Muizenissen
Als regelmatige luisteraar (en liefhebber van radio in het algemeen) van Radio 2 kreeg ik van de week de schrik van mijn leven. Dat is nogal zwaar aangezet, maar ik schrok wel. Doordeweeks beging ik ‘s morgens met De Heer ontwaakt, een programma van drie uur waarin Sander de Heer mij vertelt over de actualiteiten en tussendoor lekkere muziek draait. Hierna switch ik over naar 3FM want de Tros komt dan met een soort Arbeidsvitaminen maar schijn bedriegt, het Volendam-gehalte is hoger dan Tros Muziekplein, Op Losse Groeven en het songfestival bij elkaar! Tussen 12 en 2 wil ik nog wel eens terugschakelen naar Radio 2 want daar zit Frits Spits. Fritsie..!! De man van de eeuwige jeugd. Ooit door mijn generatie begeerd met zijn Avondspits. Dan lag je een uur lang gekluisterd aan de radio en passeerden, naast vaak goeie muziek, de rubrieken De Poplimmerick en Kruip in de huid van…En Frits lulde dat met enorm enthousiasme aan elkaar. Dat doet hij nu ook nog maar van mij mag het wel een onsje minder, hij komt soms over als een bejaarde met adhd. Na deze adrenalinestoot krijg je de Roodshow met Jan-Willem Roodbeen. Wat muziek betreft het hoogtepunt van de dag en prettig gepresenteerd, zelfs de quiz is leuk: ‘Cd van Jou, Cd van Mij’. Vanaf vier uur (tot zeven) neemt Knooppunt Kranenbarg het over met nieuws en muziek en ze begeleiden mij tijdens het koken waardoor aardappelen schillen een stuk minder saai wordt. Helaas neemt na zes uur de TV het over maar Radio 2 blijft dan natuurlijk doordraaien. Toch pak ik daar later wel weer een graantje van mee, want om acht uur begint Het theater van het sentiment, een programma wat al jaren heerst in de avond en je terug brengt in het verleden door de Kroondag, bijvoorbeeld 5 juli 1965. Het blijft niet alleen terugreizen middels de muziek, ook mensen die die dag in het nieuws waren worden gebeld. Kortom, Radio 2 is zoals radio bedoeld is, een aanrader zonder dat je in een sentimentele dip blijft zitten (‘Vroeger was alles beter..’) en het houdt je geest in beweging.
Vorige week kwam Radio 2 in het nieuws doordat de politiek, met name de Partij voor de Vrijheid(!), zich ermee begon te bemoeien. Zij dienden een motie in omdat ze vinden dat Radio 2 te weinig Nederlandstalige muziek de ether in slingert. Want Henk en Ingrid willen Radio 2 als Nationale radiozender en die moet, uiteraard, wel Nederlandstalige liedjes bevatten. Dus niet alleen muziek van De Dijk, Blöf of Ali B. maar ook van Bauer, Smit, Hazes jr. en Nick & Simon, of, erger, lokale sterren als Marco de Hollander, Patty Brard, René le Blanc of de Dikdakkers… De motie kreeg steun van het CDA, VVD en de SP en werd aangenomen. Helaas voor hen zet de motie geen zoden aan de dijk want Den Haag bepaalt niet wat Hilversum draait. God zij dank!
Het hoort, kennelijk, allemaal bij de ‘vernederlandsing’ van ons land. Wanhopig wordt er gezocht naar ‘het gevoel van vroeger’ want toen was alles immers goed. Het CDA, of beter gezegd Maxime Verhagen, kwam vorige week ook al met een nieuwe koers van het CDA omdat er kiezers bij hen wegliepen. Hij hoorde van het onbehagen van zijn achterban.
Niets nieuws onder de zon zou ik zeggen. Klagen zit in onze genen. Maxime keek eens goed om zich heen, welke partij trekt veel kiezers, en nam, weliswaar anders benoemd, hun koers over. Meeliften op andermans succes, hoe extreem dan ook, is altijd goedkoper dan zelf iets verzinnen. Dat zoiets ten koste gaat waar je voor staat nemen we maar op de koop toe.
Arjen Veldhuizen