Begin februari kwam ik weer terug in Sucre om nog een tijdje in het weeshuis Tata Juan de Dios te werken. Daar kon ik weer de gewone dagelijkse dingen met de kids doen. Ook had ik nog hulp, want half februari kwamen er nog nog twee Nederlandse vrijwilligers. We hebben leuk carnaval gevierd met eigen gemaakte maskers en instrumenten. We zijn ook naar het circus geweest en na 4 maanden maar weer eens een gezamenlijke verjaardag gevierd met poppenkast en schminken. Aangezien ik mijn verblijf in Zuid Amerika had verlengd, ben ik op zoek gegaan naar een betaalde job: elke dag 1 uur Engelse conversatieles aan Bolivianen. Echt een leuke en speciale ervaring om doen. Zelf ben ik ook nog wat wijzer geworden, door over Boliviaanse onderwerpen te praten.
Naast het vrijwilligerswerk in het weeshuis wilde ik ook nog heel graag een ander project beter leren kennen. Het straatkinderenproject Ñanta in Sucre vond ik erg interessant. Gelukkig kon ik regelen dat ik daar 3 ochtenden per week kon gaan helpen bij de tekenactiviteiten.
Wat is Ñanta?
Ñanta was in het begin een lokaal initiatief met alleen maar Boliviaanse vrijwilligers. Beetje bij beetje is Ñanta gegroeid tot wat het nu is: Boliviaanse vrijwilligers en buitenlandse vrijwilligers, die zich inzetten voor de werkende jongeren en kinderen op straat. De vrijwilligers komen uit de hele wereld: Bolivia, Frankrijk, Argentinië, Duitsland, Nederland, Zwitserland etc. De kinderen en adolescenten, die op straat werken komen meestal van een extreem arm boerengezin. Ze zijn naar de stad gekomen om werk te vinden en daarmee hun families te onderhouden. De kinderen zijn het slachtoffer van een gebrek aan genegenheid, geweld, misbruik, in de steek gelaten door hun ouders en het grote risico van het vervallen in misdaad en het verslaafd raken aan drugs. Ñanta streeft ernaar de kinderen de jeugd terug te geven, die hun werd onthouden. Daarbij werken we met hen om ze verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid te leren, om ze zo een kans op een toekomst te geven. Ñanta functioneert voor en door Werkende Adolescenten en Kinderen (WAKs) in Sucre. Deze kinderen leven niet altijd op straat, maar werken er wel altijd. Ze werken als schoenenpoetsers, op de markt, snoepverkopers, autowassers etc. Hun werk is hun enige manier van overleven. De structuur van Ñanta is onderverdeeld in zeven gebieden: gezondheid en hygiëne, pedagogische ondersteuning, onderdak, voeding, kunst en vaardigheden, dans en muziek. In elk gebied is er supervisie van een vrijwilliger, die geassisteerd wordt door twee WAKassistenten.
Wat doet Ñanta?
Oorspronkelijk is het opgezet als ´comedor´ (eetplaats), waar ongeveer 50 kinderen dagelijks hun maaltijd konden en nog steeds kunnen krijgen voor een symbolisch bedrag van 50 cent. Ñanta wil niet alleen maar een centrum zijn voor ondersteuning, het moet een wisselwerking zijn van geven en ontvangen door beide partijen.
Later is het project uitgebreid met allemaal dagelijkse activiteiten (tekenen, handwerken, muziek etc). Ñanta streeft ernaar de vaardigheden van de kinderen in de workshops voor kunst en handwerken te ontwikkelen. Er is inmiddels een WAK muziekgroep geformeerd, die recentelijk een CD met traditionele muziek hebben gemaakt. Ook wordt er nu een kamer gehuurd en op deze veilige plek slaapt elke nacht een vrijwilliger met een aantal kinderen, die geen huis hebben. Ñanta geeft de kinderen liefde en genegenheid en probeert in alle gebieden van het project om hun gevoel van identiteit en eigenwaarde te herstellen. Ook leert de organisatie de kinderen de basisregels van gezondheid, hygiëne en voeding. Als laatste is Ñanta bezig om een tutorsysteem op te zetten tussen vrijwilligers en WAKs. De vrijwilligers zullen als schakel functioneren tussen Ñanta en de kinderen, tussen Ñanta en de ouders van de kinderen en tussen de families en de belangrijkste instituties. De vrijwilligers zullen dus het kind helpen met huiswerk en regelmatig de school van het kind checken.
Een half jaar geleden was de ´comedor´ en de keuken nog allemaal buiten onder een afdakje. Recentelijk is er een goede keuken gemaakt en daarnaast ook een gebouw voor de activiteiten. Voorheen was er namelijk geen plek om de activiteiten te doen.
Nu wordt er nog gebouwd aan de tweede verdieping; een specifieke plaats voor elke workshop en huiswerkbegeleiding, een bibliotheek, een kantoortje en een gezamenlijk gerunde winkel voor het verkopen van handwerken, die gemaakt zijn door de kinderen.
Waar droomt Ñanta van?
De WAKassistenten worden getraind, zodat ze kunnen opklimmen naar functies binnen de organisatie, waarbij ze elke keer meer verantwoordelijkheid krijgen. In vijf jaar zou de organisatie willen, dat alle gebiedscoördinatoren WAKs zijn. In tien jaar hoopt Ñanta dat de WAKs de hele organisatie kunnen runnen.
Hoe heeft Stompwijk en omgeving Ñanta geholpen?
Je kunt Ñanta steunen door onder andere ´Peetouder´ te worden, door maandelijks bij te dragen aan een klein deel van onze operationele kosten. Daarnaast heeft Ñanta altijd vrijwilligers nodig, dus iedereen is welkom in Sucre. Natuurlijk zijn alle donatie zowel in natura als in geld van harte welkom. Door de donaties kan Ñanta overleven en groeien. Met Stompwijks geld heb ik Ñanta gesteund met ten eerste een project voor schoolspullen. De WAKs maken in ruil voor schoolspullen geknoopte armbandjes. Ñanta verschaft de materialen om de armbandjes te maken, de kinderen leveren gemaakte armbandjes weer in en krijgen in ruil een schoolspullenset. De armbandjes kunnen verkocht worden en dat brengt geld in het laatje voor de organisatie.
Ten tweede is ook de comedor gesteund met geld voor eten, door de uitbreidingen was er gewoon geen geld meer voor eten en een comedor zonder eten is toch niet helemaal de bedoeling. Een gedeelte van deze donatie is tevens gebruikt om de constructie van de 2e verdieping voort te zetten. Een volgend project wat waarschijnlijk gesteund gaat worden is een ´meubelproject´. Aangezien er meubels nodig zijn voor de organisatie in de nieuwe lokalen wil Ñanta deze laten maken door de WAKs. Zo leren de WAKs met hout werken en heeft de organisatie de meubels, om onder andere de spullen van het handwerken en tekenen in op te bergen en om een bibliotheek te beginnen. Wat mij persoonlijk zo fascineert aan dit project is dat het niet alleen maar geven is. De vrijwilligers van Ñanta zijn heel bewust bezig om ook zelf geld te genereren (verkoop armbandjes, cd´s etc.). Daarnaast zijn de kinderen bezig in ruil voor iets en ontvangen dus niet zomaar alles. Door zelf geld te genereren ben je niet geheel afhankelijk van donaties. Maar wat nog belangrijker is: door niet alles aan de kinderen te geven bouw je een mentaliteit op, dat de kinderen iets moeten doen om iets te ontvangen. Voor wat hoort wat! En dat wordt in sommige projecten nog wel eens vergeten.
Voor meer informatie over Ñanta: www.centroñanta.org.
Hierbij wil ik namens Ñanta (de vrijwilligers en WAKs) Stompwijk en omgeving bedanken voor de steun! GRACIAS!!
Saludos desde Sucre, Linda de Jong
