zo stonden wel alle groepen tegelijk op de boot. De pont bij Bergambacht lag eveneens nog te wachten toen de A2 aan kwam rijden. Zo zie je maar dat je als captain ook een beetje geluk moet hebben. De ene keer stuur je je groep per ongeluk vele kilometers om, de andere keer bespaar je ze veel wachttijd.

In al dat overvaren gaat wel veel tijd zitten, dus pas tegen 13.30 uur kwamen de groepen weer in Stompwijk terug. Ze hadden toen 110 km op de teller staan.

De C-groepen

Bij ons ging de Wiekentocht niet helemaal zoals het hoort. Met z’n 6en gestart, beetje bewolkt, maar nog droog. Ik koos ervoor om via het Westerpark de kortste weg te nemen naar Bleiswijk. In dat park ging het dus fout. Ter plaatse lag er een laag zand gemengd met klei, wat het glibberig maakte. Daar gingen er 3 van ons onderuit. De schade viel gelukkig mee, niets aan de fietsen. Hier en daar een pleister, wat bagger eraf gespoeld en schoongeveegd konden we zachtjes aan bekomend van de schrik weer verder. Tot we in een fikse regenbui kwamen. Toen hadden we het wel zo’n beetje gehad en besloten bij de dichtstbijzijnde koffietent te stoppen. Dat bleek tegenwoordig een McDonalds te zijn. De koffie smaakte er prima en daarna maakten we rechtsomkeert en gingen weer op huis aan. Zodoende waren we om 11.15 alweer thuis met maar 33 km. De C2 waren, zonder captain ia, maar met z’n 3en. Die zijn wel in Oud Verlaat koffie wezen drinken. Zij waren

ook wel kletsnat geregend, maar op de terugweg droogde dat al weer aardig op. Zij waren om 12 uur thuis met 55 km en hadden lekker gefietst.

Volgens week staat er een nieuwe tocht op de kalender. Alle groepen drinken dan koffie in Nieuwkoop bij restaurant ‘De Eerste Aanleg’. De A en B rijden ongeveer 75km, de C ongeveer 55km. De start is om 8.30 uur vanaf Oostvlietweg 30.

Arno en Annie van Rijn

Foto’s van Terschelling gaan we op 6 oktober bekijken en de lessen beginnen op 13 oktober. Bij de beginners is nog ruimte voor 1 paar en dan is het vol. We maken er weer een gezellig seizoen van, dit weekend is alvast een heel goed begin. Helmi

Vrijdag 30 augustus was het zover, 22 personen v.d. Rockin’ People groep verzamelen om 12.30 uur in Harlingen voor een weekend Rock & Rollen op Terschelling. Na 2 uur varen komen we op Terschelling aan en moeten dan nog 13 km. fietsen naar de andere kant van het eiland. Heel fijn voor Wout en Mieke. Na de ervaringen van de vorige keer, hebben we voor Paul een kussentje voor op het zadel meegenomen. Dit keer geen blaren voor hem, de volgende keer ook twee kussentjes voor Wout en Mieke. Onderweg de eerste en tevens laatste lekke band, zodat Leo en Sjaak ieder een persoon achterop kregen. Vrijdagavond wordt de barbecue aangestoken, uitstekend verzorgd door Wim en Annie. Na het eten naar de laatste koffiestop voor Ameland oftewel strandtent Heart Break Hotel. Diverse personen hebben nog aan skinny dipping gedaan. We waren op tijd voor een optreden van Elvis. Annemarie viel als een blok voor Elvis en later van haar fiets toen we in de kleine uurtjes terug gingen. Sjaak vertelt nog een verhaaltje voor het slapen gaan over schapen en geiten. Hij vertelde dat zo levensecht dat we ‘s nachts nog een schaap op de gang hoorden.
Zaterdagochtend 10.00 uur ontbijt met gebakken eieren door meesterbakker Koos gebakken. Zaterdag is De Dag, alles in het teken van de R&R. ’s Middags op verkenning in Midsland, kraampjes met kleding, muziek op straat, dansdemo’s oude auto’s uit de 50 / 60 jaren. Sigrid koopt nog een nieuwe jurk voor een zeer schappelijke prijs, zoiets vind je niet meer. Het weer werkt perfect mee. Om 17.00 uur verzamelen, om ons om te kleden voor de groepsfoto en om helemaal in stijl te gaan eten, helaas niet met z’n allen, dat was niet meer mogelijk. Fred weet van geen ophouden met eten bij Hessel en moet van Greet stoppen. ’s Avonds zien we elkaar weer in Midsland waar in elke kroeg of restaurant een
R&R band optreedt. Bijna iedereen is op de dansvloer geweest (alleen Helmi niet) en Sjaak weet ’t nu niet meer. Niet meer tellen, maar “ik doe het op gevoel”. In discotheek the Wyb ging Edwin uit z’n dak en scheurde uit zijn broek. Simon is op CD jacht geweest en is geslaagd. Er waren R&R groepen uit het hele land. Tussen Rockin’People uit Stompwijk en Let’s Swing uit Groningen ontstond een vriendschappelijke strijd. Om en om werd er gedanst en alles uit de kast gehaald, uitslag Rockin’People – Let’s Swing 3-1. De laatste bus om 2.26 uur bracht ons allen terug, nog even napraten en dan slapen. Zondagochtend 10 uur ontbijt. Jeanette en Marlene hebben de koffie al klaar. 10 Personen gaan deze dag naar huis, dus koffers pakken en kamer schoonmaken. Nog even naar het Heart Break Hotel voor de koffie en de zon. Ilona en Willem wilden nog samen in een duinpannetje liggen, maar daar is niets meer van gekomen. Op naar de boot, Ed wilde ze nog uitzwaaien, maar was te laat. Ze hadden een boot eerder genomen. De achterblijvers zijn gaan fietsen, koffie met gebak bij Strandtent Paal 14. Edwin hangt ‘m nat weg, maar met zo’n heerlijk zonnetje, zo weer droog. Voor het eten nog een borrel in de tuin, waar Paul de skelter en driewieler ontdekt, en al z’n energie kwijt kan. Een grote pan nasi en ijs toe gaat er zeker in. Sigrid keek Paul aan en zei “het leven was een feest totdat ik jou zag”, we weten niet of de buikpijn van het vele eten of van het lachen kwam. De afwas is een makkie met zo’n afwasmachine. Christel hoorde dat zij een kaart voor Bruce Springsteen heeft en haar dag kan niet meer stuk en wij hebben dat geweten. ‘s Avonds wederom naar het Heart Break Hotel. Elvis verscheen wederom aan ons, maar Annemarie was helaas al naar huis. Syltje en Schylgje lijken qua uitspraak op elkaar, maar smaken totaal anders, dat weten we nu uit ervaring. De laatste uren breken nu ook voor ons aan. Nog even nabespreken aan tafel, de amaretto moet op. Fred wordt opgepoetst met antiekwas maar Sigrid kan het niet meer volgen. Bedtijd dus.
Maandag 6.30 uur, Kees maakt ons wakker, we gaan naar huis. Ontbijten, inpak-ken, schoonmaken en de laatste controle. Eén kamer is zondag niet goed schoon-gemaakt. (douche en toilet moesten ook schoon) Met de bus naar de boot, met de boot naar de auto, met de auto weer naar huis.
Het zit er weer op, iedereen bedankt voor zo’n gigantisch gezellig weekend.
Marnix en Monique, jammer dat jullie op het laatst niet mee konden. Er is zoveel gebeurd, we kunnen niet alles vertellen, er zijn dingen die we onder ons houden zoals……… ! Voor info www.Fpotlood.nl
De reisleider Kees.

bloemsierkunst “de Passie”
Alle winnaars van het Lysianthus boeket t.w.v. € 15,- kunnen het zaterdag 14 september tussen 10.00 uur en 14.00 uur ophalen tegen inlevering van het (ingevulde) winnende kraslot.
De winnaars zijn:
F.van Santen, Dr. van Noortstraat
Fam.Oudshoorn, Dotterbloem
Fam. Goeman, Huyssitterweg
A.v.d. Zwaan, Dr.van Noortstraat
Dhr. Schoonderwoerd, Oosteinde
Dhr. J.Verhagen, Dr. van Noortstraat
De winnaars, die zich nog niet hebben gemeld, kunnen wel het boeket afhalen!

via pagina WWW.DORPSKETTING.NL

Email: Redaktie@Dorpsketting.nl

Of Dorpsketting@stompwijk.nl

Eindelijk is het dan zover ….. de Dorpsketting is vanaf heden ook op het internet te vinden. Wat moet de Dorpsketting nu op het internet zult u denken? We zijn daar dan ook lang mee bezig geweest. Toch vinden wij dat een dergelijk ingeburgerd blad niet op het internet mag ontbreken. Voorwaarde is dat we met deze website, net zo actueel zijn , als het blad zelf. Dit houdt in dat elke week op maandagavond , als de Dorpsketting klaar is, de website ook direct bijgewerkt is. Toch beginnen we rustig en voorzichtig en zullen e.e.a. gefaseerd invoeren, zodat we de ontwikkelingen op de voet kunnen volgen. Ook zal er soms nog wel eens iets mis gaan, maar dat hoort er ook bij zullen we maar denken.

Als eerste zullen we tekstuele stukken plaatsen van zowel verenigingen, gemeente, redactie en ingezonden. Een en ander kunnen we per artikel verluchtigen met een of 2 foto’s, zodat we de leesbaarheid nog meer kunnen vergroten. In het begin zullen we nog beetje selectief te werk gaan en plaatsen we alleen echt tekstuele gedeeltes en in mindere mate bijv. wedstrijdprogramma’s . Later bouwen we dit verder uit.

Ingeleverde eenmalige advertenties zullen circa 1 maand wisselend samen met opgevraagde artikelen automatisch zichtbaar worden, zodat U niet naar aanbiedingen hoeft te zoeken. Vaste advertenties laten nog even op zich wachten.

Elke week zullen circa de laatste 25 artikelen in de inhoudsopgave staan en wordt één artikel als hoofdartikel van de week op de voorpagina geplaatst. Alle artikelen zullen daarna beschikbaar blijven op een archiefpagina, waar op verschillende manieren gezocht kan worden. Bijv. op datum, op vereniging, op woorden in de titel of woorden in de tekst.

Uiteindelijk zal dit leiden tot een omvangrijk document en naslagwerk, wat naar wij hopen een verrijking voor de Stompwijkse bevolking, voor Oud-Stompwijkers en overige geïnteresseerden wordt.

De activiteitenkalender zal uiteraard niet ontbreken en tevens een pagina waarin we kunnen verwijzen naar collega websites van bij de Dorpsketting aangesloten

verenigingen, zodat U vanuit de website van de Dorpsketting ook een uitstapje kan maken naar andere websites. De eerste tijd zal dit nog wel niet helemaal ingevuld zijn, maar van lieverlee zal het wel beter worden.

Een verzoek van de Dorpsraad is bij ons reeds binnen om alles wat zij aan het papier toevertrouwd hebben m.b.t. vergaderingen, reacties, bestemmingsplan etc. in het Dorpsketting (DK)-archief op te nemen, zodat u, als u hierin geïnteresseerd bent , dit nog eens door kunt nemen. Belangrijk voor Stompwijk, dus mag zo’n archief niet ontbreken. U kunt de artikelen vinden onder de rubriek Gemeenteartikelen.

Ons motto wordt:

U stopt de kopie bij ons in de (virtuele) brievenbus,

U vindt het vanzelf terug op het internet.

Mocht u nog vragen hebben of wilt u informatie:

email ons dan op redaktie@dorpsketting.nl of dorpsketting@stompwijk.nl

Een briefje is natuurlijk ook goed.

Redactie Dorpsketting Leo Oliehoek

Er vindt weer een kledinginzameling plaats van Mensen in Nood op: vrijdag 4 oktober van 13.00 uur – 17.00 uur en
zaterdag 5 oktober van 9.00 uur – 12.00 uur
bij W. Suyten, Dr. van Noortstraat 72

Afgelopen zondag was de eerste zondag na de zomerstop dat we weer open waren. We hadden besloten om van deze zondag een “Happy Day” te maken. Je kon je wekelijkse biertje of fris deze zondag voor de helft van de prijs bestellen, ze waren ver-krijgbaar voor de spotprijs van € 0,50. Ook presenteerden we deze zondag de nieuwe aanwinsten van dit seizoen, namelijk de nieuwe mixdrankjes XI Climax en Smirnoff Ice die we vanaf dit seizoen vast zullen verkopen, menig bezoeker heeft ook aardig kennis gemaakt met deze nieuwe drankjes. Deze twee dranken waren, samen met de oude vertrouwde Breezer verkrijgbaar voor de bodemprijs van € 1,50 waar vind je deze prijzen nog in de tijd van de prijsverhogingen in de horeca? Aanstaande zondag zullen we Happy Day in een kleinere vorm herhalen, in plaats van een Happy Day zullen de mensen het deze zondag moeten doen met een Happy Hour, van 19.00 tot 20.00 uur zijn de prijzen hetzelfde als afgelopen zondag.
Zondag wordt er ook een Grand Prix Formule 1 verreden. Dit is de laatste Grand Prix van het seizoen die om 14.00 uur ´s middags wordt verreden. We zijn zondag vanaf 12.30 uur geopend en natuurlijk is iedereen ´s avonds ook weer welkom om zijn of haar weekend gezellig af te sluiten.
Orion

Jeannet v.d. Bos
gaat woensdag a.s. Sarah zien.
Wilt u haar feliciteren misschien????
Naar Dotterbloem 33 kan een kaart,
Bel even 5803367
of stuur een slagroomtaart
Fam. Van Rijn

(deel 2)
Wij passeren vele wijngaarden en bodega’s en bij één is het zelfs zo geregeld dat naast het kraantje van water wat uit de muur komt, er een ander naast zit die wijn geeft. Voor ons Nederlanders een goede gelegenheid om het waterflesje te verruilen voor een wijnflesje, het lijkt de bruiloft van Kanaän wel. Daar loop je lekker op. De volgende dag op weg naar de Spaanse hoogvlakte. Grote vlakten met alleen maar korenvelden, is het zicht voor de aankomende dagen. Herders trekken met hun kudde schapen rond om de restjes bij elkaar te sprokkelen en het ezeltje vergemakkelijkt de weg van de herder. Ook hier worden wij vergezeld van vele vogels waaronder de vale gier en de steenarenden. Het blijft een machtig gezicht meer dan 80 gieren met een spanwijdte van 100 cm. in de lucht te zien hangen. Het is ook de vlakte van veel lopen en nauwelijks een dorp zien. Hier liggen de lemen dorpjes op drie, vier en soms wel vijf uur lopen van elkaar verwijderd. De schamele lemen huisjes herbergen wat mensen. Levensmiddelenzaken zijn er niet, dus moet je alert zijn iedere keer voldoende eten bij je te hebben, wanneer dat kan. Ons ontbijt bestaat diverse keren alleen maar uit een paar Mariabiscuitjes. Dan weer proberen in het volgende dorp iets eetbaars te krijgen. Spanje heeft in het Heilige Jaar in 1999 wel veel kleine bronnetjes aangeboord, zodat pelgrims wat makkelijker aan drinken kunnen komen. Helaas heeft er een toch vervuild drinkwater gegeven, want beiden zijn wij dagen ziek geweest. Juist wanneer je relatief kleine afstanden moet lopen – 20 km – zou je lichaam weer wat aan kunnen sterken. Nu krijgen wij beiden diaree en koorts. Er zit niets anders op dan medicijnen in te nemen en door te lopen. Met wat water en brood zijn wij de vijf daarna volgende dagen doorgekomen. De weg wordt aangegeven door gele geverfde pijlen of stenen pilaren met daarop de Jacobusschelp weergegeven. Pelgrims stapelen langs de kanten van de weg stenen op elkaar als symbool onderweg te zijn. Het geeft de trekkende pelgrims weer. In de kleine dorpjes staan kerken die uit de Middeleeuwen stammen of zelfs nog daarvoor. Ooievaars hebben op de torens, waar de scheuren doorheen lopen, nesten gebouwd. Het verbaast ons dat in menig toren de klokken nog blijven hangen. Bij sommige kerken, zeker op het platteland is het interieur sober, maar wanneer je in grotere stadjes komt, is het uitbundig. Nu is goed te zien hoe de Spanjaard al het gestolen goud uit Midden-Amerika heeft besteed. Altaren zijn overweldigend en zeker de pelgrimsroute is voor vele architecten en kunstenaars een uitdaging geweest om er iets moois neer te zetten. De ‘Camino’, zoals de weg naar Santiago wordt genoemd, heeft velen geïnspireerd.
Op de 18e loopdag verruilen wij de hoogvlakten voor het gebergte en lopen Leon binnen. De derde grote stad op onze weg. Veel van onze medereizigers zijn afgehaakt of haken in Leon af, om het volgende jaar het laatste eind te doen. Wij
-7-
hebben er hier 465 km opzitten en Carla komt doodziek Leon binnenlopen. Wij kloppen aan bij het klooster van de Benedictijnen die ons liefdevol opvangen. Vanaf dit punt komen er ook weer nieuwe lopers bij die de laatste 300 km. willen lopen. Het gevolg is dat het klooster overvol is met slapers. Alle bedden zijn op een gegeven moment uitgegeven, maar matrassen worden nog uitgedeeld en mensen slapen in de openlucht op de binnenplaats van het klooster. Niet één pelgrim wordt weggestuurd. Altijd wordt er wel weer een plaatsje gevonden om hem de nacht te laten doorbrengen, een juiste gedachte hoe geloof beleden moet worden.

Vanaf nu gaan wij het gebergte weer in en na twee dagen komen wij bij het voor pelgrims zo bekende ‘Cruz de Ferro’. Op een bergtop staat een 5 meter hoge houten paal met daarboven op een stalen kruis. Pelgrims door de eeuwen heen leggen hier hun meegebrachte steen van thuis neer als symbool dat de last die je meedraagt afgelegd kan worden. Nu kan je aan een nieuw leven beginnen. De hoop met stenen is indrukwekkend en wanneer wij onze steen op de hoop leggen, is dit een emotioneel moment. Onze missie is niet om onze last af te leggen, maar die voor een ander. Wij hopen dat zij er baat bij zal krijgen. Verder gaan wij en voor de aankomende dagen is het alleen maar stijgen en dalen. De temperatuur waar wij zoveel last van hebben gehad – de thermometer gaf 35*C om zeven uur in de avond aan – zou de aankomende dagen minder worden. Wij lopen zelfs met 2 regenbuien in de ochtend, wat minder zwaar is dan de bloedhete zon de hele dag op je hoofd. Wij passeren vele kloosters en mooie gebouwen en in de ochtend lopen wij langs de ruïne van San Antón. Dit voormalige klooster gaf de pelgrims naast onderdak ook wijn en eten. In de overblijfselen is nog goed de ruimte te zien waar voedsel in neergezet werd, wanneer de pelgrim passeerde. Zelf lopen wij, gezien het tijdstip waarop wij in Santiago moeten aankomen, nog alternatieve routes, waaronder die naar het klooster in Samos. Mooie fresco’s sieren de muren en de architectuur is overweldigend. Teruglopend naar de normale route komen wij langs kleine dorpjes. Houten schijfwielen sieren de boerenwagens nog en wij worden geraakt door het eenvoudige kerkje, waar 15 kleine houten bidstoeltjes in staan en een altaar van drie stenen. Een Mariabeeld siert de achterkant van het altaar. Dit zijn de momenten van stil geluk die wij beiden ervaren hier. Na een aantal dagen bereiken wij Santiago de Compostela. Het is dan 22 augustus en onze kinderen staan bij de grote kathedraal wanneer wij aankomen. Een mooier moment kun je je als ouders niet voorstellen. Opgewacht te worden door je kinderen. Wij halen ons Compostelana, het bewijs dat wij de Camino gelopen hebben en vieren de pelgrimsmis mee in de kathedraal. Als eersten worden wij afgeroepen in de bomvolle kerk, de pelgrims uit Holland. Hier heb je het voor gedaan. Hier heb je pijn, zweet en tranen voor gegeven om
Santiago te bereiken. Wij bezoeken het graf van de H. Jacobus en doen de gebruikelijke wensen die de pelgrim mag doen wanneer deze Santiago haalt.
Het is een emotionele dag en vaak hebben wij tijdens deze reis moeten denken aan het korte gedicht wat onze zoon voor ons schreef: ‘Voor iedere stap een woord en voor ieder woord wat liefde’. Treffender heeft hij het eigenlijk niet kunnen omschrijven, want zo is wel de ervaring geweest die wij bij het lopen van de Camino opgedaan hebben. Wanneer de terugreis begint op 24 augustus, zijn wij blij naar huis te mogen. Het is een ervaring in ons leven geweest, die wij niet hebben willen missen, maar voor een tweede keer? Ik krabbel mij nog eens stevig achter de oren wanneer men vraagt: ‘Ga je mee de Camino lopen?’. Kan ik wel zeggen: ‘Nou, ik weet het nog niet¼. ik ben al geweest’.
Leo Wijnhoven¼¼ U weet wel, die van de Zustersdijk.