Schreef ik vorige week dat het een bewogen week was geweest, deze week was zo mogelijk nog erger! Zo leef je op je gemakje je leventje, je doet je ding, je hobby, het huishouden en zo zit je zo goed als opgesloten, inmiddels al bijna een jaar, als gevolg van een virus en heb je te maken met een avondklok!! Het moet niet gekker worden. Nou heb ik er zelf niet zoveel last, wij komen ’s avonds na 17.00 uur standaard toch niet meer buiten, zeker in de winter, maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die er wel problemen mee hebben. De lijst met uitzonderingen is dan ook eindeloos, maar voor elke uitzondering moet je wel weer een bewijs hebben dat die uitzondering voor jou geldt.

Mensen halen massaal een hond uit het asiel zodat ze een reden hebben om elk moment van de avond buiten te mogen zijn. Het ergste is dat die honden na afloop van de avondklok waarschijnlijk ook weer massaal naar het asiel teruggebracht worden, want dan zijn ze niet meer nodig. Er was van de week iemand op tv die een honden opvang had en bij het opstaan al net zoveel aanvragen voor een hond had als hij normaal de hele dag had. Hij werkt er niet aan mee, maar ja dan gaan ze gewoon naar een ander, die wel mee werkt. Triest. Zijn er geen kinderen de dupe ergens van zijn het wel huisdieren.

Wat was het koud he vorige week! Ik ben wel heel dapper 3 x een rondje door de polder gegaan maar ik leek wel een eskimo, zo goed had ik mij aangekleed. Maar toch even die frisse neus halen, in dit geval letterlijk en figuurlijk, weegt dan toch niet op tegen de kou. Er was een dag dat ik me eindelijk helemaal had ingepakt, 2 paar sokken, laarzen, legging en joggingbroek, t shirt, twee truien, dikke jas, sjaal, wanten….kom ik buiten regent het!!!! Wel niet hard maar hard genoeg om nat te worden. Maar ik ben toch gegaan, ga me niet een half uur aankleden om me vervolgens binnen een minuut weer uit te kleden. Gelukkig werd het onderweg droog en heb ik toch nog even kunnen genieten. Hier en daar zie je toch alweer het nieuwe groen, knoppen aan de bomen en als je dan heeeeeeeel diep ademhaalt ruik je een heel klein beetje het voorjaar. Dus lieve leden, als het even kan, blijf niet binnen zitten maar trek er even op uit, hoeft heus geen uren te zijn al is het maar een kwartiertje.

Ieder nadeel heeft zijn voordeel, doordat we nu niet zoveel kunnen word je toch wat creatiever en ga je dingen doen die je anders helemaal niet kan. Nu zei mijn oma vroeger: “je kan alles als je maar wilt”, en dus heb ik me afgelopen week ertoe aangezet om kaarten te gaan maken. Met spulletjes die mijn zus over had kwamen er steeds mooiere creaties uit mijn handen. Ik stond er zelf van te kijken en werd er steeds enthousiaster van. Dat mijn handen inmiddels krom staan en twee keer zo dik zijn als normaal ach, dat is een bijzaak die ik graag op de koop toe neem. Zelfs mijn painting moest er even voor wijken en dat wil heel wat zeggen want die laat ik niet snel liggen. Dus er komen ook goede dingen uit het virus voort. Zo moest ik afgelopen week ook bloed laten prikken in het HAGA ziekenhuis, normaal gesproken kan je zo binnen lopen. Maar dat is altijd een drama, het is altijd mega druk en soms zit je wel een uur te wachten voordat je aan de beurt bent. Nu gaat alles op afspraak, nou perfect. Ik had een afspraak om 8.55 uur, werd ook precies op die tijd binnen geroepen en drie buisjes en 5 minuten later zat ik weer in de auto. Ideaal, ik hoop dat ze dat erin houden ook als het corona virus onder controle is.

Lieve leden, we gaan gelukkig de goede kant van het jaar weer op, de maand januari is zo goed als voorbij en we hebben weer zicht op warmte en langer licht.

Als je in het bos

de stilte om je heen kunt voelen

bomen in elke kleur kan bewonderen

dan heeft de natuur jouw hart zachtjes aangeraakt

en we weten dat het leven niet altijd over rozen gaat

er komen altijd tegenslagen

we zullen ze moedig dragen

want als je de natuur kan voelen

weet je dat je daar voor open staat!

Een lieve groet namens het complete bestuur Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris