De bouw van 222 recreatiewoningen in natuur- en recreatiegebied Vlietland is vastgelegd in een erfpachtakkoord uit 2006. Aan dat akkoord is de provincie gebonden. Die afspraak moet gerespecteerd worden. Er is ook geen aanpassing van dat akkoord mogelijk. De ontwikkeling is onomkeerbaar.

Dat hebben Gedeputeerde Staten (GS) van Zuid-Holland bericht naar aanleiding van vragen vanuit Provinciale Staten over het bouwplan. Zuid-Holland is eigenaar van de grond. Tegen de bebouwing loopt een petitie. Die is al 16.846 keer getekend. Het erfpachtakkoord loopt tot 2126.

GS stellen de zorgen van recreanten en omwonenden te begrijpen. Het is echter aan de ontwikkelaar om te zorgen voor informatie en om hen eventueel te laten participeren in de plannen.

GS geven geen mening over het opofferen van groen voor het bouwplan. Wel stellen zij dat alternatieven niet zijn onderzocht en dat er ook geen weging heeft plaatsgevonden over het effect van het plan op het welzijn van recreanten en omwonenden. Hoeveel bomen er door het bouwplan verdwijnen zeggen GS niet te weten. Dat is overigens een zaak van de gemeente Leidschendam-Voorburg aangezien Vlietland binnen die gemeente ligt. Leidschendam-Voorburg gaat ook over een eventuele herplantplicht.

Er is volgens GS geen verplichting om de natuur die met het plan verloren gaat te compenseren. De Omgevingsdienst Haaglanden moet wel een ontheffing flora/fauna beoordelen.

GS stellen dat het bij de bebouwing om een ‘beperkt gebied’ gaat. De plannen betekenen een impuls voor het gebied, onder andere waar het gaat om sociale veiligheid. Leidschendam-Voorburg behandelt nu een wijziging van het bestemmingsplan Vlietland Noord-Oost uit 2005 om het bouwplan, dat ten opzichte van voornemens destijds is gewijzigd, mogelijk te maken.

GS zeggen het bestemmingsplan niet te kunnen tegenhouden. Wel hebben wij een zienswijze bij de gemeente ingediend omdat het op punten niet overeenkomt met provinciaal beleid. Zo moet in het bestemmingsplan duidelijker worden gemaakt dat de ruimtelijke kwaliteit van het gebied op zijn minst gelijk blijft, met extra nadruk op de overgang tussen open gebied en het park waar de woningen komen.

Daarnaast moet de gemeente duidelijker maken hoe bij de bebouwing rekening is gehouden met effecten van klimaatverandering (wateroverlast, overstroming, hitte, droogte); hoe die beperkt worden dan wel worden voorkomen.

GS geven aan dat stranden en paden in de toekomst vrij toegankelijk blijven. De provincie draagt bij het bebouwingsplan de kosten voor aanpassing infrastructuur (wegen/paden), aanleg parkeerterreinen en stranden. De bebouwing zelf is het risico van de ontwikkelaar.

De Meer- en Geerweg in Stompwijk wordt mogelijk nog dit jaar opgeknapt. Dat blijkt uit antwoorden van wethouder Marcel Belt op vragen van de gemeenteraadsleden Frank Wilschut (ChristenUnie), Coert Bregman (ChristenUnie) en Koos van Wissen (GBLV). Het streven van zowel het Hoogheemraadschap van Rijnland als van de gemeente is erop gericht dat in 2022 alle werkzaamheden zijn afgerond’, aldus de wethouder.

‘Er zijn geen toezeggingen gedaan over het exacte tijdstip van opknappen van de weg. Er is toegezegd dat zodra de werkzaamheden van het Hoogheemraadschap van Rijnland afgerond zijn, de gemeente zal starten met het asfalteren van de weg. De werkzaamheden van het Hoogheemraadschap zijn echter nog niet gereed.

De dijk waarop de Meer- en Geerweg ligt is door het Hoogheemraadschap van Rijnland afgekeurd qua stabiliteit en keurhoogte. De eerste werkzaamheden om de stabiliteit te verbeteren, het aanbrengen van grond op het dijklichaam, zijn klaar. De verdere werkzaamheden van het Hoogheemraadschap van Rijnland houden in dat er langs delen van de Meer- en Geerweg een damwand aangebracht moet worden langs de oever van de weg. Deze werkzaamheden zijn nog in voorbereiding.

Bekeken wordt of de werkzaamheden vanaf de weg of vanaf het water moeten plaatsvinden. Als de werkzaamheden vanaf het water worden uitgevoerd, dan is er geen belemmering om te starten met de werkzaamheden aan de weg. Als de werkzaamheden vanaf de weg moeten worden uitgevoerd, dan moet worden gewacht totdat deze werkzaamheden klaar zijn. Bij het asfalteren van de weg wordt gelijktijdig de weg weer op keurhoogte aangebracht’.

B&W van Leidschendam-Voorburg hebben hun collega’s in Voorschoten laten weten dat er nog geen onomkeerbare besluiten zijn genomen inzake de bouw van 222 recreatiewoningen in natuur- en recreatiegebied Vlietland. Dat hebben B&W van Voorschoten hun gemeenteraad laten weten. In Voorschoten bestaat veel verzet tegen het plan. B&W van Voorschoten stellen dat zij in het hele proces nog geen rechten hebben verspeeld. Bovendien kan er nog in beroep gegaan worden bij de rechter als de gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg de wijziging van het bestemmingsplan waarmee de bouw mogelijk wordt, goedkeurt, aldus B&W van Voorschoten.

Verzoek om wegwerken

ChristenUnie en GBLV willen van B&W weten wanneer er werk gemaakt wordt van het opknappen van de Meer- en Geerweg in Stompwijk. Volgens de gemeenteraadsleden Coen Bregman, Frank Wilschut (beiden ChristenUnie) en Koos van Wissen (GBLV) is de weg ondanks eerdere toezeggingen van de gemeente om in samenspraak met het Hoogheemraadschap Rijnland deze weg op te knappen, nog steeds niet onder handen genomen. Het drietal stelt dat het wegdek met vele scheuren gevaarlijk is voor de talrijke fietsers, skaters en andere weggebruikers. ‘Kan het college van B&W aangeven waarom deze weg, ondanks eerdere toezeggingen, nog niet is opgeknapt? Kan het college aangeven op welke termijn deze weg structureel verbeterd zal gaan worden’, zo vragen de raadsleden.

Vragen over uitstel verbreding A4

De fracties van CDA, VVD en ChristenUnie/SGP in Provinciale Staten willen van Gedeputeerde Staten weten welke consequenties het uitstel van de verbreding van de A4 tussen knooppunt Burgerveen en Leidschendam/N14 heeft. Dat blijkt uit vragen van Michel Rogier (CDA), Jeroen van Dijken (VVD) en Gerard Van De Breevaart (CU/SGP).

Op 24 juni liet minister Mark Harbers (Infrastructuur) de Tweede Kamer in een brief weten dat de verbreding minstens twee jaar uitgesteld werd: van 2026 naar 2028. Dit vanwege nieuwe berekeningen over het effect van die werken op de stikstofneerslag in natuurgebieden. Vlietnieuws heeft daar destijds over bericht.

‘Heeft dit besluit gevolgen voor het onderliggend Provinciaal wegennet? Zo ja welke? Heeft dit besluit gevolgen voor de realisatie van geluidswerende voorzieningen langs of nabij dit tracé? Zo ja welke? Heeft dit besluit gevolgen voor eventuele woningbouwplannen? Zo ja welke’, zo vragen de Statenleden.

Langs de A4 bij natuur- en recreatiegebied Vlietland is een geluidwerende voorziening gepland. De afspraken daarover zijn al in 2009 gemaakt. Recent beloofden Gedeputeerde Staten opnieuw haast te maken met de aanleg. Eind deze maand wilde men opnieuw met alle betrokken partijen gaan praten. Begin 2019 werd toegezegd dat het scherm er binnen twee jaar zou zijn. Er werd toen 5 miljoen euro voor de bouw uitgetrokken.

De firma Van der Krogt, aan de Stompwijkseweg 29, wil een tijdelijk gronddepot inrichten op hun eigen terrein. Het depot moet 1200 vierkante meter groot worden. In het depot wil het bedrijf grond gaan opslaan die vrijkomt bij dertien rioleringsprojecten waar, in opdracht van de gemeente, in de komende jaren aan gewerkt gaat worden. Het eerste project moet medio 2023 starten. Het depot moet achter de bedrijfsgebouwen komen zodat het niet in het zicht ligt voor gebruikers van de Stompwijkseweg.

Van der Krogt heeft ter plekke bijna 205.000 vierkante meter grond, zo blijkt uit de vergunningaanvraag voor het inrichten van het gronddepot die bij de gemeente is neergelegd. Van der Krogt werkt nu aan de riolering van de Strabolaan en omgeving in Voorburg. Dat project moet op 19 augustus zijn afgerond.

De fracties van CDA en PvdA in Provinciale Staten zijn tegen de bouw van 222 recreatiewoningen in natuur- en recreatiegebied Vlietland. Dat blijkt uit vragen die de statenleden Evelyn Hijink (PvdA), Willem Minderhout (PvdA) en Moniek van Sandick (CDA) aan Gedeputeerde Staten hebben gesteld.

‘Er bestaan al sinds 2005 plannen voor het bouwen van recreatiewoningen, zijn de afspraken die gemaakt zijn in het verleden onomkeerbaar? Kan de provincie de plannen voor dit vakantiepark van de gemeente Leidschendam-Voorburg tegenhouden? Zijn Gedeputeerde Staten (GS) bereid alle mogelijke juridische wegen in te gang zetten om deze plannen te stoppen en van Vlietland een beschermd natuur- en recreatiepark te maken, toegankelijk voor iedereen? Zo nee, waarom niet’, zo luiden enkele vragen.

Volgens de vragenstellers is Vlietland een belangrijk recreatie- en natuurgebied voor de regio Haaglanden, Voorschoten, Leiden en omstreken. ‘De charme is dat omwonenden heerlijk kunnen genieten van de natuur, zwemmen en recreëren in het groen en op het strandje. Het recreatiegebied is een gebied van iedereen en voor iedereen toegankelijk en een belangrijk onderdeel van een gezonde, beweegvriendelijke en groene leefomgeving. Ook is het gebied bekend om de vele soorten vogels die het gebied ook gebruiken als broedplaats. Het gebied is de laatste jaren al ernstig ingeperkt door de komst van de RijnlandRoute en de verbreding van de A4’.

‘Past het voorgenomen recreatiepark in de visie van de provincie en in het coalitieakkoord? Zijn GS het met de omwonenden eens dat omwonenden recht hebben op een natuur/ recreatiegebied, vrij toegankelijk voor iedereen? Zijn GS het ermee eens dat juist in zo’n druk bevolkt gebied het natuur en recreatiegebied Vlietland een cruciale heeft voor een gezonde leefomgeving? Vele soorten vogels zijn te vinden in Vlietland en gebruiken het gebied ook als broedplaats, is dit bekend bij GS en kan onderzocht worden wat de impact zou zijn van deze plannen op het leefgebied van de vogels en de biodiversiteit? De provincie maakt een gebiedsvisie op de Vlietzone, hoe ziet zij deze ontwikkelingen binnen die visie?’

De Raad van State, hoogste rechter in Nederland, heeft op 24 oktober 2007 positief geoordeeld over plannen voor de bouw van 222 recreatiewoningen in natuur- en recreatiegebied Vlietland. Dit in een zaak die onder andere door de Vrienden van Vlietland tegen de bouw was aangespannen. Destijds ging het nog om veel omvangrijker bouwplannen dan die nu voorliggen en voor veel commotie binnen en buiten de politiek zorgen.

De Raad van State constateerde dat het noordoosten van Vlietland in 2002 al was aangewezen voor intensieve recreatie waaronder verblijfsrecreatie. De Raad noemde het verder ‘redelijk’ dat verblijfsrecreatie werd toegevoegd om zo het maatschappelijk rendement van het gebied te verhogen waardoor er ook meer geld vrij kwam voor betere voorzieningen ten behoeve van dagrecreatie.

In de vonnis stond dat het bouwplan niet in strijd was met beleid van de rijksoverheid noch de provincie Zuid-Holland neergelegd in respectievelijk de Nota Ruimte en het Streekplan Zuid-Holland West. Volgens de Raad van State werd door de bebouwing de openheid van het gebied niet aangetast. De bebouwing werd grotendeels afgeschermd door dichte beplanting. Vanaf het water was de bebouwing wel zichtbaar maar niet zodanig dat van ‘verstedelijking’ sprake kon zijn. Het was wezenlijk anders dan een ‘woonwijk’.

De Raad van State stelde dat het gebied waar gebouwd zou gaan worden niet intensief werd gebruikt. Het betrokken deel van Vlietland bleef bovendien toegankelijk. In het provinciale Streekplan was bovendien de bouw van een grootschalig bungalowpark opgenomen.

Inzake natuurwaarden die door de bouw verloren konden gaan stelde de Raad van State dat er geen algemene compensatieplicht bestond. Er was volgens de Raad bovendien voldoende onderzoek gedaan naar beschermde soorten. Een milieu effect rapportage (MER) was volgens de Raad niet nodig. Het project was niet MER-plichtig, aldus de rechter. Het ging bovendien om de herontwikkeling van een klein deel van Vlietland.

Het enige onderdeel van de plannen waar de Raad van State wel kritische opmerkingen over maakte was de verwachte toename van autoverkeer in Vlietland door de komst van de recreatiewoningen. Gemeentelijke berekeningen daarvoor wees de Raad af omdat ze niet konden kloppen.

De gemeente Leidschendam-Voorburg paste die berekeningen aan de hand van de uitspraak later aan. Het aantal autobewegingen zou met 860 per dag toenemen. Desondanks werden normen inzake luchtvervuiling en geluidhinder niet overschreden, aldus de gemeente. Daarbij werd er wel van uitgegaan dat op de wegen in het gebied de maximum snelheid naar 30 kilometer per uur ging.

Destijds werd uitgegaan van de bouw van 102 vrijstaande woningen, 120 appartementen, twee horecabedrijven, centrale voorzieningen, een bedrijfswoning, een restaurant, faciliteiten voor indoorrecreatie, vergaderruimten, sanitaire voorzieningen, een golfbaan, tennisbanen, avonturenterrein met horeca en diverse parkeerterreinen. Dit alles op grond van het bestemmingsplan Vlietland Noordoost.

De bouwplannen zijn echter aangepast. Er komen nu 222 vrijstaande woningen, een restaurant en twee parkeerterreinen. Alle rest is vervallen. Het bestemmingsplan moet daarom gewijzigd worden. De gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg moet daar dit najaar over beslissen.

De vogelplas Starrevaart gaat op de schop. Er vindt een herinrichting van het gebied plaats. De huidige inrichting werd in 1985 bedacht en over de jaren 1987-1996 uitgevoerd. De plas was bedoeld als natuur- en watercompensatie voor de zandwinning die in de buurt plaats vond ten behoeve van de A4. De werken gaan ruim € 800.000 kosten. Wanneer ze starten is nog onbekend. Opdrachtgever is Staatsbosbeheer.

Wat gaat er gebeuren:

=    een overstort aan de kant van de A4 wordt vervangen door een kantelstuw waardoor een betere regeling van het waterpeil mogelijk wordt,

= een bestaande slikplaat in de plas wordt met bijna 20.000 kubieke meter slib dat elders uit de plas wordt gehaald, opgevuld. Op de slikplaat komt ook een zogenoemd ‘wiepenraster’ gemaakt van bundels rijshout,

= het weghalen van losse bomen en andere houtopstanden uit het rietland aan de kant van  Leidschendammerhout,

= het verbreden van de rietkraag aan de kant van Vlietland door een gebied van 2 hectare op te hogen en te zorgen voor een aanwas van nog eens 2,5 hectare door het aanbrengen van gaasnetwerk,

= het aanbrengen van een dam gemaakt van rijshout in de rietkraag bij de Kniplaan om afkalving te voorkomen,

= het aanbrengen van een ganzenscherm in delen van de plas die voor riet ontwikkeling zijn bedoeld zodat de ganzen vanuit het water niet meer het riet in kunnen gaan. Het scherm komt op tien meter van het bestaande riet te staan,

= herinrichting van de oever in het noordwesten van de plas (kant van de Vliet) ten behoeve van moerasvorming, biodivisiteit en afwisseling in het landschap. Inclusief rietsloten en poelen voor amfibieën,

= herinrichting van de oever in het zuidwesten van de plas met dezelfde in tenties als in het noordwesten. Tegelijk meer openingen in de bosrand ma ken voor vogels,

= het vervangen van de houten beschoeiing in oostelijke delen van de plas (bij A4) die zijn weggeslagen,

= oude paal/schot constructies uit de plas verwijderen,

= verplaatsing van een viertal hekken,

= wilgentenen schutting bij observatiepost vogels van 30 meter lang, 2,2 meter hoog.

Voor de werken komt er een beheerspad vanaf Oostvlietweg 32 met een afmeersteiger. Er zal gewerkt gaan worden met pontons op het water.

Carla van Viegen, fractievoorzitter Partij voor de Dieren in Provinciale Staten Zuid-Holland, wil van Gedeputeerde Staten weten wat zij vinden over de bouwplannen voor natuur- en recreatiegebied Vlietland, waar de provincie eigenaar van is. Ook vraagt zij welke mogelijkheden er voor de provincie zijn om de bouw tegen te houden.

‘Wat vindt u ervan dat een deel van het openbare recreatiegebied wordt opgeofferd voor een vakantiepark met 222 vakantiewoningen en 569 parkeerplaatsen 222 vakantiewoningen en 569 verharde parkeerplaatsen in het natuur- en recreatiegebied Vlietland’, zo wil Van Viegen weten.

‘Op welke wijze zijn klimaatadaptatie, hittestress, stikstof, woningmarkt, corona/thuiswerken – meegewogen bij de voorgenomen bouw van het vakantiepark? Welke alternatieven zijn er door de provincie en de exploitant van het gebied onderzocht om de jaarrond-recreatie te bevorderen en tot welke resultaten heeft dit geleid’.

‘Welke alternatieven zijn er onderzocht om andere opbrengsten te genereren die ten goede kunnen komen aan het beheer en onderhoud van natuur- en recreatiegebied Vlietland? Hoe weegt u het economisch gewin van enkelen ten opzichte van het welzijn van omwonenden en recreanten inzake de plannen voor het vakantiepark’.

‘Hoeveel bomen moeten er voor dit plan worden gekapt, is daar een provinciale vergunning/melding voor nodig en op welke wijze en welk tijdsbestek wordt in het plangebied een herplantplicht opgelegd? Op welke wijze en op welke locatie en wanneer wordt compensatie geregeld voor het eventueel verloren gaan van 22 ha natuur- en recreatiegebied’.

‘Deelt u de zorgen van de inwoners van Voorschoten en andere omwonenden en op welke wijze participeren inwoners bij dit project?4 Hoe beoordeelt u het draagvlak onder de bevolking voor de ontwikkeling, mede in het kader van burgerparticipatie, gezien het feit dat een opgezette petitie om Vlietland open en groen te houden al 15.470 keer is ondertekend’.

‘Bent u met ons van mening dat deze plannen, naast de opoffering van het gebied vanwege de Rijnlandroute, nog meer inbreuk vormen op de natuur, rust en ruimte in het gebied? Zo nee, waarom niet? Hoe schat u de toenemende impact in voor de regio (natuur, recreatie, meer drukte, geluidsoverlast, infrastructuur, ruimtelijke kwaliteit) ingeval de plannen voor het grote vakantiepark doorgaan? Hoe wordt verzekerd dat de provinciale ruimtelijke kwaliteit van het gebied minimaal gelijk blijft’.

‘Op welke wijze en door wie worden de kosten betaald voor onder meer de aanpassing van infrastructuur, aanleg parkeerterreinen en de aanleg van nieuw zandstrand? Vindt u het verantwoord dat gemeenschapsgeld wordt gebruikt voor een ontwikkeling waarvoor de doelgroep beleggers en veelal buitenlandse toeristen zijn? Welke bevoegdheden en taken heeft de provincie inzake deze plannen? Is er al contact geweest met de gemeenten Voorschoten, Leidschendam-Voorburg en Leiden en zo ja, wat was daarvan het resultaat’.

Een petitie die al 15.000 keer getekend is, politici die alarm slaan; het voornemen 222 recreatiewoningen in natuur- en recreatiegebied Vlietland te bouwen maakt veel emoties los. Begrijpelijk, maar gelukkig ten onrechte, zo menen Marius Heijn en Peer de Rooij, vertegenwoordigers van respectievelijk Kondor Wessels Vastgoed en DGI Ventures. De twee ondernemingen die achter het project met de naam Dutch Lake Residence zitten.

Ze zijn, zeggen ze, ‘niet verbaasd’ over alle reuring die er nu is ontstaan. ,,Het is bijna een herhaling van de emoties destijds’’, stelt Peer. Hij verwijst naar 2005. Toen werd het bestemmingsplan Vlietland noordoost vastgesteld. Daarin was de bouw van 222 recreatiewoningen opgenomen. ,,Dat is 17 jaar geleden. Nu heb je te maken met andere mensen. Het is voor hen alsof het een nieuw plan is. Maar dat is het niet. Het is kleine wijziging, die de gestapelde bouw naar lage, grondgebonden bouw om zet. Veel mensen weten dat niet.’’

Dat ‘niet weten’ rekenen Marius en Peer ook zichzelf aan. Marius: ,,Omwonenden en politici zijn in het verleden betrokken in de Bestemmingsplanvorming, maar tot nu toe niet echt ‘meegenomen’ in hoe wij met het ontwerp omgaan. Met veel van de zorgen is juist in bestaande afspraken met gemeente en Provincie en onze landschapsontwerpen rekening gehouden. Vandaar dat nu besloten is om eenieder met feiten te informeren. Twee derde van de commotie is gebaseerd op onjuiste feiten.’’

Ten eerste de idee dat de gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg dit najaar beslist over de bouw van de recreatiewoningen. Dat is niet het geval. Er wordt alleen beslist over een wijziging in het geldende plan. Peer: ,,Destijds maakte het bestemmingsplan gestapelde bouw mogelijk, dus appartementen. Drie bouwlagen hoog. Dat hebben we er nu uitgehaald. Het worden allemaal grondgebonden woningen. Die kunnen daarmee beter in het landschap opgaan. Het gaat dus niet om het wel of niet bouwen van recreatiewoningen.’’

Dan het verhaal dat het gebied waar de recreatiewoningen komen wordt afgesloten voor derden. ,,Het gebied is en blijft openbaar toegankelijk. Dat is met de provincie (eigenaar van het gebied, red.) afgesproken’’, laat Marius weten. ,,Fietsers, voetgangers, recreanten, mensen die hun hond uitlaten of er een rondje hardlopen, voor iedereen blijft het gebied toegankelijk. Sterker nog, we willen de relatie met bijvoorbeeld de naastgelegen camping juist versterken.’’

De aantasting van Vlietland als natuur- en recreatiegebied door de bouw is ook een thema bij de critici. Peer: ,,Er wordt ingezoomd op 22 hectare binnen een gebied van ruim 300 hectare.

Onze 22 hectare heeft altijd al een intensieve recreatiebestemming gehad. Juist om het in de rest van het gebied rustig te kunnen houden.’’ Marius: ,,In het gebied waar wij aan de slag gaan komen weinig mensen. Zelfs met de zomerdagen ín de vakantie.

Ja, om de hond uit te laten. Maar dat blijft mogelijk. Het grootste deel van het plangebied is veelal verlaten, en dat trekt overlast en onveiligheid aan. Dat wij nu een openbaar toegankelijke, landschappelijke recreatiefunctie aan het gebied geven, maakt het prettiger en veiliger om te verblijven.’’

Marius komt met nog een ander punt: ,,De ecologische diversiteit in ons gebied is laag. Er staan veel bomen met een laag toekomstperspectief: bijvoorbeeld essen en populieren. Wij inventariseren wat we kunnen behouden en echt toekomstwaarde heeft. Er geldt bovendien een herplantplicht voor elke boom die verdwijnt. Wij gaan hoogwaardig groen toevoegen zodat de biodiversiteit toeneemt. Een meer gevarieerde beplanting. Bomen die langer meegaan dan 30, 40 jaar.’’

,,En we voegen twee hectare water toe met natuurlijke oevers’’, vult Peer aan. ,,Dat is goed voor planten, dieren en insecten. Het afgelopen jaar is met een landschapsarchitect gewerkt aan een plan dat uitgaat  van lokale flora en fauna. Inclusief soepele ‘overgangen’ naar het groen rondom. Recreëren in een groene, waterrijke en rustige omgeving is juist uitgangspunt geweest.”

,,Er wordt nu een beetje gesuggereerd alsof wij nergens rekening mee houden. Dat is niet zo. En dat kan ook niet binnen de wetgeving in Nederland. Ook wij moeten kijken naar bijvoorbeeld aanwezige vogelsoorten en fourageerroutes van vleermuizen. Daar moeten wij rekening mee houden in onze plannen’’, verduidelijkt Peer.

Over zaken als parkeerplaatsen, ‘Er komen er minder dan nu, niet meer’, en het wijzigen van wegprofielen, ‘De Rietpolderweg verplaatsen we juist naar de buitenkant van Vlietland’, dient het duo de bezwaarmakers ook van repliek.

We keren terug naar de commotie. De petitie bijvoorbeeld. ,,De vraagstelling is niet juist’’, meent Peer. ,,Natuurlijk is iedereen zonder veel informatie over de achtergrond en de plannen ‘tegen recreatiewoningen’ in plaats van ‘natuur’. Maar dat is een oneigenlijke stelling. Wij gaan de biodiversiteit van het gebied te vergroten, ondanks, of misschien wel juist dankzij de realisatie van de recreatiewoningen.’’

Dat het grote aantal ondertekenaars de politiek er vrijwel toe dwingt iets met het onderwerp te doen, erkennen Marius en Peer echter ook. Peer: ,,Bij dit soort projecten krijg je altijd vragen uit de gemeenteraad. Dat is begrijpelijk. In Voorschoten waren het D66, PvdA en GroenLinks. Partijen die niet in de coalitie zitten. Maar er is wel degelijk vooroverleg geweest tussen burgemeester en wethouders van Leidschendam-Voorburg en Voorschoten. Voorschoten is dus betrokken. Datzelfde geldt voor Leiden.’’

,,Bestuurlijke verantwoordelijkheid nemen is heel belangrijk. Leidschendam-Voorburg staat er achter’’, laat Marius weten. ,,Zelfs in de samenvatting van het coalitieakkoord staat een passage over Vlietland.’’ Die luidt: ‘Vlietland is een belangrijk recreatiegebied in onze gemeente, mede door de bouw van recreatiewoningen en extra voorzieningen’.

Rest de vraag of Dutch Lake Residence de plannen toch niet nog zal moeten gaan wijzigen onder druk van de publieke en politieke verontwaardiging. ‘De bestemming zal niet wijzigen’, luidt het stellige antwoord van beiden.

Peer: ,,Maar, intensievere informatie-uitwisseling over de plannen en hoe wij rekening houden met de zorgen die leven nemen wij uiteraard serieus. En uiteindelijk verbetert dat vaak een gebied alleen maar.’’ Eind dit jaar denken de initiatiefnemers te kunnen starten. Bouwtijd een jaar of drie.

Spijt achteraf is er bij Marius en Peer ook niet. ,,De risico’s zijn wel overwogen. We hebben een brede analyse gemaakt van alles wat we zouden kunnen tegenkomen’’, laat Peer weten. Daarnaast benadrukken beiden ook te leren van alle opwinding. De zorgpunten die nu naar voren komen zetten hen aan er nog eens extra aandacht aan te geven. Een les die al geleerd is: de informatievoorziening naar derden had eerder op gang moeten komen.