(vorige week door de red. over het hoofd gezien, sorry)

Vorige week zondag 29 juli bleven de buien ver naar het oosten, zodat wij prima weer hadden om te gaan fietsen. Ondanks dat we inmiddels midden in de vakantietijd zijn beland, is het nog steeds lekker druk op de zondagmorgen bij TC. Ook nu stonden er weer 63 fietsers klaar voor een zonnige rit.

Bij de 11 man van de A1 deze keer een aantal herintreders. Een enkele was dit seizoen nog niet (Max) of nauwelijks (Joost en Jurriën) mee geweest, anderen waren weer terug van een paar weken vakantie. We reden met de wind in de rug langs de A12 naar Gouda. Daar zijn rond de sluizen wat kruisingen veranderd en bleek het fietspad verplaatst naar de linkerkant van de weg. Ook is er een nieuwe brug over de IJssel bijgekomen, maar die lag niet op onze route, dus die nemen we wel een andere keer. Daarna is het altijd erg mooi fietsen over de dijk langs de IJssel. Je komt dan door Hekendorp en Goejanverwelle. Daar lijkt het soms of de tijd heeft stilgestaan. Net als in het eeuwenoude centrum van Oudewater met z’n mooie grachtjes en straatjes met kinderkopjes. Via de Zuid-Linschoterzandweg rijd je heerlijk rustig naar Linschoten en vervolgens loopt onze route via Montfoort naar de koffiestop in Harmelen. De A2 (9) en A3 (13) arriveerden wat later en dat paste allemaal precies op het terras langs de straat. Op de terugweg namen we de bekende route naar Woerden en Bodegraven en dachten daar de rondweg te nemen. Het fietspad bleek echter nog steeds afgesloten, dus kwamen we alsnog in het centrum terecht. Met wat omzwervingen via Zwammerdam reden we naar Boskoop en de kortste weg terug naar Stompwijk. De wind stond nu op kop en leek ook wat toe te nemen, maar de mannen in vorm schuwden het kopwerk niet. Na zo’n 107km waren we nog net voor half 1 terug.

Arno van Rijn

De B vertrok met z’n 11-en (9 mannen/ 2 vrouwen) naar Snelrewaard. Ja u leest het goed, in afwijking van het routeboek ging de route naar Theetuin “De Kwakel” aan het riviertje “De Lange” net buiten Oudewater. Op de heenweg was er een lekke band van Lydia’s fiets te noteren, die snel door Cees werd gefikst. Met voordewind arriveerden we, via een mooie route, na ca. 40 km bij de theetuin gelegen in een zonnige boomgaard bij een boerderij. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden was er gelukkig wel koffie te verkrijgen. De eigenaar/ eigenaresse hebben Stompwijkse roots en hadden zelfgemaakte gebakjes met vruchten in de aanbieding die gretig aftrek vonden. Bij de tweede ronde was er, evenals vorige week, geen Jägermeister voor Cees. De terugweg ging o.a. via Gouda. Via Stompwijk (route was 90 km) was ik om 13.15 uur weer thuis in Leiden met 110 km op de teller. Opnieuw een mooie zondagochtend!

Hans Heemskerk

Voor de C stond er Restaurant Meijendel op de kalender en voor de verandering koos ik voor een route tegengesteld. Met zijn 11en reden we naar deVlietlandbrug en maakten we voor de verrassing een rondje door de nieuwe  wijk Park Allemansgeest. Sinds er een bruggetje ligt kan je er langs de mooie huizen fietsen. We kwamen dan weer uit op de Leidseweg en gingen verder langs de Korte Vliet, over de Rhijnhofweg en langs de N206 naar de Wassenaarseweg. Bij de Klip gingen we omhoog en dat gaat voor de een makkelijker dan voor de ander! We wachtten op elkaar bij de kruising. Het duurde wel erg lang voor de andere helft kwam en Elly ging kijken of ze misschien pech hadden. En dat was ook zo! Het bleek dat de koplamp van Regina er af was getrild en gelukkig vonden ze het schroefje vlakbij! Peter heeft alles weer gefikst en zo konden we weer verder. Dan komt, na een paar kilometer door de duinen, de boerderij in het zicht. De C2 zaten met zijn achten al aan de koffie. Wij konden ook een tafel in de zon vinden en genoten van de koffie en de verdiende pauze. Voor je het in de gaten hebt zijn er al 45 minuten om eer je weer op de fiets stapt! We wilden richting de Waalsdorpervlakte, maar waar het mis ging weet ik nog niet. We hebben gewoon een rondje gereden en kwamen uit bij de rotonde in Wassenaar!

De Elly`s meenden het te weten en ondanks de twijfel soms, zeker als we Fried en zijn groepje tegenkomen, reden we een mooie route langs Duindigt, door het Haagse bos en kwamen we uit bij de Hubertustunnels. Het spoor gevolgd, we hadden inmiddels het idee dat het harder waaide als voorspeld was, kwamen we uit op de Veursestraatweg. Via de Kniplaan kwamen we dan in Stompwijk waar bij thuiskomst om even over 12, er ruim 50 km bijgeschreven konden worden.

Annie van Rijn