Deze week konden we zowel op zaterdag als zondag een rit rijden met de Toerclub. De weersvoorspellingen hielden echter velen thuis. Zaterdag, Koningsdag, verschenen 5 mannen bij de sporthal voor het jaarlijkse rondje Haarlemmermeer. Van hen ging 1 toch maar zelf een kleiner rondje en de 4 man van de A1 reed met de harde zuidwester in de rug in sneltreinvaart tot aan Schiphol. Vanaf daar buigt de route geleidelijk terug richting het zuiden en was het een kwestie van kop over kop stoempen tot aan Cruquius. Daar lieten we ons de oranje moorkop goed smaken. We vonden dat we die wel verdiend hadden. Het was tot dan toe droog gebleven, maar op de terugweg kwamen we alsnog in een klein hagelbuitje terecht. Daarna volgden nog veel natte wegen, maar gelukkig geen regen meer. De wind wakkerde nog wel wat aan en zo kwamen we moegestreden na zo’n 110 km weer in Stompwijk aan.
Op zondag hadden alle groepen de rit naar de Bollenstreek op het programma staan. Vol goede moed stonden ruim 40 fietsers aan het vertrek, waar het op dat moment nog droog was. De A1 vertrok met 6 man richting Voorschoten onder een dreigende lucht die zich al snel opende boven onze hoofden. Regelmatig mengden de neervallende regendruppels zich met het opspattende water van de wielen voor mij en zo leek wel een continue bui tot aan de koffie. Toch schijnt het af en toe ook wel even droog geweest te zijn. Tussen al deze druppels door zochten wij onze weg en hier en daar ook naar de wereldberoemde bollenvelden. Dat viel niet mee, want in veel gevallen waren de tulpen al uitgebloeid of van hun kelken ontdaan. Gelukkig zagen wij hier en daar nog een kleurig veldje en was de moeite niet helemaal voor niets. Het laatste lusje langs de Keukenhof sloegen wij maar over en zo arriveerden wij nog net als eersten bij de wielerkantine in Lisse. Al snel druppelden ook de andere groepen binnen. Na de koffiestop was de lucht wat opgeklaard en reden we met een voorzichtig zonnetje richting de Haarlemmermeer. We gingen een stukje de polder in richting Abbenes en ontdekten ook daar nog een veld met uitbundig bloeiende tulpen. Verder richting huis begon het bij Rijpwetering toch weer te regenen en besloten we maar om de donkere wolken boven Hoogmade te ontwijken door via Oud Ade te rijden. Daarna brak de zon weer door en eindigden we onze route langs de Vliet waar vanaf de Kniplaan ieder zijn weg richting huis insloeg. Met ruim 80km op de teller waren we weer terug in Stompwijk.
Arno van Rijn

De A2 vertrok om 9:00 uur met 10 man op weg naar de bollenvelden. Het weer was dusdanig dat je niet veel toeristen in het gebied van de bollenvelden mag verwachten. En dat was inderdaad het geval, we hadden daarom prima uitzicht op alle velden. Zo heeft ieder nadeel zijn voordeel, ook deze natte en koude zondag. Toch is er nog wel wat te klagen over de bollenvelden. We hebben weinig tulpen gezien. Zouden de bloemen tijdens het mooie paasweekend allemaal geplukt zijn door de toeristen? Ieder jaar staat deze tocht naar de bollen op de kalender. En dat moet zo blijven: dit is een mooie traditie voor een toerclub in het westen van Nederland. De mannen die de route hadden gemaakt, hadden weer enkele weggetjes gevonden waar ik nog nooit was geweest. Top gedaan! De pauze was bij wielervereniging De Bollenstreek. Gelukkig hebben de medewerkers in de kantine wel vaker zulke vuile renners binnen zien komen en schrikken daar dus niet van. We waren immers zo smerig dat een restaurant/café ons zeker zou hebben geweigerd. Overigens hebben we de kantine weer netjes achtergelaten; de tafel en enkele stoelen hebben we nog maar even afgenomen met papier.
Afgelopen zondag was zo’n wielerdag dat je niet weet welke kleding je moet aantrekken. Hoeveel laagjes shirt trek ik aan, handschoenen met lange vingers, overschoenen, regenjack aan? Achteraf gezien had ik niet helemaal de juiste keuze gemaakt; geen overschoenen. Bij thuiskomst waren mijn voeten ijsblokjes en hadden ze enige tijd nodig om te ontdooien. Misschien had ik net als een van de andere leden van de A2 mijn sokken tijdens de pauze uit moeten trekken. Maar zo’n koude en natte tocht geeft des te meer voldoening achteraf. Dan heb je het wel verdiend om ’s middags op de bank Luik-Bastenaken-Luik te kijken. Helaas was het dit keer geen Nederlander die won. (bij de dames overigens wel, red.)
John Oudsen

Afgelopen zondag vertrokken we met 10 man van de A2 richting Lisse voor de dit jaar ‘zogenaamde’ Tulpentocht, maar daarover later meer. De weerspellingen waren niet ongunstig, ware het niet dat bij het vertrek enige spetters naar beneden kwamen. Via de  Meer en Geer, Kniplaan en Horstlaan kwamen we in het koninklijke Wassenaar terecht, waar uiteindelijk net zoveel koninklijke regen viel  als op Koningdag zelf. Maar Arie van Mullem zei optimistisch dat het allemaal wel meeviel. Via Noordwijkerhout kwamen wij als een stelletje verzopen katten bij de wielrenvereniging van Lisse uit voor een niet te versmaden bakkie koffie en een heerlijk appelpuntje. Eenmaal in het clubhuis werd er een optelsom gemaakt met de andere groepen van de TC Stompwijk hoeveel tulpenbollen we allemaal hadden gezien. Onze groep kwam op anderhalve tulpenbol uit, en een woordvoerder bij een ander groep had er helemaal geen één geteld, en had tevens een nieuwe naam bedacht voor deze toch wel altijd mooie rit; namelijk De Lege Stelen Rit. Via de Haarlemmeerringvaart reden we in een strak tempo de kortste weg richting huis. Echter bij de Nieuwe-Wetering stond de brug omhoog en werd er gekozen om via Roelofarendsveen naar huis te rijden. Nog voor Hoogmade werden we getrakteerd, waar ondergetekende al bang voor was, op een enorme regenbui. Had gelijk tevens ook een nieuwe naam voor deze rit: Het Regent Pijpenstelen Rit. En Arie bleef maar volhouden dat het allemaal wel meeviel.
Met 95 km op de teller en een doorweekt pak hebben we toch weer een hele leuke ochtend beleefd, waar onder het fietsen ook wel veel gelachen is, mooi toch? Aanstaande zondag, 5 mei, iedereen veel plezier en succes met de 11-Dorpentocht.
Adrie van Santen

Tulpentocht?? Het lijkt er niet op…
Afgelopen zondag stond de Tulpentocht ingepland op de toerkalender. Met de nieuwsberichten van afgelopen weken in het achterhoofd en niet al te beste weersomstandigheden gingen we met een kleine A3 en grote vrezen op stap. Die grote vrezen slaan op de nieuwsberichten rondom de werkwijze van de bollenboeren. Waar deze brave borsten vroeger met de hand en een klein schaartje alle bloemen van de stelen afbraken, vallen zij nu hun bollenvelden aan met grof geweld! Trekkers met brede snijmachines rauzen over de terreinen en in tijd van een poep en een zucht zijn alle tulpen geknipt en geschoren…. Nu doen wij er alles aan als Toerclub om grote drukte op de wegen te vermijden. Wij kiezen rustige dagen om niet in het vaarwater te zitten van alle aanwezige en economisch broodnodige toeristen. Pas nadat half Duitsland de tulpen in volle glorie en bloei heeft aanschouwd gaat de Toerclub op pad richting noordwest om alle schoons van de bollenstreek te aanschouwen. En ja hoor, de verwachting kwam uit: kleurrijke veldjes waren ver te zoeken. De boeren hebben met bovengenoemd zwaar geschut alle rood, geel en paars in een tijdsbestek van enkele dagen weten te vernietigen. Weg mooie kleurrijke bollenvelden. Het is zo droevig gesteld dat ik twijfel om volgend jaar de tulpentocht nog wel op te nemen in de toerkalender. Misschien moeten we de naam veranderen in “lege stelen-route” of iets dergelijks. We hebben nog een seizoen lang om dit te overdenken. Dan de rit zelf. De A3 had deze dag veel overeenkomsten met de (oudere) A2. Bij Katwijk haakte Jan Berg af en bij Noordwijk verliet onze captain het schip. We startten met 9 man en na 30 km hadden we er nog slechts 6 over (moet herkenbaar zijn voor A2-lezers..). Met aanwijzingen door onze captain als: “nog een stukkie rechtdoor, dan rechts en daarna om die dikke boom heen en dan ben je er bijna” vervolgden we na enige aarzeling onze weg naar Lisse. Ook zonder captain liep dat allemaal gesmeerd. De koppen tijdens de koffie bij elkaar gestoken voor een leuke route terug en dat is ook dik voor elkaar gekomen. We kozen de route ringvaart – Oude Wetering – Oud Ade – Leiderdorp en na ontvangst van een buitje regen, Jawel…, ook wij hebben hem gekregen, keerden we met een kleine 90 km. Op de teller terug in Stompwijk.

Komende week staat de Elfdorpentocht op het programma. Nog even duimen dat de weergoden ons niet in de steek gaan laten en dan verwacht ik weer een groot deelnemersveld. U rijdt toch ook mee?
Mooi is dat na de oproep onder de leden diverse vrijwilligers zich hebben aangemeld ter ondersteuning van de organisatie. We hebben zelfs al spontane
aanmeldingen voor de editie van volgend jaar. Dat is zeker een goede zaak en ik wil hierbij deze vrijwilligers bij voorbaat alvast danken voor hun inzet. De Elfdorpentocht draait immers op de inzet van vrijwilligers.
Tot zondag bij de Elfdorpentocht!
Hans

C1 naar de bollen
De weersverwachting was flut en het is dat we naar de bollen zouden gaan, anders was ik lekker blijven liggen. De bollenvelden hebben altijd extra aantrekkingskracht op mij, hoewel er al veel uitgebloeid was. Met 5 vrouw en 1 man aan de start, en belangrijk man, de man had een navigatiesysteem en wat een leuke. Er zit zelfs een knop ‘surprise-me’ op en het werd een verrassingstocht dwars door Leiden heen, gebaande wegen maar ook door parkjes en zelfs waar doodlopend stond was er weer een uitweg beschikbaar. Bij de start was het nog droog, maar voordat we in Zoeterwoude waren begon het al flink te spetteren, zelfs zo hard dat we schuilplaats zochten en vonden bij de bushalte vlak bij La Place. Sport verbindt en dat klopte vandaag, want met de hardloopgroep en een verdwaalde fietser vonden we gezamenlijk onderdak. Het was zo koud dat de handschoenen weer aangetrokken werden over de klamme handjes. Bij de koffiestop konden we heerlijk opwarmen en kwam de zon zelfs even door, maar ja de broeken bleven vochtig, de temperatuur steeg 2 graden naar 11. Mwahh. Een enkel bollenveld kleurde het landschap en daar
hebben we direct gebruik van gemaakt. We hebben onszelf nog even verrast met een rondje park bij Kasteel Oud Poelgeest, wat een prachtige tuin. Terug door Leiden waar molen De Valk gehuld was in het rood-wit-blauw. Steegjes, singels, bruggen allemaal even mooi op zondagochtend. Heerlijk om op zo’n manier de dag te starten.
Petra

C2
Een twijfelachtige ochtend voor wat betreft het weer, maar toch met vijf fietsers vertrok de C2 voor een fietstochtje van zo’n 40 km. Lisse werd ingeruild voor Wielervereniging Avanti in Alphen a/d Rijn. We gingen droog van start, maar in Zoeterwoude kregen we al een kleine zegen van boven. Nu had iedereen de regenkleding aan. Richting het Molenpad naar de fietsbrug over de Oude Rijn en bij de Koudekerkse brug namen we weer de andere kant van het water. We kwamen om even na tien uur aan met 19 km op de teller. We genoten van de koffie met lekkere koek en nog meer genoten we van onze rekening, want die was zeer laag. De terug route ging via het Rietveld en Hazerswoude Dorp naar huis. Onderweg kregen we weer ’n bui op ons “dak”, maar dat kon ons niet deren.  Met 40 km waren we rond 11.45 uur weer in Stompwijk. Volgende week is de 11-Dorpentocht en de C2 heeft het plan om 09.00 uur te vertrekken. Dus kom rond half negen naar de Bles voor de inschrijving en ’n bakkie, zodat we op tijd kunnen vertrekken. Het verslag is namens Fried.
Groet, Lia de Jong-Zwetsloot