Graag wil ik Veiling voor een Missie bedanken voor hun donatie aan Stichting Berhan van Els van der Wel, die veel goed werk doet in Ethiopie.

Wij zijn heel dankbaar voor deze onverwachte gulle gift. Ik steun Els zelf al meer dan 25 jaar. Ze heeft 3 kinderen uit Ethiopië geadopteerd waarvan een blind is. Ze doet heel veel het visueel gehandicapten huis in Ethiopië en zou u willen vragen om uw oude brillen bij mij in te leveren zodat Els deze in Ethiopië een tweede leven kan geven.

Mijn adres is: Kniplaan 4 Stompwijk (bij de vogelplas)

Vriendelijke groet, Leny Angenent

Het Van Velsen Rally Sport Team uit Stompwijk is onlangs teruggekeerd uit Marokko. Daar werd namelijk de Morocco Desert Challenge verreden. Het Van Velsen Rally Sport Team stond voor de derde keer aan de start van deze roemruchte rally, wederom in het Truck Klassement. Met Aad van Velsen blikken we terug op een uitermate zware rally.

Het is inmiddels bijna traditie dat het Van Velsen Rally Sport Team niet lager eindigt dan hun startnummer aangeeft. Voor deze rally was het startnummer #509, dus moest er bij de eerste negen gefinisht worden. Een nobel streven en tevens een hele opgave wanneer de absolute top met gevestigde namen uit heel Europa aan de start verschijnen. Met onder andere Dakarwinnaar Janus van Kasteren ook aan de start.

Dat het warm zou worden was wel bekend, maar dat het zó warm zou zijn had niemand voorzien. Er werden warmterecords gebroken tijdens de rally. De temperatuur liep regelmatig op tot 46 graden en in de cabine was het tussen de 60 en 65 graden.

Het eerste gedeelte van de rally bestond voornamelijk uit technische paden met veel stenen. Nog nooit heeft het team zoveel banden stuk gereden in één rally. Maar ondanks de vele lekke banden wisten Aad en zijn team ruim binnen de top tien te finishen. Er was direct na deze eerste etappe al groot onderhoud aan de truck nodig en dus werkten de monteurs de hele nacht door zodat er de volgende dag kon weer gestart worden. Er waren nu en dan extra ‘lussen’ in het traject ingepland. De crew hoeft dan niet achter de truck aan te reizen, aangezien de start en finish van de etappe zich op dezelfde locatie bevinden. Een welkom rustmoment voor de monteurs dus.

Bij thuiskomst van de vijfde etappe kreeg het team een extreem zware klap te verwerken. Het nieuws dat tijdens deze etappe motorrijder en vriend van het team Bram van der Wouden, vermoedelijk door oververhitting, is overleden sloeg in als een bom. Op zo’n moment is de rally even niet meer belangrijk en probeert ieder voor zich deze enorme klap te verwerken.

Het team weet zich te herpakken en gaat etappe zes in met een foto van Bram op de cabine. De motorrijders rijden deze dag niet en de etappe is ingekort van 343 naar 160 kilometer.

Duinachtig terrein is waar Van Velsen rally Sport het verschil kan maken. Etappe zeven zou een ‘duinetappe’ worden maar ook deze etappe werd ingekort. “De grootste en mooiste duinpartijen zijn uit de etappe geschrapt. Heel jammer, maar ik snap het wel. De warmte was echt bijna niet te doen. We waren gewoon op visite in de hel.” Aldus Aad van Velsen.

De achtste en tevens laatste etappe was slechts 100 kilometer lang. Desondanks viel na 60 kilometer de motor uit. Het bleek dat het team de deksel van het brandstof vocht afscheidingsfilter onderweg verloren was. Desondanks werd de finish gehaald en is uiteindelijk de traditie ruimschoots in ere gehouden: het Van Velsen rally Sport Team behaalde op deze Morocco Desert Challenge een zeer indrukwekkende vierde plaats!

Terug in Stompwijk blijkt dat deze rally er bij iedereen flink ingehakt heeft. Het team heeft de spullen van Bram van de Wouden mee terug genomen om ze vervolgens aan zijn vrouw te kunnen overhandigen. Het hele team heeft meer hersteltijd nodig dan gebruikelijk is; deze rally is hen niet in de koude kleren gaan zitten. Zelfs zodanig dat, na goed overleg besloten is om de Breslau Rally, die in juni 2023 plaats zal vinden, over te slaan. “We concentreren ons nu eerst op het afscheid van Bram.” Zegt Aad. “Ondertussen is iedereen nog in de weer met de verwerking en het herstel van de enorme inspanningen en hitte. Om nu direct weer aan de slag te moeten voor een volgende rally vinden wij geen goed plan. We moeten eerst even alles laten bezinken. Daarna gaan we ons focussen op de plannen voor volgend jaar.”

Op 5 maart 2023 danste Coby Lexmond in haar laatste dans het onbekende tegemoet. Ze is 92 jaar oud geworden.

Coby werd geboren als Jacoba Bernadina Schrader op 17 januari 1931 in Stompwijk. Zij was de oudste dochter van wijlen Theodorus J. en Wilhelmina A. (van Santen) Schrader, die negen kinderen hadden. Als meisje hielp ze haar moeder met de zorg voor haar broers en zussen, behoorde ze tot de Sint-Laurentiusparochie en wachtte ze tot ze oud genoeg was om de lokale dansen bij te wonen. Na de tweede wereldoorlog, die op haar een blijvende  indruk gaven, hield ze er van om de Nederlandse tulpenvelden te bezoeken. Ze had talent voor acteren en speelde regelmatig in lokale toneelstukken. Ze volgde een opleiding aan de verpleegschool en werd in 1955 een geregistreerde verpleegster met als specialiteit arbeid, bevalling en pasgeborenenzorg.

Op 14 februari 1957 trouwde ze met Martinus (Martin) J. Lexmond en emigreerde naar de VS waar hij zijn artsenopleiding afrondde bij het ziekenhuis van Baltimore, waar Coby als verpleegster werkte. In 1958 verhuisden ze naar Youngstown (Ohio) waar ze na de geboorte van haar eerste kind haar kunde van pas kwam toen de baby te maken kreeg met een ernstige infectie. In 1958 trokken ze naar Ishpeming (Michigan) omdat Martin daar een praktijk kon opzetten. Daar bleven ze voor de rest van hun werkende leven en vonden daar een prettige sociale omgeving met geliefde buren en de St. Josephparochieleden.

Coby voedde 5 kinderen op en hield in haar vrije tijd zich actief bezig met kerk en buurtactiviteiten. Ze zong in het St. Josephkoor in een periode van 30 jaar. Ze werd een lector en kon met haar Nederlands accent de aandacht van de parochianen goed vasthouden. Ze had een voortrekkersrol in de lokale inzet van de Right to Life beweging en was betrokken met politieke doelen dat overeenkwam met haar persoonlijke normen en waarden ver voor ze een zelf het Amerikaans burgerschap verkreeg in 1994. Ze vond kennis, begrip  en een goede opleiding belangrijk en zette een voorbeeld voor haar kinderen door een gecertificeerde volwassenenopleiding te doen in Amerikaanse geschiedenis en staatskunde om zich een democratisch burger te tonen. Ze studeerde af in 1980 en was zo trots als een pauw gedurende de diploma-uitreiking.

Coby was ook een danseres. Ze vond een uitlaatklep bij de Marquette Square Dancers en verwierf een uitgebreide collectie rokken en petticoats. De jaren van dansen en de vriendschappen die ontstonden brachten haar immense vreugde. Ze sprak dan over dansen en het verlangen om te dansen tegen iedereen die haar vergezelde in de laatste dagen. Ze genoot ook van het luisteren naar muziek en het volgen van de professionele en persoonlijke avonturen van haar kinderen en kleinkinderen.

Coby laat haar man Martinus Lexmond van 96 jaar achter, die het beste van zijn zorgvaardigheden bewaarde voor de laatste jaren van zijn bruid. Alsmede 5 kinderen (Theo, Michelle, Marty, Brian, Angela) en 5 achterkleinkinderen.

In Nederland laat ze ook nog vier zussen en een broer achter en vele neefjes en nichtjes wereldwijd.

Ons feestje afgelopen zaterdag was fantastisch!

Wij wilden met dit feestje bekendheid geven aan onze moestuinkraam die iedere zaterdag open is van 10u tot 14u en dat is gelukt. Met veel vrijwilligers, veel bezoekers, prachtige muziek en prachtig weer was het voor ons een geslaagde dag!

Onder muzikale begeleiding van de Ierse folkband Blue Monday konden de bezoekers de verschillende standjes bekijken. “Van Marwijk” bloemen en planten waren er te koop. We hadden de eerste verse biologische bloemkolen van Verburg en deze vielen goed in de smaak. Luuk Gareman stond er met verschillende zelf opgekweekte plantjes en ook van onze plantenbibliotheek werd goed gebruik gemaakt.

Voor de kids hadden we verschillende activiteiten. Sem en Liam verzorgde een heuse dieren speurtocht waar kinderen een leuk aandenken aan over hielden.

De fantastische schminkmeiden schminkte vele kinderen namens Stichting de Opkikker. Er werden hele mooie creaties gemaakt!

Ook waren er 2 ballonartiesten, Ilona Blom en Sanne van der Meer. Zij hebben met de ballonnen de aankleding verzorgd en maakte voor de kinderen heel mooie creaties van verschillende dieren.

Petra en Jona zijn namens Midvliet langs geweest en hebben een mooi verslag gemaakt wat binnenkort op de site komt te staan.

Dus al met al was het weer een mooie ervaring en een heel mooie dag, bedankt allemaal!

Onze speciale dank gaat naar alle vrijwilligers en Stichting Vlietwensen, want zonder hen had deze dag niet mogelijk geweest!

Meer foto’s zijn te vinden op: www.stichtinggroenengeluk.nl

Heb je het gemist? Onze moestuinkraam blijft wekelijks op zaterdag geopend van 10u tot 14u! Kom gerust een keertje kijken!

Ook dit jaar hebben we nog genoeg andere leuke activiteiten. Week 21 is de week van de schooltuinen.

Wij willen onze tuinen op dinsdag 23 Mei wat extra aandacht geven door de hele middag open te zijn voor het publiek.

Vanaf 14.30u is iedereen welkom om een kijkje te nemen bij onze moestuinen, schooltuinen, kruidentuin, pluktuin en meer. De hele middag is het mogelijk om je eigen moestuin of kruidentuin te maken en kan je je eigen zaadbommen maken! Ook hebben we een leuke knuffelspeurtocht. Om 16u en om 19u is er een lezing van een ervaren tuinder Theo Duyvestijn!

Er is koffie/ thee en limonade en ook de moestuinkraam is open. Aanmelden is niet nodig, iedereen is welkom!