De oproep in de Dorpsketting om een stukje te schrijven voor de ‘Kerst-Ketting’, ontging mij niet. Ik was dan wel gestopt met de schrijverijtjes voor ze, maar ja, ’t bloed kruipt waar het niet gaan kan en schrijven voor de Kerst-Ketting was altijd al een feestje!

Zo aan het eind van het jaar is terugkijken altijd wel lollig om te doen, we vergeten immers zo snel..

Ik ook. Daarom ben ik eens gaan kijken op internet en al gauw vond ik enkele top 10 lijstjes met daarin wat we met zijn allen het meest gegoogled hebben. Aan mij nu de taak het een beetje in de juiste volgorde te zetten, wat overigens vast niet zal lukken want ik word ook een dagje ouder. 

Begonnen we het jaar nog met de Elfsteden-koorts, maar nadat dat als een nachtkaars uitging kleurde het land oranje want de EK stond voor de deur. Toen wisten wij nog niet dat onze vertegenwoordigers eigenlijk ‘geen zin’ hadden… De Oranje-koorts kreeg een flinke dip door het nieuws over Prins Friso en menigeen leefde mee met onze moeder des Vaderlands. Ondertussen zaten we massaal te Wordfeudten en kwam ik er achter dat ik alle spelletjes steeds verloor waarna ik dit spel gauw van mijn telefoon afhaalde. De volgende klap was de val van het kabinet. Een klein klapje overigens, want je hoefde geen hoogleraar te zijn om te snappen dat die combinatie geen lang leven had. Aan het gedogen kwam eindelijk een eind en alle grappen die hier nog over verzonnen moesten worden, in de kast.

Ondertussen verhuisde ik van een zolderkamer in Den Haag naar een flatje in Leidschendam. Een eigen flat waardoor ik nu behoor tot de Club van Huizenbezitters! Klein-Stompwijk zou je het kunnen noemen want ik heb al verschillende Stompwijkers hier gezien!

De Olympische Zomerspelen werden een leuke onderbreking. Herstel, een schitterende onderbreking van dit jaar! Met als niet te beschrijven hoogtepunt het optreden van Epke Zonderland! En daarbij het commentaar van Hans van Zetten, dat was de kers op de taart! Maar laten wij de opening ceremonie ook niet vergeten, met open mond zat ik voor de tv en de ooooo’s en aaaaaaaah’s  vlogen door mijn flatje. Na dit sportieve feestje kwam er nog een Stompwijks feestje, namelijk de Kermis! Eindelijk kreeg de organisatie wat zij verdiende: heerlijk weer! En doordat alles in Stompwijkse handen kwam was er ook geen sprake meer van een hamburgeroorlog! En deze keer heb ik voor het eerst de Kortebaanwedstrijd mee mogen maken en dat was een top ervaring! Ik heb nooit geweten dat het zó gezellig kon zijn in een weiland!

De politici begonnen met hun campagne, lees: elkaar verwijten maken, en wij moesten dat allemaal aanhoren (soms met het schaamrood op de kaken..).  Eén dag na de verkiezingen begonnen de kemphaantjes direct met zoete broodjes te bakken, of er geen vuiltje aan de lucht was en alle kiezers snapten er niets meer van. De SP was trouwens de meest gezochte partij op Google en de Partij voor de Dieren het minst, maar toen wisten wij nog niet dat er een bultrug zou aanspoelen…

Nadat de rook boven Haren verdwenen was (en een beetje normaal mens zich bleef afvragen waarom het zo moest lopen) keerde de rust terug en nam Yvonne het roer over met haar boeren en boerin. Ik keek daar niet naar hoor, maar op de een of andere manier kwam de informatie toch naar mij toe. Boer zoekt Vrouw was hot en de niet-kijkers werden meegesleurd met Boeren Aad, Martin en Henrieke. En de rest.

Dan was er nog ‘dat’ boek. Dat boek dat menig vrouwenhart sneller deed kloppen en waar wij, mannen, geen grip op kregen. Dachten wij eerst nog aan een kleurenpalet uit de verfhoek van de Gamma maar na wat recensies gelezen te hebben (en opgewonden verhalen van de dames op Facebook e.d.) bleek het gewoon te gaan over erotiek. Erotiek voor vrouwen onder de noemer: literair. Nou, als dat literair is ben ik Harry Mulisch!

De eerste vrijdag van december zou een dag worden vol files door hevige sneeuwstormen en we hoefden nog net niet ramen en deuren te sluiten… Code Oranje! Ook de spoorwegen zette zich schrap en ik kocht voor de zekerheid de supermarkt leeg met stapels conserven en liter flessen water. Oh ja, en batterijen natuurlijk. Uiteindelijk vielen er twee vlokken en was er niets aan de hand. Nee, dan begin februari, toen werd in België het file record verbroken met een lengte van 1275 kilometer door de sneeuw! Wij hadden ook een record, namelijk het record De Langste Polonaise door 1723 mensen voorbij te laten hossen…

Het Eurovisie Songfestival haalden wij weer nét niet en de Indianen(!)verhalen erover, dat het allemaal doorgestoken kaart is, begin ik steeds meer te geloven. Maar daar komen we pas echt achter wanneer Anouk ons vertegenwoordigd heeft, als ze die te weinig punten geven weten we het zeker: nooit meer aan meedoen!

Ach ja, de Wietpas werd ook nog ingevoerd. Vooruitgesneld op dit nieuws klonken er al negatieve berichten over maar volgens de burgervader van Maastricht was het een groot succes. Enkele maanden kreeg deze volhouder de deksel op de neus.

Helaas werd er ook weer met wapens ‘gespeeld’ in Amerika en elke keer kwam dan weer de discussie of het wel verstandig was om wapens überhaupt in huis te hebben. Je vraagt je af waarom die discussie nog gevoerd wordt… Of voeren we liever discussie over een bultrug die, wellicht door ziekte, op een zandplaat belandde. Daar leek het wel op, soms schieten wij in onze beschaving het doel voorbij. Want als hij, Johannes, weer in diep water beland was blijft de vraag of hij verderop niet alsnog naar de bodem zonk. Ja, de natuur is hard, sorry!

Sneu was het bekend worden dat fietser Lance Armstrong de boel opgelicht had. Plus nog een paar. Toch heb ik nu wel meer bewondering gekregen voor ‘onze’ jongens die nooit wat wonnen in de Tour, want die gebruikten immers niet gezien hun achterstand op de koploper.

De door mij zeer gewaardeerde Gerdi Verbeet wordt opgevolgd als Voorzitter van de 2^e Kamer door Anouchka van Miltenburg, die zonder dat ze al wat gedaan had ook zeer gewaardeerd werd door mij. Ik zie liever deze kleurige dames dan die pakken met stropdas.

Advocaat Bram, voorheen partner van Eva, mag voorlopig zijn beroep niet meer uitoefenen. Gelukkig mag hij nog wel nij Albert lekker roddelen op de TV en blijven we hem serieus nemen… Daarentegen wist Obama toch weer te winnen en menigeen was onder de indruk van zijn toespraak. Ik hoop oprecht dat hij wat kan veranderen daar aan de andere kant van de Grote Plas.

Volgens mij ben ik aardig het jaar door gekomen zo. Zoals ik al verwacht had niet helemaal chronologisch maar zo’n ramp is dat nu ook weer niet.

Oh ja, dan was er nog die ene sprong. Nee, niet die van Patty Brard (over bultruggen gesproken..) maar die van Felix Baumgartner. Dat was toch wel indrukwekkend en er was weer een grens overschreden. We gingen ook een grens over toen grensrechter Richard Nieuwenhuizen overleed. Té triest voor woorden en een dieptrieste dag voor alle mensen die het spelletje voetbal leuk vinden. Daartoe behoor ik ook.

Uiteraard hoop ik dat  minder leed en meer leut zal bevatten maar eerlijk gezegd gaat dat natuurlijk niet lukken.

Maar als we vrijdag de 21^ste toch met zijn allen overleefd hebben, lijkt mij dat een goed argument om volop te gaan genieten van het Nieuwe Jaar wat voor ons ligt! Carpe Diem!

 

Arjen Veldhuizen