Maar hoe komen we toch op het veld waar de grote tent staat?

Hoewel ik volgende maand al 60 jaar in Stompwijk woon, wist ik niet de kortste weg te vinden. Gelukkig wisten Rita en Bep het eerste gedeelte en ons aller bekende Petra maakte ons (de drie musketiers van de rollatorclub) verder wegwijs.

Wij werden ontvangen met koffie en thee en natuurlijk appeltaart. Al of niet voorzien van een dot slagroom.

Hulde aan de bakkers Nico en Agnes. Je zou kramp krijgen van zoveel kilo’s appels schillen.

Wij gingen ijverig aan het kaarten en rummikuppen. Onderhand aangevuld met drankjes worst kaas en nootjes. In alle categorieën werden prijzen gewonnen, van drank, tot planten of een hele appeltaart enz.

Na de uitreiking konden alle andere gasten een stuk worst of kaas komen halen, zodat er niemand met lege handen naar huis ging. Zo kwam er een eind aan deze gezellige middag.

Hiermee wil ik de organisatie bedanken voor het vele werk hieraan besteed.

Ik zou zeggen blijf gezond en tot de volgende keer. 

Groetjes, Ria van Dijk