Vandaag is Ellie begraven en als groep van de Toerclub lopen we achter de feiten aan. Het is voor het eerst dat een dergelijk jong iemand, die altijd actief in het leven heeft gestaan, het tijdelijke voor het eeuwige heeft geruild. We kennen haar als een frisse meid, gek op bloemen, en dat is te merken wat ze heeft het fleurigste tuintje van alle ‘twaalfjes”. Een tevreden iemand die voor gezondheid gaat.
We hebben gisteren tijdens de pauze voor de Rabosponsortocht met elkaar de koppen bij elkaar gestoken en leuke herinneringen borrelden naar boven. “Petra (Oliehoek)” zei ze, toen ik voor de eerste keer met de fietsclub mee fietste, “je moet veel drinken onderweg en dat moet binnen handbereik zijn, want je verliest veel vocht en dat moet op peil gehouden worden, anders verzuren je spieren.” “Trees (van Velzen), als het onder de 15 graden buiten is, dan is het goed om met beenwarmers te fietsen, anders is het veel te koud voor je spieren.” In de begin jaren, weet Wil van Es hebben ze met elkaar en met Wim Vergeer een paar keer de Mergellandroute gefietst. Mooie tijden!
In 1997 werd door de Toerclub een prijs gewonnen omdat ze de snelst groeiende vereniging waren. Annie van Rijn weet nog dat ze als gevolg daarvan met een grote groep naar de Alpe d’Huez zijn geweest. Kees en Ellie maar ook dochter Sascha en schoonzoon Aad waren erbij. Dat was zo goed bevallen dat ze een aantal keren met elkaar naar de 4 daagse van Nijmegen en Denekamp geweest. Ze verbleven met een groep in een boerderij vlakbij een schuur waar dieren in gestald stonden. De overlast van vliegen en muggen was legendarisch.
Ook Alie van Veen heeft herinneringen aan een fietsvierdaagse in Nijmegen. De tocht was gefeietst en het was heel slecht weer. Ellie was zuinig op haar fietsje en zij ging tot grote hilariteit met fiets en al onder de douche en schoon waren ze allebei. De volgende dag werd gestart met een mooie schone, glimmende fiets.
Hoe zuinig je ook op je lijf en (familie)leden bent, het is geen garantie. Ellie is veel te vroeg uit het leven gehaald en we hadden haar nog extra jaren gegund. Het troost ons dat ze veel vertrouwen vindt in haar geloof. Dat zij moge rusten in vrede, maar liever nog ook keihard in het hiernamaals mag fietsen en dat haar lijf geen belemmeringen meer ondervindt.
Petra Oliehoek– van Es
vinden voor de uitoefening van haar functie als bestuurssecretaris. Zij is 10 jaar lid geweest van het bestuur. Jos Ramekers bedankt haar namens het bestuur voor haar betrokkenheid en het meedenken. Voor haar jarenlange inzet ontvangt zij een mooi boeket. Marjo van Lieshout zal de functie van secretaris overnemen. Anja bedankt het bestuur voor de samenwerking.
Na 42 jaar gaat Marga Stijnman de redactie verlaten. Zij kan de werkzaamheden voor de Dorpsketting niet langer combineren met haar eigen bedrijf. Leo Oliehoek presenteert een diashow waarin de carrière van Marga en de ontwikkelingen van de Dorpsketting worden gevolgd. Later dit jaar nemen bestuur en redactie nog uitgebreider afscheid van Anja en Marga. Ook Marga ontvangt een mooi boeket. Zij geeft aan dat het al een beetje begint te wennen om niet meer op maandagavond naar de Dorpsketting te gaan.
Presentatie Stompwijk.nl
In de begin jaren werd de Dorpsketting op één avond gemaakt, typen, stencilen en tijdens het afdrukken van de laatste pagina’s was er even de gelegenheid om een kaartje te leggen. Potjes tot de 100 dan konden we eerder stoppen. Terwijl Leo de laatste pagina’s draaide nam onze 4de man Leo van Santen, klaverjasser in hart en nieren, de kaarten graag in handen. Hierna vergaren, nieten en vouwen en in wijken verdelen. Het vergaren ging natuurlijk eerst met de hand, telkens een pagina van de hoge stapels pakken. Later kwam er een vergaarmachine, wat een luxe! Nu komen de exemplaren er kant en klaar uit. Het is dat het wachten hierop zo lang duurt dat een deel nog steeds handmatig gaat.
drankjes. Onze huidige werkruimte in de pastorie is door Marga in de verf gezet en was zij het die dubbel gevouwen onder de tafel lag als het ging om het stapelen van de dozen papier, als er weer een pallet was afgeleverd en in ons hokje gepropt moest worden. Ze nam ook het wegbrengen van het oud papier voor haar rekening. En niet te vergeten de coördinatie rond de bezorgers, wachtlijsten en het tweemaal per jaar tellen en verdelen van het opgehaalde geld voor de bezorgers.
Zij heeft bijgedragen aan ongeveer 2100 Dorpskettingen, er zijn er maar 200 zonder haar gemaakt! Het is dus niet voor niets dat ze voor al dit werk al in 2005 een koninklijke onderscheiding gekregen. Ik wil haar namens het dorp, het bestuur en de redactie van de Dorpsketting uit de grond van ons hart bedanken. Marga 2100 x bedankt!
Na ongeveer 10 jaar stopt Anja met haar bestuursfunctie binnen het bestuur van de Dorpsketting. Ze heeft al die tijd het secretariële deel voor haar rekening genomen. Naast de wekelijkse activiteiten is er een bestuur dat tevens beleidsmatig en financieel naar de Dorpsketting kijkt. Geen weektaak zoals bij Marga en ook geen 42 jaar, maar zeer zeker ook vermeldenswaardig. 
Anja heeft naast haar werk en gezin ook nog allerlei andere bestuursfuncties. We zien in de Dorpsketting regelmatig haar naam voorbij gaan zoals binnen de Oranjevereniging SOS en ook bij Stompwijk ’92, waar haar dochter handbalt, draagt zij haar steentje bij.
en heeft veel inbreng en organisatie gehad bij het opzetten van de enquête en zorgde ze jaarlijks voor een verrassend kerstcadeautje. Denken en doen staan bij haar centraal. Anja namens bestuur en redactie hartelijk dank voor je altijd punctuele en duidelijke verslaggeving en je meedenken binnen het bestuur.
Afgelopen vrijdag kon je hotelboerderij Akkerlust boeken….Eh boeken? Ja het prachtige boek ‘De Stompwijkse Knip’ met als ondertitel Akkerlust en haar buurtgenoten werd gepresenteerd in bijzijn van de beide schrijvers Peter van Boheemen, de neef van Peter en Coby, Frans Jansen, wethouder Frank Rozenberg en een afvaardiging van het hoogheemraadschap Leiden én alle buurtgenoten van nu.
Niet lang geleden plaatsten we het onderstaande bericht:
Wilma van Es– Oudshoorn is op 3 mei 50 geworden en zoon Simon 16 jaar en dat mocht iedereen weten. Een goede reden voor een feest met bijbehorende felicitaties. Hier poseert Ton met zijn geliefde Sara en het nieuwe hondje Boris.