Ik vind het heel moeilijk dat er ineens een virus is. Waar komt het vandaan? Het moet weer weg, maar hoe? Zijn wij niet te vroeg begonnen met het versoepelen van de regels? Meerdere landen hebben hun Lock Down opgeheven maar moesten al heel snel weer op slot omdat er weer een nieuwe golf van het virus doorbrak.
Ik begrijp heus wel dat er brood op de plank moet komen bij ondernemers maar als dit virus niet overgaat valt er straks sowieso niets meer te doen.
Mijn dag kom ik wel door, hoewel het wel heel rustig is en een beetje saai. Mijn buurvrouw in de flat is pas gestorven, ze zijn nu haar huisje aan het leegruimen. Haar dochter kwam met een hele tas met kaarten maar dat waren allemaal gekochte kaarten en daar heb ik niets aan. Ik heb een trilhand en ik heb doordruk kaartjes. Dat gaat prima en doe ik thuis ook wel. Verder lees ik graag en via de Margriet kon je een puzzelboekje bestellen, dat heeft mijn dochter gedaan. Ik had ook al een boekje bij de Aldi gekocht en verder doe ik aan Mandela kleuren.
M’n dochter komt regelmatig met haar kinderen op bezoek, dan gaan we beneden in het speeltuintje zitten omdat we daar genoeg afstand kunnen houden. De jongste is 2 maanden, ik heb nog een foto waarop ik de baby vast heb net voordat het niet meer mocht van de regering. Die foto koester ik. De andere kleinkinderen zijn op een leeftijd dat ze wel snappen dat ze nu niet kunnen knuffelen en gaan gewoon lekker spelen.
Ik vind het wel moeilijk dat ik nu zelf niet meer naar de winkel kan. Mijn hulp doet de boodschappen en de zware klussen in huis. Eerst kwam er elke week ook nog een vrijwilligster, maar sinds het virus komt zij niet meer. Ze doet nog wel af en toe een boodschapje als ik het vraag en ook de mensen uit de flat willen boodschappen voor mij meenemen. Maar ik vind het moeilijk om te vragen, je belast er dan andere mensen mee die toch ook op leeftijd zijn. Maar ik doe het toch maar.
Ik denk dat de regels iets te snel versoepeld zijn. Verschillende landen hebben de regels ook versoepeld maar zijn toch weer op slot gegaan. En ik hoorde op televisie dat er ook dieren besmet waren met het virus (een nertsenfokkerij) en die kunnen het weer over brengen op mensen. Dat is niet goed. Ik vind ook wel dat we veel te veel nieuws over het virus horen, ik heb nu alleen maar de zaterdagkrant, maar zelfs die staat helemaal vol.
Ik hoop dat er toch een medicijn ofzo wordt uitgevonden waardoor het virus wat minder erg wordt en op den duur verdwijnt. Ik ben de oudste van 12 kinderen, ik heb alleen nog twee broers over. De ene is 87 en die heeft waarschijnlijk in februari corona gehad. Toen was het echter nog niet zo bekend, maar hij heeft op de carnavalswagen gezeten en is daarna heel erg ziek geworden. Hij knapt nu wel een beetje op gelukkig.
Als de Soos weer zou mogen beginnen en de taxi rijdt weer dan kom ik ook meteen weer. Ik mis het echt. Ik ben al vanaf het begin bij de Soos, mijn man is in 2004 overleden en dit is elke week een leuk uitje. Ook ben ik heel blij dat ik de Dorpsketting elke week opgestuurd krijg, nou blijf ik weer op de hoogte, de leuke stukjes van Agnes en van alles wat er georganiseerd wordt. Wat ik ook erg lief vond is dat ik van een lid van de Soos een kaartje kreeg en een ander lid belde mij op. Dat is gezellig. Ik heb ook een kaartje teruggestuurd.
Ik hoop tot snel.
Greet van Lieshout
Leiden (tegenwoordig Zoeterwoude)
(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)