Week na week verbaas ik mij over de enorme aantallen bierblikjes die bezaaid liggen in de Stompwijkse Vaart. Nog niet te spreken over het zwerfvuil wat in de berm slingert en gestaag toeneemt.
De vraag is nu, wie zijn toch die planeetverwoesters die zich niet realiseren wat zij de jeugd voor toekomst brengen? Dat het meer personen betreft daar ben ik van overtuigd, anders betreft het sowieso een zware alcoholist. Het traject wat de vervuilende zuipers afleggen is naar mijn idee vanuit ons charmante Stompwijk richting Leidschendam en op doordeweekse dagen. In de weekenden betreft het namelijk meer de giftige Energy Drink restanten of het residu van de elite Heineken borrels, die meer wijzen richting de stappende jeugd. Een tweede doelgroep die ongetwijfeld een stukje opvoeding heeft gemist.
Heeft u als medeburger, ondernemer, werkende of chauffeur van onze groene gemeente enig idee wat metaal en aluminium blik in ons open wateren teweeg brengt? Aluminium gaat namelijk tot 1 miljoen jaar mee en metalen blik 1,5 tot 50 jaar. Het chemische proces wat zich onder water afspeelt met blik is dodelijk voor onze natuur. Met een dagelijks groeiende massa heeft blik een zeer giftig effect op onze onderwaterwereld en de kleine en grote oevergebruikers. Ook het ecosysteem rond de wateren, waar wij als menselijk zoogdier afhankelijk van zijn, wordt zoetjesaan verruïneerd.
Waar ik naar toe wil, het wordt tijd dat die drijf- en zinkafval veroorzakers op onze dijk eens aangepakt worden, bewust worden gemaakt van hun gedrag en de consequenties. Het is toch een kleine moeite de weggooihandeling een paar kilometer te verplaatsen naar de vuilnisbak thuis, als ze die tenminste hebben natuurlijk. Daar twijfel ik eigenlijk zelfs aan.
Blijkt trouwens dat 3 op de 4 Nederlanders zich stoort aan het negatieve straatbeeld door zwerfvuil. Ik kan dus niet de enige zijn die pleit voor het aanpakken van natuurvernietigers in ons groene buitengebied. Ik stel voor dat eerstelijns connecties van de bronvervuilers het gesprek eens aan gaan, in welke taal dan ook. Mocht dat niet werken dan wil ik voorstellen dat we op een mooie dag met een enthousiast team gaan blikvissen en er een waanzinnige viswedstijd van maken…uiteraard met een duurzaam prijzenpakket voor de grootste vangst.
Volgende keer lokale plastic soup spotting.
Vicky van der Krogt
De Boerendag wordt zoals altijd gehouden in de Dorpsstraat die met haar authentieke uitstraling een natuurlijke achtergrond vormt voor de activiteiten die deze zaterdag plaatsvinden. En er valt opnieuw heel wat te zien en te beleven! Om 11.00 uur gaat de Boerendag van start met demonstraties oude ambachten, kunnen de kinderen spelen met de geitjes van de Kinderboerderij, krijgen we boerenbezoek en boerinnetjes delen allerlei hapjes en lekkernijen uit. De Boerenband zorgt voor vrolijke muziek. De kids kunnen creatief aan de slag bij de Lepel-Opleukerij, waar zij een houten lepel mogen beschilderen. Wie wil kan zich laten schminken en bij ’t Dierenparadijs mogen konijntjes geknuffeld worden. Tevens kan men Harrie de Haan vandaag tegenkomen. Ook de populaire kids-held Shaun het Schaap brengt deze zaterdagmiddag een bezoekje aan de Dorpsstraat. Alle attracties zijn gratis toegankelijk.
In het begin volgen we de mooie pijltjes op de weg en zoeven opnieuw door de polders heen, langs vaarten en sloten en over de Delftse Schie via de mooie Kandelaarsbrug. We pauzeren even, drinken en jasjes uit en moedigen kleine kinderen aan die moeite hebben met de brug. Later pauzeren zij en worden wij aangemoedigd. Dan slaat de twijfel toe, de Euromast rechts (mooie skyline met schapen er voor), TU Delft rechts en de pijltjes wijzen richting Rotterdam en wij lijken verder van huis te rijden en daarbij tegenwind en juist daar houden we niet van. Ons was voordewind beloofd. Het is even zoeken maar via Oude Leede en Pijnacker komen we langzaam en zeker weer op vertrouwd terrein. Lydia moet nog even naar het Stadshart, Petra wordt thuis verwacht en zoekt de kortste route vanwege een verzwakkende batterij en Ria maakt het niet uit. We overleggen Lydia rechts en wij links maar als we dan Centre du Lac zien, zetten ze de achtervolging in. Kwart over een thuis en ik had 73,4 km op de teller. Even opladen en dan hup weer op de pedalen om in Leidschendam bij de sluisjes dezelfde boot te spotten, die daarvoor onder de kandelaarsbrug tussen Overschie en Delft voer. En ook leuk, onze gastrijdster wordt lid. Welkom Lydia.