In een viering m.m.v. het kinderkoor de Nachtegaaltjes heeft pater Sep onlangs afscheid genomen van onze parochie. De kinderen hadden hun naam geschreven op een mooie kaart. In de drukte van die avond is de kaart hier blijven liggen en later naar hem opgestuurd door Agnes van Boheemen. Zij ontving van pater Sep vorige week bericht terug.
Hij schreef:
Misschien nog onverwacht wat nieuws uit Heythuysen. Ik vond het geweldig een kaart te krijgen met alle namen erop. Ik vond het ook fijn om de viering te doen met kinderen. Dat mis ik hier wel met al die oude mensen. Vanmiddag ben ik klaar gekomen met de tweede verhuizing. Op 24 juni ben ik hier aangekomen in Heythuysen en heb ik gekampeerd in een logeerkamertje met al mijn bagage op de gang. “Zo min mogelijk uitpakken”, werd er gezegd. Op 6 augustus werd er zeil gelegd op mijn definitieve kamer. Dus heb ik de planken in de muurkast klaarge maakt en op 6,7 en 8 augustus heb ik alles een etage lager gebracht. Het weer was nu niet wat je noemt aanmoedigend om hard te werken. Maar het is klaar geko men en vannacht slaap ik hier in mijn kamer. Zoals u ziet werkt de computer weer (deze brief is getikt op de computer, red.). De t.v. en de printer hebben nog kuren. Het goede nieuws is dat de planten, de orchideeën en de bougainville de dubbele verhuizing hebben overleefd. Het gaat me wel goed. Het eten is hier wennen. Als je iets laat staan wordt dat doorverteld en dan komt de begeleider praten. Dus kwam ook de kok nog eens vragen en hij, een beste jongen, vroeg op zijn beurt weer de diëtiste. “Na een leverkwaal zo lang geleden is dieet niet nodig tegenwoordig”, werd er gezegd. Ik heb beloofd dat ik alles zal proberen te eten, maar ik ben wel blij dat de kok met vakantie is, dan kan hij me niet in de gaten houden. Alles gaat hier volgens de regeltjes, op allerlei gebied. Dat is echt wen nen. Ze zijn wel goed en lief, maar het is wennen. Ik zat te lezen en de bladwijzer, een plaatje, viel op de grond. Ik dook erachteraan en met het omhoog komen stootte ik mijn hoofd aan de computertafel. Deze gaf niet mee en een klein drup peltje bloed was net zichtbaar onder de haarrand. Dit liet het spoor na van wat er gebeurd was. Ik was het vijf minuten later alweer vergeten. Uren later: “U moet
wel komen als het weer gebeurt, dan doen we er een beetje sterilon op!” Het is wennen hoor! Om het huis hebben wij een groot stuk grond met allerlei bomen, struiken en bloemen en een stuk grond waar een achttal herten lopen met jongen. We hebben best de ruimte en ze doen geweldig hun best om het mooi te houden. Ik loop nogal eens Heythuysen in voor een boodschap, twintig minuten heen en twintig terug. Dat kan ik net. Ook ben ik weer gaan fietsen. In Leidschendam heb ik de fiets na de eerste drie maanden laten staan. Ik viel te veel. Dat deed ik trouwens in Beverwijk ook al af en toe. Nu heb ik een oude fiets op maat, die hier stond. Ik kan zittend bij de grond en heb alleen een beetje zadelpijn. Gelukkig zijn hier veel fietspaden en is het een rustige omgeving. Ik heb nogal eens een uurtje gefietst voor de lol, ik heb immers toch niets te doen. Het is een pracht omgeving. Op 1 augustus was het jaarmarkt in Huythuysen. Allemaal kraampjes met winkel spullen en veel eigen maaksel. Erg creatief, ik houd er wel van. Ik heb genoten. Natuurlijk zaten de terrasjes vol. Het was dan ook lekker warm. Ik heb al een weekend dat ik naar een dorpje ga voor de zaterdagavondviering. Ik hoop dat het in de toekomst wat meer wordt. Bedank de kinderen voor hun kaart s.v.p. en doe allen de groeten, vooral de koster en de mensen, die zaterdags koffie met me dronken. Ik mis dat! Voor allen mijn allerbeste wensen en veel liefs.
Hartelijk gegroet, L. Sep
Voor wie er belangstelling voor heeft, zijn adres is:
Huize St. Charles, Op den Bos 2, 6093 NC Heythuysen