Wellicht heeft u het ook gezien, bij Hart van Nederland afgelopen zaterdag. Het onderwerp was de intocht van Sinterklaas, waarom gaat deze in Emmen bijvoorbeeld wel door maar niet in Assen. Een moeder en een klein meisje werden geïnterviewd en opeens zomaar tussen het gesprek gooit het kleine meisje er tussendoor: Gaat Kerst wel door?
Wij kwamen hier niet meer bij op de bank, gewoon even geen moeilijke ingewikkelde vraagstukken, discussies, demonstraties, coronamaatregelen, wel of geen Zwarte Piet, nee dat kon dat meisje allemaal niet schelen als de Kerst maar door gaat.
Want stel je voor dat na Sinterklaas, de Kerstman ook verstek laat gaan? Wat moeten we dan? Alle cadeautjes, alle versierselen, al het lekkere en vooral vele eten? Er komen weer een paar pittige maanden aan en ik ben benieuwd hoe het dit jaar met Zwarte Piet vergaat. Maar ach, zo boeiend is het ook weer niet, als de Kerst maar door gaat.
Want dat heb ik misschien nog wel het meest gemist in de corona periode, gewoon lekker ongedwongen plezier maken. Geen zorgen, geen oeverloze discussies over wel of niet laten vaccineren, nee gewoon lekker lachen en gezellig zijn, ook al moet dat desnoods in je eentje want tijdens de lockdown mocht dat natuurlijk niet met meerderen. Nu weten de meeste van mijn trouwe lezers wel dat ik niet zo’n makkelijke tijd achter de rug heb en nog in zit, maar ik heb in die periode wel veel geleerd. En één ding daarvan was plezier hebben. Van nature heb ik nogal een sombere instelling, ik heb regelmatig depressieve periodes en mijn glas is vaker half leeg dan half vol (of is het andersom??) Nu wil ik niet zeggen dat dit meteen over is maar ik heb wel geleerd, met behulp van anderen om dat om te keren en truckjes geleerd om vooruit te kijken en niet achterom. Wat gebeurd is, is gebeurd, dat kan je niet meer veranderen. Nu staat dat hier wel heel simpel, maar geloof mij zo simpel is dat niet. Maar ik ben op de goede weg en dat schattige kleine meisje op Hart van Nederland was ook weer zo’n lichtpuntje waardoor ik weer wat positiever de nacht in ging.
De herfst is nu toch wel in volle glorie losgebarsten. De bomen laten hun blad vallen, de planten hun bloempjes en sterven af. Om de meerjarige planten over te houden hebben we die alvast naar binnen gehaald, te vroeg? Geen idee, we doen ook maar wat, maar over het algemeen pakt het goed uit. Aankomende week schijnt het een goede temperatuur te worden, maar wel met veel wind en regen dus dan heb je er ook niet zo heel veel aan. Maar laten we vooral niet klagen want dat doen we al genoeg. Ik ben begonnen met het maken van kerstkaarten, dat is leuk om te doen en kan mooi ter afwisseling met een grote painting die ik aan het maken ben. En zo vliegen de dagen toch weer voorbij. Ik hoop dat u zich ook kunt vermaken, maar gelukkig is of komt het verenigingsleven weer op gang en dat scheelt een heleboel. Ik wilde als afsluiting schrijven lieve leden…. maar dat is niet meer en moet zijn lieve lezers, ik wens jullie een hele fijne week, zie de kleine, mooie dingen van het leven en geniet. Tot de volgende keer.
Agnes Hofstede