Op 5 januari 2003 schreef ik met de Meerhorstloop mijn eerste en tot dusver enige hardloopwedstrijd op mijn naam. Destijds kwam ik in de sneeuw als eerste over de finish op de 5 kilometer, die toen nog een ander parcours kende dan tegenwoordig. Afgelopen zondag, exact 22 jaar na mijn zege deed ik zoals gebruikelijk weer mee.

Tegenwoordig is de 15 kilometer meer mijn terrein. Ondanks de regen en lage temperaturen kijk ik weer terug op een geslaagde editie. De wegen waar op enkele sneeuwresten na goed begaanbaar. De regen en de wind vond ik uiteindelijk ook wel meevallen. Het zwaarste stuk vond ik tussen de twaalfde en dertiende kilometer. De lopers komen na het passeren van het tunneltje onder de N206 ineens vol in de wind. Dat was mijn langzaamste kilometer. De vrijwilligers langs de kant hebben voor mijn gevoel meer afgezien dan de atleten onderweg. Mede dankzij hen is de Meerhorstloop altijd zo’n leuk hardloopfestijn.

Zelf finishte ik in 1.09.26 als tiende in een vlakke race. Veel meer had er voor mij niet ingezeten gezien mijn marathon van eind december. Die liep ik op een zelf bedacht parcours bij Zwolle om geld in te zamelen voor 3FM Serious Request.

De voormalige Stompwijkse Zoey van den Bosch doet dat op 2 maart met de marathon van Tokyo voor KiKa. Leuk en inspirerend om te zien dat zij er voor en tijdens de Meerhorstloop zo actief mee bezig was. Met QR-codes werken tijdens een hardloopwedstrijd voor het promoten van zo’n initiatief is voor mij wel een eye-opener. Normaliter ben ik in 2026 weer als deelnemer van de partij.

Hans Beukema