Kees van Boheemen, van boerderij Akkerlust aan de Stompwijkseweg 57, weet er alles van. In februari is hij 90 jaar geworden. Maar hij weet de herinneringen boven te halen alsof het gisteren was. Als derde generatie van Boheemen kwam hij op de boerderij. Als kleine jongen was hij al liever thuis bezig dan op school. Hij had al vroeg  een paar eigen kippen, konijnen en eenden. Dat bracht soms leuk geld op. Iedere dinsdag was er eierveiling in het Blesse Paard. En daar werd ook het kleinvee verhandeld.

Naar school ging hij altijd lopend. Pas toen hij een jaar of 13 was en in de 6^e of 7^e klas zat, kwam er een fiets. Dan kon hij sneller naar huis om te helpen melken………

Sport en werk

Hij kijkt niet vreemd meer op als nu een dochter naar huis komt op de racefiets. Maar toen   werd er niet aan sport gedaan. Echter na veel vragen mochten ze toch een paar palen in de grond slaan om te kunnen voetballen. Leren zwemmen deden ze stiekem in de slootjes in de polder. En in het cunet; gegraven voor de rijksweg A4. Waar half Stompwijk leerde zwemmen.  Op zijn 14^e van school en thuis aan het werk. Koeien melken met de hand. Er kwam nog wel een landbouw avondcursus bij meester Boogmans achteraan.

Oorlog

Toen hij 18 jaar was brak de oorlog uit. Daarvan herinnert hij zich vooral enkele razzia’s. Samen met een onderduiker en een broer verstopte hij zich. En ontkwam zo aan een tewerkstelling in Duitsland. Thuis werd ook een paar bunder grasland omgeploegd om aardappelen en dergelijke te verbouwen. Zo werd er geen honger geleden en viel er ook voor mensen uit de stad altijd wel iets te halen.

Een oude rekening van de smid uit 1940 vermeld: 2 ijzers voor een paard vastgelegen: ƒ 0,40 Kom daar nu eens om! Toen de oorlog was afgelopen werd er gefeest en gedanst op de Knipbrug. Er was niet aan drank te komen, maar Kees had een fles jenever verstopt en die ging daar helemaal leeg. Ook toen zei men al: ’s avonds een vent, dan ook ’s morgens een vent. Maar dat viel niet helemaal mee……

Vrijgezel

Haast om  een vrouw te zoeken had hij niet. Hij had een leuke vriendenclub om mee uit te gaan. Een keer gingen ze een rondje vliegen boven Schiphol. En zelfs gingen ze al op vakantie naar Valkenburg. Zijn vader, Piet van Boheemen, vond al die uitspattingen niet zo nodig. “Waar is dat nou goed voor? Dat heb ik toch ook nooit gedaan.” zei hij dan. Hij had genoeg aan zijn werk en zijn pruimtabak. Wel ging hij elke dinsdag naar de veemarkt in Leiden. Ook heeft hij veel jaren in het bestuur van de bank gezeten. En van de Meelfabriek Nooit Gedacht in Leidschendam. Met een paar man gingen ze dan naar Rotterdam om voer in te kopen. Moeder van Boheemen had het alle dagen druk met zoveel leven op de boerderij. Ze sneed elke dag zelf het brood voor de kinderen en de inwonende knechts en meiden. Ook werd er boter en kaas gemaakt.

Een vrouw

Het moest er toch een keer van komen. Een kameraad had bij Toos Warmenhoven uit Naaldwijk opgeschept over de Stompwijkse kermis. En die wilde dat wel eens meemaken. Met de Blauwe Tram naar Voorschoten en dan met een koetsje naar Stompwijk. En zo is het aangekomen! Kees heeft amper een flink jaar verkering gehad.  Zijn ouders wilden graag op het dorp gaan wonen. Dus in november 1956 trouwden ze. Na anderhalf jaar werd Peter geboren en nog dertien maanden later de tweeling; twee meisjes: Cock en Ans. Die mochten van dokter Kortman thuis in de couveuse als er een verpleegster kwam voor dag en nacht. En die kwam er.

Ook wel eens minder

Ja die goeie ouwe tijd. Er was ook veel armoe. Maar je leefde met elkaar mee. Je maakte er wat van. Hij is blij dat Peet en Coby op de boerderij wilden komen. Zo kon hij nog jaren met  Toos in een huis naast de boerderij blijven. En nu heeft ook kleinzoon Rick er weer zin in. De vijfde generatie van Boheemen. In de jonge jaren van  Kees waren er wel 30 jongens op Stompwijk die boer wilden worden. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet meer. Er is ook geen plek voor. Alles moet groter. Hij vindt het wel goed zo. Hij maakt zelf nog ’s morgens en ’s avonds zijn eigen brood klaar. Met dagelijks twee eieren van zijn eigen kippen. Zo heeft hij toch een loopje elke dag. Ook gaat hij elke vrijdag naar Emmaus in Zoeterwoude. Naar het zogenaamde Bruin Café. Even bijpraten met bekenden. En dat nog met een eigen 45 km brommobiel!

Doorgaan met goed leven

In vriendschappen aanhouden is ook hij heel goed. Op zijn 90^e verjaardag kwam Arend van der Voort nog ook 90 jaar! Kees zijn benen en heupen willen niet meer zo. Dus de TV brengt op zondag de kerk in huis. “Als je maar goed leeft, komt het verder allemaal best in orde.” zegt hij.

Ome Kees: Houden zo, en op naar de 100 !

Uw nicht Agnes van Boheemen- Vollebregt