Mijn leven met corona

Ik ben erg ziek geweest en moet dus heel voorzichtig zijn dat ik het virus niet oploop. Gelukkig gaat het vrij goed, ik heb een grote familie en we hebben vaak telefonisch contact. Mijn kinderen komen vaak, mijn zoon doet de boodschappen en mijn dochter heeft in mijn tuin een stukje moestuin dus die komt regelmatig om te tuinieren. We hebben de tuin verder aangepast op mijn gezondheid, zodat ik daar heel weinig onderhoud aan heb, maar het is heerlijk om naar buiten te kunnen. Als je nu op een flatje 10 hoog achter in Rotterdam ofzo zou zitten zou het een stuk moeilijker zijn. Hoewel je ook mooie, grote balkons hebt, dan gaat het ook wel.

Ik heb twee grote kleinkinderen, die wonen al samen en daar heb ik veel telefonisch contact mee. Dan heb ik nog een kleinkind van 3 jaar. Die komt wel bij oma, maar hij is geen knuffelkont en heeft eigenlijk helemaal niet door dat knuffelen nu niet mag. Dat deed hij voordat het virus uitbrak ook niet, als hij komt dan pakt hij zijn fietsje of een bal en is meer aan het spelen. Aan de ene kant wel jammer, maar nu komt het wel goed uit.

Ik mis het wel heel erg dat ik zelf mijn boodschappen niet kan doen, ik zou het fijn vinden als dat weer kon. En dat de Soos weer open gaat natuurlijk, daar keek ik elke week naar uit. Al het weer zou mogen dan ben ik meteen weer van de partij. Verder ging ik ook regelmatig met de Zonnebloem mee, maar dat gaat nu ook niet. Vorige week kreeg ik van hun ook een kaartje. En jullie kaartjes, handgeschreven echt fantastisch. Jullie zullen wel een lamme hand gehad hebben. Ook de stukjes in de Dorpsketting zijn fijn om te lezen, daar kan ik echt van genieten. Verder ga ik heel soms even op de scootmobiel weg maar meestal komt dat er niet van.

De dagen gaan toch nog wel snel voorbij, overdag lees ik veel en ’s avonds kijk ik graag t.v. Ik kan genieten van mooie natuurprogramma’s of een leuke quiz. Overdag kijk ik eigenlijk geen t.v. tenzij er iets bijzonders is, een finale van het handbal ofzo.

Voor de economie is het wel goed dat de regels wat versoepeld worden maar verder vind ik het heel goed dat men zo streng is. Laten ze de teugels iets vieren wordt er meteen misbruik van gemaakt en heb je grote kans op een nieuwe uitbraak.

Gelukkig heb ik hele fijne buren, ze zetten al jaren de vuilnisbak voor mij buiten en ook nu komen ze regelmatig vragen of ze iets voor mij kunnen doen. We drinken dan wel een kopje koffie hoor, ik heb een hele grote tafel dus er zit genoeg ruimte tussen en anders zie je helemaal niemand meer.

Hoe het in de toekomst zal gaan zou ik niet weten, aan de ene kant denk ik het is vanzelf gekomen, het zal vanzelf wel weer overgaan. Maar dat we geduld moeten hebben is één ding wat zeker is.

Heel veel succes met het maken van het boekje.

Ria van Steen

(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)