Gedachten die samenhangen met de ‘omgeving’ waar ik doorheen fietste. En dan vooral over wat je zoal tegenkomt, medefietsers, al dan niet peddelend op kinderfietsjes of elektrische fietsen of rondscheurend op mountainbikes of racefietsen. Wandelaars met GPS sytemen in de hand en toch ook kijkend op kaarten. We zitten duidelijk nog in een transitietijdperk wat routebepaling betreft.

En natuurlijk ook dieren, koeien, paarden, schapen, vogels met kuikens en natuurlijk die ganzen. Het lijkt wel of het elke maand meer worden. Opvallend is ook het grote aantal doodgereden vogels, zelfs op het fietspad! Ik moet dan toch aan die flitsende wielrenners denken, maar misschien toch ook aan de voortsnellende oudere fietser die gebruik maakt van een elektrische fiets.

De natuur is fraai voor wie er oog voor heeft. Duidelijk is dat je er niet al te ver voor weg hoeft te gaan. Toch moeten we niet overdrijven. Wat wij natuur noemen is gemaakte natuur. In Nederland is niks meer wild of ongerept. We zien precies neergelegde boomstammen, sloopafval, fraaie paden van zeeschelpen en houtsnippers, keurig in het gelid staande bomen. Slechts een metertje naast het pad wordt gemaaid.

Het toppunt van ‘prachtige’ natuur in de buurt is de Leidschendammerhout met aan de ene kant de druk bevaren Vliet en aan de andere kant de drukke A4. Wie zich goed opstelt kan vanaf de vluchtstrook van de A4 tussen de bomenrijen door de plezierjachten in de Vliet zien varen. Ik chargeer, ik weet het. Maar voor wie het wil zien zijn er mini gebiedjes, stukjes prachtige natuur op de vierkante meter, leuke doorkijkjes.

Ter illustratie hieronder een paar foto’s.