Mijn lieve echtgenote keek opgelucht boven de dekens uit toen ik met de jongens en een ontbijtje, al zingend natuurlijk, de slaapkamer betrad. Opgelucht omdat het nu eindelijk Moederdag was en opgelucht dat ik eindelijk eens boven kwam want het was inmiddels al elf uur en het zonnetje liet zich afwisselen door wat wolkenvelden. De reden van dit verlate Moederdag ontbijt was het feit dat ik zelf lekker uitgeslapen had en de reden daarvan was het feit dat ik de dag ervoor om kwart over zes mijn bed al uit moest omdat Sven een voetbaltoernooi had: hóe verzinnen ze ‘t! En dat hij met z’n team ook nog als vijfde eindigde gaf geen reden om vrolijk van te worden, want de rest van de dag kwam ik gapend door.
De jongens kropen alle drie lekker bij moeke in bed en ik keek toe vanaf het voeteneind, onderwijl nippend van de koffie die op het blad stond want daar had zij toch geen tijd voor. De traktaties, een papieren bloemenmandje van Sil met daarin een klein flesje met spul om je haar in conditie te houden (?), van Sven een doosje met hartjes waar je watjes om je ogen schoon te maken in kan doen en van Youri een kleurrijk vilten arm of haarbandje. Maar of het nog niet genoeg was kwam er nóg een aap uit de mouw, namelijk een spiegel. Een spiegel met louvre deurtjes….Nu is dat geen vreemd cadeau maar in dit geval had ik er toch weer mijn kanttekeningen bij want deze spiegel was niet voor in de wc of in de badkamer maar voor …buiten! Ik vind dat in een tuin een tuintafel met tuinstoelen moet staan, een versleten oude brommer en nog wat fietsen die bij het grof vuil gevonden zijn. Dan praat je een normale tuinvulling. Hooguit nog een vogelhuisje en wat Oostenrijkse hanggeraniums aan de muur van de schuur….Mijn vrouw is wel van deze wereld en die vond het dan ook heel gewoon, maar ik kan er maar niet aan wennen: elke keer als ik door de schuifpui naar buiten loop schrik ik me gek omdat ik iemand in de tuin zie, tenminste, dat denk ik dan maar het is mijn spiegelbeeld. Maar dat is nog niet eens alles. Want die spiegel moest natuurlijk weer precies op de plek hangen waar normaal altijd het dartbord hangt dus nu moet ík weer op zoek naar een ander plekkie in de tuin. En dat is allemaal de schuld van die tuin en klusprogramma’s! Die maken alle vrouwen gek en wij, mannen, moeten die flauwekul maar weer pikken. Daarom wil ik nu een anti spiegel in je tuin actie beginnen! Mannen verenigt u! Laten we barricades bij de tuincentra´s opwerpen en massaal demonstreren bij de redacties van de tuin/ en klusprogramma´s. Dan vragen we of het Mac Donalds imperium ons gaat sponsoren met échte mannenburgers zodat we uren en uren de acties kunnen blijven volhouden. En dan wordt het wél een leuk weekend!
zitten onder de duim. En dat weten de dames en de redacties van die televisiereclames óók. Maar kloppen doet het niet. Want het is ‘Spiegeltje, spiegeltje aan de wand’ en niet ‘Spiegeltje, spiegeltje in de tuin’.
Arjen Veldhuizen