De K.B.O. afdeling Leidschendam/Stompwijk wil het nieuwe jaar beginnen met een woord en communieviering op dinsdag 7 januari 2003 om 10.00 uur in de kerk van de H.H. Petrus en Paulus in Leidschendam. Pastor mevrouw I. Elling zal ons voorgaan in deze viering. Na deze viering is er een nieuwjaarsreceptie in de Haard naast de kerk. Als u meegaat kunt u zich opgeven bij het bestuur. Vervoer kan worden geregeld, maar laat het ons wel even weten. De soos op dinsdag 31 december gaat niet door
C.P. Hoogeveen secr. Onderafdeling Stompwijk.

Gaarne enkele data noteren:
· Er wordt geen les gegeven tot zaterdag 4 januari 2003.
· Op donderdag 9 januari 2003 is er een speciale bijeenkomst om te overleggen hoe we de opvolging van de instructie van Jeroen vorm kunnen geven.
· De donderdagruiters hebben persoonlijk bericht gekregen en bij deze nodig ik de overigen die interesse hebben uit om 20.00 uur in het clubgebouw.
· We hebben besloten ook dit jaar weer de “winterspringcompetitie” te organiseren in principe op: 19 januari 16 februari 16 maart en 20 april.
· Op 20 mei 2003 is de dag van het aangespannen paard voor de menners. Ik heb nog een aantal inschrijfformulieren.
Ik, Piet van der Mespel (secr) wens iedereen namens het bestuur van de vereniging prettige dagen en een goede jaarwisseling

Net terug van onze vakantie uit Mexico (kort verslag volgt begin volgend jaar), lees ik het verzoek van de Redactie om leesvoer voor het Kerstnummer aan te leveren. Hier wil ik graag op in gaan.

Ik zou 4 kaarsen willen opsteken of het ‘licht’ op personen of instanties willen laten schijnen; als eerste
jullie Redactie en alle medewerkers van de Dorpsketting zelf. Naar mijn mening wordt er onvoldoende bij stilgestaan bij al het werk en tijd die mensen binnen dit dorp steken om iedere week weer dit blad op de vloermat te krijgen en dat volledig belangeloos. Dat dit gegeven eens goed opgelicht wordt.
Als tweede Theo v.d. Meer. Wat is het geweldig dat hij de reis naar Roemenië heeft mogen maken en ons menig week gebonden houdt aan zijn reisverslag. Duidelijk en met gevoel wordt er geschreven door hem hoe situaties daar zijn en welke ontberingen mensen moeten meemaken. Hij schrijft terecht over de armoede die daar heerst en zet het af tegen de thuissituatie. Dan blijkt dat Nederland er goed voor staat en is de armoede die wij kennen er een van betrekkelijke luxe. Ik zou die discussie nog wel eens aan durven als een bisschop zegt dat mensen hier in Nederland moeten stelen om brood te kopen. Theo, mijn complimenten over de manier waarin je e.e.a. verwoord en dat je de emotie niet schuwt. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om gevoelens bloot te leggen. Voor jezelf vraag je je steeds af: ‘Ga je er niet te ver in, en kun je dingen wel opschrijven zo?’. Wij hebben in ieder geval enorm genoten van je verhalen en hopen voor jou dat je volgend jaar weer de kans mag krijgen mee te gaan naar Roemenië. Een dikke kaars voor Theo dus.
Als derde en ik hoop dat het niet te veel is, want eigenlijk kan je iedereen wel een kaars toewensen. Mensen zijn uniek en van iedereen is er wel iets moois te zeggen, je moet het wel kunnen zien. Maar dat terzijde. Als derde dus voor Pater Ted Bandsma op de Filippijnen en voor de Stichting die nu de belangen van de overleden pater voortzet. Kerstmis en Pater Bandsma zijn voor onszelf onlosmakelijk verbonden aan elkaar. Knap om zo’n levenswerk achter te laten waar mensen mee door kunnen gaan. Die daadwerkelijk bijdragen aan een betere wereld. Wij wensen de mensen die werken in de geest van Pater Bandsma veel licht en vrede toe.
Als laatste: voor de dakloze kinderen van Mexicostad. Deze grootste stad van de wereld heeft veel straatkinderen. Wij zijn er met ons bezoek aan Mexico mee geconfronteerd en schrikken van het aanblik van deze kinderen, maar ook van de leefomstandigheden waarin zij zich bevinden. Ik wil afsluiten met een kort verhaal, gebaseerd op feiten die achter elkaar gezet zijn, op personen die een fictieve naam hebben gekregen en een beetje fantasie van mijn kant om het verhaal leesbaar te maken. Deze kinderen dragen wij voor om voor alle drie de opties die in de Dorpsketting aangedragen zijn, in aanmerking te komen: ‘het kaarsje willen opsteken, met een kaarsje verwarmen en met woorden verwarmen’, want dat hebben ze hard nodig. De mensen drommen zich bijeen om de trappen van en naar de metro op te komen. Duizenden maken gebruik van deze vorm van vervoer, waarbij ieder perron weer dieper de grond ingaat. Hier ligt het werkgebied van Carlo, een straatjongen zonder ouders. Natuurlijk heeft hij familie, dat zijn de andere 16 lotgenoten van hem, waarmee hij de ruimte deelt wat overkapt wordt door een groot stuk plastic, gebouwd aan de achterkant van het geel geschilderde toiletgebouw dicht bij de metrouitgang. Daar zitten zij met Felic van 7 jaar als jongste en Danno van 15 jaar als oudste. Carlo zelf is ongeveer 10 jaar oud en een onwettig kind. Dit nu juist heeft zijn lot bepaald in deze grote stad. De metrotrappen deelt hij vaak met bejaarden en gehandicapten van deze miljoenenstad Mexicocity. Voor Carlo is de kersttijd de meest gezellige tijd van het hele jaar. Mensen snauwen je niet zo af en in de doorloopruimten van de metro, waar vele winkeltjes zijn, worden de hele dag kerstliedjes gespeeld. In zijn vuile kleren probeert hij hier zijn kostje bij elkaar te scharrelen. In de middag gaan zij er op uit, de metro in en bedelen net als de ouderen en gehandicapten op de trappen van de metro of op de perrons van La Raza. Hij snapt het niet, wanneer hij zijn hand ophoudt, en de mensen vraagt of zij misschien iets voor hem over hebben omdat hij zo honger heeft, dat deze mensen altijd schrikken van hem. Met zijn aanblik waarin in zijn mond alleen nog maar de hoektanden staan en zijn vieze ongekamde haren, geven hem een oud en lelijk kindergezicht. Zijn tanden heeft hij allemaal verloren, uitgevallen omdat hij lijm snuift en geen vitaminen naar binnen krijgt. Maar in deze kersttijd zijn mensen bereid hem wat meer te geven dan anders. Een oudere man is niet bang voor hem en koopt een heerlijke tortilla die hij krijgt. Daarna loopt die weer door en Carlo stopt de tortilla weg voor vanavond, wanneer al zijn vriendjes met wie hij zijn onderdak deelt, met de opbrengsten van die dag naar huis toe komen. Dan pas wordt alles door Danno zo goed mogelijk verdeeld en van het geld kopen ze wat drinken en lijm. Lijm om weer even de ellende van de dag te vergeten en morgen weer op te kunnen staan. Even gaan zijn gedachten terug naar Felic, die een dikke twee weken geleden niet meer wakker werd. Felic als jongste van de groep was helemaal koud die ochtend. Nu is het in deze dagen wel koud ’snachts in Mexicostad en ook Felic had niet op een van de drie matrassen mogen slapen die zij met elkaar delen. Danno kwam op een gegeven moment en zei dat Felic dood was. Er ze nu met Felic doen. Besloten werd om Felic in de nacht met z’n allen op te tillen en hem twee straten verder neer te leggen. En dat hebben ze gedaan. Ze legden hem tegen een brok huizen aan, die er toch al niet zo mooi uitzagen. Daar heeft Felic meer dan een dag gelegen, voordat mensen hem kwamen ophalen. Carlo spreekt weer iemand aan en houdt zijn hand op. Dit keer heeft hij mazzel en belandt er een pesos van de gulle gever zo maar in zijn hand en dat gebeurt diverse keren die dag. Vanavond is het kerstavond, zal het daar misschien iets mee te maken hebben. Danno heeft gezegd dat zij vanavond niet de straat opgaan. Normaliter gebeurt dat wel en verzamelen zij zich met alle zeventien om zo wat meer indruk te maken op de metropassagiers in het donker. Het is dan niet meer zo druk en mensen zijn dan bang voor ze. Dan is het veel gemakkelijker geld en soms wel een hele portemonnaie los te krijgen. Maar dat alles hoeft vanavond niet. Danno geeft aan dat zij Kerstmis vieren. En als de zon van de dag afscheid neemt en het weer donker wordt, verstomd ook de kerstmuziek in het metrostation. In hun onderdak aan de achterkant van het gele toiletgebouw, verdeelt Danno de buit van vandaag en krijgt iedereen een tube lijm. Vanavond hoeft er niet gedeeld te worden. Er wordt nog even gesproken over Felic en dat zijn plaats wel opgevuld moet worden door een ander, dus als je iemand ziet, neem hem maar mee. Hier is er nog wel een plaatsje vrij. Daarna mogen ze de dop losdraaien van hun tube en snuiven. Snuiven om alle ellende even te vergeten, snuiven om de kou niet meer te hoeven voelen, snuiven om even te weten hoe het heel, heel vroeger was. En al zijn de kerstliedjes nu gestopt, voor Carlo blijft Kerstmis toch de mooiste tijd van zijn leven.

Ik wens u fijne dagen toe en een gezegend 2003!! Leo Wijnhoven…., U weet wel die van de Zustersdijk.

Proyecto Holandés, Ciudad Joven San Juan de Dios
Bij deze wil ik nogmaals de organisatie WLTO LeidschendamStompwijk bedanken voor hun gekozen doel van de oogstdankviering november 2002.
Het psychopedagogisch centrum bevindt zich evenals het weeshuis waar ik momenteel als vrijwilligster werk, in de parochie San Juan de Dios. De broeders van Johannes de Deo hebben in sinds 1994 de leiding het instituut in Sucre: een tehuis voor gehandicapte kinderen.
Het instituut
Het instituut ‘Ciudad Joven San Juan de Dios’ heeft een capaciteit voor 132 kinderen intern en 175 voor dagopvang. Het kent een zevental afdelingen: pediatrie, kinderpsychiatrie, een sociowoning, een zorgboerderij, een scholencombinatie voor speciaal onderwijs, verslavingszorg en een internaat. Daarnaast zijn er de afgelopen twee jaren vele nieuwe initiatieven genomen, zoals de projecten ‘Ouderparticipatie’, ‘Vroeghulp’, ‘Integratie in het gewone Onderwijs’ en ‘Hulp bij Leermoeilijkheden’. De projecten van de laatste jaren zijn resultaten van het streven om een grotere betrokkenheid met ouders, familie en gemeenschap te behouden en de integratie van kinderen met speciale behoeften binnen de Boliviaanse maatschappij te bevorderen.
Het Nederlands Project
De zorg in Bolivia was twee jaar geleden nog zeer medisch gericht. De kennis van psychologische en pedagogische behandelingsmethoden was gering. Omdat Nederland een goede naam heeft op het totale terrein van de gehandicaptenzorg, heeft dit instituut steun gevraagd vanuit Nederland. Men zocht een gedragswetenschapper met internationale ervaring die zou kunnen helpen met het creëren van opleidingen, het invoeren van orthopedagogische behandelingsmethodieken én die het management zou kunnen ondersteunen. Via organisaties als Personeelsuitzending Ontwikkelingswerk (PSO), ICCO (Interkerkelijke Samenwerkingsorganisatie) en Stichting Kinderpostzegels kwam men terecht bij de orthopedagoog drs. Jan Broeders. De doelen van het ´proyecto holandés´ zijn:
· het opzetten van integratieprojecten
· het bevorderen van ouderparticipatie
· het creëren van een individueel zorgplan voor ieder kind
· de aanpassing van het managementmodel aan de vernieuwde zorg
· het creëren van activiteitenmogelijkheden
· het ontwerpen en organiseren van opleidingen
· het opleiden van een lokale partner, zodat het werk voortgang krijgt.
De nu opgeleide lokale partner, Dr. Christian Ordoñez, zal het project gaan coördineren vanaf maart 2003.
Het instituut krijgt slecht 5 Bolivianos (dat is minder dan 1 euro) per kind per dag, waarvan de kinderen gevoed, gekleed en schoon gehouden moeten worden. De behoeften voor de projecten van dit centrum zijn onder andere matrassen, aangepaste stoeltjes , Mecanoconstructiemateriaal, handdoeken voor het hele instituut, slabben, ondergoed etc.
De opbrengsten tijdens de oogstdankviering waren dan meer dan welkom.

Aankopen
Van de opbrengsten ben ik met 2 ´Doñas´ die bij het instituut werkzaam zijn en 2 andere Nederlandse vrijwilligers inkopen gaan doen. De Boliviaanse vrouwen moesten er ten eerste wel bij zijn met het uitzoeken van de spullen maar belangrijker nog om een redelijke prijs te krijgen. Want één ding is wel zeker, mochten wij Doña Nati en Doña Sofia niet mee hebben dan zouden we veel minder hebben kunnen kopen. Want er staan hier geen prijskaartjes op de spullen, het gaat allemaal om onderhandelen en AFDINGEN!
Van de spullen waar behoefte naar was hebben we in eerste instantie gekozen voor noodzakelijke behoeften voor iedereen. We hebben maar liefst een hele middag besteed aan onderbroeken kopen, groot klein voor iedereen in ieder geval één maar het liefst twee.

Voor 30 Bolivianos (= € 4) konden we een dozijn (12) onderbroeken kopen, maar dan moest er goed onderhandeld worden. Het ging ook niet al te snel want waar vind je in 1 kraampje 200 onderbroeken… nergens. Hooguit een paar dozijn.

De tweede middag zijn we voor sokken, slabberstof (16 meter), luierstof (40 meter), zonnehoedjes, plastiek broekjes op pad gegaan. En alles in grote aantallen. De ´Doñas´ wisten echt niet wat ze overkwam, helemaal perplex hoe wij zo in een 2 middagjes 4 maandsalarissen uit konden geven. Maar ja als je net aan € 100, per maand verdient, zijn dit echt enorme bedragen. Ook al leg je nog zo goed uit hoe het bij elkaar gebracht is.

Maandag 2 december hebben we deze eerste spullen afgeleverd. Echt fantastisch vonden ze het. De papieren met de aantallen werden getekend en zo werden de spullen overhandigd. En we zijn er nog niet, want nu wordt
er nog nagegaan welke maten van wat tekort is. Dus binnenkort wordt het nog één of twee keer shoppen
met de donaties van WLTO op de ´mercado campasino´ (plattelands markt) in Sucre, Bolivia.
Saludos de Sucre Bolivia, Linda de Jong

Er zij licht!:
Gods eerste schallende woord
waardoor heel de schepping is gemaakt,
woord dat mij wakker houdt,
woord waardoor ik niet slapen kan,
woord dat mij uit mijn bed roept.

God, houd mij wakker
om het kind met kinkhoest
tot in het kleinste kuchje te kunnen volgen.

God, houd mij wakker
om diep in de nacht de roekeloze puber
weer thuis te horen komen.

God, houd mij wakker
om de angstdromen van mijn bange partner
te kunnen verstaan en begrijpen.

God, houd mij wakker
om op een koude winteravond
nog even naar mijn stokoude moeder te gaan.

God, houd mij in het donker gaande
in uw scheppingslicht van het begin.

Ingezonden door de koster

Vergadering commissie maatschappelijke activiteiten op 2 december
De besturen van de bibliotheek Leidschendam en Voorburg presenteren de “Toekomstvisie van de gefuseerde bibliotheek LeidschendamVoorburg”. Wat betreft de bibliotheek Stompwijk spreekt de Toekomstvisie zich uit voor handhaving van deze bibliotheekvoorziening. Gezien het grote aantal ingeschreven gebruikers (bijna 30% van de Stompwijkse bevolking) en het ontbreken van openbaar vervoer tussen Stompwijk en Leidschendam blijft een bibliotheekvoorziening wenselijk. Wij kunnen ons vinden in dit uitgangspunt. Hiermee wordt tegeoet gekomen aan de randvoorwaarde dat de bibliotheek laagdrempelig dient te zijn voor alle inwoners van LeidschendamVoorburg. Gezien de bouwkundige staat van het filiaal in Stompwijk is nadere beraadslaging noodzakelijk over de verdere vormgeving van deze voorziening. Dit zal worden meegenomen in het budgetoverleg over de fusiebegroting 2004.

17 december 2002
Burgemeester en wethouders van LeidschendamVoorburg hebben vandaag onder andere de volgende besluiten genomen:
Subsidiebeschikking voor restauratie en onderhoud monumentale panden
Het college van burgemeester en wethouders heeft besloten om voor een aantal monumentale panden in Leidchendam een voorlopige subsidiebeschikking af te geven. Het gaat hierbij om de subsidie voor groot onderoud aan het rijksmonument Delftsekade 910, en de (gedeeltelijke) vervanging van de rieten daken van de rijksmonumentale boerderijen Oosteinde 21 en Veursestraatweg 217. De huidige subsidieverordening geldt alleen in Leidschendam en niet in Voorburg. Dit betekent dat er in het kader van de harmonisatie in 2003 een nieuwe subsidieverordening moet komen voor de hele gemeente.

Proefproject buurtbemiddeling in LeidschendamVoorburg
Het college heeft besloten een proef te starten met buurtbemiddeling. Buurtbemiddeling heeft tot doel buurt en burenruzies op te lossen; de bemiddelaar zorgt dat ruziënde partijen met elkaar gaan én blijven praten. Buurtbemiddeling is niet voor strafbare feiten en klachten die te maken hebben met alcoholverslaving, drugsgebruik of bij psychiatrische problemen. Het proef project regelt doorverwijzing van burenruzies naar buurtbemiddelaars in plaats van naar de politie of de gemeente, zodat die zich dan beter op hun eigenlijke taken kunnen concentreren. Het project past binnen het gemeentelijke integrale veiligheidsbeleid; daarnaast is het de wens van het college om veiligheidsmaatregelen daadkrachtig uit te voeren. Buurtbemiddeling is gratis voor mensen die eraan meedoen; de bemiddelaars zijn getrainde en neutrale vrijwilligers. Het proefproject wordt opgezet door de Leidse Welzijnsorganisatie; zij gaan eerst een haalbaarheidsonderzoek doen om te kijken of er animo is voor de buurtbemiddeling. Als dit het geval is duurt de proef voorlopig tot 2006. In 2005 vindt evaluatie plaats. Dit is op tijd om bij de Voorjaarsnota goed te kunnen oordelen of het project structureel gemaakt moet worden. Het voorstel wordt ter goedkeuring aan de gemeenteraad voorgelegd.
Kerstreces
Vandaag was de laatste vergadering van het college van burgemeester en wethouders van dit jaar. Op 7 januari 2003 is de eerste vergadering van het nieuwe jaar.
Openingstijden Servicecentra
Rond de feestdagen is de gemeente LeidschendamVoorburg gesloten op 25, 26 en 27 december 2002 en 1 januari 2003. Het Servicecentrum Leidschendam is open voor het aangeven van geboorte en overlijden op 27 december tussen 09.00 en 11.00 uur. Het Servicecentrum Voorburg is gesloten. Op 3 januari zijn de Servicecentra in verband met een nieuwjaarsbijeenkomst van de medewerkers vanaf 10.00 uur open.
Wijkbeheer actief rond de feestdagen
Om de openbare ruimte er met de feestdagen goed uit te laten zien, werken de medewerkers van de afdeling Wijkbeheer rond deze dagen door. Ook het Meldpunt Openbare Ruimte is voor alle opmerkingen en meldingen in deze periode bereikbaar van 8.30 uur tot 16.00 uur via telefoon (070) 3273 062. Dit geldt voor maan dag 23, vrijdag 27, maandag 30 december, en donderdag 2 januari. Op dinsdag 24 en dinsdag 31 december is het meldpunt tot 14.30 uur bereikbaar en op 3 januari, in verband met een nieuwjaarsbijeenkomst van de medewerkers, vanaf 10.00 uur.

Tijdens mijn zoektocht naar lichtpuntjes, wamtebronnetje kom ik terecht in de kantine van Stompwijk ’92, waar de laatste potjes geklaverjast worden en steek daar mijn licht op bij verschillende tafeltjes.
Leo van Santen geeft aan dat er geen nacht zo donker is, of het wordt weer licht. Hij geeft nog wat gratis adviezen weg. Geniet van elke dag, maak wat moois van je leven, probeer zoveel mogelijk sleur te vermijden en probeer zoveel mogelijk te klaverjassen.
Fried de Jong hoort dit allemaal gelaten aan, en weet dat de wijsheid in de kan zit, zelf zit hij trouwens aan een Fanta.
Gerrit Olsthoorn gaat verder met wijze adviezen: stap elke dag gezond uit je bed e liefst zo lang mogelijk.
Toos de Bruin, vindt Maaike en Koos twee lichtpuntjes in haar leven omdat ze er altijd welkom is. Koos staat altijd voor haar klaar.
Riet de Bruin moet ook even genoemd worden, met haar verzorgt ze al jaren als vrijwilligster de reisjes op de Henry Dunant. Ze hebben zoveel lol samen.
Nu Toos 60 is geworden mocht ze eigenlijk niet meer mee, maar door de organisatie is ze toch weer benaderd en dit gaan ze samen zelfs twee weken mee.
Greet Luk geniet van haar vrijwilligerswerk en evenals Toos leeft ze voor haar kleinkinderen.
Annie Vurens schuift aan samen met Riet Beusekamp. Annie is blij met haar vriendinnenclub, waar Toos en Greet ook deel van uitmaken. (De mutsenclub en hier en daar een pet, aldus Toos).
De club bestaat uit veel weduwe vrouwen die gezamenlijk leuke dingen doen, Ze kaarten heel wat af, bezoeken tuincentra en gaan samen uit. Volgende week gaan ze lekker naar Benny Nijman. Op 2e kerstdag kookt iedereen wat en dat nemen ze mee en gaan gezamenlijk eten. Zo komen ze de winter wel door.
Cisca van Boheemen vindt de geboorte van een kleinkind zo bijzonder, zoals pas Annicka of de doop van zelfs vier kleinkinderen. Trouwens ook leuk dat ze kip wint op lotnr. 668.
Joop Olyhoek hoopt op een witte kerst en dat hij kan gaan schaatsen, dat zou een lichtpunt zijn.
Ik loop natuurlijk het risico nu ik met pen en papier rond ga, dat ik zelf het doelwit wordt.
Marijke vindt het heerlijk dat ik nooit in de stress schiet, altijd klaar sta, ook als ik geen tijd heb. Op die momenten alles aan de kant zet om er dan toch voor te gaan. Leuk om te horen, dank je Marijke.
Niek van den Bosch, het zal je gebeuren dat je zoon, waar hij toch wel over in de war heeft gezeten, door een prinses als Monique ten huwelijk wordt gevraagd. Hij was erbij toen Guus zei: Natúúrlijk.
Ze heeft thuis flink geoefend, de tranen liepen over haar wangen. Ze deed het geweldig. Champagne en bruidstranen. Dit alles onder begeleiding van 40 à 50 man. Guus die geheel verrast werd toen hij klanten aan het helpen was.
Door de publiciteit zijn er zelfs weer klanten terug gekomen naar de vrijdagmarkt.
Cock van Geijlswijk denkt even na en Marijke geeft aan dat hij op 3 januari een half uurtje langer mag slapen, dan staat er geen klas te springen om de door hem schoongeboende sporthal te betreden en heeft hij meer tijd.
Cock hangt zijn ballen in de boom. Hij heeft namelijk net 6 rode en 6 gouden kerstballen gewonnen.
Guus Vincenten start volgend jaar met een nieuwe column, dat wordt een lichtpuntje in het nieuwe Dorpsketting jaar.
Leon van Boheemen vertelt dat hij 25 kilo is afgevallen. Hij is er nog niet. Ga zo door. Applaus, het is spectaculair.
Cock v.d.Vegt zijn hele leven is een lichtpunt, een soort vuurwerk.
‘Zelfs als je vrouw naar de stad is geweest?’ vraagt Wout Brugman. Zelfs dan.
Hij geniet van zijn woonwagenhuis, zijn 4 kinderen en 6 kleinkinderen, wat wil een mens nog meer?
Wout bezint zich nog op een lichtpuntje in de toekomst hoe hij page Jacqueline in de maling kan nemen.
Kees van der Poll heeft na 5 kleindochters, een eerste kleinzoon. Quint is op 7 december geboren. Dat je daarvoor een schoonzoon in moet huren!
Mieke Brugman heeft vele lichtpuntjes in haar leven. Maar op dit moment zijn dit de 100 gewonnen kerstlampjes en een kip.
Lydia Luiten heeft drie sterren aan de hemel staan, haar schoonvader en moeder en haar eigen vader. Die zorgen voor alles. En vriendin Marjoke, is een ster op aarde.
Eric Onderwater (Zoeterwoude) zijn lichtpuntje is zijn vakantie om eenmaal per jaar te gaan vissen en natuurlijk de kermis. ‘De Stompwijkse’? vraag ik. Ja natuurlijk, heeft Zoeterwoude dan een kermis? Daar leeft hij naar toe en hij spreekt de wens uit hier ooit te komen wonen.
Anneke Vlasveld, haar zoon Gert Jan gaat een jaar op vakantie o.a. naar Nieuw Zeeland. Gelukkig kijkt ook zij uit naar haar vakanties en om de kerstdagen te vieren met vrienden, Ria en Wim v.d.Helm, Cock en Ien, Gerard en Annie van Rijn lekker gourmetten.

Leny van Dijk heeft letterlijk meer licht in huis nu die onwijze grote, scheef gegroeide boom is omgezaagd.
Ondertussen is het twaalf uur en is Arie Geurtsen jarig geworden. Hij laat zich wel erg selectief zoenen.
Ik maak de stand op en heb nog een halve kantine te gaan.
Voor Jos Luiten is dit de geboorte van een gezond kleinkind.
Cees Overdevest geniet van zijn gezondheid en dat hij zijn hobby, paarden, kan delen met kleinkind Nicole. Daar hebben ze samen veel plezier in. Hij kan nog zoveel dingen doen op zijn leeftijd, lekker buiten zijn met het mennen. Hij is tussen paarden opgegroeid en heeft daar nu nog profijt van. Het kunnen accepteren dat niet alles vanzelfsprekend is. Persoonlijk vind ik Cees een lichtpuntje omdat hij altijd mijn moeder oppikt naar de kapper. Hij is daarentegen blij zelf niet afhankelijk te zijn en dit nog te kunnen doen.
Fred van der Hoek scheurt voorbij en geeft aan dat hij nog geen jaar weg is bij het Ministerie van Onderwijs of er moeten al 700 personen afvloeien. Hij werkt inmiddels een jaar met plezier bij het Centraal Orgaan Asielzoekers.
En hij wordt, rond de kermis, opa!
Alex Bergen en Danny Plug hebben de hoofdprijs gewonnen vanavond met 5933 punten. Alex heeft een kalkoen van 3,172 kg en Danny een van 3,04 kg. De kaarten van Alex waren zeker net ietsje beter. Ze kaarten trouwens nooit met elkaar. Lichtpuntje, verzetten tegen dieptepuntjes, niet in de hoek gaan zitten. Iedereen mag met kerst doen waar hij zin in heeft.
Toby van Marwijk vindt dat familie en kerst samengaan.
Zijn kaartmaat Michael van den Nouweland beaamt dit. Even met de familie bijeen rond de kerstboom thuis, bezoek aan oma en dan gezellig naar de Toko en 2e kerstdag weer lekker kaarten.
De kerstgedachte van Gert Jansen is ietwat gecensureerd, omdat hij altijd zo opgewonden raakt van de kerkklokken. Piet Olyhoek denkt nog even na.
Aad Luiten barst in deze tijd van het jaar van het werk, maakt 120 uur per week, slaapt 4 uur per nacht. En hij doet dit nog met plezier ook. Eerste kerstdag komt hij bij, geniet van een kerstmaal met kip, biertje. En 2e kerstdag, hoe kan het anders op zo’n kaartavond, lekker jassen in De Bles.
Marco Lexmond gaat voor de hoofdprijs op 2e kerstdag, vanavond was hij 3e geworden dat is toch te weinig. En de behaalde 9 voor het vak Frans door Jody was een lichtpuntje afgelopen week.
Theo van den Bosch is blij dat, nu Kevin bij Luiten Wild werkt, Gerda elke ochtend ook zijn lunchpakketje maakt en dat waardeert hij ten zeerste. Ook op zaterdag wordt er even samen thee gedronken en als Kev dan naar zijn werk gaat duikt Theo weer terug in zijn warme bedje.
Gerda vindt het zielig dat Theo van der Meer zijn arm uit de kom is. Hij is gevallen met schaatsen.
Henk Luiten is eigenlijk wel blij dat het ging dooien, al die ijsmeesters en dat hele elfstedencircus. Zijn lichtpunt is het tuinbouwcentrum bij nacht. Wat een horizonvervuiling.
Ron van der Salm zijn ster is zijn kleine meid, ze speelt een kerstengel met kerstmis.
Piet Olyhoek is er uit en schudt
dit even uit de mouw:
Hij heeft 5 jaar liggen dromen
Om op deze kerstgedachte te komen
Op dit moment heeft ze rood haar
En is ze de vrouw van het jaar
Het is een vrouw om van te houden
Er komt een tijd dat ze gaan trouwen
Een ding is zeker
Er is niemand beter
En laat al die oudjes maar denken
Ik kan haar alleen een hoop liefde schenken
(Hier paste een prachtige foto van dit verliefde paar, ik had mijn toestel bij me, maar helaas niet aangedacht….Spijt!!)
Kees Bergen heeft allerlei wijsheden zoals dat er veel mensen zijn die je waarderen om wat je hebt en niet om wie je bent. Kennissen zijn belangrijker dan kennis en niet alleen omdat het meervoud is. Realistisch in het leven staan, prioriteiten stellen en kunnen kiezen. Dit jaar heeft hij dus gekozen voor de afronding van opleiding tot projectleider en dus geen toneel.
Cees Luiten uit zijn dieptepuntjes om tot lichtpuntjes te kunnen komen. Zijn frustraties dateren uit de kleuterschooltijd, waar hij altijd te laat was voor de autootjes in de kast. Altijd waren de ruige jongens hem voor en hij zat altijd met die ellendige legpuzzels. Alles is toch goed gekomen, hij stapt nu elke dag in zijn eigen vrachtwagen.
Gerard van Steekelenburg is dit jaar 65 jaar geworden, de jongste is gaan samenwonen en de puzzels is nu compleet.
Rini van Steekelenburg loopt dit jaar rechter dan de afgelopen 14 jaar. Na haar heupoperatie is ze nu zonder pijn. Als dat geen lichtpuntje is.
Fred v.d.Poel spreekt voor zijn moeder de wens uit dat zij went aan de nieuwe kamer. Na het overlijden van zijn vader afgelopen jaar, is ze een verdieping hoger gaan wonen. Ze mist de vertrouwde gezichten op de gang. Op de begane grond was er gelegenheid om naar buiten te zwaaien en nu niet. Er moet wat meer stil gestaan worden bij oudere, alleenstaande mensen.
Marjoke de Hollander waardeert de steun van haar gezin en haar familie zeer. Ook van Lydia en schoonzus Riede. Ze wenst iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar.
Kees de Hollander zijn licht is gaan schijnen nu de moeder van Marjoke op de plaats van bestemming is. Ze heeft een warm plekje gevonden in Emmaus. En zo is het.
Riede van Bohemen de Hollander benadrukt het belang van al haar vrienden, familie, de warmte voor elkaar. Niet alleen met kerst maar het hele jaar door. En de gezondheid voor kinderen en kleinkinderen.
Lydia wenst alle alcoholisten, criminelen en de hele bende een zalig kerstfeest. Vrienden, blijf dicht bij elkaar.
Roelie v.d.Vegt is zo ontzettend gelukkig dat haar kleinkind Wesley zijn plekje in de maatschappij heeft gevonden en ze wenst Mary en Jan heel veel sterkte toe in deze voor hen zo moeilijke periode.
Ze weet zeker dat Jan, haar eerste man, hoog aan de hemel mee straalt!
Het is inmiddels half twee en de aantekeningen zijn bijna niet meer te lezen. Zaterdag maar direct uitgewerkt, anders kan ik het zelf niet meer lezen. Ik hoop dat alles over is gekomen zoals het bedoeld was.
Petra

Wij willen een kaarsje opsteken voor onze oma, kleine oma en oma Knijntje omdat ze altijd op ons wil passen en dan leuke spelletjes met ons doet. Ze is voor haar klein en achterkleinkinderen de liefste oma.

Maandag 6 januari

Woensdag 8 januari

Maandag 13 januari

Woensdag 15 januari

Tijdens de gezellige kerstviering met de aerobicclub in de kantine heb ik mijn kansen en pen maar weer gegrepen en een paar lichtpuntjes afgetroggeld.

Elly Compeer vindt deze avond zelf een lichtpuntje en complimenteert Jokelien. Ze heeft elke keer weer verrassende ideeën en verwent de sportclub telkens weer.

Lilian Hussain Ali vindt Ank van der Poel een lichtpunt in haar leven, voor alle tijd die zij altijd met haar kinderen heeft doorbracht. Dat was bijzonder waardevol.

Asmoen Ilahi vindt dat Jokelien een warm woord verdient, ze verzint altijd leuke dingen zoals het bowlen met Sinterklaas, het bezoek aan de waterskibaan, snowworld of de lekkere wandeling toen er sneeuw lag.

Ingrid Luiten denkt aan Patrick die haar heel romantisch ten huwelijk heeft gevraagd.
Ze vraagt aandacht voor de kerstgedachte: vrede op aarde (denkend aan de spanningen in Israël). En het aidsprobleem. Afgelopen week was er een documentaire op de tv over Suriname waar de synagoge naast de moskee staat. Waar men elkaar accepteert en respecteert en zelfs elkaars feesten meevieren weten Lilian en Asmoen. Kortom meer tolerantie en respect voor elkaar. Ze sluit af met de wens dat iedereen familie heeft om mee samen te zijn.

Mariska de Jong denkt aan Nepal, waar zij voor haar studie heel wat tijd heeft doorgebracht. Er is nu oorlog in Nepal tussen de huidige regering en de maoïsten. Het leger wil de regering afzetten en is tegen de huidige monarchie. In kleine dorpjes worden kinderen uit gezinnen weggehaald om opgeleid te worden. Ook zij beloven weer, tegen beter weten in, voorspoed.
Mariska heeft een prijs gewonnen met haar scriptie. De geldprijs is beschikbaar gesteld door de Wereldbank en het Amsterdams institute international development. Ze wil haar prijs gebruiken voor het opstarten van een kleinschalig project in het gebied waar ze gewerkt heeft, maar dan moet het er wel vrede zijn. Ze hoopt dat er daar toch nog lichtpuntjes blijven schijnen.

Ankie van Wissen vindt haar lichtpunt iedere week weer bij papa Kaassie en zijn vrouw. Ze zijn haar steun en toeverlaat en het zijn de tweede vader en moeder voor haar kinderen Bas, Manja en Freek.

Sandra en Karin (aerobicen vanuit Leidschenveen bij Jokeline) zij hebben het voornemen in 2003 om 5 kilometer, maar misschien zelfs 10 kilometer hard te gaan lopen. Ze gaan ervoor!

En voor Karin en de man van Sandra (Ralf), gloort hun 40e verjaardag aan de horizon.
(Meiden helaas de foto was gewist, voordat ik het wist.)

Zus (tante van Mary Koeleman) vindt het erg leuk om hier te sporten, veel gezelliger, lekker ongedwongen, gewoon gewoon. Ze heeft er wekelijks de reis voor over. En er worden leuke avondjes georganiseerd.

Regina de Winter wordt volgend jaar oma en Hans natuurlijk opa. Zeker iets om naar uit te kijken. Iets heel bijzonders.

Wil van den Brink geniet van haar sportieve activiteiten zoals aerobic, wateraerobic, yoga, lekker wandelen. Sinds kort is ze lid geworden van de soos. Ze was al een paar keer gevraagd, maar nu heeft ze sinds kort de knoop doorgehakt en vindt het hartstikke leuk, zij kaart niet maar speelt rummicub.

Ria Berg geniet van haar vindt de zondagochtenden om samen met de toerclub te fietsen. Leuk voor de contacten, kletsen onderweg, lekker bakkie met lekker appelpuntje, leuke routes. Ze fietsen flink door met een gemiddelde snelheid van 22 km. per uur over een afstand van 50 á 60 km.
Ze vindt tuinen heerlijk en sinds kort zit ze op aerobic. Hierdoor heeft ze de juiste combinatie gevonden van werk en ontspanning.

Als ik (laat op de avond) aan Arjan Luk naar zijn lichtpuntje vraag, zegt hij dat zijn lichtpuntje al op bed ligt.
Wij, Jokelien en ik, denken dat onze lichtpuntjes zappend op de bank liggen.

Jokelien bedankt voor deze heerlijke sfeervolle avond.