Bingo avond in het DorpshuisMaandag 13 sept is het weer bingo in het dorpshuis. De aanvang is om 20.00 uur en de koffie staat klaar vanaf 19.30 uur. Het eerste kopje koffie of thee krijgt u aangeboden van ons. Wij hopen dat het weer een gezellige avond wordt.
Lenie
Zaterdag is het monumentendag, een ideale gelegenheid om gebouwen eens van een andere kant te bekijken. Niet alleen er voorbij vliegen, maar daadwerkelijk aandacht besteden aan meesterwerken uit de vorige eeuw of zelfs de eeuw hiervoor, zoals onze kerk. Deze dateert uit 1880 en staat op het programma. Het gebouw staat al maanden in de steigers en er wordt met man en macht gewerkt aan de restauratie. Ik ben in gesprek met Peter van Dijk, projectleider van de firma Wallcare, die de opdracht heeft om de muren van de restauratie op zich te nemen. Vooraf heeft Peter heeft contact gehad met aannemersbedrijf Kneppers. Hij heeft de boel in gang gezet en alles uitgerekend. Het renoveren van de gevels, het verwijderen van metselwerk, uithaken van de voegen en aanvang van herstel werkzaamheden, met alle bijkomende consequenties. Bij de eerste prognose is uitgegaan van 15.000 stenen die vervangen moesten worden, het zijn er nu inmiddels 25.000 geworden en het eind is nog niet in zicht. Bij de bouw zijn bijvoorbeeld al 5 verschillende kleuren bakstenen gebruikt. De pastorie heeft andere kleuren dan de kerk en zelfs daar zijn in de muren verschillende bouwstenen gebruikt. Van de oorspronkelijke kleur geel (oogt nu roodbruin) is niets meer over, door de atmosferische vervuiling.Met elkaar worden de beslissingen genomen. Als het goed is, is er straks van het kleurverschil niets meer te zien, na het afspuiten en schoonmaken worden de verschillen weggewerkt. Een gevel moet je, net als bij een schilderij, van afstand zien. Dat als je straks Stompwijk in komt rijden je zegt, kijk die kerk staat er netjes bij. Niet wetende wat er allemaal gebeurd is. Lees verder Een moment voor monumentendag
Ouderwets hé? De Overhaalbrug, aan de Kniplaan over de Vliet, wordt gerepareerd. En daarom vaart er een pontje. Dat moet natuurlijk worden uitgeprobeerd. Alle begin is moeilijk. De bewegwijzering is nog verre van optimaal, maar het pontje komt er aan. Op de heenweg ben ik de enige passagier. “Vandaag is het gratis, en morgen voor niks.” De pontbaas heeft er zin in. Hij is 67 en toen hij achttien was is hij nog met een auto overgevaren met de toenmalige pont. Zelf herinner ik mij een overtocht uit 1966. Niet lang daarna werd pont het uit de vaart genomen. Nu is de start bij de jachtwerf langs de Kniplaan. Er zijn vooral daar klachten over de borden, maar er wordt aan gewerkt door Rijkswaterstaat. Op de terugweg heeft hij meer klanten. Met zijn tienen staan we er op. Langs een echt Hollands tafereeltje: wat koeien in het gras met een molen op de achtergrond. “Echte ouderwets hé”, klinkt het van verschillende klanten. En daar ben ik het helemaal mee eens. Agnes van Boheemen- Vollebregt
Naar horen verluiden was ‘WOEJpret 2010’ in Stompwijk toch wel een succes te noemen. Tientallen kinderen hebben zich de laatste dagen kostelijk vermaakt met het doen van allerlei ‘karweitjes’.
Een beetje voorluitlopend op de enthousiaste verslagen die nog gaan komen, publiceert stompwijk punt nl een stel fotootjes waaruit de toeschouwer kan opmaken dat een een ander succesvol te nomen is. Klik in het linker menu op Foto’s en u krijgt een diaserie voorgeschoteld van zo’n 25 foto’s. Veel plezier!
Het zal u wellicht niet zijn ontgaan; het door vele Stompwijkers gewenste voetpad langs de Meerlaan richting Meer -en Geerweg ligt er nu toch echt. Dit stukje voetpad zorgt voor de veiligheid van de vele wandelaars die het “rondje polder” lopen.
De aanleg van dit voetpad was voor het CDA één van de punten om zich hard voor te maken tijdens de verkiezingen. Bij de wethouder is er op aangedrongen om hier werk van te maken. Tijdens de wervelende carnavalspeech in het gemeentehuis, hebben Prins Hans de Iste en Page Patricia ook voor dit fel begeerde voetpad gepleit. De Prins heeft hiervoor zelfs de eerste meter stoepstenen aangeboden.
Als CDA vinden wij het fijn dat dit stukje voetpad er nu ligt; Stompwijk is hierdoor weer een stukje veiliger geworden voor wandelaars.
Namens het CDA
Yvonne van Boheemen (gemeenteraadslid)
Nu er in politiek Den Haag flink gepuzzeld wordt aan een rechts kabinet kunnen wij, gepeupel, onze borsten voorzichtig aan nat gaan maken. Er zal nog meer haat en nijd ontstaan tussen oude- en nieuwe Nederlanders en financieel zullen velen flinke verliezen lijden. Het CDA, uiteraard voorstander van vrijheid van Godsdienst, weet donders goed dat ze zich op glad ijs begeeft en de PVV lacht zich kapot want die staan op het droge toe te kijken. Zonder verantwoording te nemen.
Volgens peiler De Hond wil een meerderheid van onze bevolking een kabinet met het CDA, VVD en gedoogsteun van de PVV. Zover zijn we al in dit land en het schaamrood stijgt mij naar de kaken als ik zulk nieuws lees. Of moet ik die peilingen niet geloven? (Hebben ze mij al eens gepeild? Nog nooit.) Nee, het wordt er in ieder geval niet vrolijker op het komende jaar. Jaar? Ja, een jaar, want langer geef ik ze niet en dan kunnen we opnieuw naar de stembus. En daarna weer beginnen met het opruimen van de scherven tot er weer een nieuwe schreeuwer opstaat.
Als je voorgaande leest, komt de gedachte al snel op dat ondergetekende behoorlijk depressief is. Niets is minder waar. Ik laat mij niet beïnvloeden door een peiling, dat een meerderheid in ons land gelooft in de hersenspinsels van de PVV. Ik geniet gewoon van het leven omdat wij het zo goed hebben in dit land. Kan dat niet vaak genoeg zeggen. Zo heb ik mij, enkele dagen voor mijn vakantie, zo goed als kaal laten knippen door mijn kapster. Toen ik in de spiegel keek, wist ik weer dat ik een behoorlijk groot hoofd heb. Maar ook dat ik het niet warm zou krijgen tijdens mijn vakantie en dat klopte als een bus. Toen ik thuis kwam van deze snoeipartij hield ik mijn helm op voor het schokeffect. Pas na een minuut of vijf merkten mijn gezinsleden op dat ik mijn helm nog op had. Ik kwam nog met een zwak excuus dat ik het lekker warm vond, de mussen vielen op dat moment van het dak, maar de helm moest toch af. Hierna kreeg ik flink wat over mij heen, moest mij later nog opnieuw voorstellen aan zoon Sven, maar het deerde mij niet: ik hoefde niet bang te zijn voor warmteaanvallen. Toch moest ik na twee dagen een pet opzetten want de witte vlakte tussen mijn haren veranderde drastisch van kleur..felrood!
Ondertussen zijn we drie weken en een komma vijf centimeter verder en is iedereen er wel aan gewend. Krijg alweer last van opvliegers dus het verlangen naar mijn kapster groeit met de dag. Naast zo’n fris koppie heeft mijn grijze massa in de afgelopen periode ook meer zuurstof gekregen waardoor het denken mij bijzonder goed af gaat. Al zeg ik het zelf. Zo stond er al een maand of twee een fiets in de tuin waar nieuwe tandwielen op moesten. Dat ging niet vanzelf. Op een mooie vrijdagmiddag begon ik eraan en op een nog mooiere zaterdagmiddag was het klaar. En goed! Tuurlijk, er zijn nu mensen die het veel sneller kunnen maar het was voor mij de eerste keer. Maar ik werkte met behulp van het internet en dat nam ook tijd in beslag. Geliant hoor, dat internet. Voorgangers in de tandwielenbranche hebben stap voor stap, inclusief ‘plaatjes’, hun handelingen op het internet gezet waardoor het voor mij, leek in hart en nieren, een appeltje-eitje klus werd.
Mijn vader heeft daar inmiddels andere gedachten over. Onlangs vierden wij bij mijn ouders vakantie en handig als ik ben, bood ik mijn hulp aan waar nodig. Mijn moeder vroeg of ik een struik weg wilde halen uit de tuin en braaf voerde ik dat uit. Met behulp van een schep begon ik te graven en te graven en uiteindelijk was de struik eruit…en de schep stond krom! Eerlijk als ik ben gaf ik die informatie door aan Pa: “Waar gehakt wordt, vallen spaanders.” voegde ik er nog aan toe. Oei, daar had ik mij even lelijk vergist. Hij was namelijk behoorlijk teleurgesteld in mij. “Je weet toch wel hoe je met een schep moet werken?!” Wist ik dat? Met een schep schep je, meer is het toch niet? Vervolgens kreeg ik te horen dat dit de tweede schep al was die ik van hem gemold had! Nu kwam ik in het verweer. Daar wist ik niets van. “Toen moest je een sleuf graven op het sportveld voor de voetbalclub!” riep mijn ouweheer mij toe. Ha, nu had ik hem. Want dat was ik niet, dat was mijn broer. “Ik heb nooit op een sportveld gegraven! Ik heb daar alleen maar gevoetbald…” Mopperende draaide mijn verwekker zich om en ik mopperde nog zoiets in de trant van dat hij het mij nooit geleerd had als opvoeder, in mezelf, zodat hij het niet kon horen. Deze keer besloot ik maar om er niet nog een schepje bovenop te doen en ziehier weer het bewijs dat mijn hersens meer lucht hebben!
De laatste jaren worden wij geregeld geconfronteerd met allerlei ziektes die rondwaren onder ons (pluim)vee. De overheid neemt vrijwel altijd onmiddellijk maatregelen, rigoreuse maatregelen vaak. Vogelgriep, gekke koeienziekte, q-koorts, d’r wordt wat geruimd. De beelden van dat (preventief) ruimen zijn onplezierig om naar te kijken en gaan soms de wereld over. En leveren protestacties op.
Dat lijkt iets van deze tijd, maar bij het bekijken van de krantenbank, ‘op het web’ gezet (kranten.kb.nl) door de Koninklijk Bibliotheek in Den Haag, werd ik met de neus op de feiten gedrukt: ook in de negentiende eeuws werd er flink geruimd onder met name het rundvee.
uit: Provinciale Overijsselsche en Zwolsche courant : staats-, handels-, nieuws- en advertentieblad, 22-01-1866.
In de achttiende en negentiende eeuw had het rundvee vaak te lijden van de runderpest, ook wel veepest of rundertyphus genoemd en ook toen werd vergaande actie ondernomen. Net als tegenwoordig werd alles centraal geregeld; er werd gerapporteerd en geregistreerd. En dat had zo nu en dan berichtgeving in de krant tot gevolg. Sterker, de runderpest haalde de Troonrede in 1865 en niet als een terloops gemaakte opmerking, nee de runderpest was één van de drie aandachtspunten in die rede:
uit: Dagblad van Zuidholland en ’s Gravenhage, 19-09-1865. Nota bene! De krant is niet mals in zijn kritiek!
En Stompwijk komt in die berichtgeving -Stompwijk was op en top een agrarisch dorp- zo nu en dan voor en dat kan dus nu eenvoudig worden teruggevonden in die krantenbank. Overigens, niet alleen bij de boeren en nationale en lokale pers bestond er grote ongerustheid, ook de gemeentelijk overheid was gedurig bezig met de epidemie onder het vee.
uit: Algemeen Handelsblad, 22-09-1865. Ja, u leest het goed ‘zeezoutzuur’, een mengsel van ijzer en verdund zoutzuur. Lijkt mij geen prettig medicijn.
In het bekijken van de archieven met betrekking to mijn verhaal over de cholera in Stompwijk in 1866 kwam ik ook vaak opmerkingen en dergelijke tegen waarin verhandeld werd over de toestand mbt de runderpest in Stompwijk. Er is echter wel een probleempje, in tegenstelling tot de cholera epidemie (zomermaanden 1866) was de runderpest epidemie er een van enkele jaren. Dus als je meer wilt weten over de gemeentelijke inzet mbt tot die runderpest en of de verspreiding daarvan in Stompwijk dan moet je veel meer archiefstukken doornemen.
Misschien een leuk onderwerp voor een scriptie/werkstuk?
Het is goed ons te realiseren dat in 1866 er eigenlijk twee belangrijke kwesties voortdurend aandacht nodig hadden: De runderpest en de cholera. Beide van grote invloed op het reilen en zeilen van gemeente en bewoners. Maar bedenk wel dat men vaak gewoon alleen maar erg bang was, men wist eigenlijk niets over oorzaak, slechts met het gevolg was men bekend. De veestapel decimeerde, en 10% van de bewoners in de buurtschap Stompwijk stierf in 1866 in 4 maanden tijd.
Voor diegenen die geinteresseerd zijn in mijn verhaal over de cholera, klik hier.
Een week geleden zat ik er nog midden in en nu zit ik suf achter mijn pc. De Stompwijkse Paardendagen liggen weer achter ons en wederom kan ik gerust zeggen dat het weer een succes was. Dat lag natuurlijk ook aan het weer, mooier kon bijna niet, maar ook dankzij een perfecte organisatie. Ik ben vrijdag, zondag- en maandagavond geweest. Zaterdag was voor mij een rustdag. Mietje. Ja, ik weet het maar ik voel me er goed bij zo. Alles met mate. Over maten gesproken, mijn kermis-stapmaat was er ook weer en hij is alle dagen (lees: nachten) geweest. Eens per jaar wil hij los en dat doet hij dan ook. Waar de kermis al niet goed voor is. Toen wij vrijdagavond de biertent voor de eerste keer bereikten, zagen wij maar liefst twee hamburgerkraampjes en van vreugde gaf ik mijn one-pack een aai over z’n bol: dat wordt smullen!
Het waren wel hele, hele speciale hamburgers want de prijs, €4,50, loog er niet om. Voor die prijs zou je toch een ruimte verwachten met tafeltjes en stoelen, een toilet en naast de hamburger nog een patatje met een stukje sla…Ik besloot een vergelijkend warenonderzoek te doen en liep naar de hamburgertent ernaast. Tot mijn verbazing waren ze hier ook €4,50! Hadden we hier te maken met prijsafspraken? De zogenaamde ‘Hamburgerfraude’? Ruik ik de beginselen van een parlementaire enquête? Waarom hier geen vrije markteconomie? Want dan is er kans op een prijzenoorlog en betalen we uiteindelijk weer een normale prijs, 3,00 voor een broodje hamburger. Telkens als iemand een broodje hamburger bestelde leek het wel of ik een twinkeling zag in de ogen van de verkoper…(Ha, weer een broodje met 500% winst). Om mij heen hoorde ik het gemopper al aanzwellen en in de wandelgangen hoorde ik al geruchten over een boycot of erger, een massale opstand! De trek won het bij mij van het principe dus aan het einde van de avond stond ik zo’n broodje naar binnen te werken, minachtend aangekeken door omstanders….Het smaakte er niet minder door. Toen ik zondag opnieuw het feestterrein betrad, zag ik dat de boycot wel degelijk geholpen had want de prijs was gezakt naar 4 euro…
Ja, het waren vier fantastische dagen. Daarmee vergeleken viel het huwelijksfeestje van Wesly S. en Yolanthe van C v.K. in het niets. SBS 6 had beter de rechten van de Paardendagen kunnen kopen dan van dat over het paard getilde en aandachtvretende stel. Want dan konden zij zien dat het water in de sloten opmerkelijk hoog stond..het leek wel of er een net over gespannen was. Maar ook dat er een dame als een soort stoplicht zich over de dansvloer bewoog: de ene dag met groen haar, de andere dag knalroze! Maar dat was nog niet alles. Er liep ook een dame (toevallig?) rond die zich bezig hield met een ware circusact waar acrobaat Adriaan jaloers op zou worden. Zij kondigde zich nogal luidruchtig aan zodat de man die ze voor haar act nodig had tijdig maatregelen kon nemen: de benen stevig op de grond en de handen vrij waarna zij met een aanloop in zijn armen sprong. Soms wel twee keer per avond!
Naast al deze nachtwerkzaamheden gebeurde er natuurlijk ook veel op de dag tijdens de Paardendagen. Alleen heb ik daar niets van meegekregen (behalve dan het filmmateriaal op de website van Nooitgedacht) omdat de dag voor andere zaken was ingericht, zoals: het in orde maken van een fiets voor mijn stapmaat (uiteindelijk was de fiets maandagnacht pas operationeel..), een Berini aan de praat krijgen (is nog gelukt ook!), een roze schoonmoederauto weer Ferrari rood maken (hij is nu zelfs mooier dan een Ferrari!), een autoalarm monteren, een bus vakantieklaar maken en naar Vlonderpop gaan.
Vlonderpop! Ik had er al van gehoord, het succes was vooruit gesneld, maar had het nog niet mee gemaakt. Deze keer dus wel! De Hekking B Band en Fool Speed Ahead stonden op het programma, de zon scheen uitbundig, het publiek was uitzinnig en de drank was ijs- en ijskoud. En tot mijn grote verrassing werden er zelfs vers gerookte Ponen geserveerd! Wat wil een mens nog meer. Nadien heb ik mij er wat meer in verdiept en wat dit festijn helemaal mooi maakt is het feit dat het idee hiervoor gewoon in de huiskamer geboren is. In een van de huiskamers tegenover het vlonder om precies te zijn. Prachtig, dit soort spontaniteiten. Een paar, dat zich voor enkele uren vermaak in willen zetten voor ons, toeschouwers. Het is een prachtig podium voor Stompwijks talent en ik hoop van harte dat we ook hier met een traditie te maken krijgen: Vlonderpop, haar 101ste verjaardag is een mooi pamflet.
Nu ligt die eer nog bij Nooitgedacht en daar kan ik dan ook kort over zijn: dat is volkomen terecht!
Bijna is het zover, de schoolvakantie gaan we afsluiten met een leuke week en een spetterend programma rond het thema ‘vervoer’.
Voor wie is WoejPret bedoeld?
WoejPret is voor kinderen van 4 t/m 12 jaar. Bij WoejPret kun je de hele dag knutselen en spelletjes doen, en gezellig bijkletsen met je vriendjes en vriendinnetjes. Inschrijven kan dagelijks voor de ochtend en/of middag tegen betaling van 1 euro per dagdeel. In de ochtend zijn we open van 10.00 – 12.30 uur en ’s middags van 13.30 – 16.00 uur. Tussen de middag ga je thuis eten.
Hier volgen enkele mogelijkheden wat er allemaal gedaan kan worden:
Als extra kan er op woensdag met lego worden gebouwd, op donderdagmiddag hebben we een bingo.
Op vrijdag, de laatste dag, rijdt er een bus naar Linnaeushof vanaf het Dorpshuis. Voor deze dag zijn er nog enkele kaarten beschikbaar tegen betaling van 10 euro.
Mede dankzij vele Stompwijkse vrijwilligers wordt deze week mogelijk gemaakt.
Zijn er nog vragen, neem dan contact op met Anneke van Bemmelen, tel. 5804172 of mail bemmelen73@casema.nl.