Promotie voor Bruno van Rijn
Ook afgelopen weekeinde was de Stompwijkse ijsclub weer ruim vertegen-woordigd bij de verschillende wedstrijden op de Uithof. Twaalf clubleden zorgden hierbij voor vele ups, maar ook enkele downs. Naast 7 nieuwe persoonlijke records werden er ook 3 valpartijen genoteerd.
Bruno van Rijn wist promotie af te dwingen naar de categorie junioren C4. Nadat hij op zijn eerste 300 meter ten val was gekomen, revancheerde hij zich op de tweede 500 meter sterk. Met een eindtijd van 36.25 bleef hij 0,25 sec onder de promotielimiet op deze afstand. Het eerste succes van zijn nieuwe schaatsten lijkt meteen al binnen.
Naast Bruno kwamen helaas ook Marieke Moes en Sabine van Santen ten val. Marieke zocht op de 100 meter het ijs op, terwijl Sabine dit op de 500 meter overkwam. Beiden waren gestoken in het splinternieuwe wedstrijdpak van de vereniging en kwamen ten val op het rechte eind. Het is niet te hopen dat dit met deze pakken te maken had.
Marieke wist vervolgens op de 500 meter haar p.r. wel aan te scherpen tot 55.90. Sabine had eerder op de 100 meter 14.27 gescoord, net boven haar beste tijd.
Marjolijn Rotteveel kwam op de 100 meter uit op 13.64, hetgeen net geen persoonlijk record betekende. Op de 500 meter lukte haar dit wel. Haar eindtijd van 54.60 was ruim 1,5 sec sneller dan haar oude toptijd.
Femke Wijsman kwam voor de eerste maal uit op de 100 en de 500 meter. Haar tijden mochten er zeker zijn: 13.76 en 54.36.

In het avondprogramma maakte Marleen de Haas de meeste indruk. Op de 1000 meter scoorde ze een eindtijd van 1.32.97. Hiermee kun je als junior C goed voor de dag komen. Eerder was haar 500 meter wat mislukt door een slechte start: 46.68. Ilse Hilgersom was vrijwel de hele week ziek geweest. Na de 500 meter (47.99) liet ze de 1000 meter dan ook wijselijk schieten.
Femke Hilgersom wist haar beste tijden niet te verbeteren en scoorde op boven-genoemde afstanden resp. 44.10 en 1.30.10.
Tim Gareman reed op de 500 meter naar zijn snelste seizoentijd: 41.04. Op de 1500 meter scoorde hij vervolgens 2.14.27. Hiermee bleef hij ruim 1 sec achter op zijn snelste tijd. Hij probeerde dit maal iets minder snel te starten, maar ook deze strategie had (nog) niet het beoogde effect: een tijd binnen de 2.10.
Robert de Groot verrekte zich bij het inlopen en liep daarom de 500 meter aan zich voorbij gaan. Op de 3000 meter deed hij vervolgens een poging een tijd te scoren die hem qua puntenaantal tot de regioselectie voor het NK zou kunnen brengen. Hoewel hij een dikke p.r. reed (4.37.32) slaagde hij in die opzet nog niet. Achteraf bleek Robert iets te enthousiast gestart te zijn.
Nicky de Winter kon nog geen nieuwe records noteren, maar benaderde zijn beste tijden tot op een fractie. Op de 100 meter (11.35) bleef hij 0.09 sec boven zijn p.r. en op de 500 meter (43.75) 0.1 sec. Op de 1500 meter scoorde hij zijn beste seizoentijd: 2.21.38. Dit was nog wel 1,5 sec boven zijn p.r.
Tim Gareman rijdt nieuw baanrecord

Naar deze week is gebleken heeft Tim Gareman tijdens wedstrijden van 3 november jl. het baanrecord op de 100 meter voor junioren C verbeterd. Zijn eindtijd van 10.61 was ruim 0,1 sec sneller dan het oude baanrecord dat dateerde uit 1999.
Tom de Haas

Wegens de verjaardag van Sinterklaas zijn er op donderdagavond 5 december geen schaatstrainingen in Leiden en Den Haag.

Wedstrijden in Leiden voor de junioren B en C !!!!
De volgende leden hebben een wedstrijd op 14 december:
Marjolijn Rotteveel, Femke Wijsman, Marieke Moes, Sanne van Beek, Ilse Hilgersom en Marleen de Haas.
Op 21 december zijn Bruno van Rijn, Niels en Rick van Bohemen en Alex Havik aan de beurt.
-10-
De aanvang van de wedstrijden is om 6.45 uur. Dus zorg ervoor dat je op tijd aanwezig bent. Het dragen van handschoenen is verplicht.
Annelies van Beek, tel. 5803489.

De inschrijving voor deelname naar Polen staat nog open. Tot nu toe hebben zich nog niet voldoende kinderen zich aangemeld om dit leuke reisje door te laten gaan. Zie voor meer info het artikel in Dorpsketting 1659 blz.8.
Frans Oliehoek, tel.5802938

Zaterdag was het op de Amsterdamse Jaap Edenbaan een gezellige boel. De muzikanten speelden Sinterklaas liedjes en er werden pepernoten gestrooid. Joost Juffermans ving de pepernoten niet op maar haalde met zijn 6e plaats en een ronde voorsprong wel 20 peperpunten op voor het klassement. Miel Rozendaal stak na vele uitlooppogingen het vuurtje aan. Gevolgd door Huitema, Michaud, Wubben en Joost Juffermans . Na 15 á 20 zware ronden sloot het vijftal weer aan bij het peloton. Bingo, een rondje voorsprong. Henk Angenent reed, met Jeroen de Vries in zijn kielzog, in z’n eentje in no time ook naar een rondje voorsprong. De Fransman Michaud was in de sprint na 105 ronden de sterkste voor de Vries en Angenent. Joost volgde na Wubben en Rozendaal. Martijn van Es, weer goed hersteld van de zware wedstrijd in Den Haag, had niet het geluk dat een groepje wegreed en weg mocht blijven 3 á 4 keer werden deze uitloop pogingen geëlimineerd door het peloton. Eén keer had Martijn in z’n eentje 50 á 60 meter voorsprong, hiermede verdiende hij 3 punten voor het sprintklassement.De rijder met de meeste punten in het sprintklassement rijdt in het groene pak. Eric Hulzenbosch trekt dit pak al een aantal weken aan. In het gedrang van de eindsprint eindigde Martijn als 18e en 25e in de einduitslag. Michaud verstevigde zijn 1e plaats in het klassement.
Bij de dames was Jenita Hulzebosch-Smit de sterkste voor Sandra de Ronde en Yasmine van Benthem. Danielle Bekkering blijft leidster in het klassement.
De volgende wedstrijd is a.s. zaterdag 7 december in Deventer voor Veteranen, A rijders en Dames. Dit is de opwarmer voor de Greenery Six welke op dinsdag de 10e in Assen van start gaat. Vervolgens Heerenveen, Breda, Alkmaar, zaterdag 14 december in Den Haag en de finale is op zondagmiddag in Utrecht.
Verder vrijdag 6 december de Van Vlietcup op de Haagse Uithof.
Aad de Haas

Dit jubileum is aanleiding om rond de tafel in de pastorie te gaan zitten. Otto Havik spant de kroon, zijn stem weerklinkt al 50 jaar en hij is hiermee het langst zittende lid van het huidige koor. Op de voet gevolgd door de dames Grarda Knijnenburg-van der Lubbe, Corrie Groeneweg-v.d. Kerkhof , Annie Waayer-van der Bosch, Willy van der Helm-Havik en Sjaan de Groot-Pannenbakker, allen met een lidmaatschap van 40 jaar.

De dames Agaath Hoogeveen-Overdevest, Tini Luk-Bakker, Corrie Wensveen- Onderwater, Lilia Turkenburg-Klerks , Riet van den Bosch-Waayer en de heren Wim van der Helm en Kees Luiten laten hun stem al 25 jaar voor onze parochie klinken

Geschiedenis

Het herenkoor bestaat officieel zolang als de kerk bestaat en die dateert uit 1873. Voor die tijd stond er natuurlijk ook een kerkje met hoogstwaarschijnlijk ook een koor. Er zijn door die jaren heen diverse jubilarissen geweest en nu valt hen de beurt. Otto Havik was een jaar of 20 toen hij bij het koor werd toegelaten. In die tijd werd er eerst als aspirant-lid gerepeteerd en als je goed genoeg bevonden werd, mocht je echt meezingen. Dat was toen een elite baan. Ze repeteerden toen nog op zaterdagavond in de bewaarschool achter de oude meisjesschool. Na de repetitie ging men direct door naar het lof en op zondag werd tijdens de hoogmis gezongen.

Vooraf was er een stille mis om 8.30 uur en na de gezongen hoogmis nog een stille mis. Op zondagmiddag de vesper en ’s avonds lof.

Vijftig jaar geleden bestond het mannenkoor uit ruim dertig leden en Otto was de jongste. Het huidige koor telt nu 8 mannen en Kees. Inmiddels is Otto de oudste. De stimulerende kracht was in die tijd Joop Suyten die als organist en muziekliefhebber heel veel zieltjes voor het koor gewonnen heeft tijdens het wekelijkse ‘horen’ van de boodschappen. Joop ging met zijn boodschappenboekje langs de deuren om bij de gezinnen te horen wat zij die week aan boodschappen nodig hadden. Niets geen grote supermarkten, amper auto’s, dus de boodschappenlijstjes werden van tevoren opgenomen en de boodschappen thuis bezorgd. Het overlijden van organist Joop Suyten heeft Otto erg aangegrepen.

Hij heeft een jaar Gregoriaanse gezangen in moeten studeren voordat hij in het openbaar mocht zingen. Hij heeft zijn zanglessen gehad van Gerrit Janson. In die tijd werd alles in het Latijn gezongen. Hij weet nog dat zijn eerste huwelijksmis, die van Annie en Gerard Suyten was. Hij heeft die mis op de band opgenomen. En hij herinnert zich de vele mooie muziek, twee- en zelfs vierstemmig. In de huidige samenstelling is dat niet meer haalbaar.

Herinneringen

De korte repetities, als er na de repetitie een voetbalwedstrijd op het programma stond. Dan had dirigent pastoor Paap heel veel haast, want voetbal was voor hem heilig. Op zo’n avond kon het koor niets verkeerd doen en deed Kees Luiten er langer over om van en naar de repetitie te gaan, dan dat er gerepeteerd werd. Ook de mis werd dan snel afgedraaid, na 20 minuten stond je weer buiten.

De processie lopen tijdens het rijke Roomse leven rond de kerk en ondertussen de Vlaamse reuzen bewonderen van pastoor Koning of prachtige processies door het dorp ter gelegen-heid van een feest.

Het herenkoor verzorgde de rouw- en trouw-diensten, dan moest je dus wel in de gelegenheid zijn om tussendoor vrij te zijn om te kunnen zin-gen. Ik neem aan dat dus juist de zelfstandigen en boeren lid waren van het koor. Toen deze beschikbaarheid problemen ging ople-veren heeft het dameskoor deze taak overgenomen.

Diverse dirigenten hebben door de jaren heen de revue gepasseerd, soms een pas-toor zoals Paap, soms de man van de organiste zoals Ben Hillen. De een jarenlang, de ander wat korter. De een opbouwend, de ander meedogenloos in zijn kritiek over de ‘aardappel in de keel’, die meer kapot heeft gemaakt dan hen lief was. Er wordt heftig geknikt bij de herinnering aan pastoor Ammerlaan.

De Latijnse missen, de overstap naar Nederlandse liederen. Het altijd tegen de rug aankijken van de pastoor, die met zijn gezicht richting tabernakel stond.

Het knielen met de communie op de banken, de handen onder het schone laken, ogen dicht (of toch even gluren) tong uit de mond om de heilige hostie in ont-vangst nemen.
Het voorzingen door de schooljeugd bij meester Kappedijk, ter ondersteuning bij hoogtijdagen zoals Kerstmis. In die dagen werd een nachtmis om 4.30 uur gehou-den voor 16 jaar en ouder, De priesterwijdingen van pastoor Juffermans, Jan Ham en André Oliehoek met koetsjes door het dorp

Otto betreurt het feit dat het zangkoor van boven naar beneden is gegaan. Je moest op tijd boven zijn, want met zoveel leden was er weinig ruimte. Het in de plooi blijven zitten en geen praatjes meer tussendoor of zelfs een boodschapje onder de preek, even naar de Spar of Henk van Santen kon niet meer. Geen krulspelden of schorten meer.
Die schorten. Ineens herinnert Lilia Turkenburg zich de schorten van Willy en Gretha Havik. Zij hielpen vader Jan met het bezorgen van het brood met de brood-kar, omdat er ook voor hen brood op de plank moest komen. Dat zij onder wer-kenstijd, met schort, snel naar de kerk tussendoor het koor oprenden voor een ge-zongen mis en daarna weer aan het werk gingen.

Lilia wist het zeker, bij die club wilde ze nooit horen. En zie nu na 27 jaar eigen-tijds koor en 3 jaar het dameskoor, behoort zij nu ook tot een van de jubilarissen. Zij is bij de overstap, toen een deel van het eigentijdse koor overstapte naar Zoe-terwoude, goed opgevangen. Nog leuker zou het zijn als meer jonge mannen en vrouwen zich aanmelden.

Veel mensen lieten in die tijd even het werk achter zich, als de klokken luidden, om naar de kerk te gaan om te zingen. “Joop, je moet opschieten de klok luidt al.”

Herinneringen vliegen over tafel zoals het betalen van een dubbeltje als je niet kon komen en een stuiver als je te laat was. Dat ging in de uitgaanspot.

De Koppeltjes-maandag, gehouden op de laatste dinsdag van de Vastentijd, kort vergaderen en lang kaarten, biefstuk gebakken met brood met roomboter.

Sjaan de Groot herinnert zich het stokje van dirigent Gerrit die met een slag van zijn dirigeerstokje de dames tot orde riep. Veel leden van het koor zijn op verzoek

van Joop Suyten lid geworden van het zangkoor . Riet van den Bosch zei ja, zodra haar jongste kind Maurice naar de ‘grote’ school ging. Mevrouw Groeneweg liet er een thuis in de wieg en nam twee kinderen mee. Teken- en kleurboeken en een snoepje van Tante Mien hield ze rustig en dan weer vlug terug.

Agaath Hoogeveen is samen aan het koor gegaan met mevrouw van der Geest. Het Latijns zingen vond ze maar lastig, het Nederlandse lied zingt veel beter. Tini Luk werd op aandringen van haar zus Corrie Turkenburg-Bakker lid van het koor. Ze zou een keer meegaan en is in ieder geval 25 jaar gebleven, ook pas nadat haar jongste naar Zoetermeer op school ging. Zo verging het Grarda Knijnenburg ook. Als ze het weekblad de “Margriet” aan het bezorgen was en ze hoorde de klokken, ging ze gauw in haar ouwe zooitje naar boven en na het zingen ging ze weer verder met haar wijk. Hoogtepunt was voor haar het zingen in de St. Jans-kathedraal in Den Bosch.

Nu ze beneden op het altaar zingen hebben ze speciale kleding, zwarte rok en witte blouse aangeschaft die tijdens rouwdiensten gedragen wordt. Er is op uitnodiging gezongen in De Gouden Leeuw, tijdens de bondsvergaderingen van de Zuid-Hol-landse Bond en het ziekentriduüm in Zoeterwoude. Net weer even anders.

Mevrouw Annie Waayer heeft altijd van zingen gehouden en zong op verzoek van Joop Suyten het “Avé Maria”. Als dank kreeg ze dan een reep chocola van Joop. Ze zijn er allemaal van overtuigd dat Joop een stoel hoog in de hemel heeft.

De fooien werd verzameld en men ging hier gezellig van uit. Nu wordt jaarlijks op het feest van patroonheilige Cecilia in het gebouw van De Blesruiters een feestje georganiseerd en natuurlijk waren ze van de partij op de vrijwilligersavond van de kerk, die gehouden werd in het Dorpshuis.

Eenmaal per maand wordt nog de Gregoriaanse mis gezongen. Aanstaande zon-dag om 11 uur, is ter gelegenheid van het jubileum een speciale mis, waarbij u allen van harte bent uitgenodigd. Petra Oliehoek-van Es

Bouwkunde en civiele techniek
2002

Frank Hoogendoorn
Rogier Loomans
Bastiaan Kremer
Björn Bouwmeester

voor hun afstudeeropdracht
POLITIEBUREAU
VOORBURG

Zaterdag 7 december
Ds 1 uit Roda’71 1 20.30 Rotterdam
GDJ1 uit SOS/Kw.sport 1 11.30 Zuidhaghe
Mini’s uit HVV’70 10.30 A. den Elzenhal
Northa 1 11.00
Zondag 8 december
DS 2 uit Westlandia 4 15.50 Naaldwijk
DS 3 uit Schipluiden 2 17.55 Schipluiden
HS 1 thuis Saturnus 2 13.50 de Klaverhal
HS 2 thuis SOS/Kw.sport 3 11.50 de Klaverhal
DBJ 1 uit Westlandia 1 13.30 Naaldwijk
DJC 1 thuis Gemini 2 13.00 de Klaverhal
HCJ 1 thuis HVL 1 11.00 de Klaverhal

Maxime Verhagen (CDA) boeit bomvolle zaal
“Minder regels maar betere, meer geld in de strijd tegen de files, investeren in veiligheid, zorg en onderwijs, solide financiën én de kosten voor de burger zo laag mogelijk houden”. Dat was de heldere boodschap die landelijk CDA fractieleider Maxime Verhagen had voor zijn gehoor in Leidschendam -Voorburg. Verhagen sprak op maandag 25 november tijdens een CDA-verkiezingsbijeenkomst in de Kruisheuvelkerk. Opzienbarend was het standpunt van Verhagen over de ‘besteding’ van het Kwartje van Kok. Verhagen vertelde de aanwezigen in de bomvolle kerk dat hij dit spraakmakende kwartje in een soort mobiliteitsfonds wil stoppen waaruit infrastructurele verbeteringen voor de weg én het openbaar vervoer gefinancierd kunnen worden. Tijdens de discussie die hierover met de zaal ontstond werd al gesproken over het ‘Eurodubbeltje van Verhagen’. Verhagen gaf verder een doorkijkje naar mogelijke coalities met andere partijen in een volgend kabinet. Samenwerken met de VVD is voor het CDA de eerste keuze, maar ook andere partijen kunnen zich aansluiten. Maar, voor alles zal de kiezer op 22 januari moeten spreken. Voor Maxime Verhagen staat voorop dat het CDA ‘Betrouwbaar en betrokken’ moet zijn. Dat wordt ook het motto van het CDA tijdens de komende verkiezingen. Vanuit de zaal kwam de opmerking dat de Tweede Kamer vooral moet werken aan het oplossen van problemen waar burgers en bedrijven mee zitten. “Die Tweede Kamer is er voor de burger en niet andersom.” Verhagen kon dit goed begrijpen. “Het CDA is een voorstander van het vereenvoudigen van allerhande regelgeving,” zei Verhagen. “Het aanvragen van een bouwvergunning voor een dakkapel zou bijvoorbeeld veel makkelijker moeten worden.” Bakermat voor goede bestuurder. Peter van Ostaijen, CDA fractieleider in Leidschendam-Voorburg had ook een duidelijke boodschap voor de CDA vertegenwoordigers in de Tweede Kamer. Er moet snel een goede wettelijke basis komen voor de stadsregio Haaglanden. “Leidschendam-Voorburg wil duurzaam kunnen samenwerken met de omliggende gemeenten.” Verder pleitte Van Ostaijen voor meer geld voor onderwijs en scholen en voor mogelijkheden om de grondwaterstand (waar veel mensen last van hebben) beter te kunnen regelen. “Ook het makkelijker uitvoerbaar maken of schrappen van regels en wetten die niet te handhaven of onnodig kostbaar voor burgers zijn, zou het CDA moeten aanpakken,” aldus Van Ostaijen. Tijdens de verkiezingsbijeenkomst in de Kruisheuvelkerk werden ook de Leidschendam-Voorburgse CDA kandidaten voor Provinciale Staten en Tweede Kamer gepresenteerd. Voor de Tweede Kamer zijn dit Maxime Verhagen, Sybrand van Haersma Buma en nieuwkomer Theo Brinkel. Voor de Provinciale Staten werd Greetje Willemsma naar voren geschoven. “Het CDA Leidschendam-Voorburg brengt traditioneel veel goede bestuurders voort. Ook deze ronde is dit weer het geval,” aldus Van Ostaijen.

Bij het overlijden van Aad Koeleman staan we uiteraard even stil. Aad is niet zo maar iemand, maar is één van de oprichters van ponyclub “De Blesruiters”. In 1973 begon hij een avontuur met Sjaak Vurens en Piet Roeling op een landje bij Kees de Jong sr. De vereniging is mede door zijn inzet uitgegroeid tot een Landelijke Rijvereniging en Ponyclub onder KNF vlag en nu een ruitervereniging binnen de KNHS. Aad was een bijzonder mens in de Stompwijkse paardenwereld en voor ons in het bijzonder bij de Blesruiters. Vanaf de oprichting was hij 19 jaar lang een stuwende kracht achter de vereniging. Hij was geen prater maar een altijd en overal aanwezige doener. Met zijn rake opmerkingen bracht hij een al te enthousiast bestuur weer met beide benen op de grond. Hij was er voor de jeugd. Dat was ook de drijfveer achter de oprichting van de vereniging, “betaalbare paardensport voor de jeugd“. Dat heeft Aad altijd goed in praktijk gebracht en was daarin een voorbeeld. Waar kon worden bespaard door eigen inzet was Aad vooraan te vinden. Hij verzorgde de clubpony’s en hield het terrein en opstallen in goede staat. Annemarieke noemde hem een “terreinknecht” maar voor ons Blesruiters was hij veel meer.
Hij is samen met An met vele ponykampen mee geweest en verzorgde daar de paarden en was een vraagbaak voor als de paarden iets mankeerden. Hij stelde de overbezorgde kinderen gerust zorgde dat er geen paniek ontstond en hiel heimelijk alles goed in de gaten.
Hij deed aan alles wat georganiseerd werd naar hartelust mee.
Hij assisteerde bij onderlinge wedstrijden en was ringmeester bij het springen tijdens de Kringwedstrijden. Ook aan een goede samenwerking met Ruitervereniging Koningin Emma waarmee wij al jaren de SGW Duindigt organiseren droeg Aad z’n steentje bij aan het bouwen van de hindernissen. Het heksenoog was zijn favoriete hindernis. Met takken, latten en boomstammen bouwde hij naar hartelust.
Aad paste een initiatief om hem in de paardensport naar waarde te eren en zo onderscheidde de KNF hem met het ereteken van de zilveren verenigingsspeld met bijbehorende oorkonde voor zijn vele en actieve werk in verenigingsverband. Hij hield niet van dit uiterlijk vertoon maar genoot er toch zichtbaar van.
Wat hij voor ons betekende bleek toen hij stopte. Toen realiseerden we pas dat hij er voor de club niet meer was. De bakken werden niet meer onderhouden, het gras werd niet meer gemaaid, de bomen niet meer gesnoeid en de sloten niet meer schoongemaakt. Aan een automatisme kwam plots een eind.

De laatste jaren was hij er voor de menners. Deze – ook recreatief – steeds populairder wordende sport gaf hem weer iets uit vroeger jaren en kon hij ook weer achter de kont van het paard aan activiteiten deelnemen. De menkampen waren voor hem een hoogtepunt.

Hij werd zwakker en uiteindelijk zagen we hem niet zo vaak meer, maar zijn overlijden, daar hielden we lang nog geen rekening mee. De indrukwekkende avondwake en uitvaart was Aad waardig. We verliezen in Aad een bewogen man met een groot paardenhart.

Wij wensen An, Annemarieke, Mary, Leen, John en de kleinkinderen veel sterkte bij het verwerken van dit plotselinge verlies.

Namens de Blesruiters: Ab Spaan (oud voorzitter)
Ton Spaan (oud secretaris)