Rouwkart
Alle berichten van Redactie Dorpsketting
Dank je wel
Ik wil de mensen in het licht zetten die de intocht van Sinterklaas organiseren.
Met name Melissa en Ruud, het geluid van Alfons en de dames van de schmink.
Namens Zwarte Piet hartelijk dank!
Kaartavond Blesruiters
Vrijdag 10 januari is het kaarten bij ons. We gaan er allemaal weer fris tegenaan in dit nieuwe jaar. De kantine is, zoals gewoonlijk, geopend vanaf 19.30 uur en we beginnen natuurlijk om 20.00 uur.
Wij wensen iedereen hele fijne kerstdagen en een voorspoedig nieuwjaar.
Ton Zuidgeest
Sportvelden in de spotlight met ledverlichting
Bijna 40 sportvelden worden als het aan het college ligt in de spotlight gezet met ledverlichting. Een duurzame keuze en financieel voordelig voor de verenigingen. Wethouder sport Nadine Stemerdink: “ledverlichting is energiezuinig, gaat langer mee en vraagt minder onderhoud. Bovendien is de lichtkwaliteit beter. Om in sporttermen te blijven; goud voor iedereen.”
Sporten voor iedereen
In totaal gaat het om circa 425 lampen. De verwachting is dat energie voor iedereen duurder wordt, maar door de ledlampen dalen de kosten voor de verenigingen juist. Stemerdink: “Dalende kosten betekent in ieder geval geen stijging van de contributie door een hogere energierekening. En dat maakt dat lid blijven of worden van een sportvereniging voor iedereen bereikbaar blijft.”
Verduurzaming sportaccommodaties
De vervanging van de veldverlichting zorgt voor een enorme energiebesparing. Als álle velden worden voorzien van ledverlichting kan de besparing oplopen tot ruim 170.000 Kwh per jaar. Daarmee kunnen circa 65 huishoudens een jaar lang van stroom worden voorzien.
Samen investeren en terugverdienen
De gemeente en de verenigingen investeren beide in de aanschaf van de lampen. De verenigingen kunnen een beroep doen op een landelijke subsidie (de zogenaamde BOSA) voor maximaal 35 procent van de aanschafkosten. Doordat de sportverenigingen met de ledverlichting hun energierekening flink verlagen, zijn zij na 3 tot 5 jaar uit de kosten. De nieuwe lampen vragen van de gemeente een eenmalige investering. Omdat de onderhoudskosten van de verlichting dalen kan de gemeentelijke bijdrage uit het bestaande gemeentelijke budget voor onderhoud worden bekostigd. De gemeenteraad moet het plan wel eerst goedkeuren. Naar verwachting bespreken zij het plan in maart in de gemeenteraad.
Marathon schaatsen
Afgelopen dinsdag 17 dec. was op de buitenbaan van FlevOnice een wedstrijd voor de beloften heren. Aanvankelijk stonden 16 ronden van 2.5 km op het wedstrijd schema. Echter de ijsomstandigheden waren dusdanig dat de wedstrijd werd ingekort naar 12 ronden. 30 km voor de boeg dus. Bij de eerder die avond gehouden master wedstrijden kwam de regen met bakken naar beneden. Maar bij 10 a 12 graden boven nul is dat geen probleem.
Bij start van de beloften was het nagenoeg droog. Het werd de snelste marathon ooit op FlevOnice. Door het laagje water was het ijs spiegelglad. Ronden van 3.50 minuten is zeer snel. Na vele speldenprikken reden In de zevende ronden drie rijders weg. De drie werkten goed samen en wisten gedurende 6 ronden nipt uit de greep van het peloton te blijven. Voorwaar een prestatie van formaat. Kees Heemskerk uit Warmond en rijdend voor Groenehartsport won met enkele centimeters voor Jurrian Haasjes en Joran Verkerk.
Volgende wedstrijden zijn op Nieuwjaarsdag het gaat dan om het Nederlands kampioenschap. De wedstrijden zijn op de IJsbaan Twente in Enschede.
Start om 13.00 uur met de masters,14.15 uur beloften heren, 16.00 topdivisie dames en 17.30 uur topdivisie heren. U kunt de wedstrijden volgen op TV
Theo Duyvesteijn erelid Stompwijk ’92
Theo Duyvesteijn is erelid geworden van Stompwijk ’92 een goede reden om hem eens onder de kerstboom uit te nodigen om zijn doopceel te lichten. Dat is geen probleem, Theo is een makkelijke prater en is een vat vol verhalen, de een nog mooier dan de ander. En hij 
vertelt het zo smakelijk en vol beelden. Theo is in ieder geval iemand die in het licht gezet mag worden met deze kerst.
Theo is op 14-1-1937 geboren in Naaldwijk in de glazen stad als 3e van een gezin van 9. Zijn vader was natuurlijk tuinder en veel in het gezin zijn die kant op gegaan. Het beroep van je vader is, en zeker toen, van invloed op je toekomst.
Als mannetje van 4 jaar was hij al helemaal gek van voetbal, vooral in de lange gangen van de boerderij uit midden 1500, waar hij woonde. Altijd de bal hoog houden en tegen de gevel aan trappen, altijd trainen. Er zijn vele ruiten gesneuveld. Op zijn 9e kon hij zelf als stiekem de ramen vervangen, glas was er altijd wel voor handen. Zijn vader voetbalde heel af en toe mee en als hij dan zijn klomp uitschoot, was het dolle pret.
Op zijn 10e mocht hij eindelijk lid worden van de voetbalclub Westlandia in Naaldwijk. Op school was hij altijd al de snelste met hardlopen, hij liep iedereen er uit. Zijn goede conditie, het feit dat hij niet rookte, was al héél bijzonder in die tijd, want er waren kassen vol met sigaretten van verschillende kwaliteit, die gemeten werd in sterren. En natuurlijk was zijn linkerbeen een uitstekend wapen in de strijd.
In 1950 gingen zijn ouders voor het eerst op vakantie naar Valkenburg en héél bijzonder, die namen een leren voetbal voor hem mee. Zo een met veters, die je in moest vetten en als je er mee kopte hand je direct een patroon in je voorhoofd. Die bal ging ’s avonds mee naar zijn bed!
Op zijn 16e werd Theo samen met een teamgenoot geselecteerd voor ADO, de ouders moesten hier wel achter staan en voor tekenen. Daar kwam niets van in: “Jij zeker voetballen, je benen breken en ik zit met de ellende in de tuin” in een tijd waarin de sla-prijzen al snel doordraaiden
.
Theo zijn grote voorbeeld was Faas Wilkes, die was snel en wendbaar en kon zijn brood verdienen met voetbal. Ja dat wilde Theo ook. Hij was immers ook balvaardig en snel en dat dan betaald zou worden. Een droom in duigen, zijn liefde voor deze port is in ieder geval altijd gebleven.
In 1963/64 kwam Theo samen met broer Jan in Stompwijk wonen, werken kon hij al in zijn eigen kassen maar het duurde even voordat de woning klaar was. Eerst een bed en warm eten bij boer de Jong en later zijn beide broers bij Corstiaan en Toos Verhagen in de kost gegaan. Corstiaan was de Stompwijkse postbode. Theo ging bij Stompwijkse Boys voetballen en het was in die legendarische wedstrijd in 1967 tegen SVLV in Voorschoten dat zjn vader voor de eerste keer in zijn leven naar een wedstrijd kwam kijken. 2 rijen dik langs de lijn, goed voor duizend man, het was een wedstrijd van erop of er onder voor Voorschoten. Theo wist het winnende doelpunt te maken voor Stompwijk. Hij werd letterlijk op handen gedragen en zijn vader zei vol trots tegen iedereen die het maar wilde horen: “Ja-ha, dat is mijn zoon”.
Na de wedstrijd werd Theo gevraagd door …Van der Valk om bij Voorschoten te komen spelen, dan kon hij elke zondag met zijn vrouw gratis komen eten. Theo had teveel Stompwijks personeel om, zonder problemen, op dit aanbod in te gaan.
Zelfs pastoor Koning, immers een fervent voetbalfan, zou dit niet goed zou vinden, na de biecht waarin de gebruikelijke ‘zonden’ waren besproken fluisterde de pastoor in Theo’s oor: “Als je zondag wint dan…..”
In hetzelfde jaar(’63) dat Theo hier kwam wonen is hij lid geworden van Stompwijkse Boys. Hij is er vele jaren aanvoerder en leider van het eerste geweest onder leiding van trainers met namen als Cor van Dorp, de postbode, en Jan de Weger, die vanwege zijn precisie in de voorbereidingen ‘de schoolmeester’ werd genoemd. Een training startte bijvoorbeeld met 16 rondje hard lopen rond het veld.
In 1965 werd hij secretaris en later terreinconsul. Hij heeft zich bezig gehouden met het inkopen van materiaal als ballen en kleding aanschaf bij Wout Bergers. Rond de overgang van Stompwijkse Boys naar Stompwijk ’92 werd heeft hij de training en het leiderschap van de dames van Zwiep Vermeulen overgenomen. Hij is 2 jaar scheidsrechter geweest van de lagere elftallen, grensjager van het eerste elftal onder leiding van Hans van Rhijn. 9 jaar voorzitter van de sponsorcommissie en dit is iets waar hij zich nu nog mee bezig houdt.
Hij is bekend met de ins- en outs van het inzamelen van oud papier en het regelen van de transporten. Op dit moment is hij voorzitter van de club van 100, bestaande uit 83 leden, in samenwerking met Hans Nieuwland en Frank v.d. Voort. Om deze lijst van verdiensten heeft het bestuur van Stompwijk ’92 besloten hem erelid te benoemen. “Mooi hè”, zegt Theo.
Petra Oliehoek– van Es
Kerstgedachte 2019
van Wybo Suijten
Dit jaar is de kerstgedachte anders
Wat is er veranderd in het afgelopen jaar
de folders en bladen laten een ander tijdsbeeld zien.
De mensen zijn dikker dan ooit tevoren
het eten gaat de toekomst in gevaar brengen
ze winkelen in de stoel en bewegen minder
de bezorgbussen in de straten zijn hinderlijk obstakels
helpt niet om de uitstoot van stikstof terug te dringen.
mensen leven er korter door
en laten de winkelier op deze manier bungelen
die jaren van geleverde service de winkels verlaten
door leegstand in de winkelstraten
winkeliers leggen daar door het loodje
De kerst is uitgebreider in beeld dan anders
eerste en tweede Kerstdag zijn veranderd in een feestdagen
mensen weten niet meer waarom ze vrij zijn
maar wel dat ze vrije dagen hebben
Waarom alles is veranderd weet ik niet
of ben ik de enige die het anders ziet
of komt het alleen door het internet
en heeft de ondernemer dan niet opgelet?
toch wil iedereen naar Nederland toe
werken en wonen en samen leven
wij staan klaar voor anderen met vrijwilligerswerk
goed geregeld in ouderenzorg
waar voldoende socialen voorzieningen zijn
Ik twijfel, of ik de kerstboom wel in huis zet dit jaar
je wilt de natuur toch niet schaden
het vee van de kerststal heb ik verkocht door stikstof beleid
door een andere keuze die ons is voorgeschoteld
met gewone kost komt men de feestdagen niet meer door
het moet speciaal zijn om het lekkere eten
door de Partij van Dieren die alle boeren op stang jaagt
die ons verpulvert met negatieve vleesreclame
en voordat je het weet liggen er toch soja bonen op je bord
en zo verval je van het ene in het andere probleem
Maar, lieve mensen het leven is echt niet negatief
maar weer zo anders dan anders
Wij wensen iedereen fijne kerstdagen,
en een gezond en gelukkig nieuwjaar in 2020
Tip van Wybo:
Leef zo als je zelf denkt dat het goed is
maak je niet druk wat een ander denkt
begin 2020 met dezelfde gedachten
dan zijn er in 2020 ook geen klachten
Kerstviering Ouderen Soos Stompwijk
Wat een mooie kerstviering hebben we met de leden van onze Ouderen Soos Stompwijk mogen beleven. Een viering voorgegaan door Marianne Turk die met haar stem en mooie intonatie in de tekst iedereen weet te inspireren. Onze voorzitter spreekt na afloop van de viering mooie woorden over gemiste kansen maar ook over de mogelijkheid om dit in het nieuwe jaar de kansen te zien en te benutten. Wat wij als bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk zeker zullen doen.
Uit de kerk lopend op weg naar de bus was een ieder goed gestemd en erg benieuwd hoe de dag verder zou verlopen. Eigenlijk weet je al dat als je naar Partyboerderij Hijdra gaat het een feest zal worden voor de smaakpapillen.
Voor de gezellige noot heeft dit jaar ‘the Dutch Show Company’ gezorgd…. ze hebben er een groot feest van gemaakt en altijd als het gezellig is vliegt de tijd. Zo ook op deze dag. Geheel voldaan zijn we weer in de bus gestapt en naar Stompwijk terug gebracht.
We hebben afscheid genomen met de woorden: iedereen fijne feestdagen en een gezellig uiteinde.
Wij zien u allen graag weer op 7 januari 2020.
Namens het bestuur, Marianne Heijnen, secretaris
Een gezonde en rookvrije toekomst voor kinderen
Kinderen moeten de kans krijgen om gezond en rookvrij op te groeien. Daarom investeert de gemeente op verschillenden manieren in acties en programma’s om plekken rookvrij te maken en in voorlichting om kinderen bewust te maken van wat roken met je doet.
Wethouder zorg en onderwijs Juliette Bouw: “Een gezonde start is heel belangrijk. Dat begint al met niet roken tijdens de zwangerschap en niet roken in de buurt van kinderen. En nog belangrijker: als ouder het goede voorbeeld geven. De impact van roken op de gezondheid van kinderen is enorm. Daarom werken we aan een rookvrije gemeente en sluiten we aan bij de Alliantie Nederland Rookvrij.”
Vanuit het programma Jongeren Op Gezond Gewicht (JOGG) werken we aan een omgeving waarin kinderen gezond kunnen opgroeien. Door de samenwerking met de Alliantie Nederland Rookvrij is er bij sportverenigingen naast gezonde voeding en verantwoord alcoholgebruik, nu ook gestart met het rookvrij maken van sportlocaties. Op scholen zetten we in op een gezonde leefstijl vanuit het programma ‘Gezonde school’, daar praten we met leerlingen ook over roken en alcohol.
Ook steeds meer kinderboerderijen worden geheel rookvrij. Dat helpt om te komen tot een Rookvrije Generatie. Naast Dorrepaal en Rusthout worden
in januari 2020 ook kinderboerderij Vreugd en Rust en Essesteijn rookvrij.
Wethouder Bouw: “In Leidschendam-Voorburg zijn al verschillende sportclubs en speelplekken rookvrij. Organisaties geven zelf aan of ze rookvrij zijn. Dat is mooi, want dit moeten we samen doen!”
Informatie over rookvrije plekken staat op www.rookvrijegeneratie.nl.
Op initiatief van de gemeenteraad is besloten om in te zetten op een rookvrije gemeente en aan te sluiten bij de Alliantie Nederland Rookvrij.
Het kerstgevoel van Jetty’s eettafel
Het is de tweede vrijdag van de maand. De dag dat er gezellig samen wordt gegeten. Er is weer een simpel maar lekker menu samengesteld. Er zijn veel aanmeldingen (35) en nadat we gisteren de boodschappen hebben gedaan en Wea vanmorgen vijf kilo aardappelen heeft geschild, zit de rode kool in de pannen en staan de uiensoep en hachee te pruttelen op de elektrische kookplaat. Wea heeft er thuis al heel wat uurtjes koken opzitten. De tafels worden klaargezet en zelfs meester Richard wordt er bij geroepen om de laatste zware tafel ook op zijn plek te krijgen. Dan kunnen de stoelen eromheen. Wel graag stoelen met leuningen en een kussentje. Het is een heel gesjouw, maar we willen dat iedereen een lekker plekje heeft. Ineke en Karin, van de bibliotheek, helpen met de tafel dekken. Een mooi rood tafelkleed, servetjes met engeltjes, bordjes, glazen en bestek, maar ook de bloemetjes van Ingrid, en gezellig de kaarsjes op tafel. Ook de kerstboom wordt er, met hulp van Leo, bij geschoven. Theo biedt zijn hulp aan, maar het zware werk is al gedaan. Een volgende keer weer graag, Theo!
Een groepje dames en heren wat vanaf half tien op vrijdagochtend al samen een kopje koffie heeft gedronken. doet een spelletje klaverjassen en keezen. Nel is al gebracht door schoondochter Marianne en Annie is gebracht door zoon Bart. In de loop van de ochtend druppelen er meerdere gasten binnen. “Ben ik te vroeg” vraagt Riet, terwijl ze haar regenkapje af doet. “Nee hoor U bent niet te vroeg. Er zijn er al meer en U bent altijd welkom.” Marianne, de postbode, komt vragen of ze nog mee kan eten. Ze had zich niet opgegeven. “Geen probleem, Marianne, we hebben al op je gerekend. En Marianne, nu je toch komt, wil jij dan helpen met de gasten ontvangen en helpen met opscheppen. De groep is groot vandaag.” Dat wil ze graag doen, maar eerst nog een rondje post lopen.
De wandelclub arriveert. Zij eten niet mee, maar onder deze nog jeugdige wandelaars zie ik Corrie. “Corrie, heb jij wat te doen? Wil je helpen bij het ontvangen van gasten en een glaasje inschenken?” Er komen nog meer gasten. Gijs komt met z’n rollator de loopbrug op en ik zie Ria in haar scootmobiel aankomen,. Gauw de tweede deur opendoen, zodat Ria naar binnen kan rijden, en haar scootmobiel in de gang droog kan parkeren. Greet en Geert komen binnen. Geert heeft geen rode kool in zijn groentetuin, dus komen ze het maar hier eten. Ze brengen een prachtige zelfgemaakte kerstkaart mee, waar we heel blij mee zijn. Mevrouw van Krevelen wordt, door haar zoon Harald, gebracht en Ria wordt door schoondochter Karin gebracht.
Wea staat de hele ochtend al in de keuken te kokkerellen en heeft het goed naar haar zin. Af en toe paniek omdat dat elektrische koken toch wel een dingetje is, maar uiteindelijk komt altijd alles weer goed. Om kwart voor twaalf, de soep is al heet, zijn er al heel wat mensen binnen en begint het zoeken van een plekje. Je mag gaan zitten waar je wilt aan de lange gedekte tafel. Aad zit aan het hoofd van de tafel met Piet en Corrie in zijn buurt. Wil en Tom schuiven, na het kaartje leggen, ook gezellig aan. Mevrouw van Krevelen houdt een plekje vrij voor Corrie. De jonkies kruipen bij elkaar. Lenie en Lenie, Len en Nel, Lenie en Anneke. Ook de oudere jongeren vinden het fijn om samen te eten. Coby, Rita, Ria, Ria en Ria. (Ja, er is toch wel veel variatie in namen.) Er wordt geroepen vanaf de gang. Koos staat daar in zijn scootmobiel en vraagt of hij ook nog mee kan eten. Hij heeft zich niet opgegeven. Tuurlijk Koos, er is altijd plaats in de herberg. Je broer Sjaak, schoonzus Ria , en zus Mien zijn er ook.” Is Gijs er ook?” vraagt hij. Daar wil hij graag bij zitten, en als twee kwajongens zitten ze later gebroederlijk aan tafel. En Ria ( ja, er is er nog één) bekijkt alles met een rustige blik.
De tafel wordt steeds voller en voller, en het is een feest van herkenning. Er wordt één wijntje of een watertje ingeschonken, zodat we kunnen proosten op Jetty en op elkaar. Tini uit Zoetermeer is ook gearriveerd, Toos komt binnen, gevolgd door Paula en op de valreep komen Gerda en haar Jan (die solliciteert naar de baan van Sinterklaas) er ook nog aan. (Kerstman Gijs hebben we al.)
Op de kopse kant van de tafel hebben we geen stoelen gezet, zodat we zelf ook een plekje hebben dicht bij de keuken, maar daar komen Tini en Guus nog binnen, dus ook deze plekjes worden benut. Het is twee minuten over twaalf. Tijd voor een openingswoordje en een gebed. De stilte wordt al snel verbroken door Aad, die meldt dat hij nog niet klaar was met het “Wees gegroet”. Er wordt gelachen, de sfeer zit er weer goed in.
De uiensoep met een stokbroodje met kaas wordt opgediend. Een kar met soepkommen en een grote pan soep wordt rondgereden en zo krijgt iedereen zijn kommetje uitgereikt. Snel de maggie nog op tafel, maar eigenlijk is dat niet nodig, want de soep is heerlijk en gezelligheid doet veel! Guus krijgt nog een tweede kommetje en wordt nog een bakje voor Piet opgeschept, maar dan is de pan ook echt leeg. De vaatwasser wordt volgeladen en dan gaan we door voor de tweede ronde. De appelmoes op tafel en de hachee met aardappelpuree en rode kool, opgeschept door Wea en mij, wordt door Marianne, Corrie en Nel uitgeserveerd. Er is aandacht voor iedereen en alles wordt met liefde gedaan. (Hulp Corrie bleef overigens wel iets langer dan het alleen uitschenken van de wijn, maar zo kon ze wel de thuisgemaakte rode kool uit de vriezer proeven. Zo leer je weer wat.) Nog een bakje voor Piet gevuld, en dan door voor een herhalingsronde, want wie lust er nog een bordje. Nou dat zijn er genoeg! “Eten jullie zelf ook wat”, krijgen we regelmatig te horen. Dat doen we zeker, wacht maar af .De pannen raken leeg, maar er is genoeg voor iedereen. Nadat het vaatwerk weer is opgehaald gaan we naar de laatste ronde.
HET TOETJE. Men neme acht liter vanille ijs, zes potten opgewarmde kersen, drie bussen slagroom en een doos wafeltjes. Nou beste mensen, ik kan u vertellen, daar houdt iedereen een plekje voor vrij. Al zijn we nog zo op dieet, het maakt niet uit, morgen gaan we weer vasten. Zelfs de kleinste maagjes lusten de grootste toetjes. Het is een genot om te beleven hoe iedereen hiervan geniet. Ook hierbij doen we een tweede ronde, zodat we zeker weten dat er niemand met honger naar huis gaat.
Na dit heerlijke dessert worden een paar bezoeksters onrustig, want het is al over half twee en hoe oud je ook bent, je hebt het toch weer druk. Velen worden weer opgehaald door familie of buren en die willen we niet laten wachten, en daarom sluiten we snel af met een gebed en komen we nog even met de “collectebak” langs. Iedereen gaat vrolijk en dankbaar naar huis.
Nadat iedereen is uitgelaten, en alles weer schoon in de kast staat en het meubilair weer op zijn plek staat sluiten ook wij af. Moe maar voldaan en dankbaar dat alles weer goed is verlopen en dankbaar voor alle bezoekers en alle hulp. Wat zou Jetty trots zijn geweest!
Fijne feestdagen en heel veel liefde voor 2020!
Anneke van Bemmelen- van Santen