En ik dan?

Afgelopen week stond het Stompwijkse toneelschap weer op de planken. Het toneel was vergroot en kwam ook deze keer wat meer de zaal in, zodat de spelers alle ruimte hadden en de illusie gewekt werd dat er een keuken, kantoor en wachtkamer en achter het toneel bevond. Een stuk met drie bedrijven gespeeld door 5 spelers. Een hele kluif dus.

Korte inhoud:
Mevrouw Vos is net overleden, meneer Vos (Ed Kappetein) neemt de zaak over en wil dat alles zoveel mogelijk gewoon doorgaat . Boekhouder Han (Koen Havik) heeft geld van de Stichting ‘Nieuw Positief’ontvreemd, belegd en verloren en de accountant staat het op punt om de boeken te controleren. Paniek bij ‘Nieuw Postief’. Hij barst van de zenuwen en heeft zijn moeder (Lia de Jong) in een brief om hulp geroepen. Zij neemt (ook voor haar zoon Han) onverwachts de rol aan van een, voor de rest van de familie onbekende, vriendin uit Stockholm van de net overleden mevrouw Vos en dan beginnen de problemen pas echt. De zenuwachtige boekhouder krijgt het zo mogelijk nog benauwder. De secretaresse (El Knebel) zorgt met haar grappen en grollen voor de nodige luchtigheid in een toch wat zwaar stuk. Een schrijfster (Suzanne Kappetein) zorgt er voor dat alles toch weer ietwat op de pootjes terecht komt. Een verrassend effect vond ik dat voor aanvang Koen Havik al druk aan het werk was en de toetsen van zijn typemachine flink liet ratelen. Ook tijdens de pauzes liep hij zich in zijn eentje behoorlijk druk te maken op het podium en kwamen zijn zorgen en besluiteloos goed uit de verf. De pikante verleidingstechnieken van Lia logen er niet om. Toch waren mijn verwachtingen hoger, omdat het om een stuk van Annie M.G. Schmidt ging, zij staat bekend om haar luchtige manier van schrijven.
De complimenten gaan uit naar het lef van de groep om hiervoor te kiezen. Het stuk duurde al me al bij elkaar drie uur, dat betekende dus voor iedereen flink veel tekst om uit het hoofd te leren. De vijf spelers hebben er uit gehaald wat er in zat. Met hulp van souffleuse Ank v.d.Bosch, regie in handen van Wil van Leeuwen, licht Arjan van Steen en geluid Luc de Jong heeft een club van tien personen een avondvullend programma neer gezet.
Er zitten heel veel uren in van oefenen, veel aandacht besteed aan het decor en wat mij betreft hadden ze een uitverkochte zaal verdiend.

Petra