Vanavond, 10 december , onze kerstviering in het Dorpshuis.
We beginnen om 18.30 uur in het Dorpshuis met een kerstoverweging door Pastoor v.d. Plas. Daarna het Thais warm en koud buffet.
Hilda Klerks

In totaal zaten er 4 dorpen in het S.K.R. project 2002 die hulpgoederen zouden krijgen, te weten Hosman, het dorp waarin we gestationeerd waren, Fo Feldea, Tichindeal en Ghisasja de Jos. De laatste 3 dorpen konden gezien de slechte toestand van de wegen niet door de vrachtwagens worden bereikt. Die mensen kwamen dus naar Hosman en waren maandag, de eerste uitdeeldag aan de beurt. Uit Fo Feldea moest men 17 km reizen voor dat ze in hosman waren. Niet ver zult u zeggen, maar in bergstreken en met paard en wagen of ossenkar best een eind. Het weer was koud, maar gelukkig was het droog. Het uitdelen ging beginnen, u moet zich voorstellen:12 grote vracht-wagens achter elkaar met tussenruimtes, daarvoor één sliert met paard en wagens, met daartussen een enkele tractor of auto. De laatste werd meestal

Dit gezin wordt verblijd met de kinderstoel van

Mary Koeleman enJohn Verhagen

door een aantal mannen voortgeduwd. Bij iedere vrachtwagen werd gestopt en kreeg men wat op hun lijst stond. Maar in ieder geval kreeg elk gezin een kerstpakket, waarvan er 160 stuks uit Stompwijk kwamen, mooi hè? In de vrachtwagen, waar ik bij hielp, zaten conserven, boxen, kinderwagens, ledikantjes en kinderkleding. Een ieder kreeg conserven variërend van een tray halve-liter blikken tot 3 trays 1-liter blikken, gelang de grote van het gezin. En het is niet te geloven, hoe blij die jonge mensen waren, wanneer ze een ledikantje of kinderwagen of beiden kregen.

Soms gingen de spullen van meerdere gezinnen op een kar. Angstvallig werden er aparte stapeltjes gemaakt van dozen en pakketten, van wie wat was. Ook zag je 2 of 3 karren achter elkaar gebonden. Kleine kinderen zaten meestal op de bok en voor de allerkleinsten was er ’n plekje in de kar gemaakt. Toen ik dat zo zag zitten, met zo’n grauw mutsje over de oortjes, moest ik gelijk aan m’n kleinkind Laurie denken. Die had daar ook zo kunnen zitten (waar word je geboren!). Natuurlijk was ik blij dat ik mocht helpen uitdelen.. Ik weet niet precies hoe ik het onder woorden moest brengen. Maar toch geneerde ik me ’n beetje, omdat wij het zo goed hebben en zij toch een soort afhankelijk zijn van anderen. Vooral bij jonge mensen kreeg ik het gevoel dat ze zich een beetje schaamden om iets aan te pakken.

Maar laten we hopen dat die hulptransporten over een aantal jaren niet meer nodig zijn. Zo zie je nu al voortekenen daarvan. Bijvoorbeeld babykleding van 0-3 jaar

-29-

en schoenen mogen eigenlijk niet worden ingevoerd. Natuurlijk als we ze in de loods in Moerkapelle krijgen aangeboden, gaan ze wel mee. Maar de SKR heeft ook dit jaar al van sponsor- of donatiegelden, voor 8500 euro aan babykleding aangekocht in Roemenië . Ook hebben ze daar een partij hout gekocht, om door plaatselijke bedrijfjes (tegen betaling) houten toiletten (poepdozen) te laten maken voor gezinnen die nog geen toilet hadden, het gat in de tuin moest men zelf graven, maar het werd door de makers geplaatst.

Terug naar de vrachtwagens. Het uitdelen ging de gehele dag achter elkaar door. De 3 dames van de catering brachten ’s morgens koffie of thee rond en tussen de middag belegde broodjes. Die van mij gaf ik stiekem aan kinderen op de bok. Toen ik zelf honger kreeg ging ik even naar de wc, om in de keuken een paar broodjes te pikken. Toen ik’s middags om 3 uur buiten liep te eten, hoorde ik,”ja Thee van werken krijg je honger, niet gewend zeker”, ik lachte maar wat en ging weer naar mijn stekkie. ’s Avonds om 7 uur kwam de laatste boerenkar langs. De vrachtwagens werden afgesloten, snel terug naar het klaslokaal. Daar was het lekker warm, een ieder vertelde zijn verhaal. Er werd wat gedronken en weer even in de keuken geholpen. Er moest voor 76 personen gekookt worden. Nasi met saté stond er op het menu, maar vele handen maken licht werk. Na heerlijk te hebben gegeten, even nog wat uitdikken en…………… vroeg naar bed. Ik heb de mensen die na mij naar bed gingen niet meer gehoord. Misschien zij mij ’s nachts wel. De andere dag kwamen de bewoners van Hosman aan de beurt. Dan zou onze eigen kinderwagen naar één van de jonge mensen gaan. Het ging Bep wel aan het hart, maar omdat ik nu zelf mee ging, wilde ze er wel afstand van doen. Ook het wiegje dat ik opgeknapt had en waar Bep een dekentje en een hemeltje voor had gemaakt ging daar naar iemand toe. Ik ben benieuwd of we genoeg hadden om aan een ieder te geven wat men verwachtte.

Dat leest u de volgende week. Theo

Wie heeft mijn gymspullen gevonden. Ik heb ze in de sporthal laten liggen of onderweg naar huis verloren. Het is een linnen tasje waarin een blauwe korte broek, licht blauw T-shirt en donkerblauwe gymschoenen maat 22 of 23.
David Bronmeyer, tel. 5803850

Met tevredenheid kunnen we terugkijken op de jaarlijkse Sinterklaasviering van de soos voor ouderen op 3 december 2002. Met 57 personen hebben we er een gezellige dag van gemaakt. We zijn de dag begonnen met koffie en banketletter. Voor de lunch 2 potjes kaarten onder het genot van een borrel. Na de lunch 2 potjes kaarten met thee en een hapje. Namens de soosleden verraste Ria van Dijk en Nel Hoogervorst het bestuur met een cadeau, wat door het bestuur zeer op prijs werd gesteld. Er was een extra applaus voor de dames van de koffie, voor hun inzet en het vele werk elke dinsdagmiddag.
De uitslag van 4 potjes kaarten was als volgt:
punten
1. Mevr. Riet Lelieveld 7112
2. Mevr. Cock v.d. Salm-Luk 6954
3. Mevr. Riet v.d.Helm-v. Vliet 6904
4. Dhr. Wim van Benten 6812
5. Mevr. Riek de Kler-v.d. Poel 6795
6. Mevr. Riet v.d. Bosch-Waayer 6625

de uitslag van de rummicub was
punten
1. Mevr. Nel Hoogervorst-Vogelaar 18
2. Dhr. Herman Bennis 22
3. Mevr. Lenie Janson-van Wissen 38
C.P. Hoogeveen, secr.

Bardancing Orion
Vrijdag hadden we de deuren weer wijd open gegooid vanaf 21.00 uur kon je naar binnen. Het was lekker druk en iedereen had het naar z’n zin. Velen wilde het drankje WKD wat we zondag zouden verkopen nu al proberen. Dat ging uiteraard niet door, want het moest bewaard worden voor de zondag. Deze bijzondere WKD-zondag gingen we om 17.00 uur open dit keer gooiden we de deuren niet wijd open, want het was verschrikkelijk koud. Maar iedereen was wel van harte welkom. De Sint heeft het beetje warmte dat we in Nederland hebben ook nog meegenomen naar het warme Spanje. Nog even voor de afgelopen-zondag-niet-naar-Orion-komers: WKD (Werelds Krachtigste Drankje) is een nieuw drankje en het smaakt volgens velen erg goed. We hadden dit drankje eenmalig om uit te proberen of de mensen het lekker vonden. Het viel erg goed in de smaak, maar helaas kunnen we het niet toevoegen aan het assortiment omdat Heineken het niet kan leveren. De mensen, die nu denken: “ahhh… ik vind WKD zo lekker!” of “ik ben nu wel erg nieuws-gierig…!” We hebben nog wat over! Deze zijn nog steeds voor twee euro te koop, zo lang de voorraad strekt! OP = OP! Vroeg komen dus!

Snel, snel! De kaarten voor het kerstfeest zijn bijna uitverkocht!
Op naar de kerst dan maar, want de kaarten voor het kerstfeest in Orion zijn bijna uitverkocht. Het kerstfeest zal op 25 december in Orion gehouden worden. Deze 1e kerstdag vieren we het heugelijke feit dat Jezus is geboren en dit zal gepaard gaan met veel gezelligheid en zo nu en dan een drankje. De deuren van Orion zullen dan om 21.00 uur open gaan. Er zal ook een band optreden dit is de band Brucekey. Brucekey is een studentenband, die ontzettend goed covers speelt uit de Top 40. De kaarten van het kerstfeest zijn zondag ook nog te koop voor € 5,-. Vrijdag kan je niet naar binnen, we blijven dan gesloten. Dit omdat we afgelopen vrijdag wel open waren.

Zondag doen we de deuren weer op een kiertje, want alleen aan de overheerlijke Heinekenbiertjes hebben we al meer dan genoeg koud spul in ons bloed! Aanstaande zondag vanaf 17.00 uur vieren we weer gewoon dat we het weekend hebben overleefd en dat we weer naar school of werk mogen. (Joepie!) Je kunt dan gezellig genieten van alle leuke activiteiten die er te beleven zijn in Orion (dansen, zingen, praten, lachen, huilen, en als laatste maar zeker niet onbelangrijk: dorst lessen). Wij van het bestuur zeggen: See you Sunday!!!!!!
Het bestuur van Orion

Eindelijk! Het vriest! Toen ik van-morgen de hond uit liet zag ik her en der bevroren plassen. En dat waren niet de plassen van de hond….Enthousiast kwam ik thuis en voordat ik mijn jas(sen) uit had riep ik mijn kinderen toe dat het vroor en dat we over een paar dagen het ijs op kunnen. Als antwoord kreeg ik van mijn oudste zoon hóe ze dan moesten schaatsen, want die behoren nog steeds niet tot hun persoonlijke standaard uitrusting… waarop mijn goede humeur direct omsloeg in chagrijnigheid omdat ik dan meteen weer weet hoe laat het is: geld uitgeven om schaatsen voor die apen te kopen. En dat net na Sinterklaas! Of het geld me op de rug groeit. Wat denken ze wel. Gestrest loop ik naar de teevee en kijk op teletekst naar het weer voor de komende week: blijft het vriezen of kan de winterjas weer uit? Helaas, dat wordt een retourtje schaatswinkel. Even kijken of er deze week wat over te werken valt. Maar eerlijk gezegd mag het van mij nu wel tot eind januari door-vriezen….Tegen die tijd hoop ik de jongens zover te hebben dat ze zich zelfstandig op het ijs kunnen redden, in ieder geval dat ze rechtop kunnen blijven staan…Nu hebben wij naast ons huis een brede sloot en zodra dat wakdicht is zouden we vanuit ons zijraam, onder het genot van een bakkie met wat warms er in, de heren kunnen aanmoedigen om vooral niet te vallen. Een tweede mogelijkheid is om vanuit dat zelfde raam ze vast te houden door middel van een touwtje…Volgens mij hebben we nog wel ergens een oude riem van de hond liggen. Heerlijk hoor, dit weer. Alleen de wind mag van mij wel wat minder. Gelukkig waaide het afgelopen zaterdag-middag niet in het zwembad en kreeg zoon Youri de gelegenheid om af te zwemmen voor diploma A.
Ja,ik weet het, nú pas? Maar hij heeft maar een half uurtje les in de week dus dan ben je wel effe bezig voor je zover bent om het fel begeerde stukje papier te halen. We hadden zijn hele familie opgetrommeld om hiervan getuige te zijn en mede daardoor was hij onwijs zenuwachtig. En ik had hem beloofd om naar de Mac te gaan…..Tijdens de eerste onderdelen was dat dan ook merkbaar want hij begon bijvoorbeeld de schoolslag te zwemmen toen hij moest water-trappelen en in plaats van halverwege het bad het water te verlaten dóór te zwemmen. Uiteindelijk ging een van de zwembadjuffen hem steeds van tevoren even overhoren of hij de opdracht wel begrepen had, en daarna ging het uit de kunst. De hele groep was geslaagd en vanaf de tribune klonk er een dankbaar applaus, ten eerste natuurlijk omdat ze eindelijk hun diploma hadden en ten tweede omdat een uur zitten in een zéér warm zwembad toch een beetje teveel van het goede is, vooral omdat iedereen zo warm gekleed was als nodig is voor het rijden van zeg maar een Elfstedentocht-je….Toen Youri trots met zijn diploma de kleedkamer uit kwam kreeg hij van ons een bloemetje. Als een echte sportheld hield hij dit bloemetje omhoog en nam dankbaar de felicitaties in ontvangst. Als een echte vader volgde ik deze taferelen op de voet door met de videocamera alles vast te leggen, en vroeg ik hem de ultieme sportvraag: ‘Wat ging er door je heen?’ Geen antwoord. Tóch een antwoord!
‘En nu gaan we naar de Mac Donalds!’
Arjen Veldhuizen

Alle activiteiten zijn in volle gang voor de komende weken van dit jaar 2002, het beruchte Gaanders boek ligt al bijna bij de drukker, de leden van de raad krijgen een spoedcursus dansen en de loten voor de loterij zijn al bijna rond. Kortom de Gaanders gaan ervoor, dit met hun boegbeeld Prins Frank I en Page Jacqueline, die hun speeches al aan het voorbereiden zijn.
Zoals u gewend bent van ons bieden wij het mooie Gaanders boek weer aan, zoals gebruikelijk het eerste weekeinde van het nieuwe jaar. (hoe bedoeld u een goed voornemen!!) Daarnaast bieden wij u de mogelijkheid een lot te kopen van onze vereniging waarmee u het bejaarden-, kinder- en gehandicaptencarnaval mee steunt. Wij vieren met hen ter plekke carnaval omdat zij niet in de gelegenheid zijn om op de gebruikelijke tijden te komen feesten. Dit doen wij graag want carnaval is een feest voor jong en oud. De loten kosten € 1 ,– en worden u aangeboden door de raadsleden die het koude weer trotseren om hun vereniging te steunen. Koop een lotnummer bij hen, daar doet u veel mensen een plezier mee.

P.R. Commissie De Gaanders

De laatste Bingo is 16 december. Voor de mensen die het nog niet weten, dit is de laatste bingo. We zijn helaas genoodzaakt te stoppen. Van het bestuur hebben wij gehoord dat het met ingang van volgend jaar waarschijnlijk nog 3 á 4 keer per jaar zal zijn. U hoort nog van ons. Wij hopen dat u al die jaren hebt genoten.Wij hebben dit 18 jaar met veel plezier gedaan.
De Bingomeiden. Ineke, Anneke en Elly

Dinsdag 3 december is Arnoud Fontein afgestudeerd aan de Universiteit van Delft Elektrotechniek met een dikke 8. Als afstudeeropdracht presenteerde hij voor TPG post een vergelijking van het verbaal communiceren, verzenden van spraak, over Internet tegenover conventioneel bellen per telefoon. De telefoon blijft dus voorlopig nog een poosje. 13 december mag hij zijn diploma ophalen.
Als dat geen genieten is…. Eric Fontein

Muziek en ritme
vinden hun weg tot in de
geheime plaatsen van de ziel
Plato