O wat waren de weersvooruitzichten slecht. Storm en regen. Achteraf viel het gelukkig nog mee en bleef het aardig droog. Hier en daar een bui en net iets teveel wind om de tent op de brug kwijt te kunnen. Er waren vooral plekjes uit de wind opgezocht om met elkaar samen te komen. De bloempotten zijn afgelopen week al geplaatst en voor de veiligheid op vrijdagavond even naar binnen gehaald. Verlichting siert in de avond de donkere herfstavonden en dat is al een prachtig gezicht.

In de loop van de zaterdag werden er overal voorbereiding getroffen, vlaggen gingen uit en ballonnen opgepompt. Tenten worden achter de huizen verankerd aan een auto, of sjorlijnen, ladders zorgen voor versteviging van de wanden en overdekking. Bedrijvigheid alom.
Om half vier beieren de klokken om ons naar de kerk te lokken, waar koren en burgemeester Tigelaar hun eerste en tevens generale repetitie houden. Om vier uur wordt het feest geopend ter ere van nummer 2500 van onze verbinding binnen het dorp namelijk De Dorpsketting, die vanaf augustus 1970 wekelijk huis aan huis verspreid wordt. Er worden twee gezamenlijke liederen gezongen en dan zit de sfeer er al goed in. Rozen vinden hun weg naar de burgemeester en zijn vrouw en ieder koorlid. Rozen van Stompwijkse bodem en met liefde gekweekt door de familie Hogenvorst/Rozenvorst.
We houden de zangnoten vast om in de tent voor het Kulturhus samen met het shantykoor uit Zoeterwoude te zingen. Koffie en taart gaan in het rond, er zijn veel helpende handen. Leo en Petra worden door hun dochters in het zonnetje gezet, want ja de laatste weken waren we vaak in overleg en vonden ze ons niet thuis. Alwéér een vergadering! Hoe lief als je zo en public wordt toegesproken door je eigen dochters met veel woorden van dank en waardering, zowel binnen het gezin als voor de hele dorpsgemeenschap. Een gigantische bos bloemen en een hotelbon zijn hier getuigen van.

Dan pakt Thor zijn gitaar en ja hij miste de versterking en was mogelijk maar voor een kleine groep te horen. Maar hij deed het wel, we kunnen niet om deze sing a song writer heen. Zelf ben ik met Jacques van Herten op pad gegaan. Eerst naar pastoors bos, waar natuurlijk het trouwbruggetje die dag extra dienst deed. Geheel opgeknapt met een verfje, versierd met verse bloemen en tenten en zitjes in de tent. Ik heb alsnog een trouwfoto op het bruggetje gemaakt omdat onze trouwfoto’s zo goed als mislukt waren. Nieuwe echtparen, setjes, kinderen en iedereen die maar wilde kon op de foto. Oude foto’s hingen in een tentgalerij en dateren uit 1966 toen het bruggetje geplaatst is over de vijver.

We bezoeken een palingrokerij met vissersnetten, recht tegenover de kerk. En Rob vertelde dat als hij op vakantie gaat een foto van de kerk meeneemt, omdat hij niet zo lang zonder kan. De brug bij de Hollander is al weken versierd vanwege hun 50 jarig huwelijk. Bij de boerderij troffen we het schminkteam en de man die kan toveren met ballonnen en ook hier het shantykoor met een ballade voor Jaap en Truus den Hollander. Een vrolijke bedoening die vooral ook in de schuur plaatsvond.

Het burenfeest bij de ‘armen-huisjes’ was heel goed bezocht en stond al in de planning, mooie samenloop van 2 feestjes. Oud en jong, nieuw en lang gevestigde buren vierden hier feest met elkaar. Sommigen hadden hun locatie zo verplaatst dat we hen zelfs over het hoofd hebben gezien. Achter het huis, uit de wind of in de schuur trof men elkaar. Tafels met diverse hapjes van allerlei makers. De golden ticket winnaars brachten hun hamburgers mee en ook die vonden hun weg.

Een housewaring party, een burenfeest in de oude smederij waar het heel goed toeven was. Even op temperatuur komen. Lekkere muziek, gezellige mensen en contacten worden weer aangehaald. Een personeelsfeest bij Akkerlust, zo heeft iedereen wel wat te vieren. Dan hebben we nog maar de helft gehad, gelukkig hier en daar een lift, want de benen protesteren. We treffen de band van Koos, Music on, gelukkig nog. Zij hebben met hun installatie 4 adressen aangedaan. Het was lang niet makkelijk om de soms verborgen locaties niet vinden. Zo gezellig die live muziek.

We gaan naar De Base, die ook in hun eigen vooronder beschutting hebben gevonden, de lichtjes komen hier prachtig uit. Voor het Kulturhus heeft een deel van de Pinksterbloem, Waterviolier zich gevestigd en dat ziet er ook héél gezellig uit. Soms is de brug al weer ontsierd en is de warmte binnen opgezocht. Rietstegels en extra chrysanten versieren andere bruggen en ook daar heeft men elkaar gevonden. Een eervolle vermelding is zeker op zijn plek. De Meerlaan heeft hier een plekje gevonden. Trouwens ook een eervolle vermelding voor die overheerlijke koffie en appeltaart! Tenten waar mensen opeen gepakt zitten, dichtjes bij dichtjes. De jury bestaande uit nachtburgemeester Marcel Zuidgeest en vice burgemeester Martin Spruit die ook cultuur in zijn portefeuille heeft, hebben nog een lange weg te gaan.

(Dank Carmen voor deze foto’s)

We pakken nog een optreden mee bij Aad en Romy de Winter bij de Westeinderweg, waar Marco de Groot zijn stem laat horen. Zijn financiële bijdrage verdwijnt in de pot voor Stichting Opkikker. Hier kon je eendjes vissen in een zwembad voor het goede doel. Er waren prijzen beschikbaar gesteld, gekocht bij de Stichting Opkikker. Op het terras bij Aswieta treffen we nog de resten van een gezellige avond. De Hoge Brug ruim versierd met verlichting en slingers. In de verte twinkelen lichtjes, de avond vordert al flink.
Hier en daar is de koffie al gezet en gedronken en gaan overheerlijke appeltaarten in het rond of chocolade cake. Jammie. De jury heeft ook nog een lange weg te gaan.

Als organisatie comité zijn we er van overtuigd dat de brug bij Gert Janson in de prijzen valt en daar wordt alvast de buurman en buurmantaart gebracht. Het is immers hun burendagfeest.
Na lang wachten, de bezoekers bij het Kulturhus gaan op visite bij the Base, waar opnieuw Marco gaat zingen. Ik staar over lege banken, jawel gesponsord door Pdro en volle tafels en leg mijn benen in ruststand.
Dan komt de jury aangesjokt. De uitslag luidt:
nummer 1: de brug bij Gert,
nummer 2: de mencave bij Van Bemmelen waar het dekzeil over de takken van de boom gespannen is en minimaal 3 ladders zijn ingezet.
nummer 3: de Westeinderbrug bij de Winter.

We gaan op pad om de taarten uit te delen en krabbelen het labeltje 1e prijs van de taart en brengen dat labeltje alsnog bij Gert en consorten. Ze waren ervan overtuigd dat ze de winnaars waren! Dus die actie maakte het weer goed. De groene taart ging naar Van Bemmelen waar deze eveneens met open armen werd ontvangen.
De witte taart vond zijn weg naar Aad en Romy waar direct het mes werd ingezet en de kaken aan het werk. Wat een heerlijke taart, wat een lekkere laagjes.
We gaan weer terug naar de basis, waar alles zo goed als opgeruimd is. Dan wordt het nagenieten en dank zeggen aan allen die hebben bijgedragen aan dit Bruggenfeest. Alle helpende handjes bij de voorbereiding en het opruimen, héél veel dank. En natuurlijk dankzij de bijdrage van Fonds 1818 en Vlietwensen, zonder hen was dit niet mogelijk geweest. 1818 x dank.

Dan over 2 weken nummer 2500, tja dan is het woord aan de verenigingen en u als lezer. Wij hebben ons kruit verschoten.

Petra en kijk: https://www.youtube.com/watch?v=bBCeSrbuIms