Het jaar 2015 was er een vol emoties: angst en spanning hebben we gevoeld om alle ellende die Nepal heeft getroffen, maar ook enorme blijdschap en trots om wat een klein dorp als Stompwijk kan betekenen. Mei was onze actiemaand, met als hoogtepunt de benefiet bij de Zingende Zaag. De geweldige sfeer van die dag staat ons nog heel goed bij. Iemand zei tegen ons: “Het is net of jullie Nepal een beetje dichterbij hebben gebracht.” Zo voelde het inderdaad. De actie heeft in totaal wel €18.047,09 opgebracht. Ongelofelijk veel geld, waar we een hoop mee hebben kunnen doen.
Lokale projecten
Graag geven we een opsomming van wat we met het geld gedaan hebben. We hebben goed lopende lokale projecten gesteund:
Vlak na de aardbeving hebben we via Portal Shelters 400 mensen tijdelijk onderdak kunnen bieden in de zwaar getroffen provincie Kavre, ten zuidoosten van Kathmandu. De materialen die de mensen kregen om de 48 shelters te bouwen zijn opnieuw te gebruiken in hun nieuwe huizen.
CAM Nepal is een organisatie die kunst maken met kinderen. Na alle traumatische ervaringen die veel kinderen hebben meegemaakt, geeft CAM hen de kans om zich te uiten en even ergens anders aan te denken dan de ellende waar ze in zitten. Van mei tot augustus heeft CAM met ruim 5.000 kinderen gewerkt.
We hebben Bharat Regmi geholpen (de man die op de Maerten van de Veldeschool kwam presenteren) om de school in Nalang, Dhading op te knappen. De vloer en de eerste verdieping van de school zijn vernieuwd. De donatie van Amigos is hierheen gegaan en het is gelukt om de verbouwingen voor de nieuwe crisis af te ronden. De kinderen krijgen les in de school, en niet langer buiten.
Kennissen van ons
Ook hebben we veel mensen die we persoonlijk kennen, kunnen helpen: In het dorpje Chinkha (in het oosten van Nepal) hebben we mensen weer een toekomst gegeven door de aanschaf van een waterbuffel en de hulp bij het bouwen van nieuwe huizen.
We hebben een nieuwe inboedel kunnen geven aan Puru, een goede vriend van Ilse. Zijn huurhuis in Kathmandu was compleet verwoest en behalve de kleren die hij en zijn gezin die dag aan hadden, waren ze alles kwijt.
Groepen die buiten de boot vallen
Er zijn groepen die buiten de boot leken te vallen. Juist die mensen konden wij met ons geld bereiken.
Wij hebben drie gehandicapte kinderen en hun gezinnen kunnen helpen door stevige tenten voor hen aan te schaffen als tijdelijke opvang.
We hebben een bijdrage geleverd aan de opvang van mensen uit Langtang, waar de tweede aardbeving complete dorpen van de kaart heeft geveegd.
Dankbaarheid
Het gaat soms niet om de bedragen, maar meer om wat het betekent voor mensen. In het oosten sprak Mariska mensen wiens huis onbewoonbaar was geworden. Van de overheid hadden de mensen een klein bedrag gekregen, maar daarmee konden zij allen zeil aanschaffen om hun tijdelijke onderkomen droog te houden. Om deze mensen te kunnen helpen en om te zien hoe dankbaar ze dan zijn, dat is moeilijk te beschrijven. Soms is het juist het kleine wat je raakt. Bijvoorbeeld de dankbaarheid van de gezinnen met de gehandicapte kinderen in Kathmandu.
Het verhaal van Gomala
Gomala is een goede bekende van Mariska. Toen Mariska in 2000 vijf maanden in Nepal woonde voor haar afstudeeronderzoek, was Gomala haar buurvrouw. Het is een vrolijke vrouw, heel warm en vriendelijk. In oktober ging Mariska weer naar Chinkha en zocht haar op. Gomala’s huis is door de aardbeving zodanig beschadigd dat zij en haar gezinsleden er niet meer in durven te slapen. Koken doet ze wel nog binnen, maar slapen doen ze met het hele gezin buiten. Het gezin bestaat uit haar man, een zoontje van 6 en een volwassen dochter met haar zoontje van 5. Ze slapen met zijn allen in een soort overkapping van bamboe gevlochten matten.
Gomala heeft haar zoon verloren. Tijdens het zorgen voor de geiten is hij gevallen en dat heeft hij niet overleefd. Dit is ongeveer 7 jaar geleden gebeurd. Daarna werd ze onverwacht zwanger en kreeg ze een nieuwe zoon. Drie jaar geleden kwam ik bij haar met een oude foto van haar overleden zoon. Dat was verdrietig en mooi tegelijkertijd. Die foto had ze nog niet en bracht hem toch weer dichterbij.
Geld voor balken en een nieuw dak
Gomala en haar gezin zijn druk bezig materialen te verzamelen om een nieuw huis te bouwen. Uit het bos van de gemeenschap halen ze boomstammen, ook hakken ze stenen uit de rotsen. Dat lag allemaal al klaar toen ik er in oktober was. Met ons geld worden meer balken gekocht en een dak van golfplaten.
Met houten balken op je rug
Op dit moment is Bena (de man van Kopila, onze contactpersoon en degene die zorgt dat het geld op de juiste plek komt) naar Chinkha met nieuwe balken. Hij gaat ook kijken of de bouw al gestart is. Hij is zelf ook timmerman, dus kan goed helpen als het nodig is. Om in Chinkha te komen zal Bena proberen om het eerste stuk met een truck of tractor te gaan, zodat hij het hout makkelijker kan meenemen. Het hout moet het laatste stuk de berg op gesjouwd worden. Misschien kunnen de muilezels helpen, maar waarschijnlijk zullen de mensen het zelf moeten doen. Die berg op klimmen met een rugzak is al heel zwaar (het kostte Mariska ruim vier uur en een heleboel zweetdruppels), laat staan met houten balken op je rug… Maar goed, er is geen andere manier om in Chinkha te komen. Met behulp van dit hout, de boomstammen en de rotsstukken maken ze een nieuw, stevig huis. Met hulp van mensen uit het dorp en een beetje van ons. Dat we dit kunnen doen, maakt ons heel blij.
De nieuwe waterbuffel
Hier is ze dan, de nieuwe waterbuffel aangeschaft met het geld van ons project. Mariska was bijna vergeten om een foto te maken (daarom één in het donker…). De linker is de nieuwe waterbuffel. Rechts staat het kalf van de buffel die is gesneuveld bij de aardverschuiving. Bij elk huis waar we langs kwamen, kregen we melk. Dit als dank voor de door ons mogelijk gemaakte waterbuffel die ook in de toekomst voor melk zal zorgen.
Dankbare vader
Dit is de vader van Kopila en Maila. Hoe oud hij precies is weet hij niet (80+). Hij wilde de hele tijd bij ons zijn en met ons kletsen. Zijn dankbaarheid tonen voor het geven van de nieuwe waterbuffel. Hij bleef maar kletsen en omdat we de helft niet konden verstaan en hij dat in de gaten had, zei hij steeds: “Namaste”.
Politieke problemen
Helaas zijn de problemen voor Nepal nog niet voorbij. Na de aardbeving is er een politiek probleem ontstaan tussen India en Nepal waardoor Nepal inmiddels al drie maanden veel minder olie, benzine, diesel en gas heeft. De gevolgen hiervan merkt iedereen: medicijnen komen niet op tijd in ziekenhuizen, schoolbussen rijden niet, restaurants en hotels moeten sluiten, laat staan dat er gestart kan worden met de wederopbouw. Het is simpelweg niet mogelijk om voor een betaalbare prijs spullen te vervoeren. Deze problemen zijn zo groot en hebben zoveel gevolgen dat het een machteloos gevoel geeft.
Het laatste geld
Maar we willen ook nu juist wat bijdragen. Daarom besteden we het laatste geld van onze actie aan een groep van 80 mensen in Kathmandu die dringend hulp nodig hebben. Deze mensen hebben geen kostwinner. Het zijn gezinnen van sherpa’s (gidsen in de bergen) die zijn omgekomen tijdens hun werk en hun woonplaats hebben moeten verlaten na de aardbeving. Nu er overal een tekort aan is en vanwege de stijgende prijzen van alles wat geïmporteerd wordt, hebben deze mensen een nog groter probleem. Wij willen juist deze mensen voorzien van warme dekens voor de winter en een goed kooktoestel waarmee je op hout kunt koken. Dat geeft hen de ruimte om enigszins voorbereid de winter in te gaan.
Nogmaals bedankt!
U merkt, we hebben heel veel mensen kunnen helpen met de gulle bijdragen die u hebt geleverd. Nogmaals onze hartelijke dank, het laat weer eens zien waar een dorp als Stompwijk groot in kan zijn. En daar worden wij bijzonder blij van.
Ilse Verweirder
Mariska van Es-de Jong