Hardlopen en wandelen in Zoeterwoude
Twee diamanten verbonden in een huwelijk
Het echtpaar Jan Bernhard Kenemans (85) en Henny van der Schans (83) zijn 60 jaar getrouwd. Alle reden om bij hen op bezoek te gaan. De weg er naar toe is al een feestje, de zon schijnt, de vaart is gevuld met zwanen en eenden. Aan het einde van het laantje zie ik al een bruidspaar poseren voor de 2e molen. Bij de eerste molen moet ik zijn, daar bij de versierde erepoort bij het hekje. Dat is een traditie in de buurt, de boog is door kinderen en vrienden versierd.
Hoe is het zo gekomen
Henny groeit op in Soest, haar vader was zilvermeester bij paleis Soestdijk, waar hij onder koningin Emma, Wilhelmina en Juliana het zilver heeft gepoetst en de schatten heeft bewaard. Hij is daar begonnen met een schaaltje azijn en krijt om het zilver te poetsen. Henny heeft er veel gespeeld in de Baarnse bossen en geschaatst op de vijver bij Soestdijk. Henny in haar oude kloffie en de prinsesjes mooi en warm gekleed. Ze heeft gespeeld in de speelkamer van de prinsessen, als zij niet thuis waren. Zo was zij ook eens aan de voorkant van het paleis aan het spelen en dat er door iedereen naar haar gezwaaid werd, dat vond zij als 10 jarig meisje wel interessant en zwaaide vrolijk terug. Ze hadden destijds allemaal een strik in hun haar en leken uit de verte op elkaar. Totdat haar vader het zag en toen zwaaide er wat anders…
Nadat hij zijn angst voor vliegen had overwonnen mocht haar vader mee in het vliegtuig naar het buitenland. Bij bezoeken aan het buitenland ging het servies en zilverwerk en dus de poetser mee. Allemaal mooie verhalen die tot de verbeelding spreken.
Na hun eindexamen Mulo en HBS treffen ze elkaar bij vrienden thuis tijdens het aflopen van de examenfeestjes. Jan gaat nog 4 jaar verder studeren en ontvangt een beurs van ƒ125,—, hij lift wat af om kosten te besparen en zijn ouders spijkeren bij. Zelf werkt hij in de verpleging van de Willem Arntsz stichting in Den Dolder om zijn budget wat te verhogen. Henny werkt als secretaresse.
Hun geheim
Ze trouwen op maandag, dinsdag was het Prinsjesdag en moest er gewerkt worden, aansluitend gaan ze op huwelijksreis naar Limburg. Ze zegt zelf dat ze nogal ‘licht’ ontvlambaar en impulsief is. En op de 3e dag van hun huwelijk wilde Henny al weg bij hem.Het hotel wist in eerste instantie niet dat ze pas getrouwd waren en had 2 eenpersoonsbedden met een nachtkastje er tussen gezet. Dit werd de dag erna gecorrigeerd; het tweepersoonsbed, de bos bloemen van het hotel en hun fotoalbum met de trouwfoto’s die hen toegezonden was, brachten haar tot inzicht. De ruzie werd direct bijgelegd. Inmiddels kent Jan de gebruiksaanwijzing van Henny, laissez faire, even uit laten razen, het op zijn beloop laten en dat werkt al 60 jaar.
Ze wonen na hun huwelijk eerst twee jaar in een houten caravan/schuurtje/atelier (van de neef van Karel Appel) in een boomgaard in Soest. De aanleg van een weg en verandering van baan maakt dat ze verhuizen van deze romantische omgeving naar 8 hoog in Beverwijk. Ook hier wonen ze twee jaar. Dan gaat Jan in 1967 bij de Provincie werken en zal er binnen Zuid Holland woonruimte gevonden moeten worden. De molen stond leeg en ze zijn er, inmiddels 3 kinderen rijker (Joost, Rianne en Erna) ingetrokken. Er is door de jaren heen veel verbouwd, want de binnenwanden waren recht afgewerkt. Nu heeft de woning weer de contouren van een molen en dat geeft meer ruimte. Er was slecht een kacheltje op butaangas dat de hele molen moest verwarmen.
Verenigingen
De kinderen zorgen voor de verbinding met Stompwijk, waar beiden erg bij betrokken zijn. De paarden en voetbal waren twee pijlers. Jan heeft tot zijn 57e gevoetbald en na de training werd er in de molen nog vaak nagepraat tijdens de 3e helft. Bij het 40 jarig bestaan van Stompwijkse Boys in 1986 werd het eerste kampioen en werd het team op de aardappelwagen van de pas overleden, Kees Schrader door het dorp gereden.
Jan is 10 jaar voorzitter geweest van Stompwijkse Boys en Henny 9 jaar als secretaris. De avondmaaltijd werd regelmatig telefonisch verstoord door vragen over de club. Henny ging nog eens naar een vergadering van afdeling Leiden. Alleen de heren werden hartelijk welkom geheten en pas nadat Henny was opgestaan, zij ook!
Jan heeft zich hard gemaakt voor de sporthal, dat waren spannende tijden, waar tijdens de gemeenteraadsvergaderingen de tribune gevuld was met publiek uit Stompwijk. Er was een bestuursvergadering waar het allemaal om hing. Hoe zou het muntje vallen! Op de valreep is letterlijk vijf voor twaalf een fax (wat een luxe) door Eric Fontein gezonden met een bezwaar en een ander voorstel. Dat heeft geholpen én de saamhorigheid, want de schoonmaak moest wel door de club zelf geregeld worden. Toen deze beslissing met slechts één stem verschil goed uitpakte vond Jan zijn taak als voorzitter volbracht. Het besluit van de komst van een gezamenlijke sporthal was de kers op de taart. De schoonmaak gebeurt tot op de dag van vandaag nog door een geweldig team van vrijwilligers.
Jan heeft zich 36 jaar ingezet voor de Meerhorstloop, de jaarlijkse loop die op de 1e zondag van het nieuwe jaar wordt gelopen. Hij is alleen gestart, inmiddels staat hier ook een team achter. En hij is pakweg 8 jaar voorzitter geweest van het Dorpshuis.
Henny heeft jaren aan het samenstellen van het clubblad meegewerkt, op een typemachine in een klein kamertje bij de oude kantine. Een fout werd zo hersteld, gewoon XXXX er doorheen. Of bij de redactie van de Dorpsketting op de diverse zolders. Ze was destijds de enige die een horeca opleiding had gevolgd waar de kantine op mocht draaien.
Vreugde
Elke kant van deze diamanten die belicht worden, geeft een andere glans. Ze hebben er voor gezorgd dat Stompwijk zijn glans heeft behouden door hun enorme inzet voor het verenigingsleven, waardoor de saamhorigheid nog steeds goed is. Stompwijk mag blij zijn met hen.
Vrijdag worden de vlaggetjes op de molen geplaatst en alle molens in de vreugdestand gezet. En terecht!
Petra Oliehoek- van Es
In memoriam Jan van Nierop
Jan kwam in het bestuur op 18-5-1981. Hij is gelijktijdig gestopt met Jan van Santen die in de vergadering aangaf dat hij niet meer de motivatie had om door te gaan. Hierna meldde Jan van Nierop dat ook hij wilde stoppen, want hij had geen zin om met nieuwe mensen in de baancommissie te starten, hij is totaal 21 jaar bestuurslid geweest.
Hij was een rustig persoon, had niet zoveel te melden in de vergaderingen. Samen met Jan van Santen zorgde hij ervoor dat de baan er ieder jaar weer perfect bij lag. Dit was best een flinke klus, bijtijds hooien en dan de baan op tijd perfect klaar zien te krijgen voor de kortebaan.
Jan was altijd beschikbaar als er iets moest gebeuren en het maakte hem niet uit wat dat dan was.
Het mooiste vond Jan de nazit tijdens de vergaderingen, sigaretje en een koud biertje erbij en dan kwamen de verhalen los. Jan was een meester in het vertellen en de tranen van het lachen liepen over onze wangen als hij weer eens een sterk verhaal vertelde. Hetzelfde verhaal werd steeds op een andere manier verteld zodat het iedere keer weer spannend was welke wending het zou nemen. We zouden er zomaar een boek over kunnen schrijven.
Als vee-rijder beleefde hij veel en een paar anekdotes wil ik even aanhalen:
Jan moest een koe ophalen op een boerderij. De boer was nog niet aanwezig en hij moest wachten. Hij slenterde een beetje over het erf en was al een paar keer langs het keukenraam gelopen waar een pan met gehaktballen stond af te koelen voor het raam. Het waren 3 grote gehaktballen. En de boer had geen kinderen, dat wist hij. Dus voor de boer 1 bal en 1 voor zijn vrouw, de derde is voor Jan vond hij en hij peuzelde hem lekker op. In zijn nopjes vertelde hij een dag later tegen de knecht van de desbetreffende boerderij wat hij gedaan had. De knecht werd woedend en vertelde hem dat de boer en zijn vrouw een ontzettende ruzie hadden gehad en dat het eind van het liedje was dat de knecht geen gehaktbal kreeg die dag.
Ook het verhaal van een boer en zijn enorme chagrijnige vrouw is mij bijgebleven. Zij was een pietje precies in haar huis, alles was super schoon. Jan moest daar vaak naartoe en altijd moest hij zijn schoenen in de schuur uitdoen en hij mocht niet in het huis komen. Op een dag was hij het zo zat dat hij een rookworst had meegenomen en hij liet de rookworst duidelijk aan de hond zien die wel in het huis mocht komen. Vervolgens liep hij met de worst langs het raam en de opgetogen hond was zo enthousiast dat alle planten uit het raamkozijn vlogen.
Jan zat altijd graag in het café de Gouden Leeuw van Joop van Geijlswijk. Op een zaterdag in 1985 vluchtte Conny Oliehoek, terwijl zij met haar pony onderweg was naar de ponyclub, de werft op van het café. Jan zag dat en kwam naar buiten, hij pakte de pony bij het hoofdstel, nam haar mee naar binnen en liet haar een rondje om het biljart lopen en zei tevreden tegen haar. Zo Vlijt nu ben je tenminste ook een keertje in de kroeg geweest.
Als het verhaal klaar was en iedereen een beetje bijgekomen van het lachen zei Jan steevast; “Geinig hè”.
Ook tijdens het opbouwen en afbreken kwamen de verhalen, we spraken over de paarden, het feest, de tribune en natuurlijk de plank over de sloot, waar
Jan trouwens zelf een keer in gevallen is waarbij hij zijn bril verloor. Die ga ik morgen wel zoeken zei hij en toen hij de andere dag kwam lag zijn bril zover van de plank dat hij ervan overtuigd was dat de plank ’s nachts verplaatst was.
Verdere details van deze gesprekken zal ik jullie besparen, maar het was altijd een feestje om bij Jan in de buurt te zijn op zulke momenten.
Nadat Jan gestopt was bij het bestuur, kwam hij tijdens de ponyrennen en de kortebaan lekker genieten in de VIP tent.
Jij liep vele rondjes door de polder samen met Adrie, lekker genieten. De laatste jaren werden jouw rondjes steeds kleiner, totdat het echt niet meer ging.
Jan bedankt voor wat jij voor de club hebt betekend. Jij was een geweldige man met mooie verhalen!
Namens bestuur Nooit Gedacht, Theo v.d. Bosch, voorzitter
Samen gezond Zoeterwoude
Wat een prachtig initiatief van de dames Connie van der Post, Evelyn Kessels en Kitty van Leeuwen, de kern van Samen Gezond Zoeterwoude, om met vele vrijwilligers, de verbinders, een mooie route samen te stellen ter inspiratie, informatie en met diverse workshops voor positieve gezondheid, de zogenaamde gezondheidsroute die afgelopen zondag 11 september gefietst kon worden. Op 6 verschillende plekken waren meerdere activiteiten tegelijk te bezoeken en een aantal praktijken was speciaal open voor kennismaking.
Zelf stond ik met nog een aantal kunstenaars in de Dorpskerk om te laten zien dat schilderen een positieve invloed kan hebben. Daar was ook om 14.00 een muzikaal optreden van Cantate Domino en er waren nog meer activiteiten in deze mooie kerk midden in het dorp. Eerst werd om 11.00 door burgemeester Fred van Trigt het startschot gegeven bij Swetterhage.
Er waren folders, de routekaart met exacte tijdschema’s waarop ook een gratis app met QR code, waar alle informatie te vinden was en je kon luisteren naar de audiotour. Het programma was van 12.00 tot 15.00 uur en er was veel animo van de mensen om op deze informele manier kennis te maken met alle mogelijkheden om preventief met je gezondheid bezig te zijn. Een bijzonder geslaagde dag!
Voor meer informatie:
Ria Luiten
DeGaanders
‘Stompwijk Ordinair’ met Barry Badpak, topcoverband O’NINE en div. deejays/ gasten
De Gaanders organiseren i.s.m. Barry Badpak ‘Stompwijk ordinair’ buiten op het kruispunt bij De Bles zaterdag 17 september. Er zullen verschillende optredens plaatsvinden en een Talentloze Jacht met Barry Badpak, de bekende coverband O’NINE samen met verschillende deejays en artiesten.
‘The Podium is all yours’ voor de talentloze jacht, voor het origineelste optreden.
Geef je op, voor de beste act zijn er prijzen te winnen.
Bezoekers kunnen het feest kracht bij zetten door zich te kleden in het thema van het feest.
Kaarten via de Gaanders website, Facebook en Instagram digitaal.
Aanvang 15 uur tot 22.30 uur.
Bij slecht weer wordt Stompwijk Ordinair in De Bles georganiseerd.
Ook zijn er kaarten verkrijgbaar bij Cock van Bohemen in de Kantine en bij De Bles of bij de entrée van het terrein via contante/digitale betaling.(€ 16,-)
Evenement valt buiten carnavalsperiode, leden hebben ook een ticket nodig.
Alvast voor in je agenda:
De Gaanders Bierstube
zal worden georganiseerd op zaterdag 12 november.
Bestuur
De Gaanders
Bijbelpraatje
Hallo lieve kinderen,
Fijn weer even ‘in de pen te klimmen’! Dat wil zeggen: Fijn weer even te schrijven voor jullie, om zo ons Bijbelpraatje te kunnen voeren!
Hoe gaat het met jullie? Ha, ik zie dat zowat iedereen op school z’n draai al een beetje meer of minder heeft gevonden! Alles gaat nu eigenlijk weer op rolletjes en ik zou zeggen, ga zo door!
Ook bij Annie en Keesje gaat het prima op school! Annie heeft intussen al weer veel nieuwe woordjes geleerd en Keesje kan heel goed rekenen! Weten jullie nog, dat de juf van Keesje over een Parabel had verteld uit de Bijbel, maar dat Keesje dat nog niet zo goed begrepen had en dat hij aan opa had gevraagd om dit nog een keertje uit te leggen? Wel, nu is de school net uit en die twee vrolijke kinderen rennen vlug naar het huis van oma en opa toe.
“Dag opa, dag oma”! roepen ze tegelijk. “Zeg opa, gaat u nog vertellen over wat nou een Parabel is”? vraagt Keesje. “Natuurlijk, natuurlijk” zegt opa!
“Zoeken jullie maar een fijn plekje om te zitten, zo kan je dan beter luisteren”! “Willen jullie niet eerst een lekker glaasje limonade”? vraagt oma vanuit de keuken. Nou, dat hoefde oma niet te herhalen envoor je het wist zaten ze heerlijk genietend van het rode drankje naar opa te luisteren.
Opa streek met zijn hand over zijn baard, kuchte even en begon zijn verhaal:
“Ja, een parabel is wel moeilijk uit te leggen, maar ik zal proberen zo duidelijk mogelijk te zijn! Eigenlijk zijn er meerdere parabels, maar ik zal het voorlopig alleen hebben over die van Jezus. Parabels zijn eigenlijk verhaaltjes, die Jezus aan de mensen vertelde en die door evangelisten in de Bijbel zijn opgeschreven. Het waren verhaaltjes, zo uit het leven van de mensen zelf, zodat de mensen de bedoeling van zo’n verhaal beter konden begrijpen. Jezus wou de mensen iets leren met zijn verhaal. Zo konden de mensen de lessen van Jezus beter begrijpen en proberen te leven zoals God dat zou willen hebben! Dus verhalen om een beter mens van te worden! Het is zo mooi dat er in alle katholieke kerken op de vorige zondag is gepraat over de Parabel van de ‘Verloren Zoon’. Ook in de Laurentiuskerk te Stompwijk, heeft mevrouw Marianne Turk zo mooi over gelezen en verteld tijdens de kerkdienst!
“Luister”, zegt opa, “nu stop ik even met mijn verhaal omdat ik jullie eerst een lied wil laten horen en dan praten wij de volgende keer weer verder hierover, okay”?
Dat vonden Kees en Annie heel goed en gingen toen weer even buiten spelen. Ze zouden dan na het eten, naar dat liedje luisteren! Leuk hoor!
Nou lieve kinderen, dat doen wij ook! We gaan eveneens een luchtje scheppen, maar eerst even dit:
Vertel eens wat:
*Ook jullie mogen naar het liedje luisteren en vertellen wat jullie ervan vinden?
Creatief bezig zijn:
*Maak een schilderij over het liedje. Lijkt moeilijk, maar probeer het maar!
Muziek:
*Tik in bij YouTube:
Muziek Welkom Thuis. (Marcel Zimmer) 3 juni 2020.
Ja, dat was ’t dan weer! Veel succes, Gods Zegen en tot de volgende keer.
Veel liefs, Olivia (voorleesjuf)
Vlietnieuws
Provincie achter bebouwing Vlietland
De bouw van 222 recreatiewoningen in natuur- en recreatiegebied Vlietland is vastgelegd in een erfpachtakkoord uit 2006. Aan dat akkoord is de provincie gebonden. Die afspraak moet gerespecteerd worden. Er is ook geen aanpassing van dat akkoord mogelijk. De ontwikkeling is onomkeerbaar.
Dat hebben Gedeputeerde Staten (GS) van Zuid-Holland bericht naar aanleiding van vragen vanuit Provinciale Staten over het bouwplan. Zuid-Holland is eigenaar van de grond. Tegen de bebouwing loopt een petitie. Die is al 16.846 keer getekend. Het erfpachtakkoord loopt tot 2126.
GS stellen de zorgen van recreanten en omwonenden te begrijpen. Het is echter aan de ontwikkelaar om te zorgen voor informatie en om hen eventueel te laten participeren in de plannen.
GS geven geen mening over het opofferen van groen voor het bouwplan. Wel stellen zij dat alternatieven niet zijn onderzocht en dat er ook geen weging heeft plaatsgevonden over het effect van het plan op het welzijn van recreanten en omwonenden. Hoeveel bomen er door het bouwplan verdwijnen zeggen GS niet te weten. Dat is overigens een zaak van de gemeente Leidschendam-Voorburg aangezien Vlietland binnen die gemeente ligt. Leidschendam-Voorburg gaat ook over een eventuele herplantplicht.
Er is volgens GS geen verplichting om de natuur die met het plan verloren gaat te compenseren. De Omgevingsdienst Haaglanden moet wel een ontheffing flora/fauna beoordelen.
GS stellen dat het bij de bebouwing om een ‘beperkt gebied’ gaat. De plannen betekenen een impuls voor het gebied, onder andere waar het gaat om sociale veiligheid. Leidschendam-Voorburg behandelt nu een wijziging van het bestemmingsplan Vlietland Noord-Oost uit 2005 om het bouwplan, dat ten opzichte van voornemens destijds is gewijzigd, mogelijk te maken.
GS zeggen het bestemmingsplan niet te kunnen tegenhouden. Wel hebben wij een zienswijze bij de gemeente ingediend omdat het op punten niet overeenkomt met provinciaal beleid. Zo moet in het bestemmingsplan duidelijker worden gemaakt dat de ruimtelijke kwaliteit van het gebied op zijn minst gelijk blijft, met extra nadruk op de overgang tussen open gebied en het park waar de woningen komen.
Daarnaast moet de gemeente duidelijker maken hoe bij de bebouwing rekening is gehouden met effecten van klimaatverandering (wateroverlast, overstroming, hitte, droogte); hoe die beperkt worden dan wel worden voorkomen.
GS geven aan dat stranden en paden in de toekomst vrij toegankelijk blijven. De provincie draagt bij het bebouwingsplan de kosten voor aanpassing infrastructuur (wegen/paden), aanleg parkeerterreinen en stranden. De bebouwing zelf is het risico van de ontwikkelaar
Burendag
Plug je microfoon, muziekinstrument of usb-stick in en zing en/of speel de sterren van de hemel.
Kinderen welkom om samen met andere kinderen te zingen.
Alfons zorgt voor de rest.
Bij de Appelboom op Burendag 24 sept. van 10 tot 14 uur
Spreekuur gebiedsregisseur vervalt
Door omstandigheden, komt het spreekuur van dinsdag, 13 september, van 19 tot 21 uur te vervallen. Op 3 oktober is het eerstvolgend spreekuur.
Vriendelijke groet, Penchi Harteveld
Sint Antonius
Gisteren werd er in de kerk aandacht gegeven aan St. Antonius. Zolang ik weet is dat de heilige voor de vermiste voorwerpen. We moesten thuis al bidden (met het volgende gebedje) Heilige Antonius, beste vrind, maak dat ik mijn (……..).vind. Op ….. noemde je dan hetgeen je kwijt was. Gingen we dan naar de kerk, kregen van onze ouders een geldstuk mee, om in de speciale bus (achter in de kerk )te stoppen. En meestal kwam het dan wel weer terecht.
Gisteren werd er een mooie plant neer gezet, bij St. Antonius vóór in de kerk. En aan gezien ik van de week 2 x iets kwijt was, stopte ik na de dienst de beloofde penning in de bus. Met alsnog het gewenste resultaat.
Een paar jaar geleden van het zelfde laken pak. Ik vroeg aan Rinus die er toevallig bij stond, toen ik wat in de bus gooide, zit er nog wel eens wat in bus, “Ja hoor, soms wel” was zijn antwoord. Dus parochianen het is altijd de moeite om het te proberen. Doe er je voordeel mee.
Groetjes, Ria van Dijk