Zoals jullie weten, heb ik in het slot van het vorig Bijbelpraatje verteld dat Annie en Keesje, heerlijk zijn gaan zwemmen! Hebben jullie ook zo fijn gezwommen en wat de school betreft, zijn de eerste weken wel naar wens geweest? Voor Annie en Keesje was het eerst even wennen, maar alles gaat nu weer als een trein! Ik hoop dat het bij jullie eveneens op rolletjes loopt!

Ik had aan Keesje en Annie beloofd, nog langs te zullen komen om verder naar hun verhaal te luisteren over het tweede wonder van Jezus, maar zij hebben met opa, oma, mama en papa, de feestelijke Eucharistieviering i.v.m. het 150 jarig jubileum van de H. Laurentiuskerk net als vele anderen, bijgewoond en daar wou oma eerst even iets over zeggen, nl: Dat het een fantastische viering is geweest! Ja, een bijzonder feest, met natuurlijk een bijzondere uitnodiging! Dat was niemand minder dan onze eerbiedwaardige bisschop Mgr. van den Hende. Vervolgens heeft hij samen met eerwaarde Pastoor W. Broeders en Diaken G. Clavel, een plechtige H. Mis opgedragen met medewerking van het Parochiekoor en E.M.S koor!

De koren hebben prachtig en vol devotie de ‘Missa Popularis’ ten gehore gebracht, maar ook de organiste, liet zich niet onbetuigd, want haar begeleiding was super en haar orgelsolo tijdens de uitreiking van de H. Communie, was zeer hartverwarmend! Mooi was dat en de kerkgangers deden op ingetogen en blijde wijze mee! “Ja” zei opa, “ Zeer zeker, want wat dacht je van de canon: Dona nobis pacem?“ “Jaaa!“ riep Keesje uitbundig. “dat betekent: Geef ons vrede!” Vervolgens vroeg hij, “Zullen wij het nog een keertje zingen?” “Jaaaaaaaa!” riepen ze allen uit volle borst! Opa en Keesje zouden als eerste beginnen, dan zouden oma en Annie als tweede inzetten! Hup, daar gingen ze….. “Dona, Nobis, Pacem. Pacem…….,” maar lieve deugd, het ging al gans verkeerd toen oma en Annie moesten inzetten! “Opa brengt mij in de war met zijn bromstem,” zei oma. Opa zei toen, “Ja, oma, jij brengt mij ook in de war met jou piepstem”! “En wij….. wij kunnen de maat niet houden, bij deze canon!” zei Keesje een beetje boos! “Haha” lachte Annie, “Dat is een kippiekakelcanon geworden!” En “Ha, ha, ha” lachten zij zich haast een kriek! Gelukkig maar, want op deze manier krijg je echt geen vrede hoor!

“In de kerk waren wij echt blij en je voelde de vrede van God! Weet je wat, laten wij het hele liedje gewoon zingen!” zei oma en dat deden ze! Dat lukte veel beter en net als in de kerk, kon je de vreugde en vrede voelen en was iedereen weer blij en tevreden! Na deze onderbreking vertelde oma verder, dat de preek van bisschop Van den Ende, ook prachtig en zeer leerrijk was! Het kwam er op neer dat wij ‘levende stenen’ moeten zijn! O.a: Lief zijn voor elkaar, het geloof delen aan anderen en getuigen over Jezus! “Het geloof in ons hart moet sterk blijven, zodat wij voldoende fundament hebben, om aan onze kerk te kunnen blijven bouwen in deze tijd!” “Bravo, oma! Bravo!” en ze klapten in hun handen, omdat oma zo goed vertellen kon!

Ja, ook hier wou Keesje nog meer vertellen, maar het klokje van gehoorzaamheid, slaat bom, bom, bom, dus……….de tijd is……Om! Volgende keer horen wij van oma , hoe het verder in de kerk is afgelopen en van Keesje ,nog steeds over het tweede wonder van Jezus!

Okay lieve kinderen, ook wij stoppen even, maar eerst even dit:

Vertel eens wat:

* Hoe hebben jullie het tweede wonder van Jezus Gevonden?

* Vertel over het feest van de H. Laurentiuskerk.

Creatief bezig zijn:

* Verzin deze keer zelf even iets om te maken.

Muziek:

* Omdat zingen blij maakt, heb ik weer voor dit lied gekozen:

Tik in op YouTube:

                                  “ Zingen maakt blij – Nederland zingt “

                                        ( Kinderkoor in Urk.)

Zo lieve kinderen, dat was het weer en……. Tot de volgende keer!

Gods zegen en veel liefs, Olivia