De nieuwe snaren zitten op de gitaren, de dansschoenen zijn uit het vet & de stemmen zijn gesmeerd: over een week zetten 1384 acts uit heel Nederland hun beste beentje voor en kan jij op de eerste rang zitten! Reserveren is daarbij niet nodig. Bekijk het hele programma hier in Stompwijk Oosteinde 20a:
De deuren gaan om 12:15 open!
De 1e sessie begint om: 12:30 – 13:30
De 2e sessie begint 14:00 – 15:00
De 3e sessie tevens de laatste: 15:30 – 16:30
Om 17 uur gaan we sluiten!

In verband met de verwachte drukte, adviseren wij u om vooral op de fiets te komen.

Tot dan!!!!

Vandaag was al de 4e keer dat Gebiedsregisseur Penchi Harteveld in het Dorpspunt spreekuur hield. Zij was vergezeld van Anika van de Water, zij gaat Penchi ondersteunen en werken aan het gebiedskompas. Een instrument om ontwikkelingen en kansen in een gebied in kaart te brengen. Met daarin zowel het gebied (initiatieven, partners, wijkatlas) als het beleid en projecten vanuit gemeente.

In Stompwijk wil ze starten met van de initiatieven en wat er nu in Stompwijk speelt. Zo leert zij het gebied gelijk goed kennen en wil gebruik maken van de kennis en ervaring van de dorpsbewoners. Gemeente secretaris Alexander van Mazijk kwam een keer mee om een beter beeld te krijgen. Er was een flink aantal bezoekers, weer meer dan de vorige keer en dat is een goed teken.
Sjoerd Duit en zijn collega schoven ook nog even bij het overleg aan, dat tevens in het teken stond van kennismaken met een deel van de Adviesraad.

Leo Oliehoek

Op 28 januari stond het tijdelijke lichtmonument vanaf 14.00 uur in het Dorpspunt in Stompwijk. In de loop van de ochtend werd door de organisatie besloten om de ceremonie van buiten naar binnen te verplaatsen omdat er erg slecht weer voorspeld werd. Uiteindelijk viel het weer mee, maar zo binnen werd er een intieme sfeer gecreëerd en dat was perfect voor deze gelegenheid. Vanaf half drie kwamen de kinderen per klas binnen om ieder een steen neer te leggen en stil te staan bij de Stompwijkse slachtoffers. De school heeft er veel aandacht aan besteed en het was aandoenlijk om te zien hoe sommige kinderen reageerden. Ook konden zij op een creatieve manier uiting geven aan het woord vrijheid.

Rond half vier kwamen de eerste gasten al binnen en met een kopje koffie of thee, met een plakje cake geschonken door Robert van de Coop, werd er al snel volop gepraat bij de kleine tentoonstelling over de slachtoffers, deze was gemaakt door Stichting Oud Stompwijk. Het werd drukker en drukker en zelfs burgemeester Tigelaar kwam onverwachts langs. De kring rondom het monument werd groter en groter, zeker toen ook nog veel ouderen van de soos rond vijf uur aanschoven. Inmiddels waren ook de genodigden binnen die wij benaderd hadden om namens de familie een steen ter herinnering te leggen.

Nu was het wachten tot de duisternis aantrad, want een lichtmonument straalt het beste in het duister.

Om half zes nam Johan van Gestel het woord en vertelde in het kort waarom wij bijeen waren. De slachtoffers werden bij naam genoemd en een speciale genodigde legde een steen. Na het noemen van alle namen kon iedere aanwezige een of meerdere stenen neerleggen en konden de in totaal 550 stenen gaan ademen in licht.

Na een minuut stilte, volgde het taptoesignaal, indrukwekkend op de trompet geblazen door Stefan Turk. Na een korte pauze waarin wij iedereen koffie en een broodje aanboden, vertelde mijnheer Jan van Santen zijn emotionele verhaal over de arrestatie en het wegvoeren van zijn vader Lau naar het Oranjehotel zoals de Scheveningse gevangenis in die tijd genoemd werd en de zoektocht naar wat er daarna allemaal met zijn vader gebeurd was. Pas in augustus 1945 hoorde de familie dat hij in kamp Ladelund in Neuengamme overleden was op 15 november 1944 en nog een jaar later, in 1946, hoorden zij dat hij daar ook begraven ligt. Iedereen was muisstil en toen hij vertelde dat hij daar in de laatste voetsporen van zijn vader gelopen had, was het verdriet voor iedereen voelbaar. Daarna vertelde Leo Oliehoek over zijn aangrijpende bezoek aan Auschwitz en hij had daar ook beelden bij. Zo’n verschrikking mag nooit meer gebeuren. Mede daarom heeft de organisatie deze bijzondere manier van herdenken ook naar Stompwijk willen brengen, zeker vanwege het feit dat het dit jaar 75 jaar geleden is dat dit vernietigingskamp op 27 januari 1945 door de Russen bevrijd werd. De kerk was op deze avond speciaal open en er werden vele kaarsen opgestoken ter herinnering.
Wij willen iedereen bedanken voor de medewerking en de aanwezigheid.

Het organisatiecomité

Ik zat net aan een heerlijk kopje Chinese tomatensoep, mee gekregen van mijn dochter uit Delft, toen de bel ging. Daar stond het carnavals trio voor de deur.
Zij kwamen een plantje brengen. Kom binnen dus, wat nog erg gezellig werd.
Na een kwartiertje gingen ze weer verder en had ik een uitnodiging op zak om met hun het Carnavalsfeest mee te komen vieren. In de kerk en in de Bles. Ik heb van het plantje een foto gemaakt. Het was een koffie plantje. Maar dat kun je zo wel zien. Beker en bonen, alleen het hete water zat er niet bij. HA-HA grapje.
Hiermee wil ik de Carnavals vereniging bedanken voor hun leuke attentie.

Alaaf Alaaf Alaaf, Ria van Dijk