Kerstdiner met VrouwActief

Dinsdag 11 december kwamen wij met VrouwActief tezamen onder sterren blinken om met elkaar te eten en te klinken. Het jaar wordt traditioneel afgesloten met een gezellig kerstdiner. Het geheel werd in winter-wonder-landsfeer gehouden met een bandje dat toch stemmige muziek wist te maken. Ook hier waren weer de nodige complimenten op zijn plaats. Elk jaar weer weet dit bestuur een afwisselend programma samen te stellen en met elkaar. Tijdens mijn ‘stoelendans’ werd dit van alle kanten aangedragen, dus het eerste compliment is aan het bestuur. Meiden jullie maken er elke keer weer een feestje van.

Na het hoofdgerecht ga ik even links buurten bij Annie van Rijn, die Ida Soonius en Wil Soonius- van Leeuwen wil complimenteren over de wijze waarop zij hun (schoon)moeder hebben bijgestaan. Ze hebben ontzettend goed voor haar gezorgd in haar laatste dagen. Eerst al nadat zij gevallen was en in het ziekenhuis terecht kwam, toch weer op de been kwam en naar huis kon. Zij hebben haar tot het laatste moment bijgestaan.

Rechts van mij zit Loes de Haas, zij complimenteert haar drie dochters voor hun luisterende oor, ze stonden afgelopen jaar extra voor elkaar klaar. En dan die Marry die ondanks haar zware traject iedereen optimistisch en vaak humoristisch via de app op de hoogte hield van haar medisch traject en het zelfs een keer appeltje-eitje noemde. Als moeder wist Loes dat dit ‘eitje’ een heel zware dag in het ziekenhuis was.

Mijn stoelendans begint en ik ga de zaal door. Leny Boon heeft ean complimenten voor Elly de Waal, ze heeft altijd een vriendelijk woord voor een ander, je bent er altijd welkom, ze heeft overal een oplossing voor. “Kom gezellig eten in het tuinhuisje”. Ze is altijd positief en het is heerlijk om je aan dit gezelligheidsmens te warmen. Ik waardeer dit enorm.

Lia van Marwijk heeft bewondering voor haar zoon Robin en zijn partner Anneke, zij combineren de zorg voor hun drie kinderen, met werk en in het geval van Anneke zelfs met onregelmatige diensten en verbouwingen van het huis. Hoe krijgen ze dat toch voor elkaar?

Betty van Rijn werkt als vrijwilligster bij tafeltje-dek-je, PCI en de Zonnebloem en het bestuur van deze laatste organisatie wil zij complimenteren. Zelf doet ze maar een klein onderdeel het halen en brengen van gasten om naar het kerstfeest te brengen. Het kerstfeest wordt georganiseerd voor honderd mensen, die gehaald en gebracht moeten worden, schema’s van de ritten, regelen van auto en chauffeurs, cadeautjes inkopen en wat al niet meer om iedereen een fantastisch kerstfeest te bezorgen. Ontzettend veel werk voor een dankbare groep.

Cock Luiten wil graag een hart onder de riem steken voor hen die de decembermaand als moeizaam ervaren. Het verlies blijft juist in deze maand altijd zo confronterend, ze wil een lichtpuntje voor iedereen die dat nodig heeft. Ik kwam vandaag een mooi verhaal tegen die het hebben van verdriet prachtig verwoord en ik moest direct aan Cock denken.

Verdriet verandert

Verdriet verandert jezelf

Verdriet doet je anders horen, anders zien, anders waarnemen, anders voelen

Verdriet maakt je gevoeliger

Verdriet verandert je contacten,  je levenszin, je levensverwachting

Verdriet verandert je interesses

Verdriet verandert de mensen om je heen

Verdriet maakt je vergeetachtig soms, maar nooit vergeet je wie eens jouw leven anders maakte, hoop, zin en levenslust gaf, een nieuwe kleur

Verdriet verandert ook zelf

Zwaar als het kan zijn, loodzwaar –  bijna niet te verdragen –  kan het anders worden,

lichter soms, maar nooit vergeet je wie eens jouw leven anders maakte

Verdriet kun je niet alleen dragen

Verdriet kan anders worden, als er mensen meedragen

Auteur: Marinus van den Berg

Het helpt als je weet dat je niet alleen in je verdriet staat.

Carla Belt wil haar man Joop een compliment geven. Joop is sinds september met pensioen maar achter de geraniums wil hij niet. Zo kwam het dat hij tijdens werkzaamheden bij een nieuwe baan een rolcontainer op zijn voet kreeg en hiermee doorgelopen is. Weliswaar wel naar de huisarts, fysio, maar de pijn bleef. Inmiddels had hij een andere érg leuke baan, wilde hij zich niet ziek melden om toch maar een goede indruk te maken. Hij was immers nooit ziek. Deze instelling en zijn mentaliteit: niet zeuren! Hielden hem letterlijk te lang op de been. Nu blijkt dat zijn achillespees is afgescheurd en is hij aan huis gekluisterd en ondergaat zijn herstel zonder verder te zeuren en dat is dan toch ook weer een voordeel van deze mentaliteit. Een spoedig herstel Joop.

Anja Halverhout zit ook in de lappenmand, zij zit met haar linkerhand in het gips. Ze wil een compliment aan haar collega geven die nu al het werk op zich neemt en dubbele taken verricht. En ze regelt het allemaal. Dit neemt bij Anja veel zorgen weg en kan zij zonder problemen revalideren dat doet haar goed. Ze mag immers 5 weken niet werken maar revalideren. Ondertussen helpt Ger haar thuis met alles, zoals zeep op haar handen, het wassen van het haar, het haar opsteken, helpen aankleden want alles is gewoon een hoop gedoe. En hij doet het met liefde.

Wil en Ida Soonius willen aan de hele familie een compliment geven. Met elkaar hebben zij Moe Soon bijgestaan tijdens haar ziek zijn. Hebben veel meegemaakt en met elkaar, voor haar gezorgd tot de laatste dag, de begrafenis en het ontruimen van haar fijne huisje op het Akkermunt. Wil kijkt nog uit gewoonte of er een lichtje brandt, maar ze is er nog niet echt langs geweest.

Wil van Es zit natuurlijk bij de Libelle-meisjes (Martha Hooijmans, Anneke de Jong, Wil van Leeuwen, Regina de Winter en Ida Soonius) die door het afscheid van Alie van Veen en Annie van der Poll een zwaar verlies hebben geleden. Wel worden er heel voorzichtig plannen gemaakt voor een gezamenlijk reisje met elkaar. Martha heeft Annie erg gemist bij aerobic, samen liepen ze naar de sporthal en weer terug. De eerste maanden was er eerst niets meer aan. Annie was altijd de gangmaker en haar lach klonk overal bovenuit. Ook met Alie kon ze altijd zo lachen om allerlei gekkigheid. Het verlies wordt dragelijker nu ze samen met Wil en Ida naar de sporthal loopt.

Marc Lelieveld, Marvin van Leeuwen en Martijn van Es hebben de marathon van Rotterdam gelopen. Marvin liep zijn 1e marathon op zijn 39. Jongens, ik spreek alleen maar trotse moeders. Echt goed gedaan.

Wil van Es heeft afgelopen jaar een nieuwe knie gekregen en was opnieuw erg afhankelijk van Siem die al die weken voor haar heeft klaargestaan. Siem heeft inmiddels de nodige ervaring en dat scheelt.

Martha heeft een compliment voor haar Theo, hij heeft 2 jaar geleden een hartinfarct gehad en nu fietst hij net zo makkelijk naar Nootdorp om bij hun zoon te helpen verbouwen. Hij is de hele dag actief en maakt ’s avonds nog muziek, waar haalt hij de energie toch vandaan?

Bep v.d. Meer heeft een compliment voor haar kleindochter Laurie van der Meer, die haar partyplanner was toen ze 75 jaar werd. Het is gevierd in de Bles waar Laurie werkt, ze heeft ontzettend goed geholpen en ze was zelfs de taxichauffeur. Bep werd van huis opgehaald.

Zelf heb ik nog een compliment voor Bep, die zo enthousiast mee hielp op de buurtschoonmaakdag. Ze haalde enorm veel vuil op van de sportvelden. Ze vond zelfs nog twee voetballen, geen vuiltje ontkwam aan haar lange arm.

Ria Luiten heeft een compliment voor Ton Zuidgeest die elke dag hond Scotty uitlaat en hem flink laat lopen. Haar dank is groot.

Ook El Knebel is bijzonder blij met Leny en Ton Zuidgeest. Toen ze pas op vakantie ging hebben zij op Speedy gepast. Hij heeft het enorm naar zijn zin gehad, hij was wel blij toen hij de baasjes weer zag maar niet écht enthousiast en dat is een goed teken.

Bep v.d. Meer heeft tevens een compliment voor Martien van Veen, hij slaat zich er zo knap doorheen en zij weet hoe het is om er alleen voor te staan.

Rietje Soonius is ontzettend blij met haar kleinkinderen. Maureen is altijd een vrolijk meisje en ook bij tegenslag kan zij toch de wereld aan, immers bij tegenwind gaat de vlieger hoger. Fiep is ook heel bijzonder, ze is een erg gevoelig meisje en houdt van regels en regelmaat, dan kan zij het best uit de voeten. En Mijs is de ondeugd zelf, een dondersteen vol kattenkwaad. Daniel is haar allerliefste (en enige) kleinzoon. De kleinkinderen zijn een heerlijk bezit en het houdt hen op de been.

Regina de Winter heeft 5 kleinzonen en een kleindochter, maar Tim heeft toch een speciaal plekje in haar hart. Hij is lang zoekende geweest en wilde net als iedereen zijn. Het lijkt erop dat hij zijn andere leefwijze heeft geaccepteerd en dit besef maakt hem minder opstandig en geeft rust. Een dapper persoon, daar kun je niet omheen!

Marijke en Helmi Luiten zijn sinds enige tijd lid van deze club en voelen zich helemaal thuis. Helmi is trots op Marijke omdat ze op haar kleindochter past en van die lekkere taarten kan bakken. Marijke heeft een compliment voor mij omdat ik altijd zo mij best doe om van het kerstnummer iets leuks te maken. Dank! Dan zijn er van Marijke volop complimenten voor haar schoonzoon Vincent, omdat hij in Stompwijk durft te wonen. Hij heeft lange tijd gezegd dat hij hier écht niet wilde wonen. Hij wilde de stad Leiden niet inruilen voor het dorp Stompwijk. Maar door samenloop van omstandigheden; een ruime en mooie betaalbare woning, kinderopvang in de straat, opa en oma binnen handbereik én niet geheel onbelangrijk dochter Lizze is gek op t Geertje. Hierdoor is hij toch overstag gegaan en hij lijkt steeds meer zijn draai te vinden. Hij loopt hard in de polder en heeft zich zelfs bij de Stompwijk ’92 aangemeld. Bijgaande foto is gemaakt tijdens het sinterklaasfeest waarvan de inhoud van bovenstaande tekst in 2 A viertjes is uitgemeten. U begrijpt dat de foto met toestemming van de maker en zonder toestemming van Vincent geplaatst is!

Greet Westerman wil Martin van Veen een compliment geven omdat hij altijd klaar staat voor klusjes in en rond het huis. Weer of geen weer, hij fikst het en hier wordt ze helemaal blij van.

De zaal is inmiddels bijna leeg en het personeel ruimt de zaal leeg en wij nestelen ons nog even in de bank. Ik vraag aan Jeannette van Uffelen die druk in de weer is met het rechtzetten van de tafels wie zij een compliment wil geven. Ze denkt geen seconde na en zegt: dat is Christa van Leeuwen omdat ze ontiegelijk lief is, ze heeft een goed hart én ze heeft haar bruiloft gepland in de Bles en alles liep op rolletjes. Jeannette is moeder van drie kinderen en woont in Leidschendam en werkt in de Bles.

Het was me weer een ontzettend gezellig avondje.

Petra