Na 25 jaar heb ik de breinaalden weer opgepakt om de avonden nuttig door te brengen. Ik weet niet wat ik gedaan heb, maar er zat een rare verbinding in, een soort groot knoopsgat onder de mouw. Ik zag mijn geest al dwalen, met nog meer gaten. Na 2 nachtjes slapen dacht ik ineens aan Han. Ik heb het probleem voorgelegd en zij is ermee aan de slag gegaan. Zij is een kunstenaar in wol en handwerken. Het is haar gelukt!

Ik heb hem gebreid met de gedachte in mijn achterhoofd: Wie hem past, mag hem hebben.

Kijk en dat is Laura.

Ik heb de smaak weer te pakken.

Han nogmaals bedankt. Een pluim voor jou.

Petra