Afgelopen mei, zijn we begonnen met zwemmen in de Noord Aa plas. Door corona gingen de zwembaden dicht en zwemmen in de natuur bleek veel leuker en niet aan tijd gebonden. We wilden bewegen en mensen zien tijdens de verschillende lockdowns. Deze plek tussen Zoeterwoude/Stompwijk/Zoetermeer is ideaal, je kan via verschillende steigers met trap het water in, de plas is niet te groot, je kunt verschillende kanten op zwemmen en de omgeving is prachtig met vogels, bomen, diversiteit aan luchten en uitzichten. Gestart met een paar vriendinnen, al snel werd de groep groter. Een app groep werd gemaakt. Bijna iedere dag zijn er wel een paar die een duik nemen, nooit alleen, altijd een save swim aan voor de veiligheid (je kunt kramp krijgen) en voor de zichtbaarheid. Al maanden vragen wij ons af hoelang dit leuk is. Neopreen wetsuits, handschoenen en schoentjes werden aangeschaft, het is nu bijna Kerst en er wordt nog bijna dagelijks gezwommen! Wat opvalt dat het weer ons nauwelijks weerhouden heeft om te gaan. In de media is er steeds meer aandacht voor het fenomeen en er wordt gezegd dat het erg goed is voor je immuunsysteem. Dat is mooi meegenomen, wij vinden het vooral een heerlijke, tintelende sensatie met warme thee, soep of schnapps na afloop. Daarna snel naar huis voor een warme douche. Zodra het gevoel in je voeten weer is hersteld verlang je alweer naar de zwemmeeting de volgende dag…
Je zou het een verslaving kunnen noemen maar dan in positieve zin (denk ik). Het water is nu 6 graden en als er geen heel streng winterweer komt zien we ons de winter wel doorzwemmen. Tegen die tijd volgt er een oproep voor wat wakhakkers.
Fijne kerst en een ijzig goed en gezond 2021!
Namens alle zwembikkels, Tonny de Groot, Zoeterwoude
Even voorstellen voor de mensen die ons niet kennen:
Wij zijn Maarten en Mariska van der Meer. Wonend aan de Van Merodestraat met onze 3 jonge kinderen: Sem, Sanne en Sophie.
Sinds kort zijn wij de nieuwe eigenaren van een stuk grond aan de Dr. van Noortstraat 53a in Stompwijk. Achter Maarten z’n ouderlijk huis lag al 27 jaar een stuk bijna braakliggend land waar niet veel mee werd gedaan. Het leek ons mooi om hier een klein stuk van over te nemen. Echter, dit werd uiteindelijk het gehele stuk, ca 5000m2 aan grasland, onkruid, paardenstal en schuren.
Zonder een uiteindelijk doel uitgewerkt te hebben zijn we in het diepe gesprongen omdat dit ons een mooie kans leek om onze dromen te verwezenlijken. Iets waar we zelf energie van krijgen. Iets sociaals, iets opbouwends, iets anders.
Eén van onze enthousiaste plannen is om moestuintjes aan te leggen voor mensen die graag willen tuinieren. Hoe mooi is het om samen met dorpsgenoten actief bezig te zijn op de Stompwijkse grond.
We willen ca 6 tot 8 moestuintjes van ca 120m2 realiseren aan de achterzijde van het perceel zodat er gebruik gemaakt kan worden van de sloot die daar ligt. We zijn met de gemeente in gesprek om te kijken naar de mogelijkheden om een hobbykas op de moestuintjes te kunnen plaatsen. Aan de zijkant willen we een gezamenlijk veld aanleggen met picknicktafel en speeltoestel. Hier zijn dan mogelijkheden om met elkaar te kletsen en wat en tips uit te wisselen. Iedereen is welkom, je hoeft geen kennis of ervaring te hebben van tuinieren.
We hopen te starten per 01-03-2021.
Daarbij hebben we de mogelijkheid om 2 à 3 paardjes te stallen. De paardenboxen staan in het midden van het perceel. Hierdoor kunnen de paarden/pony’s vrijuit lopen naar het paddock en eventueel het weiland. Ook zullen er op het terrein verschillende fruitbomen en fruithagen geplaatst gaan worden. Ons plan staat nog in de kinderschoenen, maar we zijn er momenteel lekker druk mee bezig.
Om dit allemaal te kunnen realiseren is er veel achterstallig onderhoud te doen. Er wordt gesnoeid, onkruid verwijderd, afval geruimd, de grond wordt gevlakt en nieuwe elektra aangelegd. Vervolgens plaatsen we de paardenhekken terug, gaan we aan de slag met de paardenstallen, wordt er gras gezaaid, plaatsen we kindervoorzieningen, fruitbomen en gaan we de moestuinen uitzetten. Een hele klus in deze tijd van het jaar, maar noodzakelijk om te zorgen dat het er in het voorjaar mooi bij ligt en iedereen zich kan vermaken. Van daaruit kijken we weer verder. Op termijn zullen onze plannen uitgebreid worden en meer details gaan bevatten.
We doen het stapje voor stapje zodat we oog houden voor onszelf en kunnen inspringen op andere behoeftes of ideeën.
We zijn pas een paar maanden bezig en merken nu al hoe mooi het is om dit project in Stompwijk te voeren. We kunnen laagdrempelig bij dorpsgenoten terecht kunnen voor hulp, tips, adviezen en materialen. Zonder deze hulp hadden we nooit zover geweest als we nu zijn. Dit is fijn en gemoedelijk werken. Met elkaar hebben we al mooie stappen gezet en kijken we uit naar meer.
Naast ons gezinsleven en werk zien we dit als een mooi continue project, waarbij genieten van het proces zelf het doel is en niet het einddoel op zich. Vrijheid om onze eigen keuzes te maken en andere te laten meegenieten. Kortom een mooie uitdaging!
Heeft u mooie tips voor ons of interesse in een moestuin of het stallen van een paard/pony?
Ook na de laatste herstelwerkzaamheden zitten er nog oneffenheden in het wegdek van de Stompwijkseweg. Her en der komen bovendien buispalen in de kademuur door het wegdek. Het herstellen van beide zaken is echter een probleem vanwege de stabiliteit van de weg en mogelijke verzakkingen.
Dat heeft projectleider Carl de Koning gemeenteraadsleden bericht in een bijeenkomst over de bereikbaarheid van Stompwijk. De gemeente is in onderhandeling met aannemer BAM over de problemen en de garantie die BAM op de eerdere werken (maart 2017 – november 2018, vernieuwing kade en wegdek) afgaf. Die garantie loopt nog vijf jaar. Wel neemt de gemeente het onderhoud van de weg medio 2021 over.
Er zijn ook problemen bij de aanleg van de Veenpoldersweg rondom het centrum van Stompwijk. Ondanks diverse maatregelen blijkt een stuk grond bij de Westeinderweg niet stabiel genoeg te krijgen. Er zal nu geheid gaan worden om de nieuwe weg te kunnen aanleggen. Na de zomer van 2021 moeten de eerste auto’s over de weg kunnen gaan rijden.
Als de Veenpoldersweg klaar is wil de gemeente gaan starten met een reconstructie van de Dr. van Noortstraat. Dat wordt een 30 kilometer weg met fietsstroken. Bekeken wordt nog of het een Velostrada kan worden. Ook wordt bezien of er éénrichtingverkeer ingevoerd moet worden.
Bij de werken is ook Hoogheemraadschap Rijnland betrokken gezien de stabiliteit van de kade waar de weg op ligt. Met de werken wordt ook het probleem van grondwater aangepakt evenals de wateroverlast bij woningen en bedrijven aan de straat.
Er komt een nieuw riool in de Dr. van Noortstraat. Bij de Sint Laurentiuskerk komt een plein. De aansluitingen op de weg voor bestaande bouw aan de Dr. van Noortstraat worden vernieuwd. Er komen aansluitingen voor nieuwbouw bij.
Als de straat open ligt wordt ook naar kabels en leidingen gekeken. Zo zou de internetverbinding verbeterd moeten worden. Daartoe is contact gelegd met de nutsbedrijven en andere aanbieders.
De Dr. van Noortstraat zou in de tweede helft van 2022 klaar moeten zijn. Voor de werken is vooralsnog 1,9 miljoen euro beschikbaar.
Vorige week zaterdag, een klein intiem kerstconcert op het parkeerterrein van onze buren. Een paar dagen eerder kwam de vraag of de band Love Bells een klein optreden bij ons in de buurt mocht verzorgen, om sfeer te brengen en om in deze moeilijke tijd nog iets te kunnen verdienen.
Samenspraak met de buren om te kijken hoeveel mensen we kunnen herbergen en afspraken met de overburen om op hun eigen terrein te blijven. Maar het is gelukt.
Prachtig zoals live muziek, een buitenkachel, warme chocolade en mensen die rustig staan te luisteren terwijl de kinderen rondlopen een saamhorigheid kan brengen. Het is onvermijdelijk dat passanten bleven staan en moeilijk om te vragen door te lopen. Na een mooi optreden waarna Petra met de pet rondging namen we afscheid van de band maar door de prettige sfeer bleven de mensen nog een tijdje napraten. We hebben dit met elkaar als klein cadeautje ervaren.
Het jaar 2020, een jaar waarvan je van te voren nooit had kunnen bedenken dat er zo’n jaar zou kunnen ontstaan. Alles wat dit virus het jaar gemaakt heeft tot wat het geweest is, is al eens gezegd en geschreven. Een herhaling is dan ook niet zo nodig, we weten het allemaal wel. De nare gevolgen maar toch ook de mooie saamhorigheid, het is allemaal al eens besproken. En nu zit Nederland op slot.
Op slot? Waar is dan de deur waar we de sleutel in kunnen steken om die deur weer te openen?
Die deur zijn wij zelf en de sleutel hebben we in ons eigen bezit!!! Als we ons goed aan de regels houden, geen uitzonderingen maken, geen illegale feesten, kattenkwaad of doen waar we zelf zin in hebben dan hebben we kans dat we op 19 januari die sleutel in het slot kunnen steken om de deur weer te openen. Misschien niet meteen helemaal, misschien eerst op een kier, maar die kier geeft ons de hoop waar we zo wanhopig naar verlangen. Want die kier kan groter worden. Daar is echter wel iets voor nodig en ook dat hebben we zelf weer in de hand.
Het jaar 2020 komt in de geschiedenis boeken. Maar is dat slechts een uitspraak want waar zijn die boeken dan? Ik heb ze nog nooit gezien, maar misschien ben ik daar nog te jong voor. In elk geval kunnen we met elkaar concluderen dat het een bewogen jaar was.
En dan komen de kerstdagen en de jaarwisseling in zicht. Oh we mogen het gewoon vieren, echter wel met wat aanpassingen. Maar is dat zo erg? Dat je maar met 4 mensen aan tafel mag zitten in plaats van met 14? Misschien staat er wat anders op het menu dan gourmet of kalkoen, maar is dat zo erg? Als we maar wat te eten hebben en of dat nou een varkenshaas met champignonsaus is of een kop soep met een afbakbroodje, wat maakt het uit? Zo denk ik er tenminste over. Er zijn zoveel mensen die niet eens die keuze hebben omdat ze het niet kunnen betalen. Omdat de vader zijn baan is kwijtgeraakt door het virus, de moeder niet kan werken en ze 4 kleine kinderen hebben. Maar ook voor hen is het kerst.
Het was een bewogen jaar, 2020, maar ook dit jaar is toch weer voorbij gegaan. Net als het vorige jaar en het komende jaar. De tijd gaat door, wat er ook gebeurt, wel of geen virus. Laten we met elkaar een extra kaarsje opsteken en even stil staan bij onze dierbaren die we verloren zijn aan dit virus. Ze zitten in ons hart en ook zij gaan mee de geschiedenis boeken in.
En toch hebben we iets geleerd dit jaar, namelijk dat we elkaar nodig hebben. We kunnen niet zonder elkaar, ook al denken we soms van wel. En dat heb ik zien gebeuren, mensen die normaal eigenlijk niet naar elkaar omkeken, kwamen dagelijks even horen hoe het ging, hielpen met kleine klusjes en dronken een kopje koffie met elkaar, natuurlijk op anderhalve meter afstand. En als we dit vast kunnen houden dan is dit hele ellendige jaar niet voor niets geweest. Dan gaan we 2021 in met zicht op een vaccin, met zicht op verbetering en met zicht op het onder controle krijgen van het virus. Maar wel met alle gebeurtenissen van 2020 in ons achterhoofd en zolang die daar maar blijven zitten dan ziet mijn bijdrage voor de Kerstketting er volgend jaar heel anders uit!!
Ondanks alles wensen wij alle lezers van de Dorpsketting, leden van de Ouderensoos, inwoners en oud inwoners van Stompwijk hele fijne, warme kerstdagen toe en een fijne jaarwisseling.
Het zal U niet ontgaan zijn! Plots is de leefbaarheid in Stompwijk in de regionale en nationale pers onderwerp van gesprek. Met name dat er al 25 jaar niet gebouwd is en waardoor de natuurlijke samenstelling en dus de leefbaarheid ontwricht wordt. Helemaal terecht! Natuurlijk begrijp ik dat het allemaal niet eenvoudig is, maar vindt u zelf ook niet dat Stompwijk – na 25 jaar geen bouw – prioriteit moet krijgen boven alle andere bouwplannen!
De politiek in Leidschendam moet wakker geschud worden, lijkt het. Erg druk maken ze zich er niet over. Misschien terecht. Ze worstelen zelf ook met allerlei grootstedelijke problemen. Daar zijn wij maar een nietig procentje bij.
Als voorbeeld: Wanneer er in Stompwijk 25 huizen gebouwd zouden worden is dat maar 1% van het aantal inwoners in Stompwijk. Echter 1 % op 70000 inwoners in Leidschendam-Voorburg = 700 woningen. Het is voor beide maar 1 %. 3x raden waar de prioriteit komt te liggen. Alleen de impact op Stompwijk is desastreus. De middenstand loopt weg, de scholen lopen leeg, de verenigingen krijgen geen aanwas, de vrijwilligers drogen op en onderhoud wordt achterstallig. Als er in Leidschendam of Voorburg een voorziening wegvalt, wordt dat wel opgevangen door anderen, maar als dat in Stompwijk gebeurt is er geen vervanging. Er moet dus een einde komen aan deze negatieve spiraal, als we het hier nog een beetje leefbaar willen houden. Maar waarom lukt het dan steeds maar niet?
Het lijkt dat er zoveel regels en wetjes en afspraken zijn, dat het bijna onmogelijk is geworden om ergens een vergunning voor te krijgen. Hierdoor is al een aantal ideeën van initiatiefrijke Stompwijkers in de kiem gesmoord en murw geslagen. De loop naar het gemeentehuis is er een met loodzware schoenen. Wel goede ideeën over burgerparticipatie en toejuichen van initiatieven. Maar even zo vaak met een doekje voor het bloeden en derhalve met niets weer naar huis.
De gemeente beweert ook met handen en voeten gebonden te zijn, maar hoe kan het dan, dat nog geen 3 km verderop in Zoeterwoude het ene na het andere bouwplan gereed komt? Hebben ze daar andere wetten en regels? Of ontbreekt de politieke wil in Leidschendam-Voorburg?
Toch maar eens met de buren praten, daar is Stompwijk misschien beter af. De meeste karakteristieken (recreatief, agrarisch, landelijk, dorps, groen, klein, overzichtelijk, gemoedelijk, slagvaardig) pleitten al voor een overgang naar Zoeterwoude. Maar ja, we zijn ooit eind jaren 80 met de belofte van een sporthal op het verkeerde been gezet en het huwelijk met Voorburg is voor Stompwijk al evenmin gunstig verlopen. Toen hadden we nog een beetje inbreng met 6% van het aantal inwoners, nu met net 3% is het zo goed als niets. Maar als ik in het dorp rondvraag hoor ik het gemor en vinden de meesten dat we in Zoeterwoude beter af zouden zijn. Maar als je echt wat wil, moet je er ook voor vechten, met gemor kom je er niet.
Het is misschien eerst tijd dat de Stompwijkers opstaan! Er moeten meerjarenplannen op tafel komen van zowel de sociale woningbouw, als van projectontwikkelaars en gesteund door de gemeente. Die plannen moeten transparant zijn, een focus hebben en een einddatum. Wellicht kunnen we in het kader van burgerparticipatie zelf het initiatief nemen en een werk/actiegroep oprichten en samen aan een plan werken.
Ik ben benieuwd wie dat ook wil?
Misschien een goed discussieonderwerp tijdens het kerstdiner tussen de hoofdmaaltijd en het toetje.
Ondertussen blijf ik persoonlijk wel hopen op snelle woningbouw in Stompwijk, maar ook op Stexit!
Prettige dagen en een corona-vrij en bouwrijk 2021!
Er is al € 3000 opgehaald met Stompwijk In Actie voor Support Casper!! Wow. Op verschillende plekken ontstaan eigen initiatieven. Dat is toch fantastisch. Of het nu Iris is die met haar Alpaca’s in actie is gekomen, Isa die sieraden maakt voor het goede doel, Ria die overspoeld wordt met knutsel en kunst voorwerpen voor de veiling, Mariska die een sponsorloop organiseert, Wendy en Ingrid die een loterij voor hun rekening nemen…. Stuk voor stuk fantastische initiatieven die nu al veel geld opgeleverd hebben. En dan zijn we eigenlijk pas net begonnen. Heb jij ook nog zo’n mooi idee om geld op te halen voor het goede doel? Kom van de bank af en kom in actie. Grote of kleine initiatieven, alles is welkom. We hebben dagelijks contact met de Stichting Overleven met Alvleesklierkanker en ze zijn uiteraard erg enthousiast over wat we aan het doen zijn, maar ze zijn ook verrast en verbaasd wat er nu al allemaal in beweging komt. Dat hebben ze nog niet eerder meegemaakt. Wel grote acties, maar nooit zo’n bonte verzameling aan initiatieven.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
We sluiten de maand af met een 72-urige, non-stop, marathonuitzending uit De Kas. Dat wordt het sluitstuk van de actiemaand met als doel zoveel mogelijk geld op te halen. We realiseren ons dat geen dorpsgenoot 72 uur gaat kijken en luisteren, maar dat hoeft ook niet. Via de facebookpagina Stompwijk In Actie houden we iedereen op de hoogte van de programmering. Die is nu al veelbelovend met verschillende bands, DJ’s, gastpresentatoren, Bingo, Loterij, Veiling en wat dacht je van “Goedemorgen Stompwijk?” Even een half uurtje meebewegen om wakker te worden. Ook is het fantastisch dat verschillende docenten van de Maerten vd Veldeschool komen voorlezen zodat de kinderen ook wat leuks hebben.
Heb je nog ideeën over verdere invulling van de uitzending, laat het ons weten.
Met de expositie 75 jaar platteland Zuid Holland in de oude mestsilo zou op 30 april een kunstzinnig seizoen van start gaan op Molenwei. Volop activiteiten en programma’s zouden worden neergezet. Senioren, klassen met kinderen, cultuur- en landbouwliefhebbers zouden in grote getale een kijkje komen nemen. De viering van 75 jaar Vrijheid betekende dat alleen zo’n 10 stadse kunstschilders van maart tot juni op gepaste afstand heerlijk vrij konden schilderen, in de grote loods.
De expositie gaat er komen hoe dan ook. Met het komende themajaar Ode aan het Landschap en veel meer uren schilderwerk wordt het 40 meter kunstwerk zelfs nog boeiender. We sluiten af met 2020 en 3 meter conornakunst.
Maar wat doe je dan in een overbruggingsjaar waarin we wilden ervaren? Wat kan wel is al 9,5 maand het motto, op een verpauperde locatie met volop ruimte. Tenslotte brengen alleen voetjes over de vloer inzicht in de mogelijkheden om stappen te maken naar een toekomstbestendig erfprofiel.
In maart liepen al de eerste contacten met sport-, spel- en cultuurorganisaties en verhuurbedrijven. Met het gedreven team van De PLECK werd een programma opgestart om ouders te ontzorgen onder schooltijd, maar de scholen gingen weer open. In mei werd afhaalpunt Rechtsreex gestart om boeren en tuinders te steunen en in te spelen op lokaal, veilig en makkelijk boodschappen doen. De grote silotent en tipi werden toch maar opgebouwd want tja wie weet kwamen ze van pas.
Juni, de logeertenten rezen op, succes komt te voet en gaat te paard. Met gasten uit eigen gemeente tot uit heel Europa brachten ‘s nachts schreeuwende schoolklassen, coffeeshop toerisme, fietsvakantiegangers en boeiende logees verrassende en leerzame verhalen mee. De start van de fiets- en stepverhuur kwam letterlijk sneller op gang, dat was ook duidelijk zichtbaar aan de nieuwe stroom recreanten naar ons weidse buitengebied. Heel wat ijsjes zijn er dan ook verkocht dit seizoen aan passanten en zelfs aan buren die even een rondje erf kwamen wandelen.
Door samen te werken met ondernemers die ook kansen zagen rolden we van het een in het ander. Het Springkussenfestival was een hit in de wei, als mijn vadertje dat eens zou zien. Maar ook teambuildings, sportdagen en vergaderingen in de buitenlucht, van overheden tot scholen, van kids in wetsuit tot mannen in pak, op het platteland was ruimte voor iedereen.
Met Bram van der Vlugt op het toneel, Bach op het Boerenerf en lokale koren in de silotent, teveel om op te noemen wat zich allemaal heeft afgespeeld tussen al die oude en vervallen schuren. De verbindende atelierroute met de Stompwijkers clan was toch wel de afsluiter in september. Hierna is meer gecanceld dan doorgegaan. Na pieken en dalen, vele malen aanpassingen, nachten piekeren, een lege bankrekening en kaal terrein gaat nu het licht even uit.
Heerlijk even in lockdown, campergasten melden zich niet en de drive thru met nieuwjaarstheater wordt ‘m ook niet. Lasergamen wordt nog even afwachten en het tiny forest planten is vorig jaar al gebeurd. Rest mij om lekker te gaan dromen over wat komend jaar staat te gebeuren, heel veel of juist helemaal niets. Ondernemen is overleven, voor de meeste boeren bekend terrein.
Eén geluk! Molenwei biedt ruimte en de anderhalve meter samenleving gaat het platteland hard nodig hebben. Volgend jaar is iedereen weer welkom.
