Afgelopen weekend vond het Nederlands Junioren en Jeugdkampioenschap plaats in Eindhoven. Afgelopen
weken hadden Jelsie en haar trainer zorgvuldig bekeken welke afstanden er gezwommen zouden worden. Jelsie maakte medaillekansen op vele afstanden. Maar gezien de zwaarte van een 3 dagen durend toernooi, is het noodzakelijk om enkele afstanden aan je voorbij te laten gaan. Uiteindelijk zou Jelsie starten op 10 individuele afstanden waardoor ze alleen de 200 rug aan haar voorbij liet gaan. Er was nog één leeftijdsgenoot van Jelsie die het ook aandurfde om op 10 afstanden te starten; de andere concurrenten namen wat meer rust of hadden minder keuzes in de behaalde limieten.
Vorig jaar opende Jelsie haar toernooi met goud op het eerste nummer: 50 meter schoolslag. Maar vrijdagochtend kon Jelsie niet meer dan zeer tevreden zijn met haar bronzen medaille. Vervolgens wist ze zich te kwalificeren voor de twee finales in de middag. En in die middag liet ze gelijk maar zien dat ze in topvorm was door overduidelijk goud te behalen op de 200 meter wisselslag en 100 meter rugslag. Haar concurrenten wisten nu dat de rugslag de nieuwe specialiteit van Jelsie is.
De 50 meter vrije slag op zaterdag was ook bijzonder mooi. Er waren voor dit sprintnummer zo een 5 serieuze kanshebbers voor de hoogste trede op het podium. Jelsie was snel in de voorronde al moest ze wel 3 zwemmers voor laten gaan. Haar coach zag echter nog enkele verbeterpunten. Dus Jelsie ging naar het startblok met enkele aanwijzingen die in een race van 27 seconden strikt moesten worden opgevolgd. En na deze 27,33 seconden had Jelsie aan Eindhoven laten zien: Een winnende coach heeft altijd gelijk! Helaas is het niet toegestaan om samen met je coach op het podium te staan, maar zeker deze keer had hij het meer dan verdiend om mee te lopen naar de hoogste trede van het podium.
Zondagochtend was het zover: Jelsie haar favoriete nummer. Ze had 2 voorgaande jaren al goud gehaald op de loodzware 400 meter wisselslag. Ze was er op gebrand om hier een serie van 3 van te maken. Na de vlinderslag had Jelsie nog een kleine achterstand. Maar op de rugslag wist ze deze om te zetten naar een forse voorsprong. Tijdens de schoolslag die volgende werd haar voorsprong steeds kleiner. En na 80 meter vrije slag zag ze haar concurrent naast haar. En toen kreeg Jelsie de spirit van haar sprint van een dag daarvoor waardoor ze net als eerste aantikte:
weer goud.Later die ochtend stond Jelsie weer op het startblok voor een ander sprintnummer: 50 meter vlinderslag. In het verleden had ze wel eens een medaille behaald op dit nummer. Maar ze wordt niet meer als één van de specialisten gerekend. Toch mocht ze in de buitenste baan deelnemen in de finale (de snelsten mogen in de middelste banen zwemmen). Haar start was goed, maar omdat ze in de buitenste baan lag konden we door het publiek niet meer zien wat daarna gebeurde. Het enige dat wij konden zien was het scorebord dat in minder dan 30 seconden liet zien: Jelsie van Ruijven 1! Dit was een complete verrassing.
Zondagmiddag zagen we dat “de man met de hamer” Jelsie op de hielen zat. Met een loodzwaar programma is het niet vreemd dat je deze een keer tegen gaat komen. Het was dan ook verwonderlijk hoe ze op wilskracht nog een bronzen en zilveren medaille in de wacht wist te slepen. Maar op de 100 meter vrije slag dook ze niet onder de 1 minuut (1:00.23) waardoor ze nog even moet wachten op de appeltaart van haar coach.
Als afsluiting zwom Jelsie met haar clubgenoten een estafette. Jelsie wilde haar teamgenoten nog een mooie middag bezorgen, maar helaas zat er niet meer in dan een 6e plek. En Jelsie mocht zondagavond de balans opmaken van een bijzonder toernooi met 10 individuele afstanden: geen appeltaart maar wel 5 x goud, 2 x zilver, 3 keer brons en ook winnaar van het medailleklassement van haar leeftijd.
Ilona van Ruijven