Het is prachtig weer als ik om 08.10 uur de deur uit ga voor mijn zondagse toertocht bij de TC.Stompwijk, het water van de Vliet is als een spiegeltje, halverwege wordt deze spiegel verbroken door een boot (vier met stuurvrouw) van de watersportvereniging. Ook zij zijn vroeg uit de veren in de wetenschap dat het een prachtige dag gaat worden, en die moet je koesteren in ons landje.
Vandaag gaat de rit naar “Kinderdijk” (volgens het draaiboek zo’n 105 km) een van de toeristische trekpleisters van Nederland. Gekscherend zeggen we dat wij geen molens maar “Japannertjes” gaan kijken.
Bij “Leidschenveen” is er weer de bekende hilariteit, als we weer een ommetje maken om bij de spoorlijn te komen, iedere keer zijn er mensen die een kortere weg weten hier naartoe, maar ja die zie je niet op kop. Via dit ommetje passeren we weer de ons bekende glijbanen, die eindigen op het fietspad, onbegrijpelijk welk lichtpunt dit heeft verzonnen, vast geen kindervriend. Via “Pijnacker” en “Berkel en Rodenrijs” vervolgen we onze weg over zeer rustige wegen met toch wel veel rotondes, maar Wim Vergeer heeft daar wat op gevonden en loodst ons het prachtige gebied van het “Lage bergse bos” binnen. Voordat ik bekomen ben van deze prachtige natuur, dient zich het volgende natuur gebied al aan “Het Kralingse bos”. Hier heb je echt niet in de gaten dat je al in “Rotterdam” zit. Bij de “Brienenoord brug” kom ik weer tot bezinning, net op tijd want voor in de groep gaat het tempo omhoog en ik lijk de slag te gaan missen. Halverwege de klim klamp ik aan bij de kopgroep en voel ik dat ik last krijg van de ijle lucht.
Wijselijk blijf ik in de groep hangen en geniet van de afdaling, beneden wordt gewacht tot iedereen er weer is. Alleen Cees raast voorbij, schijnt dat zijn fiets naar “Feyenoord” trekt als hij daar in de buurt komt, gelukkig krijgt hij zijn fiets weer onder controle en rijdt ons op de dijk weer achterop. Marianne viert een feestje, ze was als eerste dame op de “Brienenoord” met nog een flink aantal mannen achter zich. Chapeaux Marianne. Via de brug over de “Noord” gaan we “Alblasserdam” binnen, om vandaar het gebied van “Kinderdijk” in te rijden met zijn vele molens. De pracht van dit gebied moet u echt zelf eens gaan bekijken, dat valt op papier niet te verwoorden. Bij de koffiestop is het volle bak, allemaal TC.Stompwijk fietsers. De stop duurt dan ook wat langer dan gepland, maar lekker in het zonnetje met uitzicht op de molens en het water, vinden we dat niet erg. Als we vertrekken is even later het lot ons “gunstig” gezind, de pont ligt aan de overkant. Ja, het is natuurlijk niet alleen fietsen maar ook vooral genieten tijdens de tochten en dit is weer een unieke kans die ik met beide handen aanpak. Over de “Lek” kijkend droom ik even weg, ruw word ik gestoord als de pont de klep op de aanleg laat zakken.
Bij “Zevenhuizer Verlaat” gaat Wim rechtsaf (hij is bijna thuis) en de groep rechtdoor de weg vervolgend langs de “Rottemeren”. Even later schuift een man (76 jaar) bij ons aan en kan met ons tempo goed mee. Hij vertelt dat de fiets pas nieuw is en rijd als een zonnetje. Bij “Zoetermeer” splitst de groep en rijd ik met Jan en Aad naar “Stompwijk” vandaar verder met Jan via “Westeindje”. Hij naar “Zoeterwoude” en ik via het tunneltje onder de snelweg naar “Voorschoten”.
Sportieve groeten, Willem van Heeringen