Mijn leven met corona

Ik vind dat we veel te veel informatie over het virus krijgen via de televisie, radio, krant en internet. Als je al niet bang was dan zou je het wel worden. Natuurlijk is het angstig en ongrijpbaar, je weet dat er een virus door de lucht zweeft maar je ziet het niet.

De regels die ze opgesteld hebben vind ik wel goed, daar moet iedereen zich gewoon aan houden. Je kan er verder toch niets aan doen maar je moet wel een beetje je gezond verstand gebruiken. Zolang je nog gezond bent moet je proberen dat te blijven en verder is het ook een beetje geluk hebben.

Dat ze nu de regels versoepelen is wel goed voor de economie. Het is een sneeuwbaleffect, wat voor het ene bedrijf goed is, is voor het andere bedrijf juist niet goed. Dan kom je in een cirkel waar je niet uitkomt. Je doet het als regering nooit goed, neem nou de reisbedrijven met de vakantievouchers. Mensen hebben die reis toch al geboekt, dus er was geld om op vakantie te gaan. Als ze nu allemaal hun geld terug willen valt de hele reisbranche om en gaat niemand weer op vakantie want dan gebruiken ze het geld weer ergens anders voor.

Ook de vele verenigingen die op vrijwilligers draaien hebben het moeilijk, ze hebben geen inkomsten omdat er niets georganiseerd wordt maar moeten straks wel weer huur betalen voor de accommodatie. Dan zijn ze toch afhankelijk van de goedheid van de mens, die misschien willen helpen door middel van een donatie.

Ik denk dat het vaccin er toch wel snel aankomt, we waren al heel ver maar hebben het aan Amerika verkocht. Nu hebben wij niets en gaat Amerika met de eer strijken.

Ik vermaak me prima maar ik vind het erg saai allemaal. Elke dag is hetzelfde en ik moet mezelf regelmatig vragen welke dag het eigenlijk is. De kinderen komen wel langs, willen graag helpen. We fietsen graag, rijden een stukje auto, ik lees graag en zit graag achter mn tablet en luister naar mooie muziek. Ook ben ik veel met mn plantjes bezig. Maar als je eens weg bent en je wil een ijsje hebben dan moet je dat in de auto opeten omdat er geen tafeltjes en stoeltjes staan. Dat is toch niet gezellig.

Verder ben ik druk met Tafeltje Dekje, dat gaat gewoon door. De bezorgers mogen niet meer in huis komen, maar soms moet er wel eens een uitzondering gemaakt worden als iemand bijna niets meer kan zien. Dan doen de chauffeurs dat ook. We hebben maar 1 chauffeur gehad die er mee gestopt is vanwege het virus en afzeggingen van klanten hebben we helemaal niet gehad. We hebben er wel nieuwe klanten bij.

Maar we zitten allemaal in het zelfde schuitje, de Soos is gesloten, de Zonnebloem doet niets meer en als je zelf eens een uitje op touw zet is dat ook lastig. Maar zolang we gezond zijn da zijn we spekkopers!

Ciska van Boheemen

(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)