Jeetje, gaat Petra dan toch echt na bijna 50 jaar de redactie van de Dorpsketting verlaten? Dat is toch bijna ondenkbaar? Petra is al die jaren DE grote spil van de Ketting geweest, de spin in het web, de motor van de machine!
Petra nam bijna altijd het voortouw, de initiatiefneemster (en dat doet ze niet alleen bij de DK, maar met vele andere activiteiten), is zij degene die de kar trekt.
Ze barst altijd van de leuke ideeën en verzint te gekke motto’s.
Veelvuldig nam Petra ook de pen ter hand en schreef over van alles en nog wat. Vol met leuke kwinkslagen, kortom heel prettig om te lezen.
Mij werd gevraagd om ook een bijdrage te leveren voor deze speciale Petra-Ketting. In de vorm van een anekdote of iets dergelijks. Nou, dat was nog niet eens zo eenvoudig. Want in al die jaren, ik heb 44 jaar bij die club gezeten, hebben we uiteraard met elkaar heel wat beleefd, veel gelachen, tig potjes geklaverjast, ontelbare flessen wijn gedronken, toastjes gesmeerd, maar ook gehuild! Denk maar aan het ziekbed en overlijden van Bep van Santen, Ans Luiten en Thea Ambachtsheer. Met elkaar hebben we dat heel intens beleefd.
Gelukkig waren er ook feestjes, etentjes, jubilea etc. Het hoogtepunt was voor ons drieën (Petra, Leo en mijn persoontje) toch wel dat we beloond werden met een lintje. Ter gelegenheid van het 35 jarig bestaan van de DK kwam de burgemeester speciaal naar Het Blesse Paard om ons te benoemen tot Ridder in de Orde van de Oranje Nassau.
Foto’s werden er nooit veel gemaakt, maar heb er gelukkig toch een paar kunnen vinden in mijn albums.
Een etentje in het bovenzaaltje van Het Blesse Paard ter ere van het 15 jarig bestaan. Het toetje was een verhaal apart. Die bestond uit een halve ananas met ijs en slagroom. Toen we alles lekker opgepeuzeld hadden, gingen we passen welke halve ananas bij de andere helft hoorde. We hebben daar toen toch zo vreselijk om gelachen, hilarisch welke nieuwe koppels er gevormd werden! Zover ik weet, is iedereen wel weer met zijn eigen man/vrouw naar huis gegaan.
Het Kerstnummer van 1989 was het 1000e nummer, wat een mijlpaal. Van het bestuur kregen we een heerlijke slagroomtaart van bakker Jan Havik.
In die tijd was de redactieruimte op de zolder van Hoefblad 43. Eva en Laura werden geboren en zaten soms in een boodschappenkratje tussen de typemachines, alles ging gewoon door.
Vroeger deden we buiten het redactiewerk, het indelen, typen, drukken etc. ook het nieten en vouwen van de DK. Uiteraard onder het genot van een wijntje en biertje kwam ik dan meestal diep in de nacht thuis.
Het was veel vaker 02.00 uur dan 00.00 uur!
Nummer 1300 – weer een jubileumnummer, nu in A4 formaat in de kleur geel.
Marie-José Caspers heeft jarenlang de Ketting opgeleukt met haar tekeningen.
De redactie prijkte toen op de voorpagina.
Herkent u ons?
Willem, Petra, Leo, Bep, Marga en Lydia.
De redactie zal Petra vast ontzettend gaan missen en wat zal het ook voor Leo vreemd zijn dat zijn Peetje er niet meer bij is…..
Stil achter de geraniums gaan zitten zal bij Petra zeker niet gaan gebeuren. Zij gaat gewoon door met allemaal leuke dingen, o.a. samen met Jona opnames maken en mensen interviewen voor Midvliet, Jetty’s eettafel, Leo assisteren in het Dorpspunt, etc. etc. Eigenlijk te veel om op te noemen.
En natuurlijk niet te vergeten: lekker oppassen op de kleinkinderen; Zoya, Bruno en Riv.
Petra, ik wens je alles toe wat er maar te wensen valt en bedank je voor alles wat je gedaan hebt voor de Dorpsketting en onze jarenlange vriendschap en fijne samenwerking.
Je bent een KANJER!
Marga Stijnman
