Als je zwanger bent, wil je graag goede begeleiding en voorlichting. Om zorgeloos en ontspannen zwanger te zijn is dit essentieel. Om die reden heeft Gezondheid Service Horst en Vlietstreek haar Servicepakket uitgebreid met twee nieuwe diensten: echo’s tijdens de zwangerschap en een cursus individuele zwangerschapsbegeleiding.
Echo’s tijdens de zwangerschap
BabyVision is een organisatie die gespecialiseerd is in het maken van twee en driedimensionale (2D en 3D) echo’s tijdens de zwangerschap. Het gaat hier om echo’s van nietmedische aard. Met name de 3Decho geeft een duidelijk en realistisch beeld van de ongeboren baby. De mooiste 3Dechos kunnen vaak in de periode tussen de 25 en 30 weken worden gemaakt. Ook kan de echografiste vanaf 20 weken het geslacht bepalen. Contribuanten van Gezondheid Service krijgen korting op de diverse pakketten.
Cursus individuele zwangerschapsbegeleiding
Mensen die graag veel persoonlijke en individuele aandacht willen tijdens de zwangerschap kunnen deelnemen aan de cursus ‘Baby op komst’. Een ervaren cursusleidster begeleidt aanstaande ouders in vier bijeenkomsten. Zij kan goed inspelen op alle persoonlijke vragen en onzekerheden tijdens de zwangerschap, bevalling en kraamtijd. Op vertoon van de Servicepas krijgen contribuanten een korting van 10% op de cursusprijs.
Meer informatie
Wilt u meer informatie, dan kunt u contact opnemen met de Gezondheid Servicelijn,
telefoon (070) 307 52 46 (maandag t/m vrijdag van 8.30 12.30 uur).

Opruimactie vuurwerkresten in LeidschendamVoorburg
De gemeente LeidschendamVoorburg wil een veilige start van het nieuwe jaar.
Op 1 januari 2003 begint dan ook een actie om alle straten in de gemeente weer snel schoon en veilig te maken. Het voorkomen van ongelukken met zwerfvuurwerk is het uitgangspunt van deze opruimactie. De gemeente sluit hiermee aan bij een landelijk initiatief.
EOD
In de vroege ochtend van nieuwjaarsdag trekken ruim twintig medewerkers van Wijkbeheer er op uit om de straten van vuurwerkresten te ontdoen. Met veegwagens doen de teams van deze ´Explosieven Opruimingsdienst´ (EOD) hun uiterste best die dag de meeste weigeraars van straat te krijgen. De gemeente vraagt haar inwoners de opruimploegen op 1 januari een handje te helpen door zelf de eigen vuurwerkresten op te ruimen.
De eerste dagen daarna geldt het schoon en veilig maken van de wijken als speerpunt van de wijkploegen van Wijkbeheer.
Kleine moeite
De laatste jaarwisselingen gebeurden de meeste vuurwerkongelukken bij het afsteken van officieel toegestaan consumentenvuurwerk. Niet omdat vuurwerk ineens een stuk gevaarlijker is geworden, maar omdat vooral jongeren het afsteken van vuurwerk niet gevaarlijk vinden. Te weinig afstand houden en het uit de hand afsteken van siervuurwerk zorgden de laatste jaarwisseling voor de meeste van de 960 slachtoffers die bij de Eerste Hulp van een ziekenhuis zijn behandeld. Twee andere hoofdoorzaken zijn het niet stabiel neerzetten van siervuurwerk en het slachtoffer worden van vuurwerk van een ander. Tijdens de laatste jaarwisseling waren omstanders goed voor een kwart van de ongevallen. Deze gegevens zijn ontleend aan het Letsel Informatie Systeem (LIS) van Consument en Veiligheid.
Weigeraars
Veel jongeren rapen op nieuwjaarsdag zwerfvuurwerk op van straat, de zogenaamde weigeraars, en steken dit opnieuw af, met alle risico´s van dien. Het percentage vuurwerkongevallen op nieuwjaarsdag bedroeg afgelopen jaar 21%. Dit betekent dat ruim 200 kinderen hun nieuwe jaar zijn begonnen in het ziekenhuis. De oplossing ligt voor de hand: als de straten op 1 januari in de ochtend vuurwerkvrij en schoon zijn, vinden jongeren geen zwerfvuurwerk meer om af te steken.
Kleine moeite
Op de eerste vrije dag van het nieuwe jaar gaan de medewerkers van de gemeentelijke Explosieven Opruimingsdienst hard aan het werk om de gemeente weer aan kant te krijgen. Mede dankzij de opruimactie van vorig jaar is het aantal ernstige ongevallen op nieuwjaarsdag gedaald van 38 naar 21 procent. Dat percentage kan met een gezamenlijke schoonmaakactie van gemeente en inwoners nog verder omlaag. De gemeente roept inwoners dan ook op het eigen vuurwerkafval op te ruimen en vuurwerk dat niet is afgegaan onschadelijk te maken: “Als iedereen op 1 januari zijn eigen straatje veegt en de vuurwerkresten in vuilniszak of container doet, zorgen we samen voor een veilig en schoon begin van 2003.” Gemeente Leidschendam.

Januari 2002, nr. 1615 1618
Tim Gareman wordt Nederlands kampioen kortebaan bij de pupillen C. Ilse Hilgersom behaalt een 3e plaats.
Prins Theo III en Page Mieke openen het ZZzaalvoetbaltoernooi.
Op 6 januari wordt de Meerhorstloop gehouden. Vele Stompwijkers lopen mee.

Februari 2002, nr. 1619 1622
Cees Juffermans neemt deel aan de Olympische Spelen op het onderdeel Shorttrack.
Femke Hilgersom wordt 4e op het NK voor junioren in Assen.
Joost Juffermans en Martijn van Es presteren goed in het marathoncircuit.
Stompwijkse jeugdschaatsers nemen deel aan de Warschaucup in Polen. Femke Hilgersom behaald een 2e plaats. Het team “Nut en Vermaak” eindigt op een 8e plaats.
Jos Ruigrok wint de snelschaakcompetitie.
Wilgenhof wint het ZZ zaalvoetbalkampioenschap.

Maart 2002, nr 1623 1626
Cees Juffermans wint de Sportprijs 2001 van de gemeente Leidschendam. Het C1team van Stompwijk92 handbal was een van de genomineerden.
Twaalf jeugdige Poolse schaatsers zijn op bezoek bij de Stompwijkse IJsclub.
Fietsseizoen gaat weer van start.

April 2002, nr. 1627 1631
Op 12 april wordt het Dooifeest gehouden.
Eline Duindam en Dorien van Wissen spelen in afdelingsselectie van het NHV.
Het 1e team van BV Stompwijk wordt kampioen van de 3e klasse bij de Leidse Biljartbond.
De F2 van Stompwijk92 voetbal wordt 1e voetbalkampioen van het seizoen. Zij maken een rondrit door het dorp.
Richard van Offeren wordt clubkampioen bij schaakclub De Toren. David Janson wordt dit bij de jeugd.

Mei 2002, nr. 1632 1635
De 11e Elfdorpentocht vindt plaats door wind en regen. Toch nog 280 deelnemers melden zich aan de start.
Zweinstein verschijnselt in Stompwijk. Het Harry Potterweekendkamp van Stompwijk ’92 is een groot succes.
Stompwijk92 handbal heeft een geslaagd familieweekend.

Juni 2002, nr. 1636 1639
Survivalkamp Stompwijk92 wordt gewonnen door de meidengroep De Bijen.
Blesruiters organiseren met groot succes het Drie Molensconcours.
Wendy Schuurman is Rondemiss bij de Ronde van Zoeterwoude.
Richard Bennis wordt Stompwijks kampioen tijdrijden.

Juli 2002, nr. 1640 1643
De Bjeugd van Stompwijk 92 handbal wordt Nederlands Kampioen Beachhandbal.
De 5e avondfietsvierdaagse “Klavertje Vier” wordt gehouden op 9 t/m 12 juli. De jongste en oudste deelnemer Ian den Hartog (6) en Jan v.d. Bos (84) en Mevr. Waayerv.d.Bosch (82) worden gehuldigd.
Stompwijkse Paardendagen verlopen prachtig. Mister Daimond, gereden door Debbie van Gent wordt winnaar van de kortbaandraverij.

Augustus 2002, nr. 1644 1647
Deze maand wordt de traditionele Tulpentocht naar Zoelmond gereden.
Bij de ijsclub kan je nu (hoogzomer) kaarten voor het EK en Worldcup schaatsen in Heerenveen bestellen.
De 5e editie van de poldercross wordt gewonnen door Hans Wesseling en Gea Ydo. Er was een record aantal deelnemers, 100 kinderen en 203 volwassenen.

September 2002, nr. 1648 1652
Het handbal en voetbalseizoen gaan weer van start. Stompwijk92 handbal opent traditiegetrouw het seizoen op het EHCtoernooi in Leidschendam.
SWG Duindigt is reclame voor de paardensport. De Blesruiters kijken terug op een geslaagd evenement.
Het meisjesteam van de Maerten v.d. Veldeschool wint het schoolhandbaltoernooi in Zoeterwoude.
Wim van Benten is Stompwijks kampioen 2002 bij de duivensport.

Oktober 2002, nr. 1653 1656
Omnivereniging Stompwijk92 bestaat 10 jaar en viert dit met diverse activiteiten en een groot halfeest.

November 2002, nr. 1657 1660
Dames 1 zaalvoetbal van Stompwijk 92 worden ongeslagen kampioen en promoveren naar de 1e klasse.

December 2002, nr. 1661 1664
Vier Stompwijkse schaatsers plaatsen zich voor de NK Supersprint in Alkmaar.
Bijna zijn er op 15 december na een korte, maar hevige vorstperiode kortebaanwedstrijden op de Nieuwe Vaart. Helaas valt de dooi een dag te vroeg in.
Tim Gareman wordt in Groningen Nederlands kampioen Kortebaan bij de junioren C op natuurijs.

Schaatskamp Nut en Vermaak is ook dit jaar zeer geslaagd.

Zingen is een soort liefde in muziek die je over draagt
Als zoon van kruidenier en organist J. Suijten, beter bekend als de Spar uit Stompwijk, ben ik Wybo groot gebracht tussen elf broers en een zus. Mijn ouders waren muzikaal aangelegd. Maar door het grote gezin en de kruidenierswinkel was er te weinig tijd om het orgel en het pianospelen over te dragen aan de kinderen. In de periode dat ik nog op school zat in Stompwijk zongen wij tevens in het koor. Ik kan de tijd nog goed herinneren dat er voor Pasen, Pinksteren en Kerstmis veel gerepeteerd moest worden. Dit onder leiding van schoolmeester Cappendijk, die dirigent van het koor was, en mijn vader als organist. Heel veel jongens en meisjes zongen in de kerstnacht mee. Als ik er aan denk krijg ik nog kippenvel op mijn armen. De prachtstemmen van het mannenkoor en dameskoor ondersteund met de jongerenkoren en een volle kerk met staanplaatsen. Een nachtmis met Pastoor Sistermans en twee heren welke Gregoriaanse muziek ten gehore brachten. Omdat wij nog vrij jong waren moesten wij voor de nachtmis eerst naar bed. Mijn moeder en mijn zus kregen dan de gelegenheid om wat kersttakken in huis te hangen en de sfeer te verhogen. Als de tijd daar was om te gaan zingen werden wij geroepen en moest het bed verruild worden voor de kou. Eigelijk zo uit je eerste slaap vandaan. Je was koud en bibberig en dan moest je nog zeker anderhalf uur staan op het kerkkoor tussen al die zangers daar. De eerste orgeltonen drongen diep door, de kerstliederen werden gezongen en het orgelspel van mijn vader was voor mij onvergetelijk. Nu zijn wij 45 jaar verder en ik heb wat meer rust gevonden na vele jaren werken. Het eerste wat ik tegen mijn vrouw zei was, dat als ik de tijd heb, ik weer een koor zoek dat bij mij past. Nu is Den Haag heel groot en ik rij met de auto vanuit Scheveningen heel wat kerken voorbij voor dat ik in Stompwijk ben. Maar het is juist Stompwijk geworden waar mijn “roots” lagen om te zingen. Het thuisgevoel van de orgelklanken, die mijn vader speelde in de kerk, zijn nog altijd in het achterhoofd blijven hangen. Nu zing ik bij het EMSkoor waar ik mij wel thuis voel onder leiding van Elly Janson. Ook nu zijn wij bezig om met de kerstdagen iets moois te laten horen. Het kippenvel zal er bij mij niet minder om zijn geworden. Ik hoop dat het bezoek met de kerstdagen bij alle missen weer zo mag zijn als vroeger. Mijn vader en moeder zijn er helaas niet meer maar de liefde die zij over konden brengen aan de kinderen om te zingen was er altijd wel, en daar ben ik hun nog dankbaar voor.
Wybo Suijten

De kerstman komt traditiegetrouw in december weer uit de mottenballen opgedoken. Meestal verschijnt hij met veel tamtam op het toneel en na een kleine maand of eerder vertrekt hij met de stijgende zuiderzon weer naar het noorden. Een geheimzinnige figuur eigenlijk, de kerstman, van wie de meeste mensen, laat staan jongeren, het fijne niet eens afweten Wij wisten hem ruim voor alle andere media

Achter het nieuws, Deadline, Koffietijd om slechts enkele van de veel bekeken tvprogrammas te noemen) te strikken voor een zeer persoonlijk gesprek.
Wat vindt u van de jeugd van tegenwoordig ?
Ik zeg wel eens: die jeugd van tegenwoordig, wat moet daarvan terechtkomen? Maar dat komt misschien omdat ik steeds ouder word: Gelukkig wordt die jeugd ook ouder. Het is wel een schrale troost, maar het houdt me op de been, of liever de slee. Ondanks dat, ga ik er elk jaar toch weer met frisse moed tegenaan. Ik kan ook haast niet anders, hoeveel moeite me het ook steeds weer kost. De mensen ver wachten van de kerstman dat hij kerstman is en niets anders. Kon ik er maar eens van uitgaan dat de mensen zich als echte mensen gingen gedragen. Dat zou ook schelen. Met kerst mooi weer spelen, en de rest van het jaar ho maar…
Hoezo? Nou, u begrijpt wel dat al dat gedoe rond kerst me niet in de koude kleren gaat zitten. Ik word ook elke dag een dagje ouder. Eerbied voor grijze haren, vergeet het maar, laatst werd ik lastiggevallen door de belastingdienst omdat ik zogenaamd mijn inkomsten niet had opgegeven. Inkomsten, inkomsten, zei ik, man, ik heb alleen maar uitgaven. En daar word ik nou af en toe zo moe van, hè, dat opgefokte gedrag, was het nog maar als vroeger toen geluk nog heel gewoon was, maar nu pleeg ik, geloof ik, plagiaat…
U hebt toch de rest van het jaar de tijd om uit te rusten? Jaja, dat dacht je zeker.
De voorbereidingen beginnen tegenwoordig steeds vroeger. Je ziet het in de bakkerijen. Pasen is nog maar net voorbij of ik moet de kerstkransen gaan inspecteren. Begin mei is er de wenskaartenbeurs in de Jaarbeurs in Utrecht. Ook daar moet ik ongemerkt toch mijn gezicht even laten zien. En dan heb ik het nog niet eens over de kerstbomen, die hebben het hele jaar mijn zorg nodig. Het wordt elke keer gekker. Wist je dat ik dit jaar eind augustus al een kerstboom zag staan in een groot warenhuis, een neppe weliswaar, maar toch, het is tekenend voor deze tijd waarin we steeds meer willen hebben en dan ook meteen. En de kerststaven liggen in september al op de toonbank te geuren. Dat is een veeg teken. De consumptiemaatschappij, ik heb er eigenlijk meer dan genoeg van, maar het gekke is dat ik er gewoon in meegesleept word. Het komt er op neer dat die broodnodige rustperiode voor mij steeds korter wordt. Mijn collega heeft daar trouwens ook zon last van, maar die heeft het voordeel dat zijn seizoen eerder stopt, terwijl ik nog drie weken heb te gaan
Uw collega? U doet toch alles alleen?
Ja, aan de ene kant wel, maar aan de andere kant bedoel ik de goedheiligman, weet je wel, die bisschop van Myra. Ach, we zijn meestal beste maatjes, hoewel onze verhouding eigenlijk nooit echt florissant is geweest. Dat ligt noch aan hem noch aan mij. Het komt door de hele handel die de mensen eromheen verzonnen hebben. Eigenlijk, denk ik diep in mijn hart, zou dat verboden moeten worden. Natuurlijk, ik geef toe, het is wel gezellig, een beetje vrede op aarde vieren, maar er zit ook een hele hoop schijn bij…
Waarom hebben jullie nooit samen een bedrijfje opgericht, dat zou toch schelen? Iedereen werkt tegenwoordig toch samen. “,.
Ja, dat dachten we ook, maar daar voelen de middenstand en het bedrijfsleven niks voor natuurlijk. Ergens halverwege tussen 5 en 25 december een gezamenlijk feest op poten zetten, nee dat zou niks zijn, joh.

Als wij zouden samenwerken, dan zou dat een boel schelen in hun portemonnee en de meeste middenstanders schijnen het toch al niet te breed te hebben. Er is trouwens een ander aspect dat onze relatie vertroebelt. Veel mensen hebben het niet in de gaten maar ik ben eigenlijk een soort afsplitsing
van Sinterklaas, want over hem hebben we het hier toch. Ik heb daar ook jaren onder geleden, in therapie gezeten vanwege GPS, gespleten persoonlijkheidssyndroom, maar nu lijk ik het pleit te gaan winnen van mijn alter ego.
Is er nu verder nog veel veranderd de laatste jaren?
Het gekke is dat er ontzettend veel verandert, maar dat veel ook hetzelfde blijft. Alles wordt groter, gaat sneller, maar met kerst komen de mensen er achter dat er weer een jaar voorbij is, en dan gaan ze zichzelf beklagen. Of in ieder geval: nadenken, dan komt er toch nog even een moment om aan de echte dingen van het leven te denken…
Wat is uw kerstboodschap dit jaar voor de mensen? Niet te veel boodschappen voor kerst. Ik heb een hekel aan krantenkoppen als: Kerstman boerde weer goed dit jaar, terwijl ik er eigenlijk financieel niets wijzer van word. Trouwens van oprispingen heb ik eigenlijk nooit last gehad.
Hebt u nog een suggestie voor het kerstdiner?
Uhh ja, dat is weer een ander verhaal. Ik zou zo zeggen, niet te veel van het een en niet te weinig van het ander… Stel je voor dat je zelf als kalkoen wordt geboren, dan ben je wel mooi het haasje. Geloof mij, de mens krijgt ooit op zijn brood wat hij allemaal aanricht. Dat heeft de geschiedenis mij wel geleerd.
Uit: Kerstballen, Kunstbomen en kalkoenen van Jacques Kraaijeveld.
Ingezonden door Agnes van Boheemen

Gearchiveerd

Bomen op de Middelweg illegaal gekapt.

december 24, 2002 administrator

Onder andere vanwege de ontstane discussie onder dorpsgenoten over de levensgevaarlijke situatie tijdens het bomen kappen op de Middelweg, heeft ondergetekende bij de betreffende gemeentelijke instantie over deze wijze van werken om inlichtingen gevraagd. Vooral de in Zoetermeer op schoolgaande fietsende kinderen van ons dorp liepen daar groot gevaar. Aanvankelijk kon men bij het wijkbeheer Leidschendam, over het hoe en waarom van deze bomen kappen, geen duidelijkheid verschaffen. Maar, zo stelde men schrijver dezes gerust, hij zou er op korte termijn door iemand met kennis van zake over worden teruggebeld. En zo gebeurde. Enigszins verbaasd en verbolgen liet de terzake op de hoogte zijnde gemeenteambtenaar aan vrager weten dat de betreffende bomen zonder kapvergunning waren neergehaald. Men was gewoon clandestien te werk gegaan. Bijzonder pijnlijk daarbij is dat deze prachtige locatie van bomen onherstelbaar is verminkt. Tevens was het de bedoeling, zo is achteraf gebleken, dat er ook in het Oosteinde nog een flink aantal bomen verwijderd zouden worden. Op last van de gemeente is deze voortvarende dadendrang van het uitvoerende bedrijf (In opdracht van de provincie ZuidHolland?) nu stilgelegd. Het blijft echter in dit verband min of meer de bekende mosterd na de maaltijd. Daarbij zal het de veel gehoorde stelling, dat bewoners in de praktijk weinig of geen invloed op hun leefgebied hebben, alleen maar versterken. Dit ondanks dat mij is verzekerd dat dit muisje voor de verantwoordelijken nog een staartje zal krijgen. Maar nogmaals ook in dit geval nemen gedane zaken geen keer.

Piet Oliehoek.

Gearchiveerd

Reactie naar Theo vd Meer

december 24, 2002 administrator

De afgelopen weken heb ik met veel interesse de dorpsketting gelezen, niet alleen vanwege het prettig leesbare nieuws maar vooral omdat er stukjes instonden over een hulptransport. Zelf kom in al sinds 1992 met een transport in Roemenië en ga er ook op vakantie naar toe. Het verhaal wat Theo van der Meer geschreven heeft kon mijn verhaal zijn. En net als ik is hij nu ook met dit prettige virus besmet.
Ik hoop nog vaak van hem in de dorpsketting te mogen lezen als hij een oproep doet voor de mensen daar die het inderdaad zoveel minder hebben dan wij. Ik kom in Stompwijk vanwege mijn werk als wijkverpleegkundige en heb al veel van de mensen verteld over mijn passie en ze warm ge maakt voor de diverse acties die door ons in Zoetermeer gevoerd worden. Groeten Carla van der Kooij. Zoetermeer

Gearchiveerd

Swetterhage en uw goede voornemens,

december 24, 2002 administrator

Ik ben sinds 13 maanden bezoekvrijwilligster bij de GemivaSVG groep in Zoeterwoude.
Bij de meeste van u bekend onder de naam Swetterhage.
Swetterhage is een instelling voor mensen met een verstandelijke handicap, daarnaast komen er nog bijkomende handicaps voor, zoals: lichamelijk, auditief et cetera.
Ik bezoek bij Swetterhage iemand die autistisch is en niet kan praten.
Inmiddels heb ik met hem een dusdanige band op weten te bouwen waar we beiden heel blij mee zijn. Hij is dolblij als ik kom, zo nu en dan ben ik in het gezelschap van onze kinderen die hem heel prettig benaderen. Soms haal ik hem op en gaat hij gezellig met ons mee naar huis.
Ik probeer in ieder geval eens in de 14 dagen bij hem langs te gaan.
U zult zich wellicht afvragen waarom ik dit allemaal vertel.
Het is zo dat in Swetterhage nog heel veel bewoners op de wachtlijst staan om ook een bezoekvrijwilliger of vrijwilligster te krijgen.
Sommige bewoners hebben weinig of geen familie meer en zitten met smart op iemand te wachten.
Het nieuwe jaar 2003 gaat alweer bijna beginnen en u heeft toch ook vast wel goede voornemens.
Als u nu denkt dat lijkt me wel leuk, dan zou dat toch een geweldig voornemen zijn.
De afstand vanaf Stompwijk naar Zoeterwoude is slechts een aantal kilometers, met de auto ben je er zo, het is een leuk fietstochtje en er is zelfs een goede busverbinding tot vlak bij Swetterhage.
Het is al bijna 2003, dus denkt u er even over na of het u iets lijkt?
Wilt u er meer over weten dan kunt u mij altijd bellen of u kunt uiteraard contact opnemen met Swetterhage. Het telefoonnummer is 0715806100, u kunt vragen naar Aart de Jong of Ria Bosman, zij houden zich bezig met vrijwilligerswerk.
Ik wens u hele prettige kerstdagen en een heel goed 2003.
Ik hoop u eens te ontmoeten bij Swetterhage. Renate Mooi 5802845

Gearchiveerd

Kerstlichtjes/kaarsjes

december 24, 2002 administrator

Ik laat mijn licht schijnen tijdens de workshop kerststukken op vrijdag de 13e bij Anneke de Jong, waar lekker gewerkt wordt. Laura neemt mijn taak over en ik informeer eens in het rond.
Lia de Jong denkt met warmte aan haar dochter Linda, die haar kerstdagen in Bolivia doorbrengt. Vorig jaar zat ze in India. Waar zal ze volgend jaar zijn?
En ze denkt aan moeder Jo, die haar dit jaar ontvallen is en nu als een nieuwe ster aan de hemel staat. En natuurlijk aan haar eigen Fried, Petra, Marcel en Kees
Anneke de Jong is een lichtpuntje voor diegene die, nu er net ijs ligt, schaatsen zoekt. Ze heeft ze in de maten 36, 37 en 38.
Elly Verboon uit Zoeterwoude/Weipoort, haar lichtpuntje is haar kleindochter Sanne. Ze is een jaar geboren na het overlijden van haar zoon Paul . Sanne heeft weer licht gebracht in haar bestaan.
Loes de Haas wil iedereen volgend jaar een lichtje geven in de vorm van een wens dat het een vrolijk en vooral gezond jaar mag worden. En o, zij heeft nog schaatsjacks in de aanbieding, tel 5804608.
Annette (links op de foto) en Andrea, hun lichtpuntje is vanavond Henny die op 4 kinderen past, zodat zij dankzij hem een prachtig kerststuk kunnen maken.
Annette voegt hieraan toe dat ze deze dagen haar zoon Nick zag schaatsen. Hij had bij de geboorte een lichte verlamming en ze had nooit gedacht dat hij dat ooit zou kunnen. Héél bijzonder.
Wil van Es zag haar lichtpunt, Martijn, vorige week 6e worden bij de Greenery Six in Breda. Deze schaatsmarathonwedstrijden, worden verdeeld over 6 dagen in verschillende plaatsen in het land gereden.
Truus de Hollander is dolgelukkig, met haar kinderen, haar twee kleinkinderen Joyce en Wessel. En ze is erg trots op haar nichtje Petra, die zo vaak in de Dorpsketting schrijft en leuk kan toneelspelen. Ze heeft in jaren niet zo gelachen als toen op het feest van ome Niek van Es, toen hij 75 werd. Wat een feest was dat. Heerlijk die familiebanden.Later mijmert ze nog even terug naar de Filippijnen waar ze afgelopen maand geweest is, ronddobberen in een bamboebootje, terwijl de nacht steeds donkerder wordt. Aan de hemel twinkelen miljoenen sterren. De boot bomvol met 8 personen en alle bagage aan boord.
Alie van Veen is zo blij dat haar dochter Silke met Ronald, (zoon van Truus) weer langs de vaart komt wonen. Alie heeft het afgelopen jaar voor het eerst gecollecteerd in Stompwijk voor de Alzheimer Stichting en ze is getroffen door de vriendelijke ontvangst van de mensen. Zo gastvrij, hierdoor werd het collecteren extra goed om te doen.
Sandra de Hollander (dochter van Truus) is zo blij dat haar dochter Joyce gezond is en ze hoopt dat dit zo blijft.
Paula, moeder van Joyce, Joyce woont samen met Jeroen van Veen (inderdaad zoon van Alie) is het tijdens de creatieve avond opgevallen dat bijna iedereen een fris, kort kopje haar heeft.
Petra Vermeij is blij dat haar zoon weer boven water is!
En ik ben blij dat ze de post met deze dagen weer rondbrengt, heerlijk al die wensen in de bus.
Hélène v.d.Bosch geeft een kaarsje aan zichzelf omdat ze zo blij is dat het al twee jaar goed met haar gaat.
(Je hebt hem dubbel en dwars verdiend.)
Lia van Es (Zoeterwoude, Schenkel) wil graag twee lichtpuntje weggeven aan twee mensen die zij kent die enorm diep in de put zitten, zodat ze weer wat meer zin in het leven krijgen.
Leny Zuidgeest vindt het zo goed dat haar oude buren, Chris en Mien van der Helm, toch weer samen zijn. Ze hebben even in verschillende verzorgingshuizen gewoond en zijn nu weer samen in de Strijp.
Tot slot wil ik zelf Anneke bedanken voor de gastvrijheid en Ida voor de overheerlijke, nog warme apfelstrudel en hun begeleiding bij het maken van de kersttukken. Petra

Gearchiveerd

Paula bedankt!!!

december 24, 2002 administrator

Afgelopen donderdag, 19 december, werd tijdens de feestelijke kerstviering van de K.B.O. in het Blesse Paard, Paula v.d. Arend Warmerdam door het bestuur van de K.B.O. in het zonnetje gezet voor haar 30 jaren trouwe diensten. Zij heeft vele vrije uren ter beschikking gesteld om de leden op te halen en naar het Dorpshuis te brengen en later weer thuis te brengen. Het bestuur heeft berekend dat ze door de jaren heen ongeveer 750 uur in de auto heeft gezeten voor dit vervoer naar en van het Dorpshuis. Ongeveer 5500 leden naar de soos gebracht hebt en daarbij ongeveer 6500 km heeft gereden.
Het bestuur sprak hun dank uit en boden haar uit waardering een kleine attentie. Het bestuur hoopt dat ze nog vele jaren in goede gezondheid leden van de soos naar het Dorpshuis wil halen en brengen. Het bestuur.