De slingers hangen in huis en ook de garagedeur is versierd met een gouden krans met proficiat 60 jaar getrouwd met dit diamanten jubileum. Het wettelijk huwelijk is op 2 december gesloten en het kerkelijk op 14 januari, de slingers blijven nog wel even hangen.

Burgemeester, Martijn Vroom, kwam begin december langs, de bezoektijd werd ingeschat op  een kwartiertje,  maar hij bleef wel anderhalf uur zegt Els (van Luijk) trots, als Theo (Duyvestijn) even koffie zet. Ze zaten op dezelfde golflengte waardoor het een bijzonder gezellig samenzijn werd. De bloemen van de kant van de gemeente zijn dus al in ontvangst genomen.

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?

Dat zal ik je vertellen zegt Theo en zijn oogjes gaan al glimmen bij de herinnering. Het was na een belangrijke voetbalwedstrijd voor de bisschopsbeker. De wedstrijd werd op neutraal terrein bij Velo in Wateringen gespeeld  tussen Westlandia (de club van Theo) tegen Volendam. De wedstrijd werd gewonnen met 1-0 en Theo had het winnende doelpunt gescoord en werd na de wedstrijd letterlijk op handen gedragen. Els handbalde die dag daar toevallig en ze viel direct op. Wat later was er een dansavond in de bloemenveiling en de man aan de deur wist Theo al te vertellen dat zé er ook was. Theo er op af! Die avond heeft hij haar op de fiets naar huis gebracht van Honselersdijk naar Poeldijk en zelf weer terug naar Naaldwijk. Hij had het er helemaal voor over.

Eerder was Theo met een protestants meisje thuisgekomen, maar zij werd niet goedgekeurd door zijn ouders. Els was én katholiek én een tuindersdochter én sportief. Een geweldige combinatie. Het is de sport die hen bij elkaar bracht.

Tuindersfamilie

Het was begin jaren ’60 dat de tuinders uitgekocht werden in Leidschendam door de aanleg van Leidsenhage. De Veurse veiling voorzag een daling van omzet en is in Stompwijk gaan zoeken naar nieuwe tuingrond. Dat vonden zij tegenover Boer de Jong, waar nu de Huyssitterweg en hoe kan het ook anders, de Tuinbouwweg is. Theo zijn broer Willem werkte bij de veiling en deelde deze kennis met zijn broers.

Theo (toen 23) is op de fiets op onderzoek uitgegaan en staarde over een groot stuk groen land. Boer de Jong kwam direct kennismaken. Een ding was zeker, zijn vader werkte hard maar stond totaal niet open voor vernieuwing, dus heeft Theo zijn eigen weg gekozen. Samen met broer Jan en 22 andere kwekers hebben zij de stap gewaagd. Het moest in één avond beslist worden.

De eerste jaren werd er groente gekweekt. Theo zijn hart lag en ligt nog steeds bij fresia’s. En natuurlijk zaten ze in het bruidsboeket van Els.

Eerst de aanleg van de tuinen en dan de bouw van de bijbehorende huizen. De eerste maanden waren de gebroeders in de kost bij Boer de Jong, die Theo toch meneer bleef noemen. Wat een humor had die man, niet kwaad te krijgen. Het gezin de Jong had vele kinderen en wat later zijn Theo en Jan bij Corstiaan Verhagen, de postbode, gaan wonen.

Deze contacten zijn altijd warm gebleven.

Hoe houd je een huwelijk gezond?

Een ding is duidelijk, bij Theo gaat de liefde echt door de maag. Die Els kan zo lekker koken.

Dat is ze blijven doen ook na haar hersenbloedingen vorig jaar, ze vertelt dit stellig en het lijkt haar kracht te geven om op de been te blijven. Haar energie is niet op peil en dat is wel lastig. Zij wijt het geheim van hun langdurig samenzijn aan de vrijheid en het vertrouwen dat ze elkaar geven. Ze is de koningin in huis en hij de koning buitenshuis. Ze heeft de zorg voor hun 2 zonen (Chris en Pim) en 2 dochters (Mieke en Sonja) op zich genomen en gezorgd dat alles op rolletjes liep. Elkaar in waarde latend en niet met elkaars zaken bemoeien.  Zo, dit kan zo op menig lijstje van goede voornemens.

Theo was veel van huis en over zijn activiteiten bij Stompwijk ’92 is een boek te schrijven. Net als zijn betrokkenheid met Stichting Amigos, carnavalsvereniging De Gaanders. Het optreden met het oud prinsenkoor en als Dorus in carnavalstijd. Hier samen met broer Jan op de foto. Organisatie van polderdagen, noem maar op. Terecht is hij hiervoor geridderd.

(Theo met broer Jan tijdens carnaval, foto Carmen)

Els houdt zich zo fit mogelijk door haar rust te pakken en haar energie te verdelen. Theo staat elke ochtend op om aansluitend een half uur te gaan sporten op zolder. Er staat een loopband en hometrainer waar hij dagelijks zijn oefeningen op doet. Ja, ook in het weekend, dit vergt discipline. Hij heeft doorzettingsvermogen zegt Els en het geeft hem voldoening.

Ze eten biologische groenten uit eigen tuin, want er is nog een grote strook tuin beschikbaar bij hun oude huis. Al is dit afgelopen jaar verzopen, doordat de tuin onder water kwam te staan. De tuinders met kassen beheren zelf de warmte en watertechniek, maar buiten ben je afhankelijk van wanneer het Hoogheemraadschap gaat malen. Dat was dit jaar veel te laat.

Ze zweren beiden bij hun tomatenrecept. De zelfgekweekte bloedrijpe tomaten oogsten, rauw malen en dan in de vriezer. Zit vol antioxidanten en het verhoogt de weerstand en kan overal in verwerkt worden.

Theo is altijd open blijven staan voor vernieuwingen, dat was als kleine jongen toen hij experimenteerde met het warm zetten van bolletjes dat tot hogere omzet leidde. En nog kan hij hier uren over praten.  Tot op heden. Hij was de eerste met een waterbassin, lucht- en led lichttechniek en dat zorgt er nu voor dat er zonder chemische toevoegingen duurzaam gekweekt kan worden. En dat is een hele vooruitgang op weg naar duurzaam telen.

Hoe leuk dat 3 van de 4 kinderen in de bloemen, of het voorbereidende proces of zaadtechniek zitten. En een in de zorg, die kan de maatschappij ook niet missen.

Dat is wat wortels doen binnen een familie, groeien vanuit de juiste basis. Warmte, licht en ruimte gevend zodat niet alleen alle kinderen tot bloei komen, maar heel Stompwijk.

Goed gedaan!

Petra Oliehoek- van Es