Vier jubilarissen in de schijnwerpers! Truus den Hollander zingt al veertig jaar mee in de kerk. Zij heeft de tijd nog meegemaakt dat er boven werd gezongen. En ook dat er een rouw- en trouw koor was van enkel dames. Dat waren soms drukke weken. Maar als muziek je grootste hobby is, zoals bij Truus, maak je daar geen punt van. Toen ze bij het koor was, kwam de gelegenheid om orgel te leren spelen. Dat heeft ze ook een heel aantal jaren bij het Kinderkoor De Nachtegaaltjes gedaan. En later bij het E.M.S. koor en bij het parochiekoor.

Sinds haar man; Jaap den Hollander, met de vut ging, is hij meegegaan naar het parochiekoor. Nu al weer vijfentwintig jaar. Hij had als jongen van acht jaar al op het knapenkoor gezeten bij Kappendijk. In Stompwijk wel bekend bij ouderen. En daar nog goede herinneringen aan. Ze doen het allebei nog steeds met veel liefde en plezier. Alleen wat meer koorleden en mensen in de kerk zou het nog wel fijner maken.

Pauline van Santen draait ook al heel wat jaren mee. Het is zo’n dertig jaar geleden dat zij werd gevraagd door een lid van het E.M.S. koor of ze er zin in had om eens te komen kijken. Daar heeft ze vijftien jaar mee gezongen. Op dezelfde manier werd ze bij het parochiekoor gevraagd. En ook zij zingt daar nog steeds met heel veel plezier. “Het is er altijd gezellig en er wordt ook gezamenlijk koffie gedronken.”  Even lekker bijpraten. Een leuke bijkomstigheid, en dat horen we ook van de anderen, is de barbecue in de zomer. Bij de familie van Rijn in de polder. Heel goed geregeld en verzorgd; iets om elke keer naar uit te kijken.

Als laatste, en zeker niet de minste, is Peter Suyten aan de beurt. Zijn vader speelde meer dan 60 jaar op het kerkorgel, dus hij heeft de muziek met de paplepel in gegoten gekregen. Hij is ook door zijn vrouw meegekomen. Ook al weer 25 jaar.  Hij zingt nog bij een paar andere koren. En zou het wel waarderen als weer eens meer stemmen bij komen om Gregoriaans te zingen. Wat hier en daar al wel in opkomst is. Het blijft in ieder geval allemaal ”Heel dankbaar werk” zegt hij.

En heel dankbaar zijn natuurlijk de parochianen die hen beslist niet zouden willen missen. Een lang zullen ze leven! is dus wel op zijn plaats.

Dat wensen we hen van harte toe!

Agnes van Boheemen- Vollebregt

P.S. de foto’s zijn van Jona van der Meer