Een jaar voorbij gevlogen met zowel vreugde als verdriet,

Net als de zon en de regen, de zomer en de winter

We kijken om ons heen en soms zie je teveel, soms iets te weinig

Maar vooral zien wij veel lieve familie en vrienden om ons heen,

Buren en kennissen uit het dorp of verder weg

Wij wensen al deze mensen een paar fijne feestdagen toe,

Uitbundig of juist lekker rustig

Doe waar je jezelf fijn bij voelt, dat is het meeste waard

Een liefdevol 2025 vanuit ons hart,

Waait naar jullie toe met het windje mee

Aad & Ria Luiten

Ook dit jaar werd er door de ouderen een gezellig Kerstfeest gevierd. Wij begonnen met een mooie H. Mis, voorgegaan door pastoor Smith. Onze dank daarvoor.

Daarna werden we in het Dorpspunt ontvangen met koffie of thee met wat lekkers.

De voorzitter heette ons welkom en nodigde ons uit om eens van plaats te veranderen, dat leek hem wel zo gezellig.

Maar Stompwijkers kennende, duurde dat wel even, eer dat het op gang kwam. Ook ik waagde het om eens ergens anders te gaan zitten. Wat toch heel gezellig was.

Na de koffie werd er een drankje geschonken en van lieverlee ging het al lekker ruiken. Want het Thaise buffet werd op de tafels gezet. Na de uitleg was er voor ieder wat wils, te veel om op te noemen.

Kon je zelf niet overweg met je bord en bestek (of rollator of kruk) werd je aan  alle kanten geholpen om je bordje vol te krijgen. Na het buffet werd er nog koffie geschonken met een heerlijke bonbon en werd het tijd om naar huis te gaan.

Hiermee wil ik het bestuur en al die gene die hun handen hebben uitgestoken om het voor ons een fijne dag te maken van harte bedanken.

Ik wens jullie dus mooie feestdagen en bovenal een gezond 2025 toe.

Groetjes,

Ria van Dijk

Toen ik 10 jaar was, zou ik als kind voor het eerst mee naar de nachtmis mogen, die in die tijd nog om 05.00 uur begon. Maar dan moest ik wel eerst een paar uurtjes gaan slapen. Ik vertrouwde mijn moeder helemaal dat ik met haar in het donker in de nacht buiten mocht lopen, maar mijn moeder, ook niet gek, liet mij natuurlijk lekker slapen. Ik weet nog goed dat ik de volgende dag erg boos op haar was. Na de kerk haalde ze mij uit bed zodat ik wel mee kon doen met het kerstontbijt.

Na 2 jaar mocht ik dus echt mee naar de kerk, maar toen vond ik er eigenlijk niets meer aan. Drie mannen, 1 pastoor en 2 kapelaans, met mooie kledij (kazuifels) met hun rug naar de gelovigen (dat was toen nog in die tijd) bidden en zingen waar ik niets van begreep. Vanaf 05.00 uur drie heilige missen, eerst de hoogmis met een ellenlange preek, de tweede heilige mis was met een iets kortere preek en als toetje, de derde heilige mis, zonder preek, en die duurde daardoor hooguit 30 minuten. Mijn vader zat met 4 zonen aan de mannenkant en mijn moeder met 8 dochters aan de vrouwenkant. Na de tweede heilige mis ging er van ieder gezin wel een dochter naar huis om alvast koffie of thee te zetten, zo ook mijn zus. Ik was het allang zat en zei tegen mijn moeder: “moe, ik ben helemaal niet lekker, mag ik met Willy mee naar huis?” En ja hoor, omdat ik in die tijd nogal eens ziek was, mocht ik dus met mijn zus mee.

Ons huis had een en suite en de deuren zaten dicht. Waagde het niet om de deuren eerder open te doen dan dat iedereen uit de kerk kwam. Maar omdat mijn zus en ik al eerder naar huis gingen mochten wij de deuren al opendoen en mocht ik helpen met de botervlootjes op tafel te zetten waar mijn zus mooie krulroosjes van roomboter op had gemaakt. Daarna gingen de deuren weer dicht.

Na de kerk zongen we eerst een kerstliedje en daarna gingen we ontbijten bij kaarslicht. Voor het slapen gaan gingen we op ons knieën voor de kerststal een avondgebedje bidden en na weer een kerstliedje naar boven en naar bed. We vielen als een blok in slaap.

Tweede kerstdag dat werd eigenlijk doorgebracht met spelletjes doen en lekker eten en snoepen. We hadden een slagerij, dus er stond meestal verse rollade op het menu. Vooraf soep en als toetje feestpudding, meestal was dat griesmeel met bessensap, die mijn moeder de dag ervoor al gemaakt had zodat het lekker koud en opgestijfd was. Van ons grote gezin met 13 kinderen zijn er nu nog maar 4 over, drie meiden waarvan ik de oudste ben, en 1 jongen. Zoals vroeger wordt het nooit meer, maar de herinneringen blijven.

Ik wens iedereen een heel fijn kerstfeest en denk nog eens terug aan vroeger tijden

Daar ben ik weer! Hoe gaat het met jullie allemaal?

Vast wel goed denk ik, want als ik jullie zo zie rennen en spelen, dan kan dat niet missen!

Sjonge, sjonge, wat is dat toch alweer een tijd geleden zeg!

Ja, maar hoe kon het ook anders? Door samenloop van omstandigheden, plus nog een volle agenda, is er helaas van schrijven niets meer terecht gekomen!

Daar was gewoon geen tijd meer voor!

Daarom ben ik nu reuzeblij, dat ik wat tijd vrij heb kunnen maken, om even een kort bezoekje, omdat ik echt in tijdnood ben, te brengen aan Annie en Keesje, plus nog zo snel als het kan iets voor het dorpskrantje te schrijven!

Waar zal het over gaan? Dat weet ik nog niet eens, omdat ik er geen tijd voor heb gehad om over na te denken! Misschien een gedicht of zo! Nou ja, we zien het wel!

Nou lieverds, ik moest even naar de winkel die slechts op loopafstand is, om wat lekkers te halen voor Annie en Keesje, maar om tijd te winnen, pakte ik gauw mijn fiets en reed naar de winkel toe.

Tja, om vooraf ook voor wat lekkers te zorgen, daar had ik eveneens geen tijd meer voor dit eerder te doen!

Jullie zien het al! Het gaat allemaal om tijd, tijd, tijd!, dus was het echt opschieten geblazen!

Vlug kocht ik wat koekjes, kerstkransjes, een mokkataart met nog wat lekkers erbij, toen ik een prachtige mand zag hangen. “Die moet ik hebben,” prevelde ik en kocht die meteen! Zo gauw als het kon, maakte ik er een mooie kerstmand van, voorzien van een prachtige rode strik en…. hoeplaaa, op de fiets naar mijn vriendjes toe!

Ik reed zowat de kippen van de straat! Wat waren de straten, huizen en bomen toch mooi versierd, maar daar had ik geen tijd voor om ze te bewonderen, ik wou immers op tijd bij Annie en keesje zijn, omdat ik daarna nog genoeg te doen had!

Gelukkig, nog twee harde trapjes en daar arriveerde ik al!

O, kijk ‘s, de deur vloog al open, ze hadden mij natuurlijk al zien aankomen! Ik kon wel zo naar binnen rijden! Toch maar niet doen, he? Terwijl ze daar zo stonden te juichen en te springen, sprong ik van mijn fiets af en smeet die zowat tegen het hek en ging met mand en al naar binnen!

“Hallo, hallo, hallo, allemaal, hoe gaat het hier, lang niet gezien he?” sprak ik in een adem door!

Annie en Keesje bleven juichen en springen, terwijl opa, oma, mama en papa ook naderbij kwamen! Ook zij klapten in hun handen en juichten mee:  “Wat fijn, dat je er weer bent, hoeraaa!”Ho, ho, ho, Ik kan echt niet blijven hoor, ik heb alleen maar wat lekkers voor jullie gebracht!” riep ik door alle vrolijkheid heen. “De Kerstman had het veel te druk, daarom mocht ik dit voor jullie brengen, namens hem! Ik heb nl. nog zoveel te doen, ik moet naar het koor, de kerstboom optuigen, mailtjes en appjes beantwoorden, liedjes oefenen, te veel om op te noemen! Wat ik echt niet wil overslaan, is iets voor ons dorpskrantje, de Dorpsketting schrijven. Dus heb ik niet veel tijd meer!” vertelde ik een beetje opgewonden!

“Kom, kom, kom”, sprak oma kalm. “Ga eens even rustig zitten en jij gaat niet weg, zonder eerst een kopje thee te hebben gedronken en tot rust bent gekomen!” Ik gehoorzaamde oma meteen en ging toen stilletjes op de bank zitten. Intussen hadden Keesje en Annie zich al over de kerstmand ontfermd en begonnen die heel nieuwsgierig uit te pakken……maar moeder zag dat en zei een beetje streng: “Dat hoort niet kinders, doe de mand maar onder de kerstboom. Daar zullen we wat tijd voor nemen, om er eens zo lekker van te kunnen genieten! Trouwens, jullie hebben nog niet eens bedankt!” Een beetje beteuterd, plaatsten die twee, de mand langzaam onder de prachtig versierde kerstboom en kwamen weer samen op de bank zitten en ik hoorde heel zachtjes: “Dank u wel!” Ik zei toen  “Graag gedaan hoor, veel plezier ermee! Ik zal het wel aan de kerstman doorgeven!” Toen waren ze op eens weer blij!

“Vertel eens, lieverd,” sprak oma tegen mij, “Wat ga jij in het dorpskrantje schrijven?” “Nou,” vertelde ik, “het thema is: NEEM DE TIJD!” “O,” antwoordde oma opgelucht! “Dat komt goed uit, want ik zie dat jij en andere mensen steeds zo jachtig bezig zijn! Dat werkt niet! Kijk nu wil je weer achter elkaar van alles doen en zo heb je dan geen tijd om tot jezelf te komen en te genieten van al het moois en schone om ons heen! NEEM DE TIJD! Dat is beter voor iedereen! Weet je wat, ik haal eerst nog wat lekkers uit de keuken, dan praten wij verder!” Opa die kwam er nou ook tussen en voegde er het volgende aan toe: “Vooral in deze Adventsperiode, is het heel belangrijk, de tijd te nemen voor innerlijke rust! Sommige mensen, zijn veel te druk bezig met de voorbereiding van hun huis en lekker eten, dan dat ze de tijd nemen om hun hartje voor te bereiden, op dit mooie Kerstgebeuren!”

Ook Keesje liet wat van zich horen, en zei: “Ja want Jezus is speciaal voor onze zonden op aarde gekomen ons te verlossen van onze zonden!” Toen vroeg Annie: “Moeten wij dan niet meer tijd nemen om de Bijbel en de boeken over Jezus te lezen en om zo beter te begrijpen hoe wij als kinderen van Hem, moeten leven?”“Goed zo!” antwoordde opa. “Daarom is deze tijd van Advent, zo belangrijk voor ons mensen om na te denken, hoe wij als Christenen met ons zelf, maar ook met anderen verder kunnen leven!”Hmmmmmm, wat ruikt het allemaal toch lekker wat oma daar binnen brengt! Heerlijke thee en koffie voor de grote mensen en lekkere warme chocola voor Annie en Keesje!

Genietend van alles om mij heen, kwam ik werkelijk tot rust! Annie en Keesje vonden het heel jammer toen ik weer weg moest, maar ik beloofde weer gauw terug te komen, toen waren zij weer gerustgesteld!

Je zal niet willen geloven, maar ik bleef daar de hele middag en reed veel later, welgemoed naar huis terug, terwijl ik van elk lichtje die vanuit de huizen, straten en bomen twinkelden, genoot! Natuurlijk, wist ik dit alles al, maar soms laten wij ons wegdrukken door omstandigheden enzovoorts, dan is er zeker weer een oppepper nodig, vooral in deze Kersttijd!

Ik heb besloten, dingen die niet nodig zijn, los te laten en wat meer tijd aan onze Here Jezus te besteden door meer te bidden, te lezen en meer aandacht te schenken aan mensen om ons heen! 

Jullie ook? Jullie doen dat al goed hoor, maar het kan nog beter!

Okay, ik laat het nu hierbij, maar een ander keer, praten we verder, want de Here Jezus heeft nog veel meer verteld over de tijd, maar…..eerst even dit:

Vertel eens wat:

Kies hier dan een vraag uit de Dorpsketting:

* Wat zou je doen als je elke dag een uur meer de tijd had?

* Hoe ziet jouw perfecte kerstdag eruit?

Creatief bezig zijn:

Maak een leuke kerststal, kerstkaart of iets wat je zelf mooi vindt.

Muziek:

Tik in op YouTube:

Laat het Kerst zijn//meezing liedtekst, songtekst, video met liedtekst

Ja, lieve kinderen, dat was ’t ook weer en…. tot de volgende keer!

Vergeet niet: NEEM DE TIJD, vooral voor JEZUS!

Merry Christmas and a happy new year

Veel liefs, Olivia