Aangenaam verrast waren zowel mijn moeder als ondergetekende met een persoonlijke uitnodiging voor bovengenoemd feestje. Aangezien de Dorpsketting ook in ons leven een grote rol heeft gespeeld, doken we meteen in het verleden en haalden samen herinneringen op.
Zo is mijn broertje nog bezorger geweest van de Ketting, helaas heeft hij zijn wijk slechts één keer kunnen lopen en toen kreeg hij een ongeluk waardoor hij langdurig uitgeschakeld was en wij als zussen om en om de wijk overnamen. Aangezien wij in het Paddemoes woonden hadden we niet de makkelijkste wijk, richting de drie molens, de huizen en boerderijen ver uit elkaar.
Ook is er nog eens een keer op een onverklaarbare wijze een stapel Kettingen verdwenen die bij ons thuis lagen te wachten op bezorging.
Maar enfin, daar ging het nu niet om. Het was feest en op ons paasbest gingen wij afgelopen zaterdag richting het Dorpspunt. De ontvangst was al feestelijk, we kregen er meteen zin in. We kregen allemaal een ‘gedeelte’ van de Ketting waarop we konden schrijven wat de Ketting voor ons betekent. Al deze losse kettingen werden aan elkaar geniet en zo ontstond een lange ronde ketting met allemaal mooie en bijzondere betekenissen.
De koffie met gebakjes gingen er goed in, heerlijk en de gebaksvorkjes waren speciaal voor Leo gemaakt!
Toen iedereen zo’n beetje binnen was volgde de officiële opening en werd er naar het verleden en het heden van de Ketting gekeken. Wij hebben genoten van de oude foto’s, wat ontzettend leuk om terug te zien. Leo en Let hielden nog een vraag en antwoordspel en zo kwamen we heel wat te weten. Ook was er een mooie film in elkaar gezet, speciaal voor Leo over zijn tijd bij de Dorpsketting, gemaakt door zijn broer Frans. Ook dit was genieten. Tussendoor draaide de bar overuren, bij binnenkomst kregen we allemaal een aantal consumptiebonnen en daar werd gretig gebruik van gemaakt. Alle vrijwilligers die wekelijks bijdragen aan het maken van de Dorpsketting werden naar voren geroepen en onder een daverend applaus bedankt voor hun inzet. Een mooie bos bloemen en een sieraad wat ze zelf mochten uitzoeken is hun dank.
Daarna werden Leo, Petra, Laura en Eva naar voren geroepen en heel hartelijk bedankt voor hun inzet. Want niet alleen Leo heeft zich met hart en ziel ingezet voor het wekelijkse blad, dat druppelde door binnen het hele gezin. Ook Eva had nog een mooie speech voor haar ouders en zij werden bedankt met een arrangement naar een dierenpark naar keuze, wat bijzonder gewaardeerd werd. Ondertussen was het in de zaal ook heel gezellig, oude bekenden herkenden elkaar (of niet maar dan werd het gewoon gevraagd, wie ben jij en waar woon jij?) De avond vloog dan ook om en zo rond 23.00 uur werd er langzaam naar een afsluiting toe gewerkt. Mijn moeder en ik zochten onze racekarren op en trokken richting huis om daar nog even lekker na te praten over deze zeer gezellige avond.
Wat ons betreft zeer geslaagd en wij zeggen, op naar de 60! Wij hopen er dan beide nog steeds bij te zijn, we schrijven met veel plezier stukjes voor de Ketting en zijn niet van plan daar mee te stoppen.
Wij willen iedereen bedanken die ervoor gezorgd heeft dat wij afgelopen zaterdagavond hebben genoten van een stukje nostalgie en ‘afscheid’ hebben kunnen nemen van de drijvende kracht(en) achter de Ketting, want dat mag je toch wel zeggen.
Ria van Dijk en Agnes Hofstede