Nou ben ik niet zo’n rekenwonder maar volgens mij kom ik hier aardig mee in de buurt en heb ik, natuurlijk niet allemaal bewust, bijna alle kettingen meegemaakt.

48 jaar x 52 weken = 2496

De eerste jaren was ik natuurlijk te klein om de Dorpsketting te lezen maar toen ik eenmaal wat ouder werd weet ik dat ik iedere dinsdag met smart uitkeek naar het moment dat de Dorpsketting in de brievenbus lag. Mijn broertje heeft de ketting nog een tijdje gelopen, dus dat was weer een voordeeltje. Het was echt “vechten” wie het eerst de ketting te pakken had. Een rustig plekje opzoeken want anders had je kans dat iemand anders hem uit je handen pikte!!

Wat heeft dan al die jaren indruk op mij gemaakt??
Poeh dat is nog een lastige! Het kerstnummer steekt er wel met kop en schouders bovenuit. Die kon ik wel 3 x lezen, zelfs nu nog. Helemaal in de kerstsfeer kwam ik erdoor, heerlijk. De diversiteit aan onderwerpen maakt ook altijd indruk, niet alleen wat er in ons mooie dorpje gebeurde maar ook andere werelddelen kwamen aan de orde. Ruzies werden “uitgevochten” en de week erna weer bijgelegd, vriendschappen werden gesloten en activiteiten georganiseerd. Waar een klein dorp groot in kan zijn!!

Nu ik niet meer in Stompwijk woon lees ik de ketting via de computer, maar als ik bij mijn moeder ben dan lees ik altijd nog een keer de papieren versie. Dat gevoel van het papier door je handen en de geur van de inkt. Dat we in dit digitale tijdperk toch nog een papieren versie van de Dorpsketting in stand kunnen houden, ook al kost dat echt wel wat moeite. Hiermee geven we aan dat we aan iedereen denken, ook aan de ouderen die geen computer hebben of geen mogelijkheid de ketting van iemand te lenen. Ook de vrijwilligers maken indruk, ze doen het toch elke week maar weer en de bezorgers gaan door weer en wind op pad! Dus eigenlijk teveel om op te noemen.

Wat in het gewone leven buiten de ketting het meeste indruk op mij heeft gemaakt is de ramp met de MH17. Ik denk niet dat ik uit hoef te leggen waarom, maar krijg nog steeds kippenvel als ik daar aan denk. Ook in ons buurdorp Oud Ade waren slachtoffers te betreuren, pas nog een stukje over op televisie geweest.

Ik hoop dat de Dorpsketting nog lang blijft bestaan, ook de papieren versie. Nog 48 jaar zal ik wel niet meer halen maar ik zal proberen een eind in de richting te komen.

Van harte gefeliciteerd met dit jubileumnummer!!!!

Agnes Hofstede