Toerclub Stompwijk

Afgelopen zondag stonden weer zo’n 65 fietsers klaar voor een mooie clubtocht met aardig weer. Voor de A-groepen een nieuwe koffietent: de Parel in Leimuiderbrug. We reden met 14 man van de A1 een route met de nodige omwegen om na bijna 70km daar aan te komen. Deze keer hadden we een kersverse Abraham in ons midden, dus weer appelpunten voor de hele groep. Het is maar goed dat we veel fietsen om al dat lekker er weer af te fietsen. We kregen ook bericht dat er buien op komst waren, dus het verzoek of we na 1 bakkie en met de kortste route terug konden gaan. Dat is natuurlijk mogelijk. Helaas alsnog langs de Vliet een buitje op onze kop, mede dankzij een lekke band onderweg.

Arno van Rijn

C1

Half 9 exact gingen we met 8 vrouwen en 1 man in ons opvallende rode tenue op pad voor een fietstocht naar De Bonte Haas in Wateringen. Zouden we het droog houden? De rit startte met een traject door de mooie Driemanspolder maar al gauw kom je onvermijdelijk in een wat meer stedelijk gebied terecht van Den Hoorn, Delft, Rijswijk, waar je dan goed op moet letten of er bordjes doodlopende weg of omleidingsroute zijn geplaatst. En dat opletten werd een paar keer verzuimd waardoor we een aantal keren om moesten draaien, waarna de navigatie weer een nieuwe route uitstippelde en ons uiteindelijk toch op ons koffieadres liet belanden. Iets vóór tienen, eigenlijk nog niet geopend, maar we mochten toch onze fietsen parkeren. Meegebrachte versnaperingen mochten niet binnen worden geconsumeerd, dus snel werden bananen en geritselde krentenbollen naar binnen gewerkt en kon er binnen genoten worden van de koffie. Na de verschillende serieuze en minder serieuze gesprekken over aanstaande vakantiereisjes, typische vrouwendingen en de politiek, werden de fietsen weer gepakt voor de terugreis. Het spetterde inmiddels, maar mocht nog geen naam hebben. Drukte op de fiets- en wandelpaden vereiste veel voorzichtigheid, maar zodra Stompwijk in zicht kwam over de route door de Starrevaartpolder kon er weer genoten worden van de rust en ruimte. Om klokslag 12 uur allemaal thuis met rond de 50 km op de teller, droog overgekomen; de regen had duidelijk gewacht op onze finish.

Lidia van Leeuwen

Op 2e Pinksterdag stond voor de Toerclub ook een rit op de kalender. Voor de A was de bestemming Breukelen. Ondanks de positieve voorspellingen deden we ’s ochtends de gordijnen open om te constateren dat het regende. De buienapps gaven aan dat het weldra alsnog droog zou worden, dus via de A1-app afgesproken om een half uurtje later te starten. Maar zoals we al vaker merken zijn de buien de laatste tijd zo onvoorspelbaar dat we uiteindelijk toch nog tot aan Alphen in een flinke bui reden. Inmiddels waren 3 van de 13 afgehaakt richting huis en reden we met 10 in steeds betere omstandigheden een mooie route. Die leidde ons ook door de Vinkeveense plassen en slingerend langs de Vecht. Aan de overkant de bekende schitterende landhuizen met uitgestrekte tuinen. Dan is het echt genieten van de omgeving. Het terras bij onze koffietent in Breukelen was al aardig vol, maar een terras verder was pas net open en had nog plek zat. Ook de A3 was hier net gearriveerd. Omdat beschuit met muisjes wat lastig meenemen is op de fiets genoten we van de appelpunten, aangeboden door kersverse vader Christaan. De terugweg werd nog even uitgesteld door een lekke band, maar daarna ging het vlot langs Kamerik en Woerden terug naar Stompwijk. Net voordat de volgende buien vielen konden we de fiets weer in de schuur zetten. Al moest er natuurlijk nog wel flink gepoetst worden.

Arno van Rijn