Aanleiding om eindelijk eens achter de deur te kijken van een Stompwijks bedrijf waar Johan zelf 25 jaar werkzaam is geweest. Het bedrijf staat op Facebook bekend als: Trappenmakerij van der Meer, Johan maakt houten trappen, zoldertrappen, luxe trappen, wenteltrappen, kwartslag of tweekwartslag trap, steektrap, hardhouten trappen. Noem maar op.

Bij binnenkomst word ik overweldigd door de oppervlakte en het aantal machines en opslag. Wat een ruimte.

Hoe is hij zo gekomen?

De MTS liep destijds niet zo lekker en hij werd geadviseerd om maar aan het werk te gaan. De eerste keuze was bij het bedrijf waar zijn vader werkte en dat was Batenbouw. Hij werkte daar van zijn 18 tot zijn 25ste.

Hij kreeg verkering met Wendy van Nierop en na verloop van tijd zei haar vader Jan: “Als je in dienst komt, want ik heb geen opvolging, dan kan je het bedrijf over 5 jaar overnemen”. Zo gezegd, zo gedaan.

Jan van Nierop van Wentro Trappen was zelf thuis klein begonnen in het Westeinde in Zoeterwoude. Later werd een deel van de grote loods van Ed van Bemmelen op de Dr. van Noortstraat gehuurd. Toen er op de Huyssitterweg bedrijfsruimte kwam is daar dit pand gebouwd met het woonhuis ernaast. Johan werkt er samen met zijn schoonvader. De beginjaren dat waren tropenjaren, modernisering, hele dagen werken, ’s avonds opmeten en opdrachten binnen halen.

Hij heeft het nu precies 25 jaar gedaan, eerst met 3 man personeel, nog 3 jaar met zijn broer en nu werkt hij al pakweg 15 jaar alleen.

Dat maakt het erg afwisselend en hij zorgt zelf van plank tot trap. Een nieuwbouwproject is echt niets voor hem.  Hij loopt op een dag zomaar 12 machines af. Belangrijk om te weten is dat hij geen dag met tegenzin naar zijn werk is gegaan. Eigenlijk altijd fluitend.

Aanleiding om te stoppen is het zware en inmiddels achterhaald beroep

Hij doet alles zelf en met de hand, het sjouwen van planken en het erin tillen, inmeten, bewerken van alle hoeken en vormen, plakken, lijmen, klemmen en ga zo maar door.

Het uitleggen van de planken op locatie en de trap er intillen is pittig, want zo’n trap weegt wel 160 kilo. Hij doet dit dan wel samen met iemand, maar dan nog. De meerdere hernia’s en de strijd tegen de modernisering breken hem op. Zoon Joep heeft gelukkig totaal andere plannen. En dat is maar goed ook, aldus Johan.

Er zijn misschien nog 10 trappenmakers in Nederland, het is echt wel uitstervend beroep. En de computer werkt steeds verfijnder.

Er wordt steeds meer met CNC techniek gewerkt en Wikipedia zegt hierover: ‘CNC (Computer numerical control) betreft de computergestuurde regeling van werktuigmachines, meestal in de verspaningstechniek, die snel en nauwkeurig stukken moeten maken in metaal, kunststof of hout.’

Deze stukken kunnen met behulp van een freesmachine gemaakt worden. Je stopt er planken in en er komt een volledige trap uit. Per dag rollen er door deze techniek 50 trappen uit een fabriek, misschien minder van kwaliteit maar veel goedkoper. Dat scheelt al snel 50%. Johan zelf doet een week over een trap.

Vaste aannemers kennen zijn manier van werken en Johan ontzorgt ze hiermee. Hij geeft de klant keuze vrijheid in welk soort hout, welke vorm, trapleuning en spijlen. Hij zou dat ook in opdracht kunnen doen en dan de trap machinaal laten maken maar dan staat hij er zelf niet achter het product.

En eerlijk gezegd speelt het al 10 jaar in zijn hoofd. Dit kwam in een stroomversnelling door al teveel aangescherpte verzekeringseisen én het aandienen van een koper voor het pand de knoop uiteindelijk heeft doorgehakt. Binnen een maand is er doorgepakt en is het pand verkocht aan zijn zwager, die er naast woont.

Het bedrijf

Er is een enorme werkplaats vol met machines met een volledig afvoersysteem om zaagsel en stof af te voeren. Met als afsluiting een drukpers die het zaagsel tot mooie blokjes perst. Een foto zegt meer dan duizend woorden, dus hierbij de foto’s.

Wat nu

Twee schrijvers van het bedrijf zijn gekomen om alles te noteren, de oorsprong, checken en inventariseren. Elk object heet een kavel en is genummerd tot het doorgezakte het retro bankstel in het kantoor aan toe. Er is een kijkdag geweest, woensdag aanstaande vindt de veiling plaats op hoofdkantoor van Troostwijk, een Europees veilingbureau. Johan kan nu op afstand meekijken naar de biedingen. Tot zijn verbazing zijn er vanuit meer dan 30 landen biedingen gedaan. Het meeste zal naar het Oostblok gaan. Ook dingen waarvan hij niet verwacht die ooit kwijt te kunnen blijkt dat daar toch vraag naar is. Zoals de trappenmallen, uitgevonden en gemaakt door zijn schoonvader, Johan heeft hier voorbeelden gemaakt van wat je hiermee kan, en ook hier zijn ook biedingen op. Blij dat er dan toch nog een functie krijgt in plaats van de oud ijzerprijs.

Na de veiling zal dan langzaam het bedrijf ontmanteld gaan worden. Hier worden nog twee maanden voor uitgetrokken.

En dan?

Eerst een maandje niets, dan het eigen huis opknappen, daar is jaren niets van gekomen en dan in alle rust oriënteren op de toekomst.

Petra Oliehoek- van Es