O, o, o, wat een herrie! Daar komen Annie en Keesje aangestormd, luid gillend en zwaaiend met iets in de handen: “Opa, opa, oma, oma, kijk wat we in onze schoen hebben gevonden!” Opa en oma waren druk bezig iets lekkers te bakken in de keuken. O, jeetje, daar heb je het al!

Keesje rende zo hard naar binnen, dat hij niet meer kon remmen en boem, botste hij zo pardoes tegen oma aan! “Jongen, jongen, kijk toch ui….t!” Helaas, oma kon haar zin niet eens meer afmaken, want daar vloog de kan met melk die zij in haar handen had, zo floep….. de lucht in! Nou, wat was dat een enorme troep ineens daar in die keuken! “Sorry oma, sorry! Dat ging per ongeluk!” “Nou, help maar even gauw de boel weer schoon te maken, dan kan ik pas naar jou luisteren” zei oma, die nog van de schrik moest bijkomen!

Gelukkig was opa er ook bij en met z’n allen hebben ze de keuken weer vlug netjes kunnen maken! “Nou, vertel ‘s, wat is zo spannend, om zo naar binnen aan te komen stormen?”  vroeg oma. “Kijk, kijk, we hebben onze schoen gezet, u weet het toch? Dat mocht van Sinterklaas! Natuurlijk met een wortel, wat hooi en wat water voor het paard en toen wij vanmorgen wakker werden, was alles verdwenen, maar zagen wij wel dit in onze schoen!” sprak Keesje zeer opgewonden!

“Ik ook, ik ook, kijk maar!” riep Annie net zo opgetogen als Keesje! Opa en oma waren een en al oor en waren natuurlijk zeer nieuwsgierig! “Doe maar gauw open,” zei opa een beetje ongeduldig en haastig werd het cadeaupapier er afgehaald en….. wat  kwam eruit? O, wat mooi! Een prachtige kinderbijbel! Wat was Annie toch blij ermee!

Eveneens had Keesje ook een kinderbijbel van Sint gekregen en ze konden niet wachten met lezen want ze hadden geen tijd gehad om de rest van het verhaal over een derde  wonder van de Here Jezus te vinden.

“Dat komt goed uit. Laten we dat maar meteen doen!” riep Annie enthousiast!

Samen zochten zij het op. Opa en oma hoefden niet eens te helpen, zo snel hadden ze dat gevonden! Toen ze klaar waren met lezen, mocht Annie vertellen: Dat deed ze al te graag! “Nou, luister maar!” Zo begon zij haar verhaal:

“De vorige keer is oma gestopt bij de zin dat de mannen met die zieke vriend in het draagbed, een gat in het platte dak van het gebouw hadden gemaakt, precies boven de plek waar De Here Jezus zat, omdat het zo druk en vol met mensen was, die ook naar Jezus wilden luisteren, dat deze mannen met die vriend die niet lopen kon, gewoon niet bij Jezus konden komen.

Toen de mannen het gat hadden gemaakt, lieten zij het draagbed aan de touwen naar beneden zakken, tot ie vlak voor Jezus hing. 

Jezus vertelde net over God, toen hij het draagbed zag en keek naar omhoog. Jezus ziet dat de mannen in Hem geloven en zegt tegen de man die niet kon lopen: “Ik vergeef je, Ik vergeef je alles wat je verkeerd hebt gedaan!”

Er waren ook een paar leraren bij, die dachten dat zij het beter wisten en dat Jezus zoiets helemaal niet mocht zeggen. Dat mag alleen God zeggen.

Toen sprak Jezus tot deze leraren: “Ik weet wat jullie denken, maar God vindt het goed. Hij zorgt ervoor dat ik mensen kan vergeven en beter maken. Let maar op! Jezus kijkt de man aan die niet kan lopen en zegt: “Sta op, neem je bed op en loop naar huis!” Ooooooo, wat gebeurt er nu? Alle mensen kijken benieuwd naar de man en………ja hoor, die man pakt zijn bed op en loopt dankbaar naar huis, hij had niemand meer nodig om hem te helpen!

De mensen waren allemaal zeer verbaasd en zeiden: “Dat is toch een groot wonder van God! Zoiets hebben we niet eerder meegemaakt. Wat is God toch goed!” Annie maakte toen haar Bijbel dicht en vond het ook een mooi verhaal, trouwens  opa, oma en Keesje eveneens! Er was geen tijd om na te praten over dit verhaal, want opeens roken ze een hele vieze lucht! Bah! wat zou dat toch kunnen zijn? Sjonge, sjonge, wat een pech! Opa en oma zijn zo op het verhaal van Annie ingegaan, dat zij helemaal waren vergeten, dat zij iets lekkers aan het bakken waren, namelijk: PEPERNOTEN! Alle pepernoten verbrand, maar ook de ovenhandschoen, had oma toen die twee lieverds naar binnen waren gestormd, van schrik in de oven laten vallen! Wat Nu? Tja, het zag er allemaal zo raar uit dat ze alle schrik weer waren vergeten en er hartelijk om moesten lachen! “Moet je die pepernoten nou eens zien, die leken wel op zwarte dropjes en ovenhandschoen leek op een prulletje! Daar kon geen hand meer in! Alles de prullenbak in! Ha, Ha, Ha, niet zo leuk, maar toch wel grappig! “Weet je wat, we bakken gewoon weer nieuwe pepernoten en gelukkig had oma nog een oude  ovenhandschoen die zij nog kon gebruiken! Hopla, en daar gingen ze weer!

Ja, ze hebben het druk, maar ook in het Sinterklaasjournaal, loopt niet alles op rolletjes! Blijf maar kijken! Ook ik ben benieuwd hoe het allemaal met die verkleedkist afloopt! Ook Annie en Keesje gaan met opa en oma als ze klaar zijn met pepernoten bakken, heerlijk snoepen en kijken! “Opa, hoe is het met Israël, wanneer stopt de oorlog?” vroeg Keesje. “Ach, het ziet er voorlopig niet naar uit dat ze meteen zullen stoppen!” zegt opa een beetje verdrietig! “Heb je al een gebedje gemaakt?” vraagt opa. “Ja, het gaat zo: “Lieve God, wilt U de mensen helpen om te stoppen met de oorlog, zodat er vrede komt, Amen!” “Mooi, zo! Laten wij nog meer gebedjes maken en blijven bidden om de vrede. Volgende keer vertel ik meer hierover!” zegt opa en dat is goed!

Zeg lieve kinderen, blijven jullie ook bidden voor de vrede in de hele wereld en kijk wat jullie nog meer voor anderen kunnen betekenen. Volgende keer praat ik net als opa, verder met jullie hierover, maar eerst even dit:

*Vertel eens wat:

– Wat heb je in jouw schoen gekregen?

– Hebben jullie het derde wonder ook kunnen vinden?

– Heb je ook een gebedje voor de vrede gemaakt en bid je ook?

*Creatief bezig zijn:

– Probeer met papa, mama of zo, pepernoten te bakken.

– Vul je ook een schoenendoos met leuke dingen om een ander blij te ma ken?

*Muziek:

– Om de vraag naar vrede, tik in op YouTube:

Geef vrede / Sela 21-09-2013

Nou, dat was het dan weer, Gods zegen, veel plezier en……..tot de volgende keer!

Veel liefs, Olivia (voorleesjuf)