Mijn moeder is op haar leeftijd, ze wordt over een paar maandjes 84, en op haar manier gelovig zoals het een goed mens betaamt. (zo zei mijn oma dat vroeger altijd) Als het haar even niet uitkomt is ze net zo gemakkelijk wat minder gelovig maar dat terzijde haha. Ze bidt voor het eten en voor het slapen gaan, vroeger knielden we dan met z’n allen in de huiskamer voor de stoel of bank waar je op zat, later knielde m’n moeder voor haar bed. Dat laatste gaat nu niet meer maar bidden doet ze nog steeds.

In deze moeilijke tijden kan het geloof je toch op weg helpen, als je daar voor open staat. Ik kreeg van haar afgelopen weekend dit korte gebedje en zowaar, ik kan er iets mee. Ik heb het uitgeprint en het ligt naast alle andere spulletjes op m’n nachtkastje. Dat mag ik eerdaags wel eens gaan opruimen want regelmatig kukelt er iets van af en als dat mijn pen is raak ik in paniek, m’n geheugen is niet zo goed en als ik eerst nog de hele vloer over moet om die pen te zoeken ben ik alweer vergeten wat ik op wilde schrijven!!

Maar goed het gaat om dit gebedje, met haar toestemming heb ik het ingestuurd. Misschien hebben er meer mensen steun aan en halen ze er kracht uit, al is het er maar ééntje, dan is diegene toch een stapje verder geholpen.

Heer wijs ons de juiste weg

naar het licht en naar het leven

nergens kunnen wij meer heen

kom Heer laat ons niet alleen

Agnes Hofstede