Binnen blijven, handen wassen. O, dachten wij, dat valt wel mee. Maar toen ook de kerken dichtgingen, schoolkinderen thuis les kregen, ouders zoveel mogelijk thuiswerken, OSS geen bijeenkomsten had, drong het steeds verder door, hier is écht iets loos. Dan op tv zoveel informatie en beelden daarbij, is toch iets om bang van te worden.

Onze geplande vakantie, een mooie cruise over de Donau geannuleerd. Veel feestjes 40 jaar, 45 jaar getrouwd, 65 jaar, 70 jaar enz. jammer.

Maar ook mensen die je verloor en geen troost te kunnen bieden. Je kleinkinderen op skype volgen is toch anders dan knuffelen.

Om 8 uur met z’n allen klappen? Weinig effect als je een beetje achteraf woont.

Maar…. gelukkig is daar dan de Dorpsketting. Waarin wij lezen hoe alleenstaanden op Stompwijk een paasontbijtje ontvangen en bloemen krijgen, muziek gespeeld wordt, wat een leuke geste en saamhorigheid!

Ook de mooie kaart van het bestuur voor alle Soosleden, de leuke stukjes van Agnes, die zich al gauw thuis voelt in de club.

Jammer dat afspraken in de ziekenhuizen tijdelijk niet doorgaan, vooral als je net aan 2 ogen voor staar geopereerd bent en geen nazorg hebt. Het zicht nog belabberder is zonder bril.

Maar we gaan stoer door, de zon maakt overuren, dus komen we straks allemaal bruin gebrand met veel vitamine D terug op het honk.

Als je een beetje buiten het dorp woont, voer je iedere dag de ooievaars, ze hebben al 2 eieren, eenden met soms wel 11 pulletjes, tussen de lammetjes, dat is wel genieten. En dan de wandelaars over de dijk rond de vogelplas. Lekker buiten de Dorpsketting lezen, waar we naar uitkijken.

De pastoor, die ons wekelijks bijpraat, gewoon de Palmtakjes, de Kruiswegboekjes, de Misboekjes, die we af kunnen halen en een kaarsje opsteken. Het kan allemaal op een dorp.

Maar de schrik, dat onze kaasboer Maurice nog gewoon doodleuk aan de deur kwam, de volgende dag belde, ik lig in het ziekenhuis, corona, gelukkig is hij aan de beterende hand en wij opgelucht.

Ik heb nog nooit zoveel zelfgemaakte kaarten verstuurd in korte tijd, maar heb er nu ook veel tijd voor m ze te maken. Bij de Coop waren de postzegels uitverkocht, waar we 1 x per week boodschappen doen.

De telefoonrekening zal ook best oplopen, zomaar half uur gesprekken. Maar onze AOW gaat gewoon door en trekt zich nergens wat van aan. We lopen met een corona-kapsel, 1,5 meter samenleving, geen gym; maar dan huiswerk van de Soos!!! Heel erg leuk, het zet je gedachten weer op scherp. “Alles mag en niets moet” en zo is het dan. Maar “Niks moet en niksen mag” klinkt ook goed.

En zo komen we de tijd door, ook al gaat de coronacrisis nog wel even door.

Hulde voor alle doktoren, verpleging en de vele hulpverleners, we steunen ze allemaal, hoe vol, hou vast, 1,5 meter, luisteren we naar de voorschriften van het RIVM.

We hopen, dat het beeld van de corona, ook ná corona blijft bestaan:

Saamhorigheid, hulp aan anderen, enz………….

Marianne en Cors Oudshoorn

(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)