Op een zonnige vrijdagmiddag ga ik op pad om kennis te maken met de Club van 7, die gezamenlijk een prachtige draver hebben aangeschaft. Een deel van de mannen zitten in opstelling achter het hek van de stalhouderij waar dravers op de lange en korte baan getraind worden door Team Vader. Kippen scharrelen in het rond en nemen een stofbad. De haan laat van zich horen. Paarden kijken met hun hoofd over de halve deuren naar buiten en schudden hun manen. Er wordt er een geborsteld. Sulky’s staan werkloos lang de kant. Er heerst een serene rust op deze warme lome vrijdagmiddag totdat de hengst de merrie in zicht krijgt. Dan wordt het onrustig. Het is niet voor niets dat de hengsten gescheiden staan van de merries in hun eigen ruime en bijzondere lichte stallen.
Wie is dan die club van 7
De club bestaat uit Eric Sweere (hoveniertje), Jos van Rijn (ex transporteur), Chris Bolleboom (komkommerkoning), Pit Romein (plantenkoning ), Maurice v.d. Bosch ( Ex kaasboer), Fred Overdevest (boekhouder) en Cees van Veen (gelegenheidspikeur )
Samen hebben ze de draver met de prachtige naam Hequejela, 5 lentes oud geïmporteerd uit Frankrijk. Het Frans van de mannen komt niet veel verder dan: Je t’aime! En dat zegt genoeg.
Je vindt niet zo maar een kortebaner, die kan je niet fokken, dat is meer een toevalstreffer. Ze moeten op korte afstand explosief kunnen draven.
In de training ziet het er goed uit, maar in de wedstrijd moet het gebeuren. Hij is nu anderhalve maand van hen en in training bij Bryan Vader.
De vorm en talent is er, op de langebaan van Alkmaar heeft zij zelfs gewonnen. De kortebaan is wel een andere discipline. Ze laat veel mooie dingen zien, zaterdag de laatste training en dan moeten de puzzelstukjes in elkaar vallen. De inschrijving is nog niet open en er zijn bepaalde reglementen, maar de kans is bijzonder groot dat dat ze ingeloot wordt. Vertrouwen moet je altijd hebben, anders moet je niet meedoen. Vertrouwen is de basis.
Hoe kom je nu aan een dergelijk paard?
Daar moet je dus tegenaan lopen. De heer Wim Brouwer zelf paardenkenner, heeft twee zonen die eveneens professioneel in de paardenbusiness werken als o.a. trainer. De oudste heeft drie jaar in Frankrijk als trainer gewerkt o.a. dit paard. Zijn zoon belde een op en zei hij : ‘Pap, ik heb nog nóóit zó hard gereden op de 300 meter’. Ze kwam bij toeval te koop en we hebben haar gelijk gekocht voor de jongens voor de kortebaan van Stompwijk, want daar moet het gaan gebeuren.
Het is een hele snelle merrie, ze moet het startvak nog gaan snappen. Ze is heel nerveus en druk en dan is de kans op springen groot en dat mag natuurlijk niet. Ze heeft heel veel dadendrang en dat moet omgezet worden in snelheid. De kunde op de langebaan is bewezen en nu moet het op de korte baan gebeuren.
Bryan Vader en zijn team van vrijwilligers trainen haar praktisch dagelijks . Alles in overleg aan de hand van een schema en dan opbouwen. Conditiewerk, laatste puntjes op de i zetten. Fris zien te houden tot maandag. Dit klinkt makkelijker dan het is. Er is een stijgende lijn, er is veel talent. Veel factoren spelen mee en alles moet wel op zijn plaats vallen.
Je kan natuurlijk altijd een gokje wagen. Ruud Pools, een gerenommeerd rijder heeft zelf gebeld met de vraag of hij met het paard mag rijden. Nou en dat wil wat zeggen. Onthoud die naam! Hequejela!
Ik wens u alvast fijne paardendagen.
Petra Oliehoek- van Es